پاورپوینت کامل شیوه های اصلاحی رفتار کودکان و نوجوانان در فرهنگ اهل بیت(ع) ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیوه های اصلاحی رفتار کودکان و نوجوانان در فرهنگ اهل بیت(ع) ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیوه های اصلاحی رفتار کودکان و نوجوانان در فرهنگ اهل بیت(ع) ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیوه های اصلاحی رفتار کودکان و نوجوانان در فرهنگ اهل بیت(ع) ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

۳۱

از اساسی ترین وظایف والدین و مربیان در امر تربیت و تعلیم که از حساسترین و ظریف ترین کارهائی است که آنان به عهده گرفته اند برخورد شایسته در مواجهه با لغزش ها و خطاهای کودکان و نوجوانان و اصلاح و تغییر رفتار نادرست آنان است. چرا که اگر این امر به غیر از کانال عقلانیت و شیوه های صحیح انجام شود چه بسا که ضربات جبران ناپذیری بر روحیات متربی خواهد گذاشت و در نتیجه مربی در امر تربیت ناکام خواهد ماند.

شخصی می گفت: من در دوران کودکی در یکی از مساجد مرتکب خطائی کودکانه شدم متولّی مسجد چنان برخورد خشن و ناشایستی با من کرد که بعد از چهل سال هنوز تلخی آن بر ذائقه ام سنگینی می کند و من به همین خاطر بهترین سالهای جوانی را به آن مکان مقدس نرفتم.این بخاطر همان شیوه نادرست برخورد با خطای کودکان و نوجوانان است.

در مقابل خاطره ای هم از مرحوم حاج آخوند ملاعباس تربتی در همین زمینه بخوانیم: استاد علی قندهاری می گوید: من از همان دوران نوجوانی شیفته حاج آخوند شدم. شبی در منزل ایشان مجلسی بود و چراغی بر سر در خانه آویزان کرده بودند. من و چند تن از نوجوانان کم سن و سال محله بر سبیل بازی و به اقتضای شور و شر نوجوانی مرتباً وارد دالان خانه می شدیم و سنگ می زدیم و فریاد می کشیدیم و در راهم می کوبیدیم و اهل خانه را عاصی کرده بودیم. شاید چراغ را هم شکسته بودیم. در یکی از دفعات ناگهان پیرمردی (حاج آخوند) از تاریکی دالان بیرون آمد و دست ما را گرفت و در حالی که علی رغم انتظار با مهربانی احوال ما را می پرسید به کسانی که در داخل منزل بودند رو کرد و گفت: این فرزندان من خیلی بازی کرده اند و خسته شده اند حتماً گرسنه هم هستند از آنها پذیرائی کنید که مهمان مایند.(۱)

همچنانکه ملاحظه می شود رفتار شایسته با لغزش های یک نوجوان او را تا آخر عمر شیفته حاج آخوند تربتی کرده و شخصیت او را از همان نوجوانی تحت تأثیر شدید قرار داده است.

رفتار اصلاح گرایانه آن مرد الهی برگرفته از آموزه های تربیتی اهل بیت(ع) است. آنجا که علی(ع) از فرزندش امام حسن(ع) پرسید: فرزندم راه جلوگیری از لغزش ها چگونه است؟ امام مجتبی (ع) پاسخ داد: بدی ها را با نیکی از میان برداشتن.(۲) با توجه به این حدیث در مقابله با لغزش ها و رفتارهای ناپسند کودکان باید از روش های صحیح استفاده نمود. مثلاً پرخاشگری یک کودک را نمی توان با خشونت اصلاح کرد یا مثلاً رفتارهای نادرست همانند: فرار از مسئولیت، دزدی، تقلب، ناسازگاری با دیگران، حسادت، دروغگوئی، کم رویی، خیالبافی، ترس، اضطراب و… دهها رفتار نامطلوب دیگر ممکن است در کودکان و نوجوانان مشاهده شود که می توان راههای نتیجه بخشی را با توجه به آموزه های اهل بیت(ع) در پیش گرفت.

بنابراین اگر ما از شیوه های صحیح تربیتی در موارد خطاها و لغزشهای کودکان و نوجوانان بهره گیریم می توانیم آنگونه که می خواهیم فرزندانمان را تربیت کنیم.

۳۲

در این نوشتار سعی شده برخی از این شیوه های اصلاح رفتار در پرتو سیره و سخن اهل بیت(ع) به والدین و مربیان گرامی عرضه شود.

