پاورپوینت کامل امام خمینی(قدس ره) و آزادی سیاسی ۷۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام خمینی(قدس ره) و آزادی سیاسی ۷۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام خمینی(قدس ره) و آزادی سیاسی ۷۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام خمینی(قدس ره) و آزادی سیاسی ۷۸ اسلاید در PowerPoint :

۶

“آزادی”، از مفاهیم مقدس و ارزشمندی است که قدمتی به درازای عمر جوامع بشری دارد. اگرچه این واژه در سیر تاریخی خود دست خوش تفسیرهای مختلفی شده است و در هر دوره ای از تاریخ هر فرد یا گروهی، تفسیری خاص از آن ارائه داده اند؛ ولی آنچه در همه ادوار مشترک بوده، نیاز طبیعی انسان به آزادی است. امام خمینی(قدس ره) یکی از مهم ترین اهداف مبارزه خود را مبارزه برای آزادی معرفی می کند و می فرماید: “زندگانی که در آن آزادی نباشد، زندگانی نیست. زندگانی که در آن استقلال نباشد… این زندگانی نیست”.[۱]

مفهوم آزادی

آزادی، از مفاهیمی است که از تطور تاریخی پرفراز و نشیبی برخوردار بوده است؛ به گونه ای که “آیزیا برلین” بیش از دویست تعریف از آزادی ارائه داده است.[۲] به عنوان مثال “توماس هابز”، آزادی را به فقدان مخالفت (موانع بیرونی حرکت) تعریف می کند.[۳] از دیدگاه “جان استوارت میل” آزادی عبارت است از اینکه هر انسانی بتواند مصلحت خویش را به شیوه مورد نظر خود دنبال کند.[۴]

امام خمینی(قدس ره)، تعریف مفهومی از واژه آزادی بیان نکرده اند؛ بلکه سه کاربرد آزادی را در آثار خود مورد بحث قرار داده اند. کاربرد عرفانی و معنوی آزادی (آزادگی)، کاربرد فلسفی، یعنی اختیار و اراده (در مقابل جبر) و کاربرد سیاسی (فقدان مانع). آنچه که در این مقاله می آید، درآمدی بر کاربرد سیاسی آزادی است.

مفهوم سیاسی آزادی: فقدان مانع

در حالی که آزادی عرفانی و معنوی به بُعد معنوی و روحانی انسان مربوط می شود و آزادی فلسفی به بحث از وجود اراده و اختیار برای انسان می پردازد، آزادی در مفهوم سیاسی آن به معنای تجویز آزاد گذاشتن انسان در تصمیم گیری مربوط می شود. آزادی سیاسی مدت زیادی نیست که در جوامع بشری مطرح شده است. ریشه این نوع آزادی ها را باید در تغییر و تحولات اندیشه غربی در چند قرن اخیر و به طور کلی اندیشه مدرن غربی جست وجو کرد. امروزه بحث از توسعه سیاسی، زمینه ساز بحث های گسترده و مهمی شده است. آزادی های سیاسی به عنوان شاخصی از توسعه سیاسی، زمینه مشارکت جدی و فراگیر مردم را در مسائل مختلف فراهم می آورد. مؤلفه هایی چون افزایش حق رأی و انتخابات آزاد با رأی دهندگان زیاد، سیاسی شدن یا مشارکت مردم در هیئت های تصمیم گیری، آزادی مطبوعات و رشد رسانه های جمعی، مسؤلیت حاکمان در برابر مردم، حاکمیت قانون و…، همه در تحت آزادی سیاسی گنجانیده می شود. با وجود آزادی سیاسی است که مردم رغبت می یابند در زمینه های گوناگون مشارکت جویند، بر امور حکومتی نظارت کنند و در صورت لزوم انتقاد و اعتراض کنند و به مخالفت برخیزند، با آزادی تمام انتخاب کنند، رأی دهند و سرنوشت و زندگی سیاسی خویش و نظام سیاسی کشور خود را تعیین کنند.

