پاورپوینت کامل انس مقدس ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انس مقدس ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انس مقدس ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انس مقدس ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

و اثرات معنوی این ارتباط (به مناسبت ۱۲ اردیبهشت سالروز شهادت آیه الله مطهری (چگونگی آشنایی شهید مطهری با حاج میرزا علی آقا شیرازی(ره)

نهال ناب

متفکر شهید آیت الله شیخ مرتضی مطهری از دانشوران واندیشمندان جهان تشیع در عصر حاضر است که آثار و
نوشته های ارزنده اش در موضوعات متنوع اسلامی همچون جویبار با طراوتی که از چشمه حکمتش سرازیر گشته
تشنگان معرفت را سیراب نموده و قلوب مشتاقان را صفا می بخشد. در وصف این فقیه شهید وحکیم خبیر همین بس که
امام خمینی قدس سره در پیامی که به مناسبت شهادتش صادر فرمودند وی را چنین معرفی نمودند: «من فرزندی را از
دست داده ام و در سوگ او نشستم که از شخصیت هایی بود که حاصل عمرم محسوب می شد. در اسلام عزیز با شهادت این
فرزند برومند و عالم جاودان ثلمه ای وارد شد که هیچ چیز جایگزین آن نیست وتبریک از داشتن چنین شخصیت های
فداکار که در زندگی و پس از آن با جلوه خودنورافشانی کرده و می کنند…» آن روح قدسی درباره نگاشته های نورانی این
عالم ربانی چنین نوشته اند: «… او با قلمی روان و فکری توانا در تحلیل مسائل اسلامی و توضیح حقایق فلسفی با زبان مردم
و بی قلق و اضطراب به تعلیم و تربیت جامعه پرداخت، آثار قلم و زبان او بی استثنا آموزنده و روانبخش است و مواعظ
ونصایح او که از قلبی سرشار از ایمان و عقیدت نشات می گرفت برای عارف و عامی سودمند و فرحزاست… ».

کمتر متفکری را می توان یافت که فرآورده های فروزانی چون آثار این شهید داشته باشد، آن باور اسلامی و رشد ارزش های
مذهبی و بالندگی دینی که امت مسلمان ایران را به آتشفشانی از خشم مقدس تبدیل نمود و به صحنه مبارزه کشانید
افرادی چون شهید مطهری که از بازوان توان مند رهبر کبیر انقلاب (امام خمینی) بودند،پدید آوردند و در مورد پاسداری
از مرزهای عقیدتی، حفظ حصار استوار اسلام والتقاط زدایی از اندیشه های مذهبی و مبارزه فکری با تحریفات و
سنت های موهوم ومغایر با قرآن و عترت این فیلسوف فرزانه نقش تعیین کننده ای داشت.

استاد شهید مرتضی مطهری در دوازدهم جمادی الاول سال ۱۳۳۸ (ه . ق) مطابق با۱۳بهمن ۱۲۹۸ (ه.ش) در شهرستان
«فریمان » دیده به جهان گشود و تحت تربیت پدری فاضل و باتقوا رشد نمود و والد ماجدش آیت الله حاج شیخ محمد
حسین مطهری، درپرورش معنوی وی بسیار سازنده بود. آن مرحوم رسائل و مکاسب را نزد آقا میرزاعلی آقا شیرازی،
فرزند آیت الله سید حسن شیرازی، در سامرا فرا گرفت و این شخصیت را نباید با آیت الله حاج میرزا علی آقای شیرازی که
استاد اخلاق شهیدمطهری است، اشتباه نمود.

شیخ محمد حسین پس از به پایان رسانیدن تحصیلات در عتبات به زادگاه خویش درفریمان بازگشت و عمر
ابرکت خویش را در ترویج و نشر دین مبین اسلام صرف نمود.

وی در پرهیزگاری و عمل به آداب اسلامی، انسانی نمونه و در دوری از معاصی وتزکیه نفس به درجاتی نائل شده بود و
مطهری از دوران کودکی، تقوا و تطهیر باطن را از وی آموخت.

شهید مطهری در طفولیت به مکتب رفت و در دوازده سالگی به حوزه علمیه مشهدرهسپار گردید و در جوار بارگاه
حضرت امام رضا(ع) با جدیت و شور و شوقی وافربه تحصیل علوم دینی پرداخت.

در سال ۱۳۱۶ (ه . ش) به هجرتی دیگر دست زد و فراگیری دانش اهل بیت را در شهرمقدس قم پی گرفت.

