پاورپوینت کامل وحدت اسلامی در آینه نماز آدینه ۷۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وحدت اسلامی در آینه نماز آدینه ۷۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وحدت اسلامی در آینه نماز آدینه ۷۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وحدت اسلامی در آینه نماز آدینه ۷۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۰

اتحاد و یکپارچگی ملی و فراملی در سطح جوامع اسلامی، یکی از مهم ترین ضرورت های تاریخی، اجتماعی و سیاسی مسلمانان در جهت ایستادگی و پویایی و پایداری هویت اسلامی است و از اساسی ترین عوامل عزت و پیروزی کشورهای اسلامی در همه صحنه ها به شمار می رود؛ همان گونه که امیرالمؤمنین علی(ع) می فرماید: «امت های پیشین مادامی که با هم اتحاد داشتند، در حال پیشرفت و شکوفایی بودند و به عزت و اقتدار دست یافتند؛ خلافت و وراثت زمین را به دست آورده و رهبر و زمامدار جهان شدند».[۱]

دعوت به وحدت و هم گرایی، یک ضرورت قرآنی و سیره نبی اکرم است: (وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمیعًا وَ لا تَفَرّقُوا)[۲]، تفرقه و جدایی نیز از دیدگاه قرآن کریم یک عمل ناصواب و زیان آور است: (وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکمْ)[۳]، اینجاست که ایجاد یک اتحاد ملی و همبستگی و انسجام اسلامی در جهت پویایی جامعه ای اسلامی و فراگیر ضروری می نماید. تحقق این اتحاد و انسجام و پایداری آن، نیازمند روش ها و ابزارهایی است که از متن دین برخاسته باشد؛ هر چند امروزه استفاده از نهادهای فرامدرن همچون رسانه های جمعی و اینترنت برای بیان و تبلیغ باورهای دینی بسط و گسترش فراوانی یافته است، با این حال برخی از شیوه های سنتی در عرصه باورسازی و تولید اندیشه اتحاد و انسجام، دارای حوزه تأثیر فراگیر و عمیقی است؛ همچون آیین های نماز جمعه و جماعات و مناسک حج.

آنچه کارکرد این نهادهای دینی و مذهبی را در زمینه ایجاد یک وحدت ملی و انسجام اسلامی افزایش می دهد، این است که این نهادها در ذات خود تبلیغ کننده همبستگی و اتحاد می باشند؛ همانطور که حضرت امام(ره) در این زمینه می فرماید: «اسلام این گونه اجتماعات را فراهم کرده تا از آن استفاده دینی بشود، عواطف و برادری و همکاری افراد تقویت شود، رشد فکری بیشتری پیدا کنند و برای مشکلات سیاسی و اجتماعی خود راه حل هایی بیابند و به دنبال آن، به جهاد و کوشش دسته جمعی بپردازند».[۴]

نماز جمعه در قرآن

قرآن کریم مردم را به «کلمه توحید»، یعنی ایمان به خداوند متعال و توحید کلمه، یعنی اتحاد و همبستگی همه گروه ها و طبقات مردم دعوت کرده است: (قُلْ یا أهْلَ الْکتابِ تَعالَوْا إِلی کلِمَه سَواءٍ بَینَنا وَ بَینَکمْ ألاّ نَعْبُدَ إِلاّ اللّهَ وَ لا نُشْرِک بِهِ شَیئًا)[۵]؛ «بگو ای اهل کتاب، بیایید به سوی کلمه واحد که مشترک بین ما و شماست (که می تواند برای همگان هدف و مقصود باشد) که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم».

شریعت اسلام برای تحقق این معنا، مردم را به تشکیل اجتماع تشویق کرده به طوری که رسول گرامی اسلام(ص) فرمودند: «یدالله مع الجماعه»[۶] و روز جمعه نیز ظرف و وسیله ای برای تحقق این مطلوب مقرر گردیده است. در حقیقت نماز جمعه یکی از شعائر عبادی است که قرآن کریم به حفظ و استمرار آن توصیه اکید دارد: (وَ مَنْ یعَظِّمْ شَعائِرَ اللّهِ فَإِنّها مِنْ تَقْوَی الْقُلُوبِ)[۷].