۱ـ توجه به ریشه ها و عوامل ناهنجاری

والدین وظیفه شناس به خوبی آگاهند که هر معلولی علتی دارد و هر رفتار ناهنجاری که از فرزندان سر می زند، دارای ریشه و زمینه خاصی است. اگر بخواهیم معلولی را تغییر دهیم و رفتاری را عوض کنیم باید به علل و زمینه های آن توجّه کرد و ریشه ها و زمینه ها را از بین برد. مثلاً در ریشه های عصبانیت افراد، باید به پیش زمینه ها توجه کرد. گرسنگی، تشنگی، نگرانی، ترس و دهها عامل دیگر ممکن است در بدخلقی و تندخوئی تأثیر داشته باشد. ابن شهر آشوب می نویسد: روزی مردی شامی به مدینه آمده و هنگامی که با امام حسن مجتبی(ع) برخورد کرد بلافاصله شروع به لعن و نفرین به امام کرده و سخنان ناشایستی را به امام نثار کرد. حضرت در مقابل سخنان درشت وی سکوت کرد هنگامی که آن مرد عقده دلش را خالی نمودو خاموش شد امام با لبخندی ملیح و با لحنی آرام فرمود: ای مرد! گمان می کنم که

در این شهر غریب باشی و شاید هم مرا به اشتباه گرفته ای؟ حال اگر از ما رضایت بطلبی از تو راضی می شویم، اگر از ما چیزی بخواهی به تو می بخشیم، اگر راه گم کرده ای راهنماییت می کنیم، اگر گرسنه ای تو را سیر می کنیم، اگر لباس نداری تو را می پوشانیم، اگر نیازمندی ترا غنی می سازیم، اگر از جائی رانده شده و یا فراری هستی تو را پناه می دهیم، اگر خواسته ای داری برمی آوریم، اگر توشه سفرت را پیش ما آوری و مهمان ما باشی برای تو بهتر است و تا هنگام رفتن از تو پذیرایی می کنیم چون که خانه ما وسیع و امکانات مهمان نوازی ما فراهم است. آن مرد وقتی این برخورد کریمانه را از امام مشاهده کرد آثار شرم و حیا بر صورتش ظاهر شد و گفت: تا این لحظه شما و پدرتان منفورترین خلق خدا نزد من بودید و اکنون شما را محبوبترین فرد روی زمین می دانم.(۳)

امام حسن(ع) در این ماجرا با دید تربیتی و روانشناختی به بررسی ابعاد قضیه می پردازد و علت عصیان و نارضایتی و تمرد آن فرد را جستجو می کند چرا که ممکن است: گرسنگی، تشنگی، برهنگی و نداشتن پوشاک مناسب، نیازمندی و فقر، خستگی، نداشتن امنیت، سردرگمی و از همه مهمتر احساس از دست رفتن شخصیت و نابودی عزّت و هویت افراد و…علت پرخاشگری و تمرد و فریادهای مخالف باشد.

هنگامی که مهمان به خانه می آید کودک از اوقات دیگر بیشتر شلوغ می کند و حرکات ناهنجار و ناشایست انجام می دهد، اگر کمی دقت شود علت واقعی این رفتار به شخصیت کودک برمی گردد. او وقتی احساس می کند پدر و مادر در آن لحظات تمام افکارشان به مهمان و پذیرائی از او صرف می شود و شخصیت و عزت نفس خود را در معرض خطر احساس می نماید برای همین می خواهد کمبود شخصیتش را جبران کند و توجه دیگران را به خود معطوف دارد. حضرت امام مجتبی(ع) در گفتاری حکیمانه با اشاره به ریشه لغزش ها و رفتارهای غلط افراد می فرماید: هلاک النّاس فی ثلاثٍ: الکبر و الحرص و الحسد؛ ریشه انحراف و گناهان که مردم را به نابودی می کشاند سه چیز است: غرور و خودخواهی، حرص و طمع، حسد.(۴)

برای آگاهی بیشتر والدین و مربیان، برخی از علل و ریشه های لغزش در کودکان و نوجوانان را یادآور می شویم:

ناآگاهی از زشتی عمل، ناکامی،فقدان عزت نفس و احساس حقارت، ترس از مجازات بزرگترها، عدم اعتماد به نفس، محرومیت های اخلاقی و اجتماعی، اعمال روشهای نامطلوب و خشونت آمیز، بی توجهی والدین به مسأله تربیت اخلاقی و دینی، بی تفاوت بودن والدین در احکام دین و رعایت نکردن حلال و حرام، تأثیر عوامل فرهنگی بیگانگان، آزادی های نامحدود توسط والدین و مسئولین فرهنگی و تربیتی، عدم نظارت صحیح والدین به رفت و آمدهای خانوادگی، کنترل نکردن دوستان و روابط فرزندان، بد آموزی های وسائل ارتباط جمعی، بها ندادن به افراد تربیت یافته و درستکار، نقل کردن لغزش ها و انحرافات دیگر در حضور کودک (بدون اینکه توضیحی داده و عواقب خلاف کاری افراد خاطی را به جمع حاضر گوشزد کنیم) عادی جلوه دادن خلاف ها و ناهنجاری های جامعه و… می تواند زمینه ناهنجاری ها و رفتارهای نامطلوب را در کودکان و نوجوانان فراهم آورد.

