پاورپوینت کامل سبک زندگی، یک بعد از ابعاد پیشرفت ۷۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سبک زندگی، یک بعد از ابعاد پیشرفت ۷۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سبک زندگی، یک بعد از ابعاد پیشرفت ۷۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سبک زندگی، یک بعد از ابعاد پیشرفت ۷۱ اسلاید در PowerPoint :

سبک زندگی به تمامی اصول و مبانی که شکل دهنده و بطن حیات اجتماع و انسان، اطلاق می گردد که از ارزش های دینی و عرفی جامعه نشأت می گیرد. سبک و سلوک زندگی حاکم بر جوامع، نمایانگر فرهنگ، جهان بینی و اعتقادات آن جامعه است که در شیوه و نوع حیات افراد جامعه تبلور یافته است. شیوه و نوع زندگی مردم، مهم ترین بخش از عرصه حیات اجتماعی را تشکیل می دهند؛ از این رو پیروی مردم یک جامعه از سبک و شیوه زندگی اصیل و بومی، لازمه پیشرفت اقتصادی و اجتماعی است. سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی، آغاز و مقدمه ای برای تمدن سازی نوین اسلامی و در نهایت تحقق پیشرفت و توسعه ایرانی ـ اسلامی است که پیروی از آن و درونی سازی اش در بطن جامعه، آغازی برای اجرای اصول دینی و تحقق آرمان ها و اهداف اسلامی در جامعه می باشد. لازمه این امر تبعیت از احکام و فرهنگ دینی و پرهیز از الگوهای غربی سبک زندگی است. رواج ارزش های غربی و فرهنگ بیگانه در جامعه، مانعی در مسیر رشد و توسعه بوده و موجب غفلت از هنجارهای اجتماعی و فرهنگ دینی و در نهایت، عقب ماندگی اقتصادی و اجتماعی می گردد. مقام معظم رهبری(مد) با اشاره به اهمیت سبک زندگی اسلامی می فرماید: «یکی از ابعاد پیشرفت با مفهوم اسلامی عبارت است از سبک زندگی کردن، رفتار اجتماعی، شیوه زیستن ـ این ها عبارهٌ اخری یکدیگر است ـ این که بُعد مهم است؛. .. ما اگر از منظر معنویت نگاه کنیم، که هدف انسان، رستگاری و فلاح و نجاح است؛ باید به سبک زندگی اهمیت دهیم. اگر به معنویت و رستگاری معنوی اعتقادی هم نداشته باشیم، برای زندگی راحت، زندگی برخوردار از امنیت روانی و اخلاقی، بازپرداختن به سبک زندگی مهم است».[۱]

تمدن نوین اسلامی

یکی از مهم ترین دلایل نیاز به تمدن سازی نوین اسلامی، تهاجم فرهنگی غرب و تحمیل سبک زندگی غربی در جوامع اسلامی است. با توجه به اینکه ارزش ها و فرهنگ غربی با هنجارها و اعتقادات جامعه ما در تضاد می باشد، بسط این شیوه زندگی مانعی بزرگ در مسیر تحقق پیشرفت و توسعه تلقی می گردد؛ از این رو گسترش سلوک حیات دینی از ضروریات جامعه می باشد؛ یعنی اینکه ارائه تفسیری توحیدی از زندگی بر مبنای خدامحوری، متفاوت از سبک زندگی انسان مدارانه غربی است.

برای تثبیت جامعه اسلامی با تمامی خصوصیات و شاخص های مربوط به خود، می باید شیوه و سلوک زندگی اسلامی نیز در بطن جامعه درونی گردد؛ بدین معنا که اصول و احکام دینی زمانی می تواند به طور کامل در جامعه اجرا شود، که سبک زندگی اسلامی در بین اعضای جامعه گسترش یابد. اگر الگوها و شیوه های زندگی بیگانه و غربی در جامعه وجود داشته باشد، مانعی بزرگ در مسیر تشکیل جامعه اسلامی و اجرای اصول دینی است؛ زیرا ارزش ها و هنجارهای غیراسلامی و غربی، با فرهنگ و باورهای رایج در جامعه منافات دارد. از سوی دیگر تحقق اصول و آرمان های دینی در جامعه زمینه ای برای گسترش سبک و نوع زندگی در جامعه می باشد و این دو، مکمل همدیگر محسوب می شوند.

سبک و سلوک زندگی، متن تمدن سازی نوین اسلامی را تشکیل می دهد. برای نیل به اهداف و آرمان های جامعه و موفقیت در زمینه اقتصادی و سیاسی، می باید سبک زندگی بومی و دینی را در بین مردم گسترش داد؛ چنین حیاتی متفاوت از شیوه زندگی غربی است و با ارزش های اصیل و هنجارهای بومی سازگاری دارد. آن چیزی که متن زندگی انسان را تشکیل می دهد، همان سبک زندگی است و بایستی در جهت گسترش آن برنامه ریزی های لازم را نمود. مقام معظم رهبری(مد) در این زمینه می فرماید: «ما اگر پیشرفت همه جانبه را به معنای تمدن سازی نوین اسلامی بگیریم – بالاخره یک مصداق عینی و خارجی برای پیشرفت با مفهوم اسلامی وجود دارد؛ اینجور بگوییم که هدف ملت ایران و هدف انقلاب اسلامی، ایجاد یک تمدن نوین اسلامی است؛ این محاسبه درستی است – این تمدن نوین دو بخش دارد: یک بخش، بخش ابزاری است؛ یک بخش دیگر، بخش متنی و اصلی و اساسی است. به هر دو بخش باید رسید.