اهمیت جمعه و این اجتماع هفتگی، به حدی است که در قرآن کریم سوره ای به نام این فریضه نامگذاری شده است. خداوند متعال در سه آیه پایانی سوره جمعه مردم را به اقامه نماز جمعه تشویق و ترغیب کرده است: (یا أیهَا الّذینَ آمَنُوا إِذا نُودِی لِلصّلاه مِنْ یوْمِ الْجُمُعَه فَاسْعَوْا إِلی ذِکرِ اللّهِ)[۸] در شأن نزول این آیه شریفه نوشته اند: پیامبر خدا(ص) با مردم نماز جمعه می خواند و مشغول خطبه خواندن بود. در این میان یک کاروان تجارتی فرا رسید و سر و صدا ایجاد شد. مردم نماز را رها کرده و به سمت کاروان شتافتند و به غیر از ۱۲ نفر بقیه پیامبر(ص) را تنها گذاشتند. در این حال این آیات نازل شد: (إِذا رَأوْا تِجارَه أوْ لَهْوًا انْفَضّوا إِلَیها وَ تَرَکوک قائِمًا)[۹]؛ «هنگامی که آن ها تجارت یا سرگرمی و لهوی را ببینند، پراکنده می شوند و به سوی آن می روند و تو را ایستاده (در حالی که خطبه می خوانی) به حال خود رها می کنند».[۱۰]

سوره جمعه ابتدا با تسبیح و حمد الهی آغاز می شود؛ خدایی را سپاس می گوید که از میان مردم رسولی را از جنس خودشان مبعوث کرد تا آیات کتاب الهی را بر آنان بخواند: (هُوَ الّذی بَعَثَ فِی اْلأُمِّیینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ)[۱۱]؛ رسولی که مردم را به اعمال نیک و اخلاق حسنه رهنمون می گرداند و کتاب و حکمت و معارف صحیح به آنان می آموزد. آیات بعدی، یعنی آیات ششم تا نهم این سوره شکل تهدید و تذکر به خود می گیرد و مردم را از سرنوشت قوم یهود بیم می دهد که نسبت به کتاب خویش و عمل به آن سستی به خرج داده و آن را رها کردند: (مَثَلُ الّذینَ حُمِّلُوا التّوْراه ثُمّ لَمْ یحْمِلُوها کمَثَلِ الْحِمارِ یحْمِلُ أسْفارًا) [۱۲]. از این آیات چنین استنباط می شود که اگر فریضه نماز جمعه در روح و جان جامعه جاری و ساری نباشد و محتوای راستین خود را نداشته باشد، مردم به همان سرنوشتی دچار می شوند که قوم یهود گرفتار شدند.

وقتی لزوم عمل به شریعت و اهتمام به آیات خداوند بیان شد و مردم به عواقب ترک احکام الهی آگاه شدند، زمینه برای بیان بزرگ ترین اجتماع شریعت اسلامی که همان نماز جمعه است، آماده می شود. آنچه در این آیات مورد سفارش و تأکید می باشد، شناختن و روی آوردن به ذکر خداست که مراد از ذکر خدا به قرینه آیات دیگر همان نماز جمعه است و آنچه که از آن نهی می شود، پرداختن به تجارت دنیا و به طور کلی هر کاری است که انسان را از یاد خدا باز می دارد. خداوند متعال محور اصلی و بنیادی جامعه و زیربنای زندگی فردی و اجتماعی را «ذکر الله» می داند؛ آنچه که ریسمان محکم الهی است و موجب ایجاد همدلی و وحدت و همگرایی می شود.

اعتقاد به توحید و یگانگی خداوند، یکی از ساز و کارهای عملی وحدت میان امت های مسلمان است که خداوند متعال در این آیات به آن اشاره کرده و تأثیرات آن را متذکر شده است.

جایگاه نماز جمعه در روایات

روایاتی که در زمینه نماز جمعه وارد شده اند، دو دسته اند: یک دسته روایاتی که مردم را به شرکت در نماز جمعه و بهره مندی از فوائد آن تشویق می کند. امام باقر(ع) از امام علی(ع) روایت می کند که حضرت فرمود: «من بهشت را برای شش گروه ضمانت می کنم… کسی که برای حضور در نماز جمعه خارج شود و مرگ او فرا رسد».[۱۳]

امام صادق(ع) نیز فرمود: «ساعتی که دعا در آن مستجاب می شود، وقتی است که امام جمعه خطبه می خواند و همه آماده نماز هستند»[۱۴]؛ زیرا خداوند به جماعت مسلمین عنایت ویژه ای داشته و درهای رحمت را از زمین و آسمان بر ایشان می گشاید».

روز جمعه به دلیل اجتماع مسلمین در این روز ارزش بیشتری دارد. امام صادق(ع) در روایتی فرمود: «خداوند جمعه را بر دیگر روزها برتری داده است. بهشت در روز جمعه برای کسانی که به سوی آن بیایند، تضمین شده و شما به همان اندازه که برای نماز جمعه از یکدیگر سبقت می گیرید، به سوی بهشت سبقت گرفته اید».[۱۵]

اتحاد و همدلی جامعه یکی از نمونه های تجلی رحمت خداوند است و رحمت خداوند باید شامل همه آحاد جامعه بشود. به همین جهت در متون دینی به حضور در نماز جمعه اشاره شده است؛ از جمله:

کارگران؛ پیامبر اکرم(ص) فرمود: «کسی که برای انجام کاری در روز جمعه شخصی را استخدام می کند، نیاید او را از شرکت در نماز جمعه بازدارد؛ اگر چنین کند، مرتکب گناه شده و اگر مانع او نشود، در ثواب نماز او شریک خواهد بود».[۱۶]