امیر مؤمنان علی(ع) فرمود: «من کرمت علیه نفسه لم یهینها بالمعصیه؛(۵) آن کس که بزرگی و کرامت نفس خود را باور داشته باشد آن را با گناه و خطا پست و ذلیل نخواهد کرد.»

این سخن مولای متقیان اشاره به ریشه خطا در نداشتن عزت نفس و روحیه خودباوری در فرد دارد.

۲ـ یادآوری غیر مستقیم

برای اصلاح رفتار نادرست می توان آن را به طور غیر مستقیم مطرح نمود در این حالت علاوه بر اینکه احترام و شخصیت فرد خطاکار محفوظ مانده است اشتباه او هم به وی تفهیم می شود. این شیوه اصلاحی برگرفته از روش تربیتی قرآن و اهل بیت(ع) است.

امام صادق(ع) فرمود: بسیاری از خطابات قرآن به عنوان سرزنش پیامبر اکرم(ص) نازل شده است ولی مقصود دیگران بوده اند.(۶)

خداوند متعال به پیامبر(ص) می فرماید: اگر پدر یا مادرت نزد تو به پیری رسیدند با

۳۳

آنان درشتی مکن!(۷)

این در حالی است که رسول خدا(ص) پدر و مادرش را در دوران طفولیت از دست داده بود یا به حضرت عیسی(ع) می فرماید: آیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به عنوان معبود غیر از خداوند انتخاب کنند!(۸) در اینگونه موارد مقصود خداوند متعال دیگران هستند و پروردگار عالمیان به طور غیر مستقیم آنان را مورد خطاب قرار داده است. در سیره اهل بیت(ع) نیز شیوه یادآوری غیر مستقیم فراوان دیده می شود.

داستان آموزش وضو توسط حسنین(ع) به یک پیرمرد از طریق یادآوری غیر مستقیم صورت گرفت. آنان بدون اینکه به او جسارتی بکنند یا در مورد اشتباه وی سخنی به میان آورند خود وضوی کامل گرفته و او را به داوری طلبیدند و آن مرد به خطایش واقف شده و با جان و دل پذیرفت.(۹)

۳ـ تذکر شفقت آمیز

می توان خطاهای نوجوانان را در محیطی کاملاً دوستانه و بدور از خشونت و عصبانیت به آنان تذکر داد. قرآن کریم برخی از نصایح و مواعظ سودمند را از زبان دیگران بیان کرده است از جمله مواعظ پر بار جناب لقمان حکیم به فرزندش را نقل می کند.(۱۰) امّا رعایت نکاتی تربیتی در امر نصیحت و موعظه ضرورت دارد:

الف ـ تا حد ممکن مخفیانه و در خلوت باشد. علی(ع) می فرماید: هر کس برادر دینی خود را مخفیانه موعظه کند او را آراسته ولی اگر آشکارا و در میان جمع عیوبش را متذکر گردد به شخصیت وی اهانت نموده است.(۱۱)

ب ـ همراه با محبت و احسان باشد و همچنین فهرست عیبهای دیگری را پشت سرهم به فرد خطاکار نشمارد. سیره امام صادق(ع) در این زمینه راهنمای بسیار خوبی برای ماست. آن حضرت هنگامی که متوجه شد شقرانی(فردی گنه کار و شرابخوار) نمی تواند از دربار منصور دوانیقی سهم خود را دریافت کند به آنجا رفت و سهم شقرانی را گرفت و به وی تسلیم نمود. آن حضرت بعد از پرداخت وجه با لحنی ملاطفت آمیز و مهربان، خطای وی را به او گوشزد کرده و فرمود: کار خوب از هر کسی خوب است ولی از تو به واسطه انتسابی که به ما اهل بیت داری خوبتر و زیباتر است و کار بد از هر کسی بد است، ولی از تو به خاطر همین انتساب، زشت تر و قبیح تر است. امام صادق(ع) این جمله را فرمود و گذشت. شقرانی با شنیدن این جمله دانست که امام از سرّ او و گناهش آگاه است و از اینکه امام با این حال به یاری او شتافته و ابراز محبت نم