پاورپوینت کامل قطره ای از دریای نور ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قطره ای از دریای نور ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قطره ای از دریای نور ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قطره ای از دریای نور ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

مقدمه:

هیچ چیز به اندازه عمل انسان در ساختن دیگران موثر نیست.

رفتار و حرکات یک انسان وارسته خود تبلیغ وارستگی است کونوادعاه الناس بغیر السنتکم; مردم را با غیر زبان خود
بااعمالتان به سوی خدا بخوانید.

این که روحانیت به حضرت امام(ره) توجه دارند و ایشان را به عنوان الگو قرار دادند به خاطر دعاوی امام(ره) نبود به
خاطرعمل ایشان بود آن چه به ایشان این جنبه را داده است اعمال ورفتار ایشان است ما بیش از ۶۰ سال امام را
می شناختیم ایشان ازابتدای امر متعبد بودند از نظر اخلاق بی نظیر بودند شاید حدود۳۰ تا ۲۵ سال که ایشان با مرحوم
زنجانی در جلسات فیضیه شرکت داشتند همواره پشت سر ایشان حرکت می کردند حتی یک مرتبه دیده نشد که بر ایشان
پیشی بگیرند. جلسات نشست امام(ره) هم باشاگردانش تشکیل می شد مساله استاد و شاگرد اصلا برای امام موضوع
نداشت ایشان نمی گفت اینها شاگرد من هستند نباید بااینها بنشینم نه این حرفها نبود گاهی ریاست جلسه هم به
دست شاگردان می افتاد، امام(ره) استاد جلسه بود اما جلسه را دیگران اداره می کردند.

خلاصه این که از ابتدای تاسیس حوزه علمیه قم تاکنون ما برای امام نظیر نیافتیم و همه به خاطر خودسازی و تهذیب
ایشان بوده است. نویسنده مقاله به مناسبت یک صدمین سالگرد زادروز فرخنده حضرت امام(ره) بخصوص که امسال را
مقام عظمای ولایت سال امام نامیده اند، جهت عرض ادب و ارادت به ساحت مقدس امام و تجدیدپیمان با آن روح پاک، بر
آن شد که پای ملخی را تحفه سلیمان کند و قطره ای از دریای عظیم اخلاق حضرت امام و گزیده ای ازخصوصیات رفتاری
آن بزرگوار را از زبان شاگردان و ارادتمندانش بیاورد تا بدین وسیله ضمن نکوداشت خاطره شیرین آن عزیز سفرکرده
نشانه هایی از انسان شایسته الهی را در سیمای بس درخشان وملکوتی حضرتش به تماشا نشسته و از آن سیره مبارک الگو
اخذ کندگرچه خصوصیات اخلاقی معظم له یدرک و لایوصف یعنی مانند زیبایی است که درک می شود اما انسان در
وصف آن واقعا ناتوان است.

امام (ره) و تهذیب نفس:

قرآن کریم: «قد افلح من زکیها» همانا رستگار شد آن که نفس را تزکیه نمود. علی(ع) می فرمایند: «المجاهد من جاهد
نفسه »جهادگر آن است که با نفس خود بجنگد.

در روایتی رسول خدا(ص) جهاد با نفس را جهاد اکبر نامیده است.

آیات و روایات وارده در این زمینه همه تاکید دارند که شخص مومن قبل از هر چیز باید خودسازی کرده و بر نفس خود
غلبه بکنددر غیر این صورت اعمالش خالص نبوده و طبعا مورد قبول پروردگارعالمیان قرار نمی گیرد.

امام(ره) از اول جوانی مبارزه با نفس را شروع کرده و همواره در خودسازی تلاش می کرد به طوری که می شود گفت در
این مبارزه موفق بوده و هوای نفس را در خود کشته بودند و بعد از آن بودکه هدیه ارزشمند، کتاب جهاد اکبر را به
دوستداران اعطا کردند.

مرحوم ربانی املشی گوید: برای ما همه چیز امام آموزنده بودامام همه خوبی ها را داشت شهامت، شجاعت و صراحت
لازم رهبری راداشت… ولی مسئله مهمی را که برای من خیلی مهم بود و بیش ازهمه چیز جلب توجه می کرد تقوی و
تارک هوی بودن امام بود من یک موقعی درباره امام ادعا می کردم که امام هوای نفس را در خودکشته است. یکی دیگر از
ارادتمندان حضرتش گوید:
امام خمینی(ره) همزمان با تحصیل علوم اسلامی در مقام تهذیب نفس از رذایل اخلاقی و کسب فضایل بود و دیری نپایید
که از پارسایان و زاهدان قرار گرفت و نزد مراجع و فضلای حوزه علمیه منزلتی والایافت.

اخلاص امام (ره)

امام باقر(ع) می فرمایند: ما اخلص العبد الایمان بالله عز و جل اربعین یوما… الا زهده الله عز و جل فی الدنیا و بصره داءها
ودواءها فاثبت الحکمه فی قلبه و انطق بها لسانه; هیچ بنده ای ایمان خود را چهل روز بر خدا خالص نکرد… جز اینکه
خداوندعز و جل او را در دنیا زاهد قرار می دهد و او را به درد و درمان دنیا بصیر و حکمت را در دلش جاری و زبانش را
بدان گویا می کند.

