پاورپوینت کامل نقش آداب نماز، در تربیت انسان ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش آداب نماز، در تربیت انسان ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش آداب نماز، در تربیت انسان ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش آداب نماز، در تربیت انسان ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

۲۴

اشاره

نماز، ابعاد گونه گونی دارد که هر بعد آن نقش ارجمندی را در پالایش روح و جان از آلودگی ها بر دوش می کشد، یکی از ابعاد
سازنده نماز «آداب » آن است .

برای بررسی و آثار هر چیز، باید به آداب آن عنایت ویژه کرد، چرا که انجام اموری بدون آداب آن، یا بدون ژرف اندیشی به آداب آن،
قطعا ناقص است و به کمال بهینه آن نمی توان دست یازید .

در حقیقت رعایت آداب نماز، رعایت ادب و جنبه های تربیتی است که دارای آثار و نتایج درخشان و سازنده خواهد بود .

در نماز نیز که ستون دین است، حتما باید به آداب آن توجه عمیق داشت تا شاهد آثار درخشنده آن بود . این مساله به قدری
اهمیت دارد که راحل فقیه، حضرت امام خمینی – قدس سره – کتاب پرمغزی به نام «آداب الصلوه » نگاشته و در آن به شرح آداب
درونی و بیرونی نماز پرداخته است . (۱)

این آداب در یک تقسیم بندی بر دو قسم است: ۱ – آداب ظاهری، ۲ – آداب باطنی، و در تقسیم بندی دیگر از سه بخش شکل
می یابد که عبارتند از: مقدمات نماز، مقارنات نماز و تعقیبات نماز; مقدمات نماز عبارت است از: طهارت، لباس، مکان، تنظیم
وقت، و رو به قبله داشتن .

هریک از این پنج امر از آداب بیرونی نماز است، که در این مقاله نظر شما را به شرح کوتاه این قسمت جلب می کنیم:

طهارت و نقش آن

امام صادق (ع) فرمود: «لاصلاه الا بطهور; (۲) نماز بدون وضوء (و غسل یا تیمم) تحقق نمی یابد» .

نیز فرمود: «الوضوء شطرالایمان; (۳) وضوء نیمی از ایمان است » . (۴)

و نیز رسول خدا (ص) فرمود: «افتتاح الصلوه الوضوء; (۵) وضو آغاز و کلید نماز است » .

امام صادق (ع) در سخن دیگر فرمود: «نماز از سه بخش تشکیل شده، یک بخش آن، طهارت، بخش دیگر رکوع، و سومین بخش
آن سجده است » . (۶)

وضوء (یا غسل در موارد خود) علاوه بر این که موجب پاکیزگی ظاهر و پاکی بدن از چرک و آلودگی های ظاهری است، موجب
نورانیت و صفای درونی نیز خواهد شد .

عالم ربانی و عارف صمدانی، حاج میرزا جواد تبریزی، پس از یاد کرد مفتاح بودن طهارت برای نماز می نویسد:

«انسان عاقل باید در حقیقت و ثمره طهارت بیندیشد، و هرگاه دانست که سعادت ظاهری و باطنی او در نظافت است، در آیات
قرآن که در این مورد است بیندیشد، به خصوص در این آیه که خداوند می فرماید: «ما یریدالله لیجعل علیکم من حرج ولکن یرید
لیطهرکم; (۷) خداوند (با قانون گذاری وضوء، غسل و تیمم) نمی خواهد مشکلی برای شما ایجاد کند، بلکه می خواهد شما را پاک
سازد» .

سپس به این آیه شریفه توجه کند که: «والله یحب المطهرین ; (۸) خداوند پاکیزگان را دوست دارد» .

قابل توجه این که برای انجام هر یک از اعمال وضوء، خواندن دعاهای مخصوصی مستحب است، که هر کدام از آنها تلقین امور
معنوی، معارف اسلامی، و تطهیر باطن از آلودگی ها است و بیانگر طهارت باطنی می باشد، بر همین اساس امام معصوم (ع)
فرمود: «و طهر قلبک بالتقوی والیقین عند طهاره جوارحک بالماء; (۹) قلب خود را در آن هنگام که اعضای بدنت را با آب می شویی،
به وسیله تقوا و یقین، پاک کن » .

