پاورپوینت کامل یک قدم تا سلامتی; ایدز ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل یک قدم تا سلامتی; ایدز ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل یک قدم تا سلامتی; ایدز ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل یک قدم تا سلامتی; ایدز ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

ایدز*

بیماری ایدز، نوعی بیماری ویروسی است. این بیماری بیش از بیست سال پیش شناخته شد و اکنون در سراسر جهان در حال گسترش است؛ اگرچه سرعت این گسترش در کشورهای مختلف متفاوت است. در حال حاضر مردم کشورهای آفریقایی بیش از کشورهای دیگر به این بیماری مبتلا شده اند.

اولین بیمار مبتلا به ایدز در کشور ما در سال ۱۳۶۶ شناخته شد. او یک کودک ۶ ساله مبتلا به هموفیلی بود. خون افراد مبتلا به هموفیلی هنگام زخم برداشتن و خونریزی منعقد نمی شود؛ بنابراین احتمال مرگ این افراد در اثر زخم های کوچک به دلیل عدم انعقاد خون وجود دارد. به همین دلیل باید به طور مرتب به این افراد عواملی را که سبب انعقاد خون می شوند، تزریق کرد و چون منعقد کننده خونی که به این کودک تزریق شده بود به ویروس ایدز آلوده بود، کودک به بیماری ایدز مبتلا شد. متأسفانه چندی است که تعداد موارد مبتلا به ایدز در کشور ما رو به افزایش است؛ بنابراین باید با شناخت کافی از ایدز در جلوگیری از گسترش این بیماری بکوشیم و مانع از تبدیل شدن این بیماری به یک فاجعه بهداشتی شویم.

ایدز AIDS

در کلمهHIV،H به معنی انسان،I به معنی دفاع سیستم ایمنی و V به معنی ویروس می باشد. پس می توان دریافت که این ویروس، تنها انسان را درگیر می کند و باعث می شود سیستم ایمنی ضعیف گردد. این ویروس می تواند به خودی خود زیاد شود. با گذشت زمان، سیستم ایمنی بدن می تواند بیشتر ویروس های بیماری زا را از بدن خارج کند، اما در مورد ویروس HIV نمی تواند.

در کلمهAIDS، A به معنای اکتسابی،I به معنای ایمنی،D به معنای نقص و S به معنای سندرم می باشد؛ پس می توان گفت ایدز، یک بیماری اکتسابی است. سیستم ایمنی بدن شامل اندام ها و سلول هایی است که به مبارزه با عفونت و یا بیماری مشغولند، ولی در بیماری ایدز این سیستم دچار نقصان و کمبود است و به درستی کار نمی کند. سندرم نیز مجموعه ای از علائم و نشانه های بیماری است.

دلیل ابتلا به HIV و ایدز

ویروس HIV برای مدت زیادی در بدن پنهان باقی می ماند و به قسمت مهم سلول های ایمنی یا دفاعی (سلول های T و سلول های CD4 ) حمله می کند.

بدن ما برای مقابله با عفونت ها و بیماری ها به سلول های دفاعی نیاز دارد، اما HIV به آن ها حمله می کند و با استفاده از آن ها، تعداد خود را زیاد کرده و آن ها را از بین می برد. با گذشت زمانHIV، بسیاری از سلول های CD4 را تخریب می کند و بدن دیگر قدرت مبارزه با عفونت ها و بیماری ها را ندارد. در این حالت عفونت HIV می تواند منجر به بروز بیماری ایدز شود. در حقیقت ایدز (سندرم نقص ایمنی) مرحله آخر عفونت HIV می باشد و بیمارانی که در این مرحله هستند، سیستم ایمنی بدنشان آسیب زیادی دیده و در معرض عفونت های زیادی قرار دارند.

اگر شما دچار یک و یا چند عفونت باشید، سرطان های خاصی را بگیرید و یا سلول های CD4 بدنتان کم باشد، می توان گفت شما دچار سندرم ایدز شده اید و نیاز به مداخله پزشکی و درمان دارید.

