پاورپوینت کامل گذری بر جامعه مسلمانان میانمار?(برمه)(۱) ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذری بر جامعه مسلمانان میانمار?(برمه)(۱) ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذری بر جامعه مسلمانان میانمار?(برمه)(۱) ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذری بر جامعه مسلمانان میانمار?(برمه)(۱) ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

گسترش اسلام در آسیای جنوب شرقی

قبل از جنگ جهانی دوم، بیگانگان مقیم این منطقه، ناحیه ای به نام آسیای جنوب شرقی را نمی پذیرفتند، اهالی بومی هم چنین تمایزی برای چنین قلمروی قائل نبودند، بعد از درگیری های شدید و جنگ های خونین، مفهوم آسیای جنوب شرقی شکل گرفت و از نظر موقعیت استراتژیک و نظامی، منطقه ای مشخص گردید که نه چین و نه هندوستان بود و نه بخشی از حوزه اقیانوس آرام. این ناحیه، مجموعه کشورهای میانمار (برمه)، تایلند، ویتنام، لائوس، کامبوج، مالزی، سنگاپور، اندونزی و برونئی را در بر می گرفت که بعدها فیلیپین بدان پیوست.[۱]

آسیای جنوب شرقی منطقه ای است سرسبز و آباد با منابع غنی زیرزمینی، محصولات جنگلی فراوان و تولید کشاورزی که جنبه حیاتی دارند، تنگه ها و آبراهه ها و دسترسی به منابع آب های آزاد جهان از جمله اقیانوس آرام و هند به این ناحیه زرخیز، موقعیت استراتژیکی مهمی عطا کرده و اهمیت سوق الجیشی آن را افزون ساخته است. تا زمانی که پای استعمار به کشورهای این منطقه گشوده نشده بود، اغلب ساکنان آن به زبان مشترک اسلامی ماله ای که با خط عربی نوشته می شد، سخن می گفتند.

اقتدار مسلمانان در آسیای جنوب شرقی در ناحیه ای به طول هفتصد کیلومتر از ناحیه آراکان در غرب میانمار فعلی، در غرب تا ناحیه پاپوا در شرق و در امتداد خط استوا ادامه داشت. کشورهای آچه، سوماترا، مالایا، پاتانی، یورنئوجاه، سلبس، مولوکاس، میندانائو، لوزون و جزایر متعدد دیگر به صورت مستقل و تحت قوانین اسلامی اداره می شدند.[۲]

گرایش مردم آسیای جنوب شرقی به اسلام، هیچ گاه اجباری و بر اثر فتوحات نظامی و نیروهای تهاجمی نبوده است؛ بلکه غالباً از قدرت جاذبه ای سرچشمه گرفته که مسلمانان هنگام تبلیغ اسلام، در این نواحی از خود بروز می داده اند. روژه دوپاسکویه می نویسد:

«در کشوری چون اندونزی که در حال حاضر از لحاظ تعداد مسلمانان نخستین ملت است، حضور اسلام هرگز جنبه نظامی نداشته است؛ بلکه بازرگانان مسلمان مسالمت جوی عرب بوده اند که بدانجا رفته و اسلام را عرضه داشته اند. اسلام در میان اقوام بالی نیز گسترش یافت و در پایان قرن چهاردهم میلادی تا فیلیپین دامن کشید و خصوصاً در جزایر جنوبی آن پیش روی کرد، هنگامی که اسپانیایی ها به این مجمع الجزایر رسیدند، کوشیدند همان گونه که در اندلس و مغرب (شمال آفریقا) با اسلام مبارزه کردند، در این جا هم نبرد کنند».[۳]

اسلام در جنوب شرقی آسیا توسط مسلمانان عرب ایرانی و هندی تبار گسترش یافت و بازرگانان که بین خاور دور و خاورمیانه به جابجایی کالاها و اجناس گوناگون می پرداختند، در جزایر جنوب شرقی آسیا توقف نمودند و رفته رفته عده ای از آنان در این نقاط ساکن شدند و با زنان بومی ازدواج کردند. رفته رفته گسترش خانواده های مسلمان بر اسلام آوردن اهالی نقاط مزبور اثر گذاشت. برخی مبلغان مسلمان که خود سیر و سلوک معنوی داشتند، کوشیدند مردمان منطقه یاد شده را با فرهنگ اسلام و قرآن مأنوس نمایند.[۴]

