پاورپوینت کامل امامان(ع) حاملان کتاب خدا ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان(ع) حاملان کتاب خدا ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان(ع) حاملان کتاب خدا ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان(ع) حاملان کتاب خدا ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

سخن پیرامون شرح زیارت جامعه کبیره این جامع ترین متن امام شناسی بود. در این مقاله به شرح جمله «وحمله کتاب اللّه» می پردازیم.

سلام بر شما امامان که حامل کتاب خداوند هستید. ابتدا به شرح واژه ها و سپس به شرح جمله می پردازیم:

شرح واژه ها

واژه حمله جمع حامل است ریشه این واژه از حمل است به معنای بار برداشتن و برنشاندن است و هرگاه با علی ذکر شود به معنای نهادن است. «حِمل» بر وزن «شِعر» باری است که بر پشت حمل می شود. «…و ان تدع مثقله الی حِملها لایحمل منه شی ء و لو کان ذاقربی…؛(۱)…و اگر شخص سنگین باری دیگری را برای حمل بار خود بخواند (پاسخ منفی به دعوت او می دهد) و چیزی از آن را بر دوش نخواهد گرفت هرچند از نزدیکان او باشد.»

«حَمُولَه» به معنای حیوانات بزرگ بار بر هستند مانند شتر و اسب و نظایر آن «…و من الانعام حموله و فرشاً…؛(۲) خداوند کسی است که از چهار پایان برای شما حیوانات بزرگ باربر و حیوانات کوچک آفرید.»

واژه کتاب

«کتاب» مصدر ثلاثی مجرد از ریشه کتب است این واژه غالباً بر مجموعه واحد دست نوشته یا چاپ شده اطلاق می گردد. غرض از کتاب چیزی است که پاره ای از معانی یا اشیاء دیگر را ضبط و نگهداری می کند به گونه ای که در اختیار ضبط کننده و احیاناً دیگران است و هر وقت که بخواهند می توانند به آن مراجعه کنند. واژه «کتاب» در قرآن در چند معنی به کار رفته است.

۱ـ مجموعه ای که مشتمل بر قوانین و مقررات وحی باشد:

«…فبعث اللّه النبیّین مبشّرین و منذرین و انزل معهم الکتاب بالحق؛(۳) پس خداوند پیامبران را مژده رسان و بیم دهنده برانگیخت و همراه آنها کتاب آسمانی را به حق فرستاد.»

۱۱

اما بر سایر مجموعه هایی که وحی است اما قوانین ندارد کتاب اطلاق نشده «زبور» گفته شده است: «و آتینا داود زبوراً؛(۴) و به داود زبور عطا کردیم.»

۲ـ جایگاه ثبت عقاید، اخلاق و اعمال انسانها که این خود بر سه نوع است:

الف ـ کتاب شخصی افراد «و کل انسان الزمناه طائره فی عنقه و نخرج له یوم القیامه کتابا یلقاه منشوراً؛(۵) و سرنوشت هر انسانی را بر گردنش لازم و ثابت کردیم و در روز قیامت نوشته ای را برای او بیرون می آوریم که آن را باز و گشوده دیدار خواهد کرد.

«فاما من اوتی کتاب بیمینه؛(۶) پس آن کس که نامه عملش به دست راستش داده شود.»

ب ـ کتابی که کارنامه هر امت را جداگانه ثبت کرده است: «کل امه تدعی الی کتابها؛(۷) هر امتی به سوی کتاب خود خوانده می شود.

ج ـ کارنامه همه خلایق: «و وضع الکتاب فتری المجرمین مشفقین مما فیه؛(۸) و آن کتاب نهاده می شود پس گنهکاران را از آنچه در آن است هراسان خواهی دید…

همین کتاب است که گاهی به معنای کتاب ابرار و کتاب فجار تقسیم می شود.

۳ـ حقیقتی که تفصیل احکام هستی با تمام جزئیاتش در آن ثبت است:

«…و عندنا کتاب حفیظ؛(۹) و در نزد ما کتابی است که حافظ است و از هر حادثه ای و تفسیر محفوظ می ماند. «… و لا رطب و لایابس الّا فی کتاب مبین؛(۱۰)…و هیچ تر و خشکی نیست جز آنکه در کتابی روشن هست.

از این حقیقت به علم الهی (البته بعضی از مراتب آن) لوح محفوظ و امثال آن تعبیر می شود.

۴ـ قباله نکاح و تجارت یا دست نوشته های بشری

«ولا تعزموا عقده النکاح حتی یبلغ الکتاب اجله؛(۱۱) و هرگز تصمیم بستن عقد زوجیت نگیرید تا عده مقرر(که مکتوب است) به پایان رسد.» دقت در موارد استعمال نشان می دهد که قرآن کریم گاهی واژه کتاب را در کتاب تکوینی و گاه در کتاب تدوینی به کار برده است.(۱۲)

حاملان کتاب خدا

اینک سؤال این است که مراد از جمله فوق چیست؟

برخی این جمله را به معنای این گرفته اند که شما عالمان به کتاب الهی هستید، برخی آنرا بدین معنا گرفته اند که شما عاملان به قرآن هستید ولی به نظر می رسد که مناسب است معنای این جمله را عام بگیریم یعنی هم شما حاملان علم قرآنید و هم عاملان به قرآن و اصولاً عمل بی علم امکان ندارد.

امامان عاملان به کتاب خدا

اینکه علم قرآن نزد امامان است از بدیهیات معارف حقّه است «بل هو آیات بینات فی صدور الّذین اوتوا العلم و ما یجحد بآیاتنا الّا الظالمون؛(۱۳) بلکه این کتاب آسمانی مجموعه ای از آیات روشن است که در سینه صاحبان علم جای دارد و آیات ما را جز ستمگران انکار نمی کنند.»

