پاورپوینت کامل امام خمینی(ره) مشهوری ناشناخته ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام خمینی(ره) مشهوری ناشناخته ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام خمینی(ره) مشهوری ناشناخته ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام خمینی(ره) مشهوری ناشناخته ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

امام خمینی(ره) بزرگمردی است که ندای مظلومیت انسان مسلمان را در عصر تباهی و ظلم ظالمان، به گوش جهانیان رسانید و با فریاد خود، خواب را از چشم زورمندان گیتی ربود؛ او که به مستضعفان جهان جسارت خروش داد و مسلمین تحت ستم را جرئت حیات بخشید.

امام خمینی(ره) شخصیتی بود با ابعاد گوناگون، که گاه به جمع اضداد می انجامید؛ کمتر عرصه ای را می توان یافت که حضرت امام(ره) در آن وادی گام نهاده باشد و گوی سبقت از همگنان نربوده و مشعلی تابناک فرا راه رهجویان طریق نیفروخته باشد.

آنگاه که امام خمینی(ره) قدم در وادی عرفان می نهد، در اوج طراوات و شور جوانی عرفان نظری را در حدّ کمال می آموزد و بر کتب صاحبان این علم عظیم و خرّیطان این فن شریف، شروحی نقّادانه می نگارد و تا بدانجا می رسد که در عرفان نظری خاتم العرفاء می شود.[۱]

در عرفان عملی و سلوک الی الله، از آغاز دوران جوانی کشیک نفس می کشد، تهجد و شب زنده داری را هیچ گاه فرو نمی نهد، مستحبات شرع را همچون واجبات پاس می دارد، مکروهات فقه را به سان محرّمات اجتناب می ورزد و در این طریق صعب و موطن پر خطر به جایگاهی می رسد که درک آن، تنها در حدّ رهنوردان آن راه است. کرامات و مقاماتی که بزرگان مصاحب با ایشان از آن بزرگوار نقل می کنند، تنها علائمی را می ماند که حقیقت جویان را به گوشه هایی از این جایگاه دلالت تواند کرد.[۲]

آن زمان که به وادی فلسفه و حکمت پا می گذارد فیلسوفی می گردد الهی و حکیمی متألّه، که دقائق و ظرائف علم اعلی را به کمال در می یابد و به سان خردمندی صاحب نظر و صاحب رأی، به نقد و تحلیل آراء و نظرات بزرگان تاریخ فلسفه می پردازد.

در پهنه پهناور علم شریف فقه، او را فقیهی می بینیم نامور، که با ملاحظه مقتضیات زمان و مکان و اخذ به اسلوب فقهی محکم قدماء از فقها، بنیانی تازه پی می افکند؛ او که نه در ورطه فقه پویا در می غلتد و نه گرفتار فقه سنتی می شود؛ بلکه از این میان، پرچم فقه جواهری را بر می افرازد و آن را تفقهی می داند روشمند که به پاسخ نیازهای زمان می پردازد.

در دریای بیکرانه علم اصول نیز، او را شناگر توانمندی می یابیم که با بنیان نهادن مبانی جدید و منحصر به فرد، بسیاری از غوامض مباحث اصول فقه را، به لحظه ای تأمّل حلّ می نماید و عقده های سختی را به سرانگشت تدبّر می گشاد.

امام(ره) را به حق باید بزرگ ترین معلّم اخلاق در حوزه علمیه قم نامید، که بسیاری از مشتاقان غیر حوزوی نیز در کنار جمع حوزویان، همه هفته از خرمن تعلیمات اخلاقی این رجل الهی خوشه چینی می کردند و حلاوت آن سخنان، که به سبب مقرون گشتن با عمل گوینده تأثیری فوق عادی می یافت، مذاق جانشان را شیرین می ساخت.[۳]

در دنیای ادبیات، او شاعری می باشد نکته پرداز که معارف عمیق و لطائف دقیق را در قالب الفاظی شیرین و ابیاتی روان بیان نموده، لطافت طبع خویش را با ظرافت شعر آشکار می سازد.[۴]

در عالم تفسیر و تبیین مراد الهی از کلام نورانی قرآن مجید، او مفسّری است نکته دان، که در استناره از انوار کلام الهی، در پرتو بهره وافری که از علوم عقلی و نقلی دارد، توفیق تامّ می یابد و آنگاه که علاقمندان را از یافته های قرآنی خویش بهره مند می سازد، جهانی از معنا در برابرشان می گشاید.

