پاورپوینت کامل منادیان وحدت ۹۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منادیان وحدت ۹۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منادیان وحدت ۹۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل منادیان وحدت ۹۸ اسلاید در PowerPoint :

قسمت دوم

اشاره

«… نقشه قدرت های بزرگ و وابستگان آن ها در کشورهای اسلامی این است که این قشرهای مسلم را که خدای تبارک و تعالی بین آن ها اخوت ایجاد کرده است و مؤمنون را به نام اخوت یاد فرموده است از هم جدا کنند، و به اسم ملت ترک، ملت کرد، ملت عرب، ملت فارس از هم جدا کنند؛ بلکه با هم دشمن کنند و این درست برخلاف مسیر اسلام و مسیر قرآن کریم، تمام مسلمین با هم برادرند و برابرند، و هیچ یک از آن ها از دیگری جدا نیستند، و همه آن ها زیر پرچم اسلام و زیر پرچم توحید باید باشند. این هایی که با اسم ملیت و گروه گرایی و ملی گرایی بین مسلمین تفرقه می اندازند، این ها لشکرهای شیطان و کمک کارهای به قدرت های بزرگ و مخالفین با قرآن کریم هستند»[۱].

بی شک طی قرون گذشته، مجاهدان و اندیشمندان بزرگ از ملیت های مختلف بودند تا نقشه قدرت های بزرگ و وابستگان آنان را نقش بر آب کرده و در راه اعتلای کلمه توحید بر محور یگانگی خداوند و رسالت نبی مکرم اسلام(ص) گام های مؤثری برداشتند. در شماره گذشته به معرفی چند تن از این پاورپوینت کامل منادیان وحدت ۹۸ اسلاید در PowerPoint پرداختیم.[۲]

آیت الله العظمی سید حسین بروجردی

سید حسین، فرزند حاج سید علی، در سال ۱۲۹۲ ق، در بروجرد متولد شد.

سید حسین پس از طی دوران کودکی، جامع المقدمات، سیوطی، منطق، گلستان سعدی، صرف، نحو، فقه و اصول را در زادگاه آموخت و سپس عازم اصفهان گردید. مدتی در دروس بزرگان و علمای اصفهان تلمذ نمود. او پس از بازگشت به بروجرد و توقف کوتاهی در آن جا، در ۱۳۲۰ ق به حریم امیرالمؤمنین علی(ع) مشرف گشت. وی که مجتهدی جوان به شمار می آمد، پس از ۸ سال تحصیل و تحقیق در سال ۱۳۲۸ ق به زادگاه خویش بازگشت.[۳]

سرانجام ایشان پس از ۷۰ سال تلاش و خدمت در عرصه های گوناگون به ویژه در راه وحدت فرق اسلامی و اتحاد عمومی، در صبح روز پنج شنبه دهم فروردین ماه ۱۳۴۰، در حالی که ۸۸ بهار زندگی را پشت سر می گذاشت چشم از جهان فرو بست و ملتی را در غم فقدان خویش عزادار نمود.

مقبره ایشان در قسمت بالاسر حرم مطهر حضرت معصومه(س) جنب درب ورودی مسجد اعظم قرار دارد.

اندیشه ها

ـ ایشان تلاش می کرد تا زمینه را برای پخش و انتشار معارف اهل بیت((ع)) در میان برادران اهل سنت فراهم کند و معتقد بود که این کار جز با ایجاد حُسن تفاهم امکان پذیر نیست. توفیقی که آن مرحوم در طبع برخی کتب فقهی شیعه در مصر به دست خود مصریان در اثر حُسن تفاهمی که به وجود آورده بود کسب کرد، از مهم ترین موفقیت های علمای شیعه است.[۴]

ـ ایشان بر کتب و آرای فقهی علمای اهل سنت تسلّط عجیبی داشت. او در اثر مطالعات و تحقیقات گسترده ای که در این وادی داشت، به این نتیجه رسیده بود که با آگاهی از محتوای روایات و فتاوای رایج اهل سنت در زمان امامان معصوم((ع))، بهتر، راحت تر و دقیق تر می شود محتوای روایات و منظور فرمایشات ائمه معصومین((ع)) را دریافت. در همین راستا جمله معروفی از ایشان نقل است که: «فقه شیعه در حاشیه فقه اهل سنت است».[۵]