در روایات فراوانی مصداق «الذین اوتوا العلم» معصومین (ع) معرفی شده اند. از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) روایت شده هم الائمه(ع) (۱۴) در برخی روایات آمده است «نحن وایانا عنی» اوتوا العلم مائیم و آیه ما را اراده کرده است.(۱۵)

در روایتی امام صادق(ع) فرمود: «هم الائمه من آل محمد صلوات اللّه علیهم اجمعین باقیه دائمه فی کل حین؛(۱۶) اینان امامان از آل محمد(ص) که پیوسته در هر زمان باقی و دائمند.»

در روایتی امام باقر(ع) فرمود: «من عسی ان یکون غیرنا؛(۱۷) چه کسی غیر از ما می تواند مراد باشد.» در روایتی دیگر امام باقر(ع) اشاره به سینه خودشان فرمودند.(۱۸)

حضرت امیرمؤمنان علی(ع) فرمود:

«ما نزلت علیه آیه فی لیل و لانهار و لاسماء و لاارض و لادنیا ولا آخره و لا جنه و لانار ولاسهل و لا جبل و لاضیاء و لاظلمه الا اقرأنیها و املاها علیّ فکتبتها بیدی و علّمنی تأویلها و تفسیرها و ناسخها و منسوخها و محکمها و متشابهها و خاصها و عامها و این نزلت و فیم نزلت الی یوم القیامه.»(۱۹)

هیچ آیه ای نه در شب و نه در روز، نه در آسمان و نه در زمین، نه درباره دنیا و نه درباره آخرت، نه درباره بهشت و نه درباره دوزخ، نه در صحرا و نه در کوه، نه در روشنائی و نه در تاریکی بر پیامبر نازل نشد مگر آنکه مرا به خواندن آن وا داشت و آنرا بر من املاء کرد و من بدست خویش آنرا نوشتم و تأویل و تفسیر، ناسخ و منسوخ، محکم و متشابه، خاص و عام آن و جای نزول و علت نزول آن را تا روز قیامت به من آموخت.

«قل کفی باللّه شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب»(۲۰).

امام باقر(ع) در تفسیر این آیه فرمود: «ایانا عنی و علیّ اوّلنا و افضلنا و خیرنا بعد النبی(ص)؛(۲۱) خداوند در این آیه تنها ما را اراده کرده است و امیرالمؤمنین علی(ع) اول ما و افضل ما و بهترین ما بعد از پیامبر(ص) است.»

نیز فرمود: «ما ادعی احد من الناس انه جمع القرآن کلّه کما انزل الّا کذّاب و ما جمعه و حفظه کما نزّله اللّه تعالی الّا علی بن ابی طالب(ع) و الائمه من بعده علیهم السلام؛(۲۲) هیچکس نمی تواند ادعاء کند که علم به تمام قرآن را در خود جمع کرده مگر آنکه دروغگو باشد کسی جز علی بن ابی طالب(ع) و ائمه بعد از او علم به قرآن را آنگونه که خدا نازل کرده حفظ و جمع نکرده است.»

حضرت امام صادق(ع) فرمود: «و اللّه انی لاعلم کتاب اللّه من اوله الی آخره کانه فی کفّی..؛(۲۳) بخدا قسم کتاب خدا را از آغاز تا پایان چنان می دانم که گویا در کف دست من است.»

«سلمه بن محرز» گوید از امام باقر(ع) شنیدم که فرمود:

«انّ من علم ما اوتینا تفسیرالقرآن و احکامه؛(۲۴) از جمله علومی که خداوند به ما عنایت کرده است علم تفسیر قرآن و احکام آن است.

حضرت امام صادق(ع) فرمود: «انا اهل بیت لم یزل اللّه یبعث فینا من یعلم کتابه من اوّله الی آخره؛(۲۵) پیوسته در میان ما

۱۲

اهلبیت پیامبر کسانی برانگیخته می شوند که عالم به کتاب از آغاز تا پایان آنند.»

روایات در این باره فراوان است.(۲۶)

بر اساس این روایات آنان که در پی یافتن معارف قرآنی هستند باید بدانند که چشمه زلال معارف قرآنی اهل بیت علیهم السلام اند.

منطق اخباری ها

گفتنی است که منطق ما منطق اخباری ها نیست که می گویند ظاهر کتاب خدا حجت نیست و حتی «نصوص صریح کتاب» را هم نمی توان بدون روایات معصومین (ع) فهمید: محمد امین استرآبادی بنیانگذار مکتب اخباری گری می گوید:

«… و انه لا سبیل لنا فیما لانعلمه من الاحکام النظریه الشرعیه اصلیه کانت او فرعیه الا السماع من الصادقین علیهم السلام و انه لایجوز استنباط الاحکام النظریه من ظواهر کتاب اللّه و لا ظواهر السنن النبویه ما لم یعلم احوالهما من جهه اهل الذکر؛(۲۷)… و راهی نداریم در احکام نظری شرعی که به آنها علم نداریم مگر آنکه از امامان (ع) بشنویم و استنباط احکام نظری از ظواهر کتاب خدا و ظواهر سنت های پیامبر مادامی که حال اینها از امامان(ع) ندانیم.

محدث بزرگوار مرحوم شیخ حر عاملی که گرایش اخباری گری دارد در ابواب صفات قاضی بابی تحت این عنوان منعقد کرده است که «باب عدم جواز استنباط