متفکران، تعاریف مختلفی از آزادی سیاسی ارائه نموده اند که در اینجا به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

“کارل کوهن” با شمردن آزادی های سیاسی به عنوان شرط لازم برای تحقق دموکراسی، می نویسد: “منظور از آزادی سیاسی به طور ساده، عبارت از آزادی انجام دادن انواع کارهای مختلفی است که حکومت مردمی اقتضا می کند. این کارها اصولاً شامل آزادی استفاده از ابزارهایی است که از طریق آن ها، شهروند بتواند صدای خود را به گوش دیگران برساند و در حکومت تأثیر عملی داشته باشد. از همه مهم تر، شهروندان دموکراسی باید در رأی دادن آزاد باشند و به هر عضو اجتماع باید به منزله یک فرد اهمیت داده شود”.[۵]

“منوچهر طباطبایی” تعریف نسبتاً جامعی از آزادی سیاسی ارائه کرده است: “آزادی سیاسی، یعنی اینکه فرد بتواند در زندگی سیاسی و اجتماعی کشور خود از راه انتخاب زمامداران و مقامات سیاسی شرکت جوید و به تصدی مشاغل عمومی و سیاسی و اجتماعی کشور نائل آمده و یا در مجامع، آزادانه، عقاید و افکار خود را به نحو مقتضی ابراز کند”.[۶]

امام(قدس ره) آزادی را به فقدان الزام و اکراه از سوی دیگران تعریف می کند و آن را مشابه شرایطی می داند که در آن، شخص در انجام امور خویش تحت فشار قرار نمی گیرد:

“مردم عقیده شان آزاد است، کسی الزامشان نمی کند که شما باید حتماً این عقیده را داشته باشید. کسی الزام به شما نمی کند که حتماً باید این راه را بروید. کسی الزام به شما نمی کند که باید این را انتخاب کنی. کسی الزامتان نمی کند که در کجا مسکن داشته باشی، یا در آنجا چه شغلی را انتخاب کنی”.[۷]

مبانی آزادی سیاسی

از مباحث بسیار مهم درباره آزادی، بحث از مبانی آزادی است. در این بحث دیدگاه های گوناگونی مطرح می شود که هر یک به گونه ای به توجیه این اصل می پردازند. این نظرگاه ها در واقع بیانگر مبانی مختلفی هستند که اصل آزادی را به عنوان یک اصل موجه اثبات می کنند. بنابراین بحث از مبانی آزادی، در واقع بحث “چرایی” آزادی است که در صدد توجیه و تبیین این اصل است.

۱. مبانی معرفت شناختی: معرفت شناسی یا نظریه شناخت، پایه و مبنای دانش های بشری است که به وسیله آن هر یک از شاخه های معرفتی مورد سنجش قرار می گیرد. یکی از مهم ترین مباحث معرفت شناسی بحث ارزش معرفت است؛ به این معنا که چگونه می توان معرفت صادق و حقیقی را از معرفت کاذب و غیر حقیقی تمییز داد؟ برای یافتن راه حل مسئله، ابتدا باید ابزارهای دست یابی به معرفت را مورد بررسی قرار داد. در میان ابزارهای معرفت، عقل جایگاه مهمی دارد و در معرفت شناسی اسلامی عنایت خاصی به آن می شود. از این رو هر گونه بحث از مبانی آزادی در اسلام بدون توجه به آن کامل نخواهد بود.

از دیدگاه حضرت امام(قدس ره)، عقل نزد علما همان قوه عاقله است؛ یعنی قوه روحانیه ای که به حسب ذات، مجرد و به حسب فطرت، مایل به خیرات و کمالات و داعی به عدل و احسان است.[۸] بدون دریافت های عقلی، فرد به مراتب معرفت و حقایق نرسیده و نور ایمان در قلب او متجلی نمی شود.

