پاورپوینت کامل جشنواره مطبوعات; بایدها و نبایدها ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جشنواره مطبوعات; بایدها و نبایدها ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جشنواره مطبوعات; بایدها و نبایدها ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جشنواره مطبوعات; بایدها و نبایدها ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

جامعه مطبوعاتی از برجسته ترین عناصر فرهنگی کشور است و رسالتی بسان رسولان الهی دارد . این جامعه، مجموعه ای فهیم،
آگاه، متعهد و آگاهی بخش است که راستی ها و کژی ها را به نیکی می نمایاند; در بحران ها مردم را آماده پذیرش ناملایمات می کند
و در چاره اندیشی برای معضلات اجتماعی و گشودن گره های کور و تزریق مقاومت و پایداری به جامعه، پیشگام است و ساعی است
تا در هر حال سطح فرهنگ عمومی و دانش ملی را ارتقا بخشد . کم توقع ترین قشر جامعه است و پاسدار بزرگ خوبی ها و پاکی ها،
پیکارگر سترگ عرصه مبارزه با بی عدالتی، ناهنجاری و پلشتی هاست و بسا در این رهگذر، دچار محرومیت و آوارگی و خشم
صاحبان قدرت و گروه های فشار قرار گیرد .

از سویی روزنامه نگاران با این که جزو مشهورترین آحاد جامعه اند، از مظلوم ترین آنها نیز هستند; شاید کمتر کاری مانند
روزنامه نگاری دارای فشارهای روحی و عصبی، تهدید و ارعاب، بی مهری و ناسپاسی، خستگی توانفرسا و از جان مایه گذاشتن باشد
. افزون بر اینها، عدم حمایت قانونی از مسائل معیشتی روزنامه نگاران و درآمد اندک آنان، موجب می شود که کسانی جز عاشقان به
این حرفه، به پشت میزهای تحریریه کشانده نشوند .

بنابراین، برگزاری جشنواره های مطبوعاتی و تقدیر از سربازان بزرگ جبهه فرهنگی نظام اسلامی، کاری بایسته و در خور تقدیر
است، لکن متاسفانه در چهارمین جشنواره مطبوعات، این اقدام شایسته، دستخوش کژاندیشی، بدسلیقگی و غرض ورزی قرار
گرفت، به طوری که به جای تقدیر از روزنامه نگاران و ارباب مطبوعات، عملا به حرکتی باندی و مشکوک تبدیل شد و کار به جایی
رسید که دبیر محترم جشنواره، در قبال مصیبت داوری، برای روزنامه نگاران از خداوند طلب صبر کرد!

باری نقد و بررسی عملکرد چهارمین جشنواره مطبوعات و گفت وگو در اموری چون بی نظمی و نابسامانی، فقدان برنامه ریزی،
عدم انعکاس مطلوب نتایج گروه های تخصصی در مطبوعات، تحت الشعاع قرار گرفتن نمایشگاه مطبوعات از ناحیه تداخل و
همزمانی با نمایشگاه کتاب را به فرصت دیگری می سپاریم و به ذکر مواردی چند در باب مسابقه بسنده می کنیم:

۱ – تنوع و گوناگونی رشته های اعلام شده، مستلزم آن بود که هیات داوران در هر دو مرحله (مرحله نامزدی آثار و مرحله معرفی
آثار برتر) ضمن صلاحیت های نظری و عملی روزنامه نگاری، در یکی از رشته های مورد نظر دارای تخصص باشند و از معیارهای
مشخص پیروی کنند، اما متاسفانه چنین نشد و اختلاف میان دیدگاه گروه های به اصطلاح تخصصی و هیات نهایی داوران به
گونه ای بود که یکی از نویسندگان محترم بر اساس داوری نخست در بسیاری از گرایش ها، نامزد اثر برتر شناخته شد، ولی هیات
نهایی داوران حتی در یک مورد هم رای به برتری آثار وی نداد! و این نشانه فقدان قانونمندی و دوگانگی معیارهاست .

۲ – با این که کسی در فرهنگی و اسلامی بودن انقلاب، تردید ندارد و تعداد زیادی از نشریات کشور درباره «معارف اسلامی » قلم
می زنند، ولی سوگمندانه معارف اسلامی با «جدول » با سهمیه یکسان در یک جایگاه قرار گرفت و پایین تر از سهمیه «عکس » ، آن
هم با عنوان مبهم و بدون توضیح معارف اسلامی!

پیداست این سخن به معنای بی اهمیت جلوه دادن موضوع هایی چون جدول و عکس نیست، بل حکایت از نزول جایگاه معارف
اسلامی در جشنواره دارد . از این رو، حاجتی هم به حضور کارشناس این مسائل، در هیات داوران، احساس نکردند .

۳ – در گزینش آثار برتر، می بایست به دو معیار شکلی و محتوایی توجه می شد; یعنی اثر هم از جنبه روزنامه نگاری (مانند برقراری
ارتباط با مخاطب، قدرت ارائه مطلوب و رعایت اصول نگارش و ویرایش) و هم از جهت محتوا و پیام، ارزیابی شود، لکن در این
جشنواره، عمدتا به بخش اول و با نگرش خاصی عنایت شده بود، به طوری که می توان گرایش جشنواره امسال را «ژورنالیسم
نقابدار» نامید .

۴ – یکی از شرایط داوری، درک درست از زمان و فضای نگارش مقاله هاست; فی المثل مقاله ای را که در فضای شکل گیری
انتخابات پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی نگارش یافته، با فضای امروز نباید ارزشیابی کرد و باید با توجه به حساسیت زمان
تحریر ملاحظه شود، ولی متاسفانه داوران این دوره از این معیار هم غفلت کرده بودند .

۵ – انتخاب آثار برتر به مثابه «گرا» دادن به جامعه مطبوعاتی و ترسیم خطوط آینده مطبوعات از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد
اسلامی و مآلا از سوی نظام مقدس جمهوری