ایدز از کجا شروع شد؟

دانشمندان معتقدند که ویروس HIV از نوع خاصی شامپانزه موجود در غرب آفریقا به وجود آمده است و آن ها باور دارند که این نوع شامپانزه، دارای نوعی ویروس نقص ایمنی میمون به نام SIV می باشند. احتمالاً این ویروس از طریق شکار و خوردن این حیوان و تماس خون آلوده این حیوان، به انسان منتقل شده است. تحقیقات اخیر حاکی از آن است که ویروس HIV در اواخر سال ۱۸۰۰ میلادی از شامپانزه به انسان منتقل شده است.

از کجا بفهمیم به این بیماری مبتلا شده ایم؟

دو نوع ویروس HIVوجود دارد و هر دو نوع، سیستم ایمنی بدن را تخریب می کنند. در عرض چند هفته آلودگی بهHIV، برخی از مردم علائم شبه آنفلوانزا دارند که ۱ تا ۲ هفته طول می کشد؛ اما برخی دیگر از بیماران، دارای هیچ نوع علامتی نمی باشند. افرادی که آلوده به این ویروس هستند، سالیان سال ممکن است احساس سلامتی کنند، اما به هر حال آنها دارای ویروس HIV می باشند. کسانی که به ظاهر سالم هستند، ولی در واقع دارای این ویروس هستند، می توانند از درمان عفونت HIV استفاده کنند. این درمان ها می توانند سرعت تخریب سیستم ایمنی را کم کند و به تأخیر بیندازد، زندگی بهتری را برای مبتلایان فراهم کند و انتقال این ویروس را به افراد دیگر کاهش دهد. اگر درمان صورت نگیرد،HIV می تواند با بیماری های قلبی عروقی، بیماری کلیه، بیماری کبد و سرطان همراه شود. همان طور که گفته شد در مرحله آخر HIV و طی چند سال، سندرم ایدز به وجود می آید.

راه های انتقال ویروس HIV

تماس جنسی

راه انتقال ویروس ایدز، تماس جنسی معمولی است. اگر چه این بیماری اکنون در میان همجنس بازان آمریکا شایع تر از بقیه مردم است، ولی در سایر نقاط جهان تماس جنسی معمولی زن و مرد بیشترین نقش را در آلودگی دارد. طی سال های اول، فرد مبتلا هیچ گونه علامتی ندارد و تنها راه شناخت افراد آلوده و پیش گیری از انتقال ویروس در بین زوجین، آزمایش خون است.

عامل بسیار مهم در احتمال آلودگی بر اثر تماس جنسی، میزان ویروس در گردش خون فرد مبتلاست. اگر فرد آلوده به ویروس، شناسایی شده و تحت درمان قرار گیرد، تعداد ویروس در گردش خون او بسیار کم شده و به دنبال تماس جنسی، احتمال آلودگی شریک جنسی بسیار کم خواهد شد. این موضوع در مورد سایر راه های آلودگی شامل آلودگی شغلی و انتقال مادر به کودک نیز صادق است. نوع تماس جنسی نیز هر قدر غیر متعارف تر باشد، احتمال انتقال ویروس بیشتر می شود؛ به عنوان مثال تماس های جنسی که به دنبال مصرف مواد محرک مثل اکستازی یا کریستال صورت می گیرد، احتمال آلودگی را بسیار بالا می برد.

انتقال خون

در سال های ابتدایی دهه ۸۰ میلادی که هنوز طریقه انتقال ویروس HIV به طور کامل شناخته نشده بود، تعداد زیادی از بیماران به دلیل دریافت خون یا فرآورده های خونی دچار ایدز شدند. در این میان بیماران مبتلا به هموفیلی که می بایست مرتب پلاسما یا فاکتور ۸ دریافت می کردند، از همه بیشتر گرفتار شدند. پیوند اعضا از افراد آلوده به ویروس HIV نیز باعث ابتلای دیگران شده است.

اکنون با آگاهی از انتقال این ویروس به دنبال انتقال خون و پیوند اعضا، خطر بسیار ناچیزی افراد را تهدید می کند.

