پاورپوینت کامل مظاهر غفلت در انسان ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مظاهر غفلت در انسان ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مظاهر غفلت در انسان ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مظاهر غفلت در انسان ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

قال الله تبارک و تعالی فی کتابه

«یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله ولتنظر نفس ما قدمت لغدو اتقوا الله ان الله خبیر بما تعملون و لاتکونوا کالذین نسوا الله
فانسیهم انفسهم اولئک هم الفاسقون ».

ملاک ارزش اعمال انسان ارزش انسان به آگاهی اوست، هر قدر کارهای انسان آگاهانه تر باشد، و انسان نسبت به کار خود
توجه بیش تر و شناخت بیش تر داشته باشدآن کار انسانی تر است و هر اندازه کار به انگیزه غرایز و امیال حیوانی که طبعا
در آن ها شناخت و آگاهی هم کم تر است انجام گیرد آن کار حیوانی تر هست وانسان را به حیوانیت نزدیک می کند. شاید
همین باشد سر این که در آن آیه شریفه می فرماید: «اولئک کالانعام بل هم اضل اولئک هم الغافلون ».

کسانی که از حیوانات پست ترند اهل غفلت اند و آگاهی ندارند. پس غفلت و ناآگاهی انسان را آن قدر تنزل می دهد و پست
می کند که از حد چهارپایان هم فروتر می رود.

مظاهر غفلت (اشباع غرائز حیوانی) مظاهر غفلت و ناآگاهی در زندگی انسان فراوان است و هر اندازه انسان در فکر اشباع
غرایز حیوانی باشد از آگاهی انسانی دورترمی شود، تا آن جا که خدا را فراموش می کند، خدا هم به واسطه کفران این
نعمت وعقوبت این گناه خودش را از یاد خودش می برد; یعنی انسان از خودش هم غافل می شود.

و دیگر توجه ندارد که کی هست و کجا هست و از کجا آمده و کجا خواهد رفت. عینامثل حیوانی که فقط چشمش به علف
و همش پر کردن شکم و توابع و لوازمش است. این هم به همین نحوه می شود که این نسیان نفس به دنبال نسیان خدا
«نسوا الله فانسیهم انفسهم » از مظاهر بزرگ این غفلت و ناآگاهی انسان است.

معنای آیه شریفه «یا ایها الذین امنوا اتقوا الله ولتنظر…» خداوند متعال در آیه شریفه ای که در ابتدا آوردیم می فرماید: از
خدا بترسید و بیندیشید که برای فردای خود چه پیش فرستاده اید:

«یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله » بعد می فرماید: «ولتنظر نفس ما قدمت لغد» نمی فرماید: وانظروا ماذا قدمتم لغد شاید
اشاره باشد به این که کم هستندکسانی که در این باره بیندیشند یک کسی هم بیندیشد، فکر کند، ببیند، که برای فردای
خود چه فرستاده است.

همان طور که غفلت انسان را از سرحد انسانیت تنزل می دهد، توجه و آگاهی به خود،جهان و خدا، انسان را از
یوانیت بالا می برد. هر قدر انسان از نعمت هایی که خدابه او داده بیش تر بهره برداری کند و چشم و گوش و دل و قلب و
وسائل ادراک و فکرخود را در راه حقیقت به کار بیاندازد به مرز انسانیت نزدیک تر می شود. این یکی از مهم ترین مسائلی
است که انبیا و اولیای خدا و مصلحانی که از طرف خدا برای اصلاح جامعه ها می آمده اند بر آن تکیه داشتند.

عروض نسیان و غفلت از یاد خدا در حین انجام عمل:

البته ما معتقدیم که آخرتی هست و باید برای آخرت فکری کرد و چه بسا کاری رابه خاطر هدف اخروی شروع کنیم، و
انگیزه ما در شروع آن کار هم خدا و رسیدن به پاداش الهی باشد ولی موقعی که به کار مشغول می شویم و توجه ما به
مقدمات آن کارمعطوف می شود کم کم غفلت عارض ما می شود; مثلا به فکر می افتیم امروز از فامیل مریضی عیادت کنیم،
در بین راه قدم به قدم عواملی انسان را از خدا غافل می کند:

مناظری که می بیند چیزهایی که می شنود و بالاخره اگر از همه این ها گذشتیم و سالم رسیدیم بدون این که شیطان ما
را به طرف خودش بکشاند، در صحبت ها مسائلی پیش می آید که کم کم انسان را غافل می کند. غافل می کند از این که
اصلا برای چی آمده بود این جا، گاهی گله از این و آن، یا فرض کنید رفتار بد بعضی نسبت به دیگری وخلاصه غیبت و
تهمت و کم کم افترا و چیزهای دیگر. برای آن کار واجب یا مستحبی که آمده بودیم کم کم خود ما هم کشیده می شویم به
اینها و به جای این که در این راه تقربی به خدا پیدا کرده باشیم و بنده ای از بندگان خدا را به خدا نزدیک کرده باشیم نه
تنها او را نجاتش نمی دهیم از آن غفلتی که دارد خود بلکه ما هم غافل می شویم که اصلا آمده بودیم این جا چه کار داشتیم.
آن کاری که به قصد خدا شروع کرده بودیم به کجا رسید تازه وقتی رسیدیم به موقع عمل هدف فراموش می شود،
می افتیم توی امور دنیا و حتی گاهی به حرام هم کشیده می شویم.

این است که در دعای ابوحمزه عرض می کند که خدایا پناه می برم از آن کاری که برای تو آن کار را شروع کردم و بعد
عارض شد برای من چیزی که من را از آن راه حق و هدف صحیح منحرف و منصرف کرد.

لذا انسان باید توجه داشته باشد که صرف نیت اولیه برای یک کار کافی نیست که آن کار سالم انجام بگیرد و به نفع انسان
تمام شود، بلکه باید تا آخر کار، اخلاص داشته باشد و غافل نشود.

یکی از نمونه های بزرگ این مساله، که سختی های بیشتری دارد، کارهای اجتماعی است. کاری که سال ها باید فرد یا
افرادی به کمک افراد دیگر انجام دهند.

بسیار پیچیده تر و مشکل تر از کار یک ساعتی و زودگذر است، برای یک کار یک ساعتی آن قدر باید انسان خودش را
مواظبت کند که شیطان گولش نزند، در بین راه از هدف خارج نشود، هدف را فراموش نکند، که بتواند کار خود را
درست انجام دهد. اما یک کاری که چند سال باید دنبالش را گرفت، روز و شب را باید وقت صرف کرد،بی خوابی ها کشید،
خطرها را تحمل کرد، پول ها خرج کرد. هر لحظه اش با خطر غفلت وشیطان روبه رو است.

اگر مقداری در کارهایی که کم و بیش کرده ایم تامل کنیم، متوجه می شویم که کم کاری هست که بتوانیم حسابش را
درست پس بدهیم. تمام کارهایی را که در روز، ماه،سال و سال ها کرده ایم آیا برای خدا بوده است؟

در بین این راه از مسیر منحرف نشده ایم؟ هدف را فراموش نکرده ایم، یا نه؟ خیلی وقت ها به جایی رسیدیم که فراموش
کرده ایم که اصلا برای چه حرکت کرده بودیم گاهی کاری را شروع کردیم و بعد فهمیدیم که یک گروه دیگری هم هستند
که همین کار رامی خواهند انجام دهند; مثلا کلاس یا درس خاصی را شروع می کنیم بعد متوجه می شویم که دوست و یا
همکاران ما هم درس مشابه ای را دارند.

آیا آن