پاورپوینت کامل جلسات زنانه، فرصت ها و تهدیدها ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلسات زنانه، فرصت ها و تهدیدها ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلسات زنانه، فرصت ها و تهدیدها ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلسات زنانه، فرصت ها و تهدیدها ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

نوشتن از مسائل مذهبی در شرایط کنونی جامعه، کاری است دشوار؛ چرا که مردم به دو نگاه گزینه ای «کاملاً خوب یا کاملاً بد» عادت دارند، اما مباحث مربوط به امور دینی و مذهبی، از آن دست مطالبی است که به شدت باید از نگاه «صفر و یکی» یا «سیاه و سفید» به آن ها پرهیز کرد. در مسائل دینی لازم است با نگاهی جامع و مانع، تمامی جوانب را ارزیابی نمود و سپس نتیجه گیری کرد که آن مقوله چقدر درست است و یا چقدر خطا در آن وارد شده است.

وقتی نگاه مان به مسائل دینی، نگاهی جامع و کامل نباشد و به نوعی حب و بغض های شخصی هم در آن دخیل شده باشد، این سیاه و سفید مطلق بودن، آشکار یا پنهان شکل می گیرد. هیئت ها یا همان جلسات زنانه که در این سال ها رواج بیشتری یافته است، از جمله همین مسائل است که وقتی بخواهیم نگاهش کنیم، باید از ورای ذره بینی باشد که همه زوایایش را به خوبی برایمان به تصویر کشد. دیدن یک سویه این نوع مجالس، نه تنها کمکی به بهتر یافتن آسیب های آن نمی کند؛ بلکه ممکن است این شائبه را هم در اذهان ایجاد کند که اصلاً این نوع مجالس، خرافه ای بیش نیست و در نتیجه کلیت این گونه هیئت ها زیر سؤال برود.

مجالس مذهبی مخصوص زنان که اکنون خود را در بستر شرایط کنونی جامعه، بازتولید کرده است و تأثیرگذاری آن بر زنان و به تبع آن، خانواده ها و تأثیرپذیری فضای این جلسات از معضلات و مشکلات جامعه، نشان از اهمیت این نهاد و ضرورت توجه به ثمرات و آسیب های احتمالی آن دارد. مسئله وقتی جدی تر می شود که بدانیم تعدادی از این افراد در شرایط کنونی هیچ ارتباط تعریف شده و مؤثری با منبعی غنی در حوزه مسائل فرهنگی، اجتماعی و دینی ندارند و فضای جلسات به هیچ طریقی جز مخاطبان خاص آن مجموعه که قرار است در جایگاه شاگردی بنشینند، نقد و ارزیابی نمی شود.

انواع جلسات زنانه

شاید بهتر آن باشد که پیش از پرداختن به انواع این جلسات، به سیر تحول تاریخی این محافل اشاره ای کرد. جلسات مذهبی زنانه در ایران قدمت زیادی دارد که زنان با هدف رشد فکری و معنوی گرد هم می آیند. از نظر کارکرد اجتماعی سه دوره می توان برای این جلسات در نظر گرفت.

از بدو پیدایش تا انقلاب اسلامی (به خصوص در دوران پهلوی)

تعلیم و تربیت مذهبی و الگوسازی برای بانوان با استفاده از مصادیق دینی هم چون حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س)، از جمله کارکردهای بارز این جلسات در این دوران بود. فقدان نظام آموزشی رسمی برای بانوان و رسانه های گروهی، باعث محدودیت آگاهی و تعلیمات مذهبی بود؛ بنابراین چنین جلساتی می توانست جبران کننده این خلأ برای زنان باشد و آن ها با انگیزه و هدف و نیاز مشترک در این جلسات حضور می یافتند.

پس از رسمیت یافتن نظامی آموزشی، از آنجا که حکومت در آن دوره با آموزه های دینی در تعارض بود، اندک اندک جامعه به سوی فرهنگ سکولار و لائیک غربی پیش رفت و آنچه توسط نظام آموزشی و رسانه ها به درون جامعه تزریق می شد، نه تنها دین آموزی نبود؛ بلکه دین ستیزی با رنگ و لعاب مدرنیته و تمدن به مردم القا می شد. این نیاز زنان به نهاد آموزشی مطمئن و غیررسمی برای تعلیمات مذهبی بود که آنان توانستند نسلی انقلابی پرورش دهند که به رهبری امام خمینی(ره) به تحولی بزرگ و انقلاب آفرین در سطح جهان دست زنند.

پس از انقلاب اسلامی تا پایان جنگ

در این دوران کمک رسانی به جبهه ها و شرکت فعالانه در عرصه دفاع مقدس، با توجه به توانمندی های زنانه سبب شد بیشتر توان و زمان زنان در چنین جلساتی صرف تهیه و تدارک ملزومات رزمندگان باشد. تقویت و تشویق روحیه زنان برای همراهی کردن با مردانشان برای حضور در جبهه ها، با پشتوانه آموزه های دینی و بهره گیری از الگو های صدر اسلام، نقطه مشترک استراتژی مبلغان بود.