در اخلاص حضرت امام(ره) باید گفت آنهایی که طالب حق و درجستجوی کمال و شیفته راه روح خدایند باید قبل از
سیر در مسائل دیگر امام را در تجلی گاه مخلصین پیدا کنند و برای درک اخلاص امام به جریان حکمت از زبان مبارکش
تماشا کنند و ببینند که چگونه در روزهای سخت انقلاب از میان راههای متعدد راه نجات راانتخاب می نمودند خودشان
فرمودند قریب این مضمون در هنگامی که در پاریس تشریف داشتند افراد بسیاری تلاش داشتند که به بهانه خطرناک
بودن وضع ایران از بازگشت امام جلوگیری کنند اماخود امام می فرمایند از این که همه از من می خواستند به
ایران مراجعت نکنم فهمیدم! باید مراجعه کنم.

در مورد آخرین اطلاعیه حکومت نظامی طاغوت در سال ۵۷ یاران امام و دوستداران انقلاب طوری فکر می کردند و
شدیدا نگران بودند اماآن بزرگوار بعد از لحظاتی فرمودند به همه اعلان کنید حکومت نظامی خلاف شرع است و باید
مردم به خیابانها بریزند.

اینها و نمونه های بسیار دیگر حکمتی است که زبان امام به آن ناطق بود و این از آثار اخلاص است و لذا اگر کسی از
حضرتش موعظه می خواست توصیه به اخلاص می نمود. آیه الله مومن می فرماید:وقتی نجف بودم به حضرت امام نامه ای
نوشته و موعظه ای خواستم درجوابم فرمودند بهترین موعظه آن است که خداوند می فرماید: «قل انما اعظکم بواحده ان
تقوموا لله. ..; بگو تنها به یک چیز شمارا موعظه می کنم که قیام برای خدا کنید…» آن چه در نظر ایشان عمده بود و ما در
معاشرت هایی که با ایشان داشتیم و یافتیم توجه ایشان به خدا و اخلاص بود. در روایات فراوانی داریم که من اخلص لله
اربعین صباحا جرت ینابیع الحکمه من قلبه علی لسانه.

اگر ما کار خودمان را برای خدا قرار بدهیم، اخلاص داشته باشیم قهرا به حکمت که واقعیات هستی است می رسیم و از
قلبمان به زبانمان جاری می شود.

در قرآن کریم می فرماید: یاد من باشید من هم یاد شما خواهم بودوقتی انسان به یاد خدا بود و اخلاص داشت خدا یاد او
می شود وهنگامی که انسان جهاد در راه خدا کند خدا هم به راه الهی هدایتش می کند به نظر می رسد این ویژگی ها امام
را به مرحله عمل رسانده است.

زهد امام (ره)

سالم زیستی از کودکی و نوجوانی شکوفه های رشد و کمال را درانسان می رویاند و زمینه خالی برای پیدایش میکرب
درنده خویی وخودپرستی باقی نمی گذارد. در بحث اخلاص از زبان معصوم(ع) شنیدیم که نتیجه اخلاص زهد و حکمت
می باشد یعنی سالم زیستی موجب این همه مقامات می شود حضرت امام(ره) زندگی پر از خیر و برکت خویش را با سادگی
و زهد شروع کرد. زندگی پیامبر(ص) و صفات و نکات برجسته آن اسوه عالمیان را سرمشق قرار داد و همانند اسوه
خودهمواره ساده زیست می کرد، امام(ره) نه تنها از رحمت عالمیان پیروی می کرد بلکه می دانست که ساده زیستی روح
انسان را بلندپرواز و نیرومند می سازد و از تعلق به لهو و لعب و زیبایی های خیالی و فانی باز می دارد و نشاط و سرور واقعی
می بخشد و راه رشد و تعالی را می شکافد در مقابل تجمل گرایی انسان را وابسته وبی شخصیت می سازد بدیهی است که
وقتی انسان برده وسایل زندگی شودو خود را وقف اشیاء بکند قطعا مقام او از آنها کمتر است بدین جهت امام معصوم(ع)
می فرماید: زهد و پارسایی و جاری شدن حکمت از دل به زبان نتیجه پاک زیستی و اخلاص می باشد.

نمونه هایی از زهد عملی حضرت امام(ره):

الف: وضع زندگی و خانه امام چه در ایران، عراق و پاریس بسیارمحقرانه بوده و از اینکه در تهران خانه ای را اجاره کرده
بودندو نمای خانه سنگ بود فرمودند من در این جا زندگی نمی کنم،مناسب نیست در حالی که خانه برای یک فرد
متوسط تهرانی مناسب بود و لذا مجبورا به جماران منتقل شدند که از حسینیه برای ملاقات عمومی استفاده شود و کل
آن خانه نیز طوری بود که برای امام دو اطاق! اختصاص داشت که در یکی ملاقات انجام می گرفت و دردیگری زندگی
می کردند و گاهی تعداد افراد زیاد می شد آن اطاق نیز مورد استفاده قرار می گرفت.(از آقای انصاری کرمانی)

ب: امام(ره) همواره ساده می زیست، ساده می پوشید، ساده می خورد ازغذای چرب و نرم همواره پرهیز می کرد، در رفت
و آمد پیاده حرکت می کرد و علی رغم اصرار دوستان در نجف از گرفتن اتومبیل و رفت و آمد با ماشین خودداری می کرد.