«تفسیر سوره مبارکه حمد» که در بردارنده عمیق ترین و دقیق ترین نکات معرفتی است، هرچند ناتمام رها می گردد، لکن همان مقدار اندک نیز مصداق تامّ سخن امیرالمؤمنین(ع) می باشد که:

… بَذَّ القائِلینَ وَ نَقَعَ غَلیلَ السَّائِلینَ[۵]

… و پس از این همه، آن زمان که این فقیه عارف، حکیم اصولی و مفسّر شاعر، قدم در وادی سیاست می نهد، او که هیچ گاه از آنچه در جامعه پیرامونش می گذرد غافل نمانده و با تمامی رجال روحانی اهل سیاست از مدرس تا بافقی و کاشانی مراوده داشته است،[۶] روحی تازه در حوزه علمیه قم می دمد.

او که مرجع مشاوره زعیم عالم تشیع، مرحوم آیت الله العظمی بروجردی(ره) در تمامی امور سیاسی بوده است و «کشف الاسرار»، شاهد حساسیت فراوان او نسبت به عملکرد حکام می باشد.[۷] آنگاه که با رحلت آیت الله بروجردی(ره)، تکلیف سرپرستی امت اسلامی را بر دوش خود احساس می کند، امت بی پناه اسلام، این ایتام آل محمد(ص) را در سنگلاخ حوادث و هجوم همه جانبه دشمنان که با فرو افتادن درخت تناور آیت الله بروجردی(ره)، زمان را برای حمله ای فراگیر مناسب می دیدند، بی یاور رها نمی کند. او حبس را می پذیرد، تبعید را به جان می خرد، پس آنگاه بی خانمانی و کوچ از این کشور به آن کشور و از این فرودگاه به آن فرودگاه را تحمل می کند؛ چرا که کوله بار امانتی را بر دوش خود می یابد، امانتی آنچنان سنگین که رنج هزار ساله شیعه مظلوم، بلکه ستم هزاران ساله انسان محروم و خون دل های دردمندانه علماء فرقه ناجیه را پاسخگوست و اکنون این همه، با تمامی صلابت و عظمت، بر بازوان ستبر و پرتوان امام خمینی(ره) سنگینی می کند؛ آنچنان که آرام و قرار از او ستانده است، که او دیگر به خود و راحتی و عافیت خود و نزدیکانش نمی اندیشد و این زبان حال آن دریا دل است، از رحلت آیت الله بروجردی(ره) تا رحلت امام خمینی(ره):

حسرت نبرم به خواب آن مرداب کآرام درون دشت شب خفته است

دریایم و نیست باکم از طوفان دریا همه عمر خوابش آشفته است

اینچنین است که او ـ که در سراسر دوران پانزده ساله نهضت از خرداد ۴۲ تا بهمن ۵۷ هر شلاقی بر پیکر یارانش، او را به درد آورد و هر گلوله بر تن فرزندانش، او را مجروح ساخت ـ از پس سال ها جهاد و صبر، آرزوی هزار ساله فقه شیعه، بلکه امید هزاران ساله منشور انسانیت را محقق می سازد و نظامی پایه گذاری می کند که خود را در برابر هر آنچه ظلم و ستم است، مسئول بداند و در زدودن آثار رنج و شکنجه از چهره دردمندان تأمل ننماید که حکومتی اسلامی باشد، و:

… من سمع رجلاً ینادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم[۸]

عظمت و شکوه این بنای استوار، آن چنان چشمگیر است و نور آن؛ چنان خیره کننده که آن همه بزرگی شخصیت امام خمینی(ره) را از دید فرو می پوشاند، و هر چشم غیر مسلّح، امام خمینی(ره) را منحصراً بنیانگذار نظامی انقلابی و اسلامی در جهان و پرچمدار بزرگ ترین، پایدارترین انقلاب مردمی در قرن بیستم می بیند و این چنین است که عرفان امام خمینی(ره)، فلسفه، فقه، اصول، ادبیات، تفسیر و اخلاقش تحت الشعاع عظمت سیاست وی قرار می گیرد.

می دانیم که سیاست او ریشه در عرفان او دارد و فلسفه، فقه، و قرآن شناسی اش که برای او عمل به تکلیف مطر