مشعل های نورانی

استادانش در قم حضرت امام خمینی، آیت الله شیخ محمد صدوقی(شهید محراب)، آیت الله العظمی سید شهاب الدین
مرعشی نجفی، آیت الله سید صدرالدین صدر، آیت الله العظمی سید محمد رضا گلپایگانی، آیت الله العظمی سید
احمدخوانساری، آیت الله سید محمد حجت، میرزا مهدی آشتیانی، علامه طباطبایی، آیت الله حاج سید محمد محقق
یزدی (محقق داماد)، آیت الله العظمی بروجردی و…می باشند.

یکی از افتخاراتی که نصیب شهید مطهری شد، بهره گیری از محضر اساتیدی است که علاوه بر تبحر در علوم مورد
تدریس، قله های اخلاق و تزکیه را درنوردیده واسوه وارستگی محسوب می شدند. وی به تعبیر خود مدت دوازده سال از
محضر مقدس رهبرکبیر انقلاب امام خمینی و هشت سال شاگرد علامه طباطبایی بود و چه بسیار ایامی که با این متفکر
به سر برد و مضامین پیچیده فلسفی را با هم حل می کردند.

وی به محفل بابرکت حاج میرزا علی آقا شیرازی راه یافت و در واقع می توان گفت مطهری درتمامی دوران زندگی از این
سه استاد که سمبل تمامی اساتیدش بودند بهره های وافری در زمینه های گوناگون علمی و اخلاقی، شجاعت و شهامت
معنوی نصیب خویش نمود و درزمینه سلوک فردی و زندگی عملی که از ابتدای جوانی و با انگیزه الهی حرکت کرده بود از
این سه فروغ فروزان تاثیر پذیرفته و به اهمیت فیض بخشی آن بزرگواران به مناسبت های مقتضی در مقالات و سخنرانی ها
اشاراتی روشن دارد.

به برکت پرتوافشانی این اساتید بود که مطهری با آن گستردگی در تلاش های علمی و غور و تفحص دراندیشه های
حکیمان و کاوش در آثار فیلسوفان سلف به طور مستمر نماز شب می خواند وقبل از خوابیدن قرآن تلاوت می نمود و با
این عظمت علمی چنان بر نفس خویش مسلطبود که وقتی عالم ناصحی چون حاج میرزا علی آقا را می یابد به مثابه
کودکی که خود را در اختیار مادرش قرار دهد با این معلم اخلاق و مربی تزکیه مانوس می گردد.

از نجف تا اصفهان

حاج میرزا علی آقا شیرازی، در یکی از روزهای شعبان ۱۲۹۴ (ه . ق) در شهر مقدس نجف دیده به جهان گشود. کودکی
وی در محیطی مشحون از صفا و صمیمیت که آکنده به محبت نسبت به خاندان عصمت و طهارت(ع) بودسپری گردید.
اولین مدرس وی پدرش حاج میرزا علی اکبر شیرازی بود که ضمن انجام امور بازرگانی و تلاش از طریق تجارت از محضر
شخصیت هایی چون آیت الله شیخ محمدحسین کاظمی و فاضل اردکانی بهره علمی گرفته بود. در حالی که حاج میرزا
علی آقا، ده بهار را پشت سر نهاده بود پدرش دار فانی را وداع گفت، اما این غم جان سوز، وی را از ادامه تحصیل علوم دینی
باز نداشت و فراگیری دروس مقدماتی رادر جوار بارگاه مطهر حضرت علی(ع) پی گرفت.

به عللی که هنوز معلوم نیست و منابع تاریخی آن را روشن نکرده است، این جوان تشنه معارف به سال ۱۳۱۶ (ه . ق)
نجف را به قصد اصفهان ترک نمود و در حوزه علمیه عظیم و معتبر اصفهان که مرکزفقیهان و حکیمان طراز اول بود
تحصیلات علوم عقلی و نقلی را پی گرفت و از محضرفقیه زاهد آیت الله سید محمد باقر درچه ای فقه و اصول را آموخت.
حکمت و فلسفه را نزد آخوند ملا محمد کاشی و جهانگیرخان قشقایی فرا گرفت و برای دانش افزایی درطب محفل محمد
باقر حکیم باشی را مغتنم شمرد. و بار دیگر راهی نجف گردید و دراین شهر به حوزه درسی آیات بزرگ شیخ الشریعه
اصفهانی، سید محمد کاظم یزدی وآخوند خراسانی راه یافت و پس از تکمیل اندیشه های فقهی و احراز درجاتی عالی
دراین رشته به اصفهان بازگشت. برخوردی اتفاقی و غیر منتظره با شهید مدرس به هنگام اقامت در اصفهان او را مشتاق
تحقیق و پژوهش در نهج البلاغه تدریس این کتاب شریف نمود.