“قلب کسی مورد تجلیات نور ایمان و معرفت گردد و گردن کسی بسته حبل متین و عروه وثیق ایمان و گروگان حقایق و معارف است که پایبند قواعد دینیه و ذمه او رهین قوانین عقلیه باشد و متحرک به تحریک عقل و شرع گردد و هیچ یک از عادات و اخلاق و مأنوسات وجود او را نلرزاند و مایل از راه مستقیم نکند”.[۹]

بنابراین، عقل در دیدگاه اسلامی و نیز رویکرد امام خمینی(قدس ره) به عنوان اسلام شناس و فیلسوف اسلامی، از منابع مهم در کشف معرفت و رسیدن به حقیقت است. این دیدگاه تأثیر زیادی بر برداشت خاصی از انسان و توانایی ها و ویژگی های او به جا می گذارد. در فلسفه اسلامی، انسان موجودی است که علاوه بر برخورداری از یک سلسله امیال و خواست ها، از قوه ای به نام عقل نیز برخوردار است. وجود عقل در انسان، وی را از موجودات دیگر متمایز کرده و او را موجودی انتخابگر و صاحب اراده و اختیار ساخته است که در نتیجه، براساس آن می توان به آزادی انسان حکم راند. به این ترتیب آزادی انسان بر اساس عقل استنتاج می گردد[۱۰] و از این رو عقل را می توان به عنوان یکی از مبانی معرفت شناختی آزادی دانست.

۲. مبانی هستی شناختی: در فلسفه اسلامی، خداوند متعال هم شأن ربوبیت و هم شأن خالقیت دارد؛ یعنی هم خالق و آفریننده موجودات و جهان است و هم پس از خلقت برای آن ها برنامه دارد. به عبارت دیگر خدای اسلام در عین خالق بودن رب نیز می باشد؛ یعنی پرورش دهنده و تربیت کننده است و از این رو محور همه امور اوست. مبدأ، منشأ و غایت هستی اوست و هر چه هست، هم از اوست و هم متحرک به سوی او. حکم از آن خداست و باید و نبایدهای زندگی بشری یکسره بر مدار خواست و اراده او معنا می شود. اگر خدا به جز نقش آفرینندگی، واجد نقش پرورندگی نیز می باشد و علاوه بر خالقیت و الوهیت، شارعیت و ربوبیت نیز دارد و معین کننده بایدها و نبایدهای زندگی آدمی است و اگر انسان موجودی مسئول است و اعمال او باید بر مدار هدایت و کمال و تربیت باشد تا هدف نهایی خلقت متجلی شود و در همان حال مختار است که به جای عزت کمال به ذلت ضلال تن دهد، همچنین از آنجا که تربیت اضافه بر حوزه ذهن و نظر، با عالم واقع و عمل پیوندی وثیق دارد؛ بنابراین تمامی رفتارهای فردی و اجتماعی انسان با آزادی او رابطه دارد. در هستی شناسی حضرت امام(قدس ره) هم توحید و خداپرستی در مرکز آن قرار گرفته است و براساس آن، خالقیت، ربوبیت و… همه از آن خداست:

“ریشه و اصل همه آن عقاید ـ که مهم ترین و با ارزش ترین اعتقادات ماست ـ اصل توحید است. مطابق این اصل، ما معتقدیم که خالق و آفریننده جهان و همه عوالم وجود و انسان تنها ذات مقدس خدای تعالی است که از همه حقایق مطلع است و قادر بر همه چیز است و مالک همه چیز. این اصل به ما می آموزد که انسان تنها در برابر ذات اقدس حق باید تسلیم باشد و از هیچ انسانی نباید اطاعت کند، مگر اینکه اطاعت او اطاعت خدا باشد؛ و بنابراین هیچ انسانی هم حق ندارد انسان های دیگر را به تسلیم در برابر خود مجبور کند. و ما از این اصل اعتقادی، اصل آزادی بشر را می آموزیم که هیچ فردی حق ندارد انسانی و یا جامعه و ملتی را از آزادی محروم کند، برای او قانون وضع کند، رفتار و روابط او را بنا به درک و شناخت خود که بسیار ناقص است و یا بنا به خواست ها و امیال خود تنظیم نماید”.[۱۱]

به این ترتیب در اندیشه امام خمینی(قدس ره)، آزادی گوهری است که از توحید برمی خیزد و وظیفه همه موحدان، مبارزه علیه اسارت انسان و جامعه می باشد.