بنابراین، منظور از وضوء یا غسل، تنها شستن و پاک ساختن ظاهر اعضای بدن نیست، بلکه پاک سازی ظاهر، یکی از مراحل
وضوست، حقیقت وضوء را باید در طهور بودن آن جستجو کرد; یعنی علاوه بر طهارت ظاهر، طهارت باطن را که مهم تر است،
هدف قرارداد . حضرت امام خمینی – قدس سره – در این زمینه چنین می فرماید: «سالک الی الله، باید در وقت وضوء متوجه شود
به این که می خواهد متوجه محضر مقدس حضرت کبریا شود، و با این احوال قلوب که دارای آن است، لیاقت محضر ندارد، بلکه
شاید مطرود از درگاه عزت ربوبیت شود، پس دامن همت به کمر زند تا طهارت ظاهر را به باطن سرایت دهد، و قلب خود را که
مورد نظر حق، بلکه منزلگاه حضرت قدس است، از غیر خود تطهیر کند، و تفرعن خود و خودیت را که اصل اصول قذارت است، از
سر بیفکند، تا لایق مقام مقدس شود .»

حضرت امام خمینی – قدس سره – پس از یادآوری مطالبی چند به ذکر حدیث رسول خدا (ص) که در کتاب «علل الشرایع » نقل
شده، پرداخته که حاصل ترجمه آن چنین است: گروهی از یهودیان به محضر پیامبر اکرم (ص) آمده، پس از چند سؤال، پرسیدند:
«به چه علت وضو به این چهار موضع (صورت، دست ها، سر و پاها) اختصاص یافت، با این که این چهار موضع، از همه اعضای بدن
پاکیزه ترند» ؟

پیامبراکرم (ص) در پاسخ فرمود: «وقتی شیطان آدم را وسوسه کرد، و همین وسوسه باعث شد که آدم (ع) نزدیک آن درخت
ممنوعه رفت، و به آن درخت نظر کرد، آبرویش ریخت، سپس برخاست و به سوی آن درخت روان شد، و آن نخستین قدمی بود که
برای گناه برداشته شد، پس از آن با دست خود، آنچه در آن درخت بود، چید و خورد، در این هنگام زینت و زیور از پیکرش پرواز
نمود، و آدم دست خود را بالای سرش نهاد و گریه نمود . وقتی که خداوند توبه آدم (ع) را پذیرفت، بر او و ذریه او واجب نمود که این
چهار عضو را پاکیزه نمایند، از این رو (در وضوء) امر فرمود: که صورت خود را بشوید، برای این که به آن درخت ممنوعه روکرد، و به
شستن دست ها تا آرنج امر فرمود، زیرا آدم (س) با دست هایش میوه آن درخت را تناول نمود، و به مسح سر امر فرمود، زیرا آدم (ع)
هنگام توبه دست هایش را بر سرش گذاشت، و به مسح قدم ها امر نمود، چون که با آنها به سوی گناه رفته بود» . (۱۰)

بنابراین در وضو (یا غسل) که در اسلام به عنوان طهور، و کلید و مقدمه نماز مطرح است، باید علاوه بر نظافت ظاهری بدن، به
طهارت باطن نیز توجه داشت، و با چنین زمینه سازی، برای نماز آماده شد، که قطعا رعایت این آداب با چنین کیفیتی، نقش
موثری در پاکسازی و بهسازی روح و روان و ظاهر و باطن از آلودگی ها خواهد داشت .

عالم ربانی، فیض کاشانی می نویسد: «یک مرتبه بریدن از مادیت و پیوستن به معنویت، دشوار است، وضو انسان را کم کم آماده
می سازد، و انسان را به سوی معنویت سوق می دهد» . (۱۱)

لباس و مکان

از شرایط نمازگزار این است که لباسش پاک و مباح باشد، و بهتر است که نمازگزار لباس نو و سفید و پاکیزه و عطرآگین بپوشد، و
از لباس های تیره و چرک آلوده و تنگ و سیاه پرهیز نماید . بنابراین، این بخش از آداب نماز نیز، انسان را به پاکی و دوری از غصب و
هرگونه آلودگی فرا می خواند، و بذر پرهیز از انحرافات مالی و پلیدی های ظاهری را در قلب انسان می پاشد . به همین ترتیب مکان
نمازگزار نیز باید مباح باشد، حتی اگر قسمتی از آن مکان – مثلا یک دهم آن – مال دیگری باشد بدون اجازه او، نماز خواندن در
آن مکان جایز نیست . این مساله موجب می شود که نمازگزار از مال حرام و از اموالی که زکات و خمس به آن تعلق گرفته پرهیز
کند، و تا حقوق آن را ادا ننموده، در آن

مکان نماز نخواند . و یا در مکانی که غصبی است، وضو و غسل انجام ند