آن بخش ابزاری چیست؟ بخش ابزاری عبارت است از همین ارزش هایی که ما امروز به عنوان پیشرفت کشور مطرح می کنیم: علم، اختراع، صنعت، سیاست، اقتصاد، اقتدار سیاسی و نظامی، اعتبار بین المللی، تبلیغ و ابزارهای تبلیغ؛ این ها همه بخش ابزاری تمدن است؛ وسیله است. البته ما در این بخش در کشور پیشرفت خوبی داشته ایم. کارهای زیاد و خوبی شده است؛ هم در زمینه سیاست، هم در زمینه مسائل علمی، هم در زمینه مسائل اجتماعی، هم در زمینه اختراعات. .. و از این قبیل، الی ماشاءاللّه در سرتاسر کشور انجام گرفته است. در بخش ابزاری، علی رغم فشارها و تهدیدها و تحریم ها و این چیزها، پیشرفت کشور خوب بوده است.

اما بخش حقیقی، آن چیزهایی است که متن زندگی ما را تشکیل می دهد؛ که همان سبک زندگی است که عرض کردیم. این، بخش حقیقی و اصلی تمدن است؛ مثل مسئله خانواده، سبک ازدواج، نوع مسکن، نوع لباس، الگوی مصرف، نوع خوراک، نوع آشپزی، تفریحات، مسئله خط، مسئله زبان، مسئله کسب و کار، رفتار ما در محل کار، رفتار ما در دانشگاه، رفتار ما در مدرسه، رفتار ما در فعالیت سیاسی، رفتار ما در ورزش، رفتار ما در رسانه ای که در اختیار ماست، رفتار ما با پدر و مادر، رفتار ما با همسر، رفتار ما با فرزند، رفتار ما با رئیس، رفتار ما با مرئوس، رفتار ما با پلیس، رفتار ما با مأمور دولت، سفرهای ما، نظافت و طهارت ما، رفتار ما با دوست، رفتار ما با دشمن، رفتار ما با بیگانه؛ این ها آن بخش های اصلی تمدن است که متن زندگی انسان است».[۲]

سبک زندگی اسلامی و اصیل، موجب ارتقای فرهنگ عمومی جامعه و قرارگیری آن در مسیر هنجارها و اصول اجتماعی می شود؛ در این راستا وجدان کاری و انضباط اجتماعی در بین اعضای جامعه افزایش می یابد و آنان با پایبندی به معیارها و قواعد سبک زندگی خود می توانند انضباط فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را ارتقا دهند؛ چرا که اصول و هنجارهای بیگانه، با بطن و کالبد جامعه تضاد داشته و موجب غفلت از فرهنگ اصیل و ارزش های بومی در جامعه می گردد، متقابلاً پایبندی به سبک زندگی بومی باعث تحقق اهداف جامعه می شود.

سبک و شیوه زندگی، مؤلفه هایی چون تشکیل خانواده و ازدواج، نوع البسه و خوراک، مسکن و معماری، الگوی مصرف، تفریحات و شیوه گذران اوقات فراغت، روش معیشت و کسب و کار، نوع هنر، ادبیات و سینما و… را تشکیل می دهد. برای تمدن سازی نوین اسلامی باید در هر کدام از این بخش ها فرهنگ سازی لازم صورت گیرد، تا حیات اجتماعی و نوع زندگی مردم متناسب با باورها و فرهنگ بومی آنان جریان یابد. مقام معظ رهبری(مد) این بخش را به منزله بخش نرم افزاری تمدن به حساب آورده و می فرماید: «می شود این بخش را به منزله بخش نرم افزاری تمدن به حساب آورد و آن بخش اول را، بخش های سخت افزاری به حساب آورد. اگر ما در این بخشی که متن زندگی است، پیشرفت نکنیم، همه پیشرفت هایی که در بخش اول کردیم، نمی تواند ما را رستگار کند؛ نمی تواند به ما امنیت و آرامش روانی ببخشد؛ هم چنان که می بینید در دنیای غرب نتوانسته. در آن جا افسردگی هست، ناامیدی هست، از درون به هم ریختن هست، عدم امنیت انسان ها در اجتماع و در خانواده هست، بی هدفی و پوچی هست؛ با اینکه ثروت هست، بمب اتم هست، پیشرفت های گوناگون علمی هست، قدرت نظامی هم هست. اصل قضیه این است که ما بتوانیم متن زندگی را، این بخش اصلی تمدن را اصلاح کنیم. البته در انقلاب، در این بخش، پیشرفت ما چشمگیر نیست؛ در این زمینه، ما مثل بخش اول حرکت نکردیم، پیشرفت نکردیم. خب، باید آسیب شناسی کنیم؛ چرا ما در این بخش پیشرفت نکردیم؟

