پاورپوینت کامل چشمه جوشان حکمت ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشمه جوشان حکمت ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشمه جوشان حکمت ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشمه جوشان حکمت ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

گذری بر زندگی، آثار و اندیشه های استاد علامه آیه الله حسن زاده آملی

آخرین قسمت

در محضر علامه رفیعی قزوینی

استاد حسن زاده آملی به هدایت علامه شعرانی به حضور شریف مرحوم آیه الله حاج میرزا سید ابوالحسن رفیعی قزوینی تشریف
فرما گردید و چند سالی در محضر مبارکش به فراگیری علوم عقلی و نقلی پرداخت، جالب این که آیه الله قزوینی دو درس به
نامهای مصباح الانس و اجتهاد و تقلید در اصول را به صورت اختصاصی برای این شاگرد خود تدریس و تقریر می نمود، ایشان شرح
علامه فناری بر مصباح الانس صدرالدین قونوی و دروس خارج فقه و اصول را نیز نزد مرحوم قزوینی آموخت.

وی در مقدمه رساله «اتحاد عاقل به معقول » مرحوم قزوینی، در معرفی استاد خود چنین نگاشته است:

«… آیه الله علامه رفیعی نابغه ای است که در علوم عقلیه و نقلیه از مفاخر امامیه و از اعاظم شیعه است و در این عصر از بزرگترین
استادان حکمت متعالیه در حوزه های علمی اسلامی به شمار می رفته است. آن جناب در حدت ذکاء و قوت حافظه و حسن و لطف
تقریر، و جودت و فصاحت گفتار و حلاوت و سلاست بیان، زبانزد خواص بوده است و بویژه در تعبیر و تفسیر آراء و افکار ملاصدرا و
حل معضلات اسفار تبحر و تمهری شگفت داشت.» (۱)

و در جای دیگر نوشته است:

«… چند سالی که برایم ایام الله و لیالی قدر بود، روز و شب از محضر انور استاد ارفع مرحوم آیه الله حاج میرزا سید ابوالحسن
رفیعی قزوینی (روحی فداه) در تهران به تحصیل انوار معارف عقلی و نقلی موفق و مرزوق بودم. گاه گاهی بعضی از افادات فائض از
قلم رصین و وزین علمی خویش را به نگارنده ارائه می داد که با کسب اجازه از آن جناب به استنساخ برخی از آنها توفیق یافتم.» (۲)

درباره مرحوم قزوینی نوشته اند که بسیاری از حواشی خود بر مباحث و مسائل حکمی و فلسفی را با الهامات غیبی و استمداد از
نفوس زکیه ائمه طاهرین علیهم السلام مرقوم داشته است. (۳)

هنگامی که مرحوم رفیعی قزوینی برای بار دوم به شهر مقدس قم مشرف گردید، حضرت آیه الله العظمی بروجردی رحمه الله
فرموده بود: «مرد بزرگی بدین شهر وارد شده، بر فضلا لازم است که از ایشان استفاده کنند.» (۴)

استاد حسن زاده آملی در محضر عارف ربانی و حکیم الهی مرحوم میرزا مهدی الهی قمشه ای به مدت یازده سال مشغول تلمذ
بود و تمام حکمت منظومه سبزواری، مبحث انفس اسفار و حدود نصف شرح خواجه بر اشارت شیخ الرئیس را نزد ایشان فرا گرفت
و نیز از مجلس تفسیر قرآن آن مرحوم فیض برد. مرحوم قمشه ای نخست با بیان جمله: «من وقت ندارم » از پذیرش این شاگرد
امتناع می کند ولی وقتی با اصرار و الحاح او مواجه می گردد، پس از تحقیق و تفحص از طلبه های دیگر در خصوص میزان علایق و
تواناییها و استعدادهای ایشان برای قبول درس استخاره ای از قرآن کریم می کند که آیه شریفه «و مما رزقناهم ینفقون » می آید و از
این جهت آیه الله حسن زاده را به عنوان شاگرد خود می پذیرد. بعدها روابط استاد و شاگرد شکلی کاملا عاطفی و صمیمی به خود
گرفته و از پیوندهای معنوی سرشار می گردد.