موقعیت جغرافیایی میانمار

یکی از کشورهای استراتژیک منطقه آسیای جنوب شرقی، پیرمانی یا برمه است که در سال های اخیر، نامش به میانمار تبدیل گردید. این سرزمین با ۶۷۶۵۷۷ کیلومتر مربع مساحت، در نیم کره شرقی نیم کره شمالی واقع است و جزء شبه جزیره مالاکا می باشد. از شمال شرقی به چین، از شرق به لائوس و تایلند، از جنوب به تایلند و دریای آندامان، از غرب به خلیج بنگال (در اقیانوس هند) و بنگلادش و از شمال غربی به هند محدود است. شمال آن به فلات تبت و جنوبش به شبه جزیره مالایا ختم می گردد.[۵]

میانمار از دو بُعد استراتژیک و اقتصادی در موقعیتی ممتاز قرار دارد؛ چرا که از یک سو مناطق جنوب و جنوب شرقی آسیا را به یکدیگر متصل می کند و از سوی دیگر پل ارتباطی بین هند در شمال غربی و چین در شمال شرقی است.[۶] برمه در شمال غربی شبه جزیره هند و چین قرار دارد.

منطقه مسلمان نشین آراکان (آراخین) به صورت یک نوار ساحلی کم عرض و با خاک رسوبی بین ارتفاعات غربی (ارتفاعات آراکان) و خلیج بنگال قرار دارد که از نظر کشاورزی بسیار مناسب و یکی از نقاط عمده تولید برنج می باشد، ولی ارتباط آن با دیگر نقاط میانمار دشوار است و برای اهالی آن که غالباً مسلمانند، رفت و آمد به بنگلادش بسیار راحت تر است.[۷]

نگاهی به ایالت مسلمان نشین آراکان

منطقه آراکان حدود ۳۷۰۰۰ کیلومتر مربع مساحت دارد. از شمال غربی با بنگلادش و از شمال با هندوستان هم مرز است، آراکان، همچنین توسط یک رشته تپه های سرسبز و پر آب از قلمرو اصلی برمه منفک گشته است. این ایالت به طور کامل زیر نفوذ مسلمانان است و اکثریت سکنه اش مسلمان هستند و اقلیت بودایی در آن اقامت دارند. آراکان که به آراخین هم معروف است، در کنار طولانی ترین رودخانه میانمار واقع است و با بنگلادش ۲۷۵ کیلومتر مرز مشترک دارد و مرکز آن شهر سیتو می باشد که در شمال این سرزمین قرار گرفته است. راه های آبی منتهی به آراکان ورود اسلام به این منطقه و نواحی ساحلی مجاور آن را در اواخر قرن هفتم میلادی توسط بازرگانان و دریانوردان عرب مسلمان هموار ساخت. از همان زمان که از ظهور اسلام حتی یک قرن هم نمی گذشت، شمار زیادی از اهالی آراخین شیفته تعالیم اسلامی گردیدند و به آئین محمدی گرویدند. این ها که بومی محل بودند، به مسلمانان روهینگیا موسوم اند. برخی گزارش ها، منابع، اسناد و مدارک حاکی از آن است که آراکان در قرون گذشته به نظامی اسلامی دست یافته و فرمانروایان مسلمان قرن ها بر آن حکومت می کرده اند.[۸]

مورخان خاطرنشان ساخته اند سیاحان ایرانی و عرب که به سفرهای تجاری تا سواحل شرقی چین و آسیای جنوب شرقی دست می زدند، بعدها راه کوتاه تری برای خرید کالاهای چینی از طریق سواحل برمه تا غرب چین به دست آوردند و بدین طریق ب