بعد از آنکه علت ها را پیدا کردیم، آن وقت بپردازیم به اینکه چگونه می توانیم این ها را علاج کنیم. این ها به عهده کیست؟ به عهده نخبگان – نخبگان فکری، نخبگان سیاسی – به عهده شما، به عهده جوان ها. اگر در محیط اجتماعی ما گفتمانی به وجود بیاید که ناظر به رفع آسیب ها در این زمینه باشد، می توان مطمئن بود با نشاطی که نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران دارند، با استعدادی که وجود دارد، ما در این بخش پیشرفت های خوبی خواهیم کرد؛ آن وقت درخشندگی ملت ایران در دنیا و گسترش اندیشه اسلامی ملت ایران و انقلاب اسلامی ایران، در دنیا آسان تر خواهد شد. باید آسیب شناسی کنید و بعد علاج کنید».[۳]

پرهیز از تقلید

هر جامعه ای باید برای حفظ هویت بومی و فرهنگ اصیل خود، شیوه و سلوک متناسب با اعتقادات مردمی و باورهای دینی را ترویج نماید و روش زندگی بومی و سبک حیات خاص خود را در بین مردم درونی سازد تا از تهاجم فرهنگ و ارزش های بیگانه جلوگیری نماید. آگاهی از این مسئله که فرهنگ بیگانه، مانعی در مسیر شکوفایی فرهنگی و رشد اقتصادی است؛ موجب پایبندی اعضای جامعه به اصول اعتقادی و باورهای خاص جامعه خود می گردد؛ زیرا این ارزش ها تاریخچه ای طولانی در جامعه داشته و با شرایط اجتماعی، فرهنگی، زمانی و مکانی تناسب دارد.

نوع و شیوه حیات اجتماعی، روح و بطنِ کالبد و روبنای زندگی انسان ها را تشکیل می دهد که دارای لایه های تئوریک و فلسفی است. نوع و شیوه زندگی کردن مردم اهمیت وافری دارد و نباید تنها به انتقال گفتمان ها و آرمان ها بسنده کرد؛ چرا که مردم برای معیشت و معاش خود نیز به الگو نیاز دارند. برای تأمین این نیاز می باید مبانی نظری و فلسفی و تئوریک در زمینه سبک و سلوک زندگی و تمدن سازی دینی در جامعه را انجام داد و این امری است که اکثر اندیشمندان و نظریه پردازان به آن اعتقاد دارند.

بسیاری از نویسندگان و صاحب نظران، موفقیت نظام سیاسی، اقتصادی و سازمانی را در هویت سازی فرهنگی و سبک زندگی اجتماعی قلمداد می کنند. آداب و رسوم، سنن و فرهنگ بومی، اعتقادات و باورهای مردمی، بخش مهمی از شیوه زندگی را تشکیل می دهند که دیگر ابعاد و عرصه های جامعه را تحت الشعاع خود قرار می دهد. جوامع غرب و اروپایی با آگاهی از این مسئله، وقت و هزینه هنگفتی را در جهت بسط فرهنگ غربی و آمریکایی در دیگر کشورها صرف می کنند، تبلیغات رسانه ای، ساخت فیلم ها، انتشار کتاب ها و…، از جمله این اقدامات می باشد که موجب بسط فرهنگ غرب در مشرق زمین گشته است. فرهنگ سازی در باب سبک زندگی در جامعه، می باید از سوی مردم و در بطن جامعه صورت گیرد. نهادهای دینی و اجتماعی و سازمان های مردمی چون حسینیه ها و مساجد، نقش مهمی در این زمینه دارند. مقام معظم رهبری(مد) درباره ضرورت پرهیز از تقلید از دیگران در این زمینه می فرماید: «ما برای ساختن این بخش از تمدن نوین اسلامی، به شدت باید از تقلید پرهیز کنیم؛ تقلید از آن کسانی که سعی دارند روش های زندگی و سبک و سلوک زندگی را به ملت ها تحمیل کنند. امروز مظهر کامل و تنها مظهر این زورگویی و تحمیل، تمدن غربی است؛ نه اینکه ما بنای دشمنی با غرب و ستیزه گری با غرب داشته باشیم – این حرف، ناشی از بررسی است – ستیزه گری و دشمنی احساساتی نیست. بعضی به مجرد اینکه اسم غرب و تمدن غرب و شیوه های غرب و توطئه غرب و دشمنی غرب می آید، حمل می کنند بر غرب ستیزی: آقا، شماها با غرب دشمنید. نه، ما با غرب پدرکشتگی آن چنانی نداریم – البته پدرکشتگی داریم! – غرض نداریم. این حرف، بررسی شد