پاورپوینت کامل استراتژی زیبا در قالب دانشگاه ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استراتژی زیبا در قالب دانشگاه ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استراتژی زیبا در قالب دانشگاه ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل استراتژی زیبا در قالب دانشگاه ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

۳۵

درآمد:

با معرفت عامیانه و معرفت علمی معمولی، نمی توان از مرحله معرفت شهودی و فناء فی الله، سخن گفت.کسی که راه را نرفته و راه
را نمی شناسد، چگونه می تواند از شناخت و معرفت فردی سخن بگوید که راه را شناخت و پشت سر گذاشت وبرای دستگیری
دیگران به جامعه انسانی برگشت؟

مقام علمی و انقلاب علمی امام صادق (ع) چیزی نیست که با معرفت انسان معمولی یا معرفت کودکانه، آن هم در قالب واژه ها
بیان گردد.

به گفته تیموتی لیری (Timothy leary) :«کلمات انجماد واقعیت هستند» با واژه های سرد و یخچالی، نمی توان به عاطفه ها
گرما بخشید و عشق حقیقی را به قلم آورد.

با واژه ها، در حد معرفت کودکانه، می توان مقام علمی و انقلاب علمی و فرهنگی فردی چون امام صادق (ع) را شناخت یا شناساند.

کسی که «ذو فنون و ذو علوم » می باشد، سخن گفتن در مورد مقام علمی و انقلاب علمی و فرهنگی وی کار آسانی نیست.

به هر تقدیر، در این مقال و مقاله کوتاه، تلاش شد تا سیمای انقلاب علمی امام، به نوشتار درآید، تا از این طریق بتوان به عظمت
امام صادق (ع) و مقام علمی و انقلاب علمی وی واقف و آگاه گشت.

سخن از مقام علمی امام معصومی چون امام صادق (ع)، سخن از «عشق حقیقی است » .

عشقی که آغوشش همیشه و بر روی همه باز است.

به قول مولانا:

هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل باشم از آن

در این نوشتار مختصر، درصدد برآمدیم مقام علمی، انقلاب علمی و گستره گرایشهای مختلف علوم در دانشگاه بزرگ امام صادق
(ع) را بررسی کنیم.ولی در سده دوم هجری قمری، آنقدر عظمت کار و استراتژی امام، بزرگ بود که بعد از گذشت هزار و سیصد
سال، یک انسان معمولی، اگر بخواهد در مورد آن سخن بگوید، با شرمندگی و خجالت مواجه می گردد.ما کجا و امام صادق کجا؟

ولی باید به قول معروف اشاره کرد که:

«عشق حقیقی نیازها و خواسته ها را تشخیص می دهد.» امید است جامعه بشری عموما و جامعه شیعی خصوصا، نیاز خود به
امامان را تشخیص دهند و از این دریای نورانی و پرفیض بهره ببرند.

شناخت صورت: حضرت جعفر صادق (ع)

نام: جعفر (ع) .

لقب: صادق.

کنیه: ابوعبدالله.

نام پدر: محمد (ع) .

نام مادر: ام فروه.

تاریخ ولادت: هفدهم ربیع الاول، سال هشتاد و سوم هجری.

مدت امامت: سی و چهار سال.

مدت عمر: شصت و پنج سال.

تاریخ شهادت: بیست و پنجم شوال سال ۱۴۸ هجری.

قاتل: منصور.

محل دفن: بقیع (مدینه منوره) . (۱)

تحدی تحسین آمیز:

همه امامان (ع)، همسان قرآن مجید، صاحبان تحدی و مبارزه جویی بودند. (۲)

علی بزرگ (ع)، بنیانگذار این «تحدی » بود که از آن، باید به «تحدی امامت » نام برد.

سخن آشنای علی (ع) که فرمودند:

«سلونی قبل ان تفقدونی » (۳) ،

بهترین گواه بر این تحدی است.تحدی که همه انس و جن در مقابل آن اظهار عجز می کنند.

تحدی که فقط از دو قرآن، یعنی: کتاب کریم – ثقل اکبر – و قرآن ناطق – ثقل اصغر – پذیرفته است.

اگر فضای حاکم بر جوامع عصر امامان (ع) آمادگی داشت، امامان (ع) هر کدامشان آمادگی تحدی بزرگی داشته اند و می توانستند
جوامع انسانی را به یک جامعه بزرگ آرمانی و ایده آل تبدیل کنند.

غیر از پیامبران و اهل بیت (ع) که در واقع «با معجزه علمی و علم لدنی » تحدی و مبارزه جویی می کردند، کسی شایستگی ندارد
چنین سخنی را ادعا بکند.

اکنون که «عصر ماهواره » را تجربه می کنیم، چنین ادعایی از جانب هر کس صورت پذیرد، خنده آورتر، جلوه می کند…

در همین رابطه آیت الله جوادی آملی می فرمایند:

«تحدی، اختصاصی به اعجاز قرآن کریم ندارد، بلکه معجزات پیامبران گذشته نیز همواره همراه تحدی بوده است و آن رسولان
الهی همیشه به مردم زمان خود می گفتند که هر کس در حقانیت این معجزه تردید دارد و آن را کاری بشری می داند، نه از سوی
خداوند، اگر می تواند شبیه آن را بیاورد.» (۴)

تنها در صورت بین تحدی پیامبران (ع) و امامان (ع) فرق است که تحدی امامان از نوع

«سلونی قبل ان تفقدونی »

است و تحدی پیامبران به صورت دیگر.در معنا و سیرت، بین تحدی امامان و پیامبران فرق وجود ندارد.

این معجزه علمی و تحدی امامان، معجزه جاویدانی است که تا قیام قیامت، پایدار و استوار خواهد ماند.

غیر از امامان (ع)، احدی نمی تواند یک چنین ادعایی داشته باشد.

چون یک قانون الهی و علمی است که:

«ان تعدوا نعمه الله لاتحصوها»

اگر نعمت های خدا را برشمارید، هرگز نمی توانید آن را احصاء کنید. (۵)

هرچه زمان بگذرد و هرچه علم بشری رشد و پیشرفت بیشتری پیدا بکند، بشریت بیشتر متوجه اسرار حاکم بر عالم هستی خواهد
گشت و به عجز و جهالت و ناتوانی خویش بیشتر واقف خواهد شد.

و بالاخره بشریت، زمانی باید به جایی برسد که: «بداند که نمی داند» و اعتراف به عجز و ناتوانی بکند…

امام صادق (ع)، کشاف اسرار علوم و بحر حقایق می باشد.

در برابرش، عقول به حیرت افتاده و زبانها به گنگی گراییده است. (۶)

مقام علمی امام جعفر صادق (ع)، تحدی تحسین آمیز و تحدی بزرگ بود.کسی که گنج علم ومعرفت الهی و صاحب منتهای مقام
علم و اصول (