ج: آقای قرهی می فرماید:
«بیرونی منزل امام (ره) فرشهایش ناقص بود و قسمتی خالی! من خدمت امام عرض کردم تا اجازه بدهند یک فرش برای
جای خالی تهیه شود فرمودند: آن طرف هست یعنی توی اندرونی عرض کردم آنجا گلیم است با اینجا جور درنمی آید
فرمودند: مگر منزل صدراعظم است؟عرض کردم فوق صدراعظم است منزل امام زمان(عج) است فرمود:
امام زمان(عج) خودش معلوم نیست در منزلش چی افتاده است.

د: شواردنادزه وزیر امور خارجه اسبق شوروی سابق در دیدار بااین مرد الهی در خانه محقر در جماران گفت:
«من بسیاری از رهبران جهان را دیده ام ولی دیدار با امام برایم عجیب بود و چنان مرا متحول کرد که دیگر نتوانستم
سخنی بگویم ».

وارستگی امام (ره) از مظاهر دنیوی و زهد حضرتش بقدری زیاد بودکه به هیچ نوع به مظاهر دنیا توجه نمی کرد.
بسیاری از افراد ازاین که لحظه ای با امام راه بروند افتخار می کردند به خصوص طلاب دوست داشتند بعد از درس در
محضر استاد و همراه معلم خود باشنداجازه نمی داد به فرموده یکی از یاران امام(ره) :
«اگر حضرتش احساس می کرد که افرادی یا طلبه هایی در پشت سرایشان در حال حرکت هستند لحظاتی مکث کرده
می فرمودند بفرمائیدیعنی اگر فرمایش دارید بگویید و اگر نه بفرمائید تشریف ببرید.»

صبر و تحمل سختی ها و امام(ره)

از ویژگی ها و صفات بخصوص حضرت امام(ره) بردباری وی در مشکلات وتحمل سختی ها و مصائب بود که برای خاص و
عام واضح است که درطول دوران انقلاب انواع سختی ها را متحمل می شد و هیچ در اراده وتصمیم خود اجازه نمی داد
خللی وارد شود بلکه مثل آهن در آتش تندتر می شد و صلابت و قاطعیت وی بیشتر می شد و این نیست جز دراثر زهد در
دنیا و بی اعتنایی آن بزرگوار نسبت به مظاهر دنیا،در روایت از امام صادق(ع) وارد شده است که:
«… من زهد فی الدنیا هانت علیه المصائب…; آن که در دنیازهد پیشه کند و بی رغبت باشد تمام مصائب بر او آسان می شود.
»

بنابراین صبوری در برابر گرفتاری ها و توان بیش تر در تحمل مشکلات در حضرت امام(ره) از ناحیه زهد وی می باشد
شاید یکی ازبزرگ ترین مصیبت ها برای هر مردی مرگ فرزند است به خصوص فرزندی شایسته و لایق مثل شهید حاج آقا
مصطفی آن هم ناگهانی، نقل کرده اند اطرافیان می ترسیدند آن خبر ناگوار را به امام بدهنداما وقتی معظم له متوجه
می شوند با تلاوت آیه استرجاع می فرمایند:
امید داشتم مصطفی به درد جامعه بخورد و این تنها جمله ای بودکه حضرت امام(ره) در مصیبت مرگ فرزند گفت و در
یک چنین فاجعه دردناک نه تنها برنامه درسی و علمی و اجتماعی و سیاسی خود رابه هم نمی زند بلکه صلابت و
قاطعیتش افزونتر می شود. یکی ازمنسوبین دفتر حضرتش گوید: «در آن ایام به چهره ایشان نگاه می کردم آن چه در تاریخ
راجع به حضرت ابا عبد الله الحسین(ع) گفته می شود در وجود ایشان مجسم می دیدم که چهره برافروخته تر می شد.»

امام و توکل بر خدا:

از ویژگی هایی که قرآن کریم به مومنین مقرر می دارد این است که باید به خداوند متعال توکل کنند وکارها را به او
واگذارند در اختصاص این ویژگی بر مومنین به احتمال زیاد توجه به این نکته داده شده است که این گروه
ارای صفت یقین و باورند بر اینکه:
کسی جز خدا در امور استقلال ندارد و همه کارها به او برمی گرددطبیعی است اگر شخصی به این باور باشد کارهای خود
را به اوواگذار می کند و از هیچ پیش آمدی و لو ناگوار نگران نخواهد بودو خدا بر او کافی خواهد بود و لذا قرآن کریم
می فرماید: «و من یتوکل علی الله فهو حسبه » هر کس به خدا توکل کند او را بس