استاد حسن زاده درباره مرحوم قمشه ای چنین می نگارد:

«رضوان جایگاه جناب استاد عارف بزرگوار و شاعر مفلق نامدار و حکیم متاله و مفسر متضلع حاج میرزا مهدی الهی قمشه ای
شبی در جلسه درس به این تلمیذ کوچک خود فرمود: آقا شما خیر می بینید عرض کردم الهی آمین، اما جنابعالی از کجا این
بشارت را به این کمترین می فرمایید؟ فرمود از بسکه شما را نسبت به اساتیدت متواضع می بینم…» (۵)

و چون مرحومین شعرانی و الهی قمشه ای ایشان را به عنوان شاگرد خود پذیرفتند، زبان حالش به این اشعار مترنم گردید:

نوری از روزنه اقبال درافتاد مرا

که از آن خانه دل شد طرب آباد مرا

ظلمت آباد دلم گشت چنان نورانی

کآفتاب فلکی خود بشد از یاد مرا (۶)

دیگر از نامداران عرصه اندیشه که آیه الله حسن زاده آملی توفیق استفاضه از محضرشان را کسب نمود، آیه الله مرحوم حاج شیخ
محمد تقی آملی است، ایشان از این استاد خود به عنوان جامع معقول و منقول نام می برد. (۷)

حضرت آیه الله عبدالله جوادی آملی که از محضر پرفیض این عالم ربانی در تهران بهره مند بوده مرحوم آملی را چنین معرفی
می نماید:

«…بسیاری از مشکلات شرح منظومه را که در محضر ایشان مطرح می کردم بخوبی حل می کردند، چون تقریر بسیار خوبی
داشتند، قلم شریفشان در شرح تعلیمی و شرح منظومه کاملا مشهود است، هم به مبانی فلسفه آگاهی کامل داشتند و هم در فقه و
اصول متبحر بودند. وقتی سال تحصیلی به ۱۳۳۴ و ۱۳۳۵ رسید با کسب اجازه از محضر آن بزرگوار عازم قم شدم و به ایشان عرض
کردم عازم حوزه علمیه قم هستم، فرمود: هجرت خوبی و قصد مبارکی است زیرا در کنار قبر فاطمه معصومه علیها السلام و دیگر
علمای ربانی فیوضی از فیوضات الهی فراوان است. کنار قبر بزرگان بحث کردن، درس گفتن و درس خواندن با برکات عینی همراه
است…» (۸)

استاد حسن زاده آملی از چشمه جوشان حکیم گرانمایه شیخ محمد حسین فاضل تونی جرعه هایی نوشید. ایشان در نوشتاری
مخطوط، که تصویری از آن در اختیار نگارنده است، درباره این حکیم متشرع چنین می نویسد:

«این کمترین، شرح قیصری بر فصوص الحکم و قسمتی از اوائل طبیعیات شفای شیخ الرئیس را در محضر مبارکش درس خوانده
است و مدرس یا دارالعلم آن جناب اعنی سرای آن سرور در کوچه میرزا محمود وزیر جنب سرچشمه تهران بود که به فرمان آن
بزرگوار صبح هر روز اول طلوع آفتاب از مدرسه مروی بدان جا برای درس حاضر می شدیم… حقا جناب استاد فاضل تونی ادیبی به
تمام و کمال بود و قلمی شیوا و رسا داشت و بویژه قلم فارسی او بسیار دلنشین بود و در انشای نثر فارسی توانا بود و فرمود سالی
در مشهد مقدس که مشغول تحصیل بودم در ماه مبارک رمضان آن سال فقط سه تا سحر با نان و ماست به سر بردم و بقیه را بر اثر
تنگدستی با نان و پیاز، ولی صفای باطن و لذت روحی و معنوی را در همان سال یافته ام…»

مرحوم آیه الله العظمی بروجردی که به اتفاق فاضل تونی در درس میرزا جهانگیر خان قشقایی شرکت می فرمود در نامه ای که به
ایشان مرقوم داشته اند، آن مرحوم را به عنوان «عماد العلماء المتالهین » مخاطب قرار داده بودند. (۹)

استاد حسن زاده آملی بخشی از کتاب شفای ابوعلی سینا را نزد حکیم نامور میرزا احمد آشتیانی فرا گرفت. ایشان در این باره
می گوید:

«… آقا میرزا احمد آشتیانی جامع علوم عقلی و نقلی و بزرگ مرد علم و عمل بود، در تهران قانون و طب [تدریس] می فرمودند،
گرچه آقای قمشه ای و استاد شعرانی هم قانون [تدریس] می فرمودند، اما معروف بود که آقای میرزا احمد آشتیانی در قانون
متفرد است…» (۱۰)

در بهشت کویر

حضرت آیه الله حسن زاده آملی در روز دوشنبه بیست و پنجم جمادی الاولی ۱۳۸۳ه.ق برابر با ۲۲ مهر ۱۳۴۲ ه.ش به قصد اقامت
در شهر مقدس قم، تهران را ترک گفت و در این مکان مبارک به مدت هفده سال از محضر علامه سید محمد حسین
طباطبایی رحمه الله و برادرش سید محمد حسین الهی قاضی بهره مند گردید ایشان از این ت