آغاز یک آشنایی

آیت الله میرزا اسدالله جوادی می گوید:

مرحوم آیت الله سید محمد رضا خراسانی رئیس حوزه علمیه وقت اصفهان از حاج میرزا علی آقا درخواست نمود برای
طلبه ها در مدرسه امام صادق(ع) مدرسه صدرچهار باغ مباحثی اخلاقی را مطرح کند.

حاجی به خاطر این که تقاضای آن روحانی پرهیزگار را عملی سازد برای عده ای ازطلبه های این مدرسه و مدارس دیگر
اصفهان نهج البلاغه را شروع به تفسیر نمود. درهمین اوقات عده ای از طلاب مقیم قم به اصفهان می آمدند و از پرتو این
بحث پرمایه و جانبخش استفاده می کردند و به آیت الله مطهری پیشنهاد نمودند تا ایشان هم به درس مزبور شرکت کند.

شهید مطهری می نویسد: «در تابستان سال بیست و بیست و یک، من از قم به اصفهان رفتم و برای اولین بار در اصفهان با
آن مرد بزرگوار آشنا شدم و از محضرش استفاده کردم، البته این آشنایی بعد تبدیل به ارادت شدید از طرف من و محبت
ولطف استادانه و پدرانه از طرف آن مرد بزرگ شد به طوری که بعدها ایشان به قم آمدند و در حجره ما بودند و آقایان
علماء بزرگ حوزه علمیه که همه به ایشان ارادت می ورزیدند در آنجا از ایشان دیدن می کردند.

در سال بیست [۱۳۲۰ ه.ش] که برای اولین بار به اصفهان رفتم هم مباحثه گرامیم به من پیشنهاد کرد که درمدرسه صدر
عالم بزرگی است [که] نهج البلاغه تدریس می کند، بیا برویم به درس او،این پیشنهاد برای من سنگین بود طلبه ای که
کفایه الاصول می خواند چه حاجت دارد که به پای تدریس نهج البلاغه برود. نهج البلاغه را خودش مطالعه می کند و با
نیروی اصل برائت و استصحاب مشکلاتش را حل می نماید. چون ایام تعطیل بود و کاری نداشتم… رفتم اما زود به اشتباه
بزرگ خود پی بردم دانستم که نهج البلاغه رامن نمی شناخته ام و نه تنها نیازمند به فراگرفتن از استاد بلکه باید اعتراف
کنم که نهج البلاغه استاد درست و حسابی ندارد به علاوه دیدم با مردی از اهل تقوا ومعنویت روبرو هستم که به قول ما
طلاب فمن ینبغی ان یشد الیه الرحال از کسانی است که شایسته است از راه های دور بار سفر بندیم و فیض محضرش را
دریابیم.

آن متفکر والامقام در جای دیگر به این ماجرا اشاره ای به شرح ذیل دارد «… تصادف کوچکی مرا با فردی آشنا با نهج
البلاغه آشنا کرد، او دست مرا گرفت و اندکی وارددنیای نهج البلاغه کرد آن وقت بود که عمیقا احساس کردم این کتاب را
نمی شناختم وبعدها مکرر آرزو کردم که ای کاش کسی پیدا شود و مرا با دنیای قرآن نیز آشناکند. از آن پس چهره نهج
البلاغه در نظرم عوض شد مورد علاقه ام قرار گرفت و محبوبم شد گویی کتابی دیگر است غیر آن کتابی که از دوران
کودکی آن را می شناختم احساس کردم که دنیای جدیدی کشف کرده ام… درک محضر او را همواره یکی از
ذخایرگران بهای عمر خودم که حاضر نیستم با هیچ چیز معاوضه کنم می شمارم و شب وروزی نیست که خاطره اش در
نظرم مجسم نگردد، یادی نکنم و نامی نبرم و ذکر خیرننمایم. به خود جرئت می دهم و می گویم او به حقیقت یک عالم
ربانی بود اما چنین جراتی ندارم که بگویم من متعلم علی سبیل نجاه بودم، یادم هست که در برخورد بااو همواره این
یت سعدی در ذهنم جا می گرفت:

عابد و زاهد و صوفی همه طفلان رهند
مرد اگر هست بجز عالم ربانی نیست

مروارید معانی