این جمله معظم له بیانگر غنای فقهی شیعه و تفوق آن بر فقه زمان صدور روایت است؛ زیرا در طول تاریخ زندگانی معصومین((ع))، شیعیان جز چند سال بیشتر حکومت نداشتند و اغلب حکومت، در دست بنی امیه و بنی عباس و مخالفین اهل بیت((ع)) بود، و فتاوای اهل سنت در میان مردم رواج داشت. محدثان و اصحاب امامان((ع)) نیز با توجه به فضای حاکم بر جامعه آن روز از ائمه((ع)) سؤال می کردند و امامان((ع)) هم با توجه به همین معنا پاسخ می دادند.

به عبارت دیگر فقه شیعه ناظر بر فقه اهل سنت است؛ زیرا جواب ها و فرمایشات امامان((ع)) ناظر بر فتاوای فضای حاکم می باشد، این سخن برای فقها راه گشاست که هنگام فتوا دادن به فضای حاکمِ زمانِ صدورِ روایت توجه و دقت کنند.

ـ آیت الله بروجردی(ره) سعی داشت تا به ادلّه اهل سنت دست یابد و موضوع و مسئله را درست بررسی و ریشه یابی نماید.

ـ ایشان وحدت میان مذاهب را از وظایف حیاتی هر عالم شیعی می دانست و به همین جهت علاقه مند بود تا حُسن تفاهمی بین شیعه و سنی برقرار شود تا از طرفی وحدت اسلامی که منظورِ بزرگ این دین مقدس است، تأمین گردد و از طرف دیگر شیعه، فقه شیعه و معارف شیعه آن طور که هست، به جامعه تسنّن که اکثریتِ مسلمانان را تشکیل می دهند معرفی شود.

تلاش ها

ـ حمایت، کمک و همکاری با دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه.

ـ ارتباط مکاتبه ای با شیوخ وقت الأزهر مصر؛ شیخ عبدالمجید سلیم و بعد از وی شیخ محمود شلتوت.

ـ گماردن نمایندگانی به عنوان رابط میان خود و دارالتقریب مانند مرحوم شیخ محمد تقی قمی.

ـ دستور جمع آوری طُرق و سلسله اسناد حدیث ثقلین.

ـ ارسال نامه ای به ملک سعود پادشاه وقت عربستان، با هدف برگزاری مراسم مشترک کنگره بزرگ حج، طبق روایات و مبانی مشترک مورد قبول شیعه و سنی، که محتوای آن حدیث مفصلی از امام صادق(ع) بود و حدود ۴۰۰ حکم از احکام مربوط به مناسک حج را در برداشت.

ثمره اقدامات و تأثیر آن

ـ آشنا شدن بسیاری از شخصیت های برجسته دارالتقریب با فقه و مبانی شیعه.

ـ برقراری روابط دوستانه و علاقه مندانه با شیوخ وقتِ الأزهر مصر، که پس از آن نامه های زیادی مبادله گردید.

ـ فتوای تاریخی شیخ شلتوت، در به رسمیت شناختن مذهب شیعه و تشکیل کرسی تدریس مستقل در دانشگاه الأزهر برای آن.

شیوه پیشنهادی آیت الله العظمی بروجردی(ره) پیرامون وحدت بین مذاهب

به طورخلاصه می توان گفت که شیوه پیشنهادی ایشان این بود که موارد اختلافی میان شیعه و سنی، در دو نکته اساسی نهفته است: یکی جانشینی پیامبر(ص) و امامت و رهبری مسلمانان است و دیگر اینکه بعد از رحلت پیامبر(ص) مسلمانان در عمل به احکام، به چه کسی رجوع نمایند.

اولاً تجربه نشان داده که طرح این سری از مسائل، همیشه سبب دردسر و اختلاف شدید و منشأ سوءاستفاده های دشمنان بوده است.

ثانیاً آنچه امروز خیلی مهم است و می تواند نقطه مشترک میان شیعه و سنی باشد، بعد از کتاب آسمانی قرآن، محوریت اهل بیت(ع) است که دلیل آن حدیث «ثقلین» می باشد و از طریق فریقین با سلسله سند صحیح، نقل شده است و همه هم آن را قبول دارند.