انواع آزادی سیاسی

آزادی سیاسی به اعتبارات گوناگون، انواع و اقسام مختلفی دارد. در اینجا با صرف نظر از دیگر تقسیم بندی های مختلف برخی از مهم ترین مصادیق و انواع آزادی را از منظر امام خمینی(قدس ره) بیان می کنیم.

۱. آزادی بیان: آزادی بیان یکی از مهم ترین مصادیق آزادی های سیاسی است. این نوع آزادی از حقوق اساسی است که در بسیاری از جوامع به رسمیت شناخته شده است. براساس این حق، مردم در بیان و نشر اعتقادات و نظرات خود آزاد می باشند. امام خمینی(قدس ره) آزادی بیان را به طور وسیع مطرح کرده است و در سال اول انقلاب نیز انتشار نشریات گوناگون با سلیقه ها و افکار مختلف را حاکی از این آزادی می دانست و براین حقیقت بارها اشاره می کرد: “در جمهوری اسلامی، هر فردی از حق آزادی عقیده و بیان برخوردار خواهد بود، ولکن هیچ فرد و یا گروه وابسته به قدرت های خارجی را، اجازه خیانت نمی دهیم”.[۱۲]

مناظرات و احتجاجات فراوان ائمه معصومین:در مقابل مخالفین و نیز آزادی غیر مسلمانان در مطرح کردن دیدگاه های خود شاهد خوبی بر این مدعاست. حضرت امام(قدس ره) نیز به این نکته چنین اشاره می کرد:

“آزادی آراء در اسلام از اول بوده است، در زمان ائمه ما:؛ بلکه در زمان خود پیغمبر آزاد بود. حرف هایشان را می زدند. ما حجت داریم. کسی که حجت دارد، از آزادی بیان نمی ترسد”.[۱۳]

۲. آزادی عقیده و مذهب: بحث آزادی عقیده مذهبی تا حدودی متأثر از تفتیش عقاید در قرون وسطی است. مخالف کلیسا با نحله ای از مسیحیان نوگرا (پروتستان) و مخالفت با عقاید علمی مغایر با آموزهای کلیسایی، سبب طرح مباحث مربوط به آزادی عقیده مذهبی گردید. بحث آزادی عقیده در میان مذاهب و ادیان مختلف نیز به نحوی متأثر از حرکت های کلیسا در این دوران است. حضرت امام(قدس ره) همه افراد را در داشتن هر گونه عقیده ای آزاد می دانست و بنا نداشت عقیده و ارزش های اسلامی را بر کسی تحمیل کند. او معتقد بود برای رسیدن به استقلال ابتدا باید آزادی داشت.

“ما هرگز نمی خواهیم ارزش های اسلامی را بر غرب تحمیل کنیم. نه بر غرب و نه بر شرق، بر هیچ کس و هیچ جا اسلام تحمیل نمی شود. اسلام با تحمیل مخالف است. اسلام مکتب تحمیل نیست. اسلام آزادی را به تمام ابعادش ترویج کرده است. ما فقط اسلام را ارائه می کنیم. هر کس خواست، می پذیرد و هر کس نخواست، نمی پذیرد”.[۱۴]

امام(قدس ره) در مورد آزادی انجام فرایض دینی و مذهبی اقلیت های مذهبی در حکومت اسلامی می فرمود:

“تمام اقلیت های مذهبی در ایران برای اجرای آداب دینی و اجتماعی خود آزادند و حکومت اسلامی، خود را موظف می داند تا از حقوق و امنیت آنان دفاع کند و آنان هم مثل سایر مردم مسلمان ایران، ایرانی و محترم هستند”.[۱۵]

۳. آزادی احزاب و انجمن ها: یکی دیگر از اقسام آزادی مدنی، آزادی احزاب، انجمن ها و تشکل هاست. براساس دیدگاه حقوقی، شرکت در گروه ها و احزاب ا