دوران پس از جنگ تا امروز

پس از پایان جنگ تحمیلی و با پیشرفت نظام آموزشی و رسانه ها که همه داعیه اسلام گرایی داشته و مبانی فکری و اهداف خود را بر اساس اصول و فروع دین تعریف کرده اند، دیگر نیاز به تعلیمات دینی به جدیت و عمق دوره اول، دغدغه اصلی و واقعی مبلغان و شرکت کنندگان نیست. بنابراین یک پدیده عام و فراگیر که تمام اقشار را در برگیرد و نوعی انسجام اجتماعی به همراه داشته باشد، وجود ندارد؛ از همین روست که دیگر نمی توان مانند سابق تمام خانواده های مذهبی در یک شهر را همسو و هم رأی یافت. در نتیجه تنوع بسیاری در نحوه برگزاری و کارکردهای آشکار و نهان این جلسات به وجود آمده است.

جلسات مذهبی زنان را می توان با توجه به برنامه اصلی آن، به چند نوع تقسیم کرد: جلساتی که سخنرانی محور هستند؛ جلساتی که در آن دعا یا نمازهای خاص خوانده می شود و یا برای ختم یکی از سوره های قرآن است؛ جلساتی که محور آن روضه خوانی یا مولودی خوانی است؛ جلساتی که ساختارشکنانه هستند و مواردی مانند مولوی خوانی، آموزش روان شناسی یا حتی یوگا را محور کار خود قرار می دهند و از طریق همان موضوع به دین حداقلی یا دین عرفی دامن می زنند تا به تشنگی معنویت در مخاطبانشان پاسخ دهند.

جلسات سخنرانی محور که بیشتر به کلاس درس شباهت دارد، به نوعی جلسات تفسیر قرآن، سلسله مباحث هدف دار دینی و یا تدریس یک کتاب خاص است. سخنران چنین جلساتی اغلب تحصیل کرده حوزه یا دانشگاه باید باشد تا بتواند مخاطب خود را به خوبی جذب کند؛ چرا که مخاطبان به دنبال جلسه ای با کیفیت و مفید هستند. برگزاری دعایی مختصر یا مولودی و روضه خوانی نیز متناسب با سطح مخاطب به صورت محدود از دیگر برنامه های این نوع جلسات است. سخنران چنین جلساتی ممکن است از مردان صاحب نظر انتخاب شود.

جلساتی که با محوریت دعا، نماز و یا انواع ختم هاست، سنتی تر است و عموماً سخنران این نوع جلسات با تحصیلاتی متوسط یا حتی ضعیف است. مخاطبان نیز معمولاً زنان مسن تر یا زنانی هستند که با مباحث و برنامه های معنوی ضعیف قانع می شوند. تهیه غذای نذری در حاشیه برنامه اصلی برپاست یا سفره ای به نیت یکی از ائمه((ع)) یا امام زادگان و جمع آوری کمک برای نیازمندانی که شناسایی شده اند. طرح چند مسئله شرعی توسط سخنران، پاسخ به سؤالات زنان شرکت کننده و تبادل اطلاعات و نیز اجرای مولودی یا روضه خوانی مختصر از دیگر ویژگی های این گونه جلسات است.

در جلساتی که با هدف روضه خوانی یا مولودی خوانی برگزار می شود، مداح با توجه به مناسبت، به ذکر مصیبت یا مدحی می پردازد و سپس مراسم سینه زنی و یا کف زدن و شکلات پاشیدن برگزار می شود. ممکن است متناسب با عقاید بانی مجلس و مداح، به بهانه مراسم شادی ائمه((ع))، دف زدن یا حتی رقص نیز وجود داشته باشد. پذیرایی هنگام اجرای برنامه و یا حتی غذای نذری در پایان مراسم، از دیگر ویژگی های این نوع مراسم است.

جلسات ساختار شکن نیز ـ با توجه به عقاید بانی و سخنران ـ انواع گوناگونی دارد، اما آنچه در این جلسات بارز است، فاصله گرفتن از متون دینی و بسنده کردن به معنویت سکولار در این جلسات است. در حاشیه قرار گرفتن قرآن و یا سخنان و سیره ائمه((ع))، تأکید بر اشعار مولوی و نوع نگاه او به جهان و درویش مسکلی و آزادگی اش و نیز بیان عرفان های جدید، از ویژگی های بارز این نوع جلسات است. مخاطب چنین جلساتی زنانی هستند که تنها چهره رحمانی دین را می پسندند تا بتوانند خود را با شرایط روز تطبیق دهند. آن ها نمی خواهند امر و نهی های دینی، آنان را برای زندگی اومانیستی در کلاس جهان محدود کند.

کاستی ها و آسیب ها

بیشتر شرکت کنندگان در جلسات زنانه، زنان خانه داری هستند که در وهله اول شاید به انگیزه آموختن علوم دینی و شرکت در جمعی معنوی آمده باشند، اما با نگاهی عمیق تر می توان انگیزه های دیگری همچون نیاز زنان به حضور اجتماعی به صورت مستقیم و غیرمستقیم، گسترش روابط با زنان همفکر و گفت و گو و همدلی درباره مسائل زندگی یا جزئیات اجتماعی در سایه کم رنگ شدن یا محو شدن روابط همسایگی و سست شدن پیوندهای فامیلی و. .. دید؛ زنانی که از کارهای یکنواخت خانه خسته شده