استفاده از سرنگ مشترک

معتادان تزریقی عادت به استفاده از سرنگ و سر سوزن اشتراکی دارند. در ضمن گاهی مایع حلال یا فیلتر داروهای مخدر نیز به صورت مشترک استفاده می شود. بدین ترتیب در میان این گروه، بیماری ایدز بسیار شایع تر از سایر اقشار جامعه است.

آلودگی شغلی

پزشکان، پرستاران، کارکنان آزمایشگاه و سایر کارکنان بهداشتی، به خصوص دندان پزشکان همواره در معرض تماس وسایلی مثل چاقوی جراحی و سوزن آلوده هستند. اگرچه احتمال آلودگی در این روش خیلی کم است، ولی به دلیل تعدد موارد اهمیت زیادی دارد. علاوه بر این ها، تماس با پوست زخمی یا مخاط ها (گوارشی – تناسلی) و مایعات بدن مثل مایع مغزی، مایع مفصلی و. .. نیز آلوده کننده است.

ادرار، مدفوع، خلط، عرق و مواد استفراغی اگر خونی نباشند، معمولاً آلوده کننده نیستند. با این حال، خوشبختانه احتمال آلوده شدن پرسنل بهداشتی در اثر تماس با بیماران مبتلا به ایدز بسیار کمتر از تماس با مبتلایان به هپاتیت بی و هپاتیت سی است.

از دیگر راه های انتقال این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ـ غذایی که فرد مبتلا به HIV جویده و از دهان خود بیرون آورده است. این مورد بیشتر در مراقبان کودکان مبتلا به HIV دیده شده است؛

– گاز گرفتن توسط فرد مبتلا که باعث زخمی شدن و تخریب بافت و خون آمدن می شود. اما این را بدانید که اگر پوست پاره نشود و خون نیاید، هیچ خطری وجود ندارد؛

ـ تماس با پوست زخمی، جراحت و یا خلط بیمار مبتلا بهHIV؛

ـ اگر لب و یا لثه بیمار خونی باشد و شما را ببوسد؛

ـ خالکوبی با وسایل غیراستریل.

از چه طریق ویروس ایدز منتقل نمی شود؟

آب و هوا؛ گزش حشرات از قبیل پشه؛ بزاق، اشک و یا عرق بدن؛ دست دادن با بیمار و یا استفاده مشترک از ظرف غذا.

شروع بیماری ایدز

ویروسHIV بعد از ورود به بدن، در غدد لنفاوی پخش شده و در داخل سلول های دفاعی بدن (لنفوسیت ها) شروع به تکثیر می کند. در بیشتر بیماران حدود یک ماه بعد از آلودگی، علائمی مثل سرماخوردگی ایجاد می شود. این علائم شامل تب، گلودرد، درد عضلات و مفاصل، تهوع و استفراغ و علائم عمومی این چنینی هستند. این علائم در افرادی که ویروس را به واسطه تماس جنسی کسب کرده اند، به نسبت دیگران شایع تر است.

واضح است که این علائم خاص نیستند، بنابراین پزشک و بیمار را مشکوک به آلودگی با این ویروس نمی کنند. تنها در مواردی که فرد از یک ماه قبل، سابقه ای از تماس مشکوک داشته است و به فکر بیماری بوده، می تواند به تشخیص کمک کند. در این مرحله تعداد ویروس در گردش خون بسیار زیاد و توانایی انتقال بیماری بالاست.

بعد از چند ماه سیستم دفاعی بدن شروع به کنترل بیماری می کند و اگرچه هرگز قادر به مهار کامل ویروس نمی شود، ولی می تواند تکثیر ویروس را تا مدت ها به صورت مخفی نگه دارد. با وجود این، متأسفانه ویروس بی وقفه به انتشار خود و کشتن سلول های دفاعی بدن ادامه می دهد. اگر فرد شناسایی و درمان نشود، این روند حدود ۱۰ سال ادامه می یابد و در این مد