روستائیان؛ در برخی از کتب تاریخی آمده است: مردم روستای قبا روزهای جمعه در مدینه حاضر شده و با پیامبر(ص) نماز جمعه می خواندند. [۱۷]

زندانیان؛ حضرت امیر(ع) زندانیان را با ضمانت اولیا آن ها آزاد می ساخت تا در نماز جمعه شرکت کنند، بعد اولیائشان آنان را به زندان بازگردانند.[۱۸]

دسته دوم روایاتی هستند که مردم را از ترک بی جهت نماز جمعه به شدت برحذر می دارد. لحن بسیار شدید و تهدید کننده این روایات به این جهت است که ترک نماز جمعه، در اصل خروج از جماعت مسلمین و موجب تفرقه و اختلاف در جامعه اسلامی است. پیامبر اکرم(ص) پس از اقامه اولین نماز جمعه چنین فرمود: «همانا خداوند سبحانه و تعالی نماز جمعه را از همین سال و از همین ماه و از همین ساعت واجب نمود؛ پس هر کسی که آن را در حال حیات من و بعد از رحلت من تا روز قیامت از روی انکار یا سهل انگاری و عدم توجه ترک نماید، خداوند پریشانی او را جمع نگرداند و به عمر و مال او برکت ندهد؛ آگاه باشید چنین شخصی (به دلیل سبک شمردن نماز جمعه) نمازش قبول نیست؛ حجی برای او نیست و صدقه او مورد قبول نمی باشد، مگر اینکه توبه کند».[۱۹]

امیرالمؤمنین(ع) در نامه ای به یکی از فرمانداران خویش به نام حارث همدانی، او را از مسافرت در روز جمعه منع می نماید تا اینکه فریضه جمعه را به جا آورد. [۲۰]

امام باقر(ع) نیز در روایتی فرمود: «نماز جمعه واجب و تجمع و اجتماع در نماز جمعه به همراه امام نیز فریضه دیگری است. اگر کسی نماز جمعه را در سه جمعه بدون عذر و علت ترک نماید، سه فریضه را ترک کرده و هر کس سه فریضه را ترک نماید، منافق است».[۲۱] از همین روست که در نماز جمعه مستحب است در رکعت اول سوره جمعه و در رکعت دوم سوره منافقین قرائت شود. امام در روایت دیگری فرمود: «خداوند با سوره جمعه، مؤمنین را گرامی داشته و پیامبر(ص) این سوره را در رکعت اول مقرر داشت تا موجب بشارت و مژده مؤمنین باشد و سوره منافقین را نیز در رکعت دوم قرار داد تا نشانی بر توبیخ و ملامت و سرزنش منافقان شود».[۲۲]

تأثیر نماز جمعه بر وحدت اسلامی در بستر تاریخ

یکی از آموزه های مهم قرآن کریم و از سفارش های مؤکد رسول گرامی اسلام(ص)، حفظ وحدت است. پیامبر اکرم(ص) همواره امت را به اتحاد و همبستگی و دوری از تفرقه و پراکندگی دعوت می نمود و از این رهگذر، صفوف مسلمین را به بنیان مرصوصی تبدیل نمود که به وسیله آن قدرت و شوکت و عزت اسلام در همه زمینه های اجتماعی و سیاسی و… جلوه گر گردید. نقش راهبردی پیامبر(ص) در جهت وحدت امت اسلامی در دو زمینه تحقق یافت؛ ابتدا روحیه اخوت و برادری و مسئولیت پذیری را در جامعه نهادینه کرد و با بستن عقد اخوت میان همه مسلمانان مهاجر و انصار، جامعه را به سمت اتحاد و یکپارچگی سوق داد. این مسئله در شرایط آن روز از چنان اهمیتی برخوردار بود که خداوند متعال در قرآن کریم به آن اشاره نموده و از مؤمنین می خواهد شکر آن را به جا آورند: (وَ اذْکرُوا نِعْمَتَ اللّهِ عَلَیکمْ إِذْ کنْتُمْ أعْداءً فَألّفَ بَینَ قُلُوبِکمْ فَأصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوانًا)[۲۳]؛ «به یاد بیاورید نعمتی را که خداوند به شما ارزانی داشت؛ آن زمان که دشمن همدیگر بودید و خداوند میان شما محبت و صمیمیت برقرار کرد و شما را برادر قرار داد».

پیامبر اکرم(ص) در اقدام دوم اجتماعاتی را پایه ریزی کرد تا این اخوت و برادری را تقویت نموده و بستری برای تحقق اتحاد و انسجام میان مسلمین باشد. بیشتر تاریخ نگاران و مفسران بر این عقیده اند که اولین نماز جمعه در اسلام را اسعدبن زراره به دستور پیامبر