هدف ایشان از وحدت اسلامی، هرگز این نبود که یک گروه در گروه دیگر هضم شود و همه آن ها یک گروه و یک فرقه شوند؛ بلکه تأکید داشت با بیان نقاط مشترک همه گروه ها، دوستی، محبت و صمیمیت در میان آن ها به وجود آید و همه در برابر دشمنان اسلام به ید واحده تبدیل گردند. در نظر مرحوم آیت الله بروجردی(ره)، نیل به این هدف مقدس، از راه تمسک به حدیث ثقلین و معرفی امامان معصوم(ع) به عنوان مصداق بارز اهل بیت(ع)، بهترین، آسان ترین، کم هزینه ترین و معقول ترین راه می باشد.

شیخ محمود شلتوت

شیخ محمود شلتوت فرزند شیخ محمد در ۵ شوال سال ۱۳۱۰ ق در مصر، استان بحیره،[۶] روستای منشاه بنی منصور از توابع بخش ایتای البارود متولد شد.

او پس از خواندن دروس ادبیات و حفظ کل قرآن کریم، در سال ۱۳۲۸ ق به دانشکده اسکندریه رفت.[۷] در سال ۱۳۴۰ ق به عنوان دانشجوی نمونه دانشکده معرفی شد و پس از اتمام تحصیلات در سال ۱۳۴۱ ق به عنوان استاد در همان دانشکده مشغول تدریس گشت. در ۱۳۶۰ ق برای تدریس به دانشگاه الأزهر دعوت گردید. شیخ محمود پس از ۱۹ سال به قائم مقامی الأزهر درآمد و نهایتاً در سال ۱۳۸۳ ق به عنوان رییس دانشگاه از طرف دولت مصر انتخاب شد.

سرانجام این شخصیت بزرگ اسلام در تاریخ ۲۷ رجب المرجب ۱۳۸۳ ق پس از ۷۳ سال تلاش در راه وحدت و تقریب امت مسلمان، به دیار باقی شتافت. مهم ترین هدف اساسی وی، دوری و مبارزه با تعصبات فرقه ای و مذهبی بود.

اندیشه ها

ـ شیخ شلتوت کتاب خدا و سنت رسول الله(ص) را وجه اشتراک همه مذاهب می دانست.

ـ ایشان با اتکاء به آیه شریفه ((وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمیعًا وَ لا تَفَرّقُوا))[۸] می گفت: «خداوند از مطلق تفرقه در قرآن نهی کرده است که شامل تفرقه به سبب تعصب نیز می شود. حدیثی صحیح می گوید: “لا عصبیه فی الاسلام؛ در دین اسلام تعصب وجود ندارد”».[۹]

ـ در نگاه او کسی که به فقه اشتغال دارد، سزاوار نیست که تنها به یک مذهب بسنده کند؛ بلکه باید در هر مسئله ای به آنچه نزدیک تر به دلالت کتاب و سنت استوار است معتقد باشد.[۱۰]

موانع وحدت از نظر شیخ شلتوت

۱. تعصبات مذهبی: اختلافاتی که منجر به تعصبات مذهبی و جمود فکری می شود، رشته پیوند مسلمانان را قطع و دشمنی و کینه را در دل ها می باوراند.[۱۱]

۲. سوءاستفاده دشمن: خداوند متعال از امت اسلامی خواسته است که وحدت کلمه داشته باشند که (در غیر این صورت) کشورهای استعمارگر از تفرقه مسلمانان بهترین بهره برداری را به نفع خود می کنند.[۱۲]

۳. توطئه استعمار در راه وحدت: استعمار هیچ گاه راضی نمی شود امت اسلام به طور یکپارچه درآید؛ زیرا می داند که در آن صورت، امت واحد در مقابل مطامع آن ها خواهند ایستاد. در این باره مرحوم میرزا خلیل کمره ای خاطره ای از شلتوت نقل می کند که هر مسلمانی به عمق توطئه های استعماری پی می برد؛ وی می نویسد:

اینجانب در سفر به مصر، دو نوبت با شیخ شلتوت دیدار داشتم و در این دیدار، ایشان رازی را برای ما فاش نمود. ایشان فرمود: «من از دیر زمان، حدود سی سال قبل درصدد دیدن فقه امامیه برآمدم و از عراق و ایران کتاب های فقهی امامیه را خواستم، ولی تا این اخیر که مصر از زیر زنجیر استعمار بیرون آمد، کتاب ها نمی رسید و سانسور می شد امّا بعد از فتح کانال، کتب شما آمد و من مطالعه کردم، حجّت بر من تمام شد و آن فتوا[۱۳] را دادم، بدون اینکه تحت تأثیر هیچ مقامی یا سخنی بروم».[۱۴]

۴. نویسندگان ناآگاه: یکی از گروه هایی که نقش کلیدی در راه وحدت اسلامی دارند، نویسندگان هستند. محققان و نویسندگان در هر کشوری می توانند مردم را به سوی وحدت فرا خوانند.

تلاش ها

ـ صدور فتوای تاریخی، مبنی بر جواز پیروی از مذاهب ریشه دار و اصیل اسلامی، که شیعه دوازده امامی هم جزء آن هاست.

ـ تدریس فقه شیعه در کنار مذاهب اهل سنت به هنگام ریاست در دانشگاه الأزهر.

ـ برگزاری مراسم روز عاشورا در صحن دانشگاه الأزهر.

ـ تأسیس آکادمی تحقیقات اسلامی؛ در این مؤسسه نمایندگان تمام مذاهب اسلامی گرد هم می آیند و درباره موضوعات مختلف اسلامی به بحث و بررسی می پردازند.

ـ پیشنهاد پاکسازی و زدودن خرافات و بدعت ها از کتب دینی، به کمیته فتوای الأزهر.

ـ ارائه پیشنهاد نگارش کتابی علمی در پاسخ به اسرائیلیاتی که در کتب تفسیری متداول بین مسلمانان موجود است ـ و مردم آن ها را معانی و تفسیر قرآن کریم می پندارند، در حالی که بر صحیح بودن آن ها نه حدیثی وجود دارد و نه عقل آن را می پذیرد ـ به کمیته فتوای الأزهر.

ـ اهتمام و کوشش او در راه آزادی سرزمین قدس. مقابله با کسانی که به هر نحو و صورتی از رژیم اسرائیل حمایت می کردند.

ـ پیشنهاد شریک نمودن تشیع و تسنن در دارالتقریب مذاهب اسلامی و استفاده از واژه مذاهب اسلام به جای تعابیری چون فرقه، طایفه و….

ـ ۱۷ سال عضویت در دارالتقریب و تلاش خستگی ناپذیر در جهت تقریب شیعه و سنی.[۱۵]

ـ خواندن نماز یومیه پشت سر علامه کاشف الغطاء؛ شیخ محمود شلتوت در سفری که به قدس شریف، برای شرکت در کنفرانس اسلامی فلسطین داشت، به همراه دیگر علما نماز جماعت را به امامت آیت الله کاشف الغطاء خواند. وی این صحنه زیبا را که سنی و شیعه در صفی واحد ایستاده اند، این گونه توصیف کرد:

«چه زیباست سیمای مسلمانان که نمایندگان آنان در کنفرانس اسلامی فلسطین در مسجد الاقصی جمع شدند و با یکی از مجتهدین شیعه امامی، استاد با فضیلت شیخ محمد حسین آل کاشف الغطاء نماز جماعت خواندند، بی آنکه فرقی باشد میان کسی که خود را سنی می نامد و یا کسی که خود را شیعه می خواند و همگی صفوف واحدی را پشت سر یک امام تشکیل دادند که پروردگار واحدی را می خوانند و به سوی یک قبله روی دارند».[۱۶]

ـ حکم به برتری برخی از آرای شیعه بر بعضی از آرای عالمان اهل سنت؛ او در این زمینه می گوید: «هر پژوهشگر حقیقت خوان و منصف در بسیاری از اوقات، قوت دلیل مذهب شیعه را در می یابد».[۱۷]

ـ موضع گیری در مقابل وهابیت نسبت به حکم مشرک بودن کسانی که دور ضریح پیامبر(ص) و ائمه معصومین((ع)) طواف کرده و آن را می بوسند.

ـ تأسیس فقه مقارن؛ یکی از اقدامات مهم شیخ، تأسیس فقه مقارن در دانشگاه الأزهر بود. او که به هیچ عنوان تعصب مذهبی نداشت، حرف حق را از هر مذهبی که بود قبول می کرد. وی درباره تأسیس کرسی فقه مقارن می گوید: «… و این هم دانشگاه الأزهر که براساس تقریب بین مذاهب اسلامی تسلیم گشت و مقرّر داشت که فقه شیعه و سنی هر دو براساس دلیل و برهان بدون هیچ گونه تعصبی تدریس شود».[۱۸]

متن حکم مهم و تاریخی مفتی دانشگاه الأزهر مصر، شیخ محمود شلتوت

در روز با برکت ۱۷ربیع الاول سال ۱۳۷۸ ق، هم زمان با میلاد پیامبر اکرم(ص) و حضرت امام صادق(ع) رئیس فقه جعفری، با حضور نمایندگانی از مذاهب شیعه امامی، زیدی، حنبلی، شافعی، مالکی و حنفی، شیخ محمود شلتوت، فتوایی مبنی بر جواز پیروی از مکتب تشیع را صادر نمود. متن فتوا به این صورت است:

«آیین اسلام، هیچ یک از پیروان خود را ملزم به پیروی از مکتبی معین ننموده؛ بلکه هر مسلمان می تواند از هر مکتبی که به طور صحیح نقل شده و احکام آن در کتب مخصوص به خود مدّون گشته، پیروی نماید و کسی که مقلّد یکی از این مکتب های چهارگانه (شافعی، حنبلی، مالکی و حنفی) باشد می تواند به مکتب دیگری منتقل شود.

مکتب جعفری معروف به مذهب امامی اثنی عشری، مکتبی است که شرعاً پیروی از آن مانند پیروی از مکتب های اهل سنت جایز می باشد. بنابراین سزاوار است که مسلمانان این حقیقت را دریابند و از تعصب ناحق و ناروایی که نسبت به مکتب معینی دارند، دوری گزینند؛ زیرا دین خدا و شریعت او تابع مکتبی خاص نبوده و در احتکار و انحصار مکتب معینی نخواهد بود. بلکه همه صاحبان مذاهب، مجتهد بوده و اجتهادشان مورد قبول درگاه باری تعالی است و کسانی که اهل نظر و اجتهاد نیستند، می توانند از هر مکتبی که مورد نظرشان است تقلید نموده و از احکام فقه آن پیروی نمایند و در این مورد فرقی میان عبادات و معاملات نیست».[۱۹]

علامه سید محمد حسین طباطبایی

سید محمد حسین، فرزند سید محمد در ذیحجه الحرام ۱۳۲۱ ق، در تبریز متولد شد.

وی پس از گذراندن دوران کودکی، تحصیلات اولیه را در زادگاه گذرانید و پس از آن عازم نجف اشرف گردید. سیدمحمد حسین مدت یازده سال در کنار مرقد نور آفرین امیرالمؤمنین علی(ع) کسب علم کرد و در سال ۱۳۱۴ ش به زادگاه خویش رجعت نمود. دوران ده ساله اقامت ایشان همراه با تدریس و تألیف سپری شد تا اینکه فیض روح القدس بار دیگر مدد فرمود و با آمدن آیه شریفه ((هُنالِک الْوَلایهُ لِلّهِ الْحَقّ هُوَ خَیرٌ ثَوابًا وَ خَیرٌ عُقْبًا))[۲۰] در استخاره، علامه راهی قم گردید. هر روز که سپری می شد، ابعاد علمی و چهره چشمگیر علامه، بیشتر از گذشته نمایان می شد. این عظمت بدانجا انجامید که دولت آمریکا توسط شاه ایران از علامه دعوت رسمی کرد تا در دانشگاه های آن کشور، فلسفه شرق را تدریس نماید. روح بلند و بینش کم نظیر علامه دست رد به آن همه اصرار زد. او زندگی محقرانه در قم و جلسات درس با طلاب و تربیت شاگردانی فاضل را بر تمامی ظواهر فریبنده دنیا ترجیح می داد.[۲۱]

سرانجام پس از هشتاد و یک سال عمر با برکت و زندگی پر تلاش، روح پاک و الهی آن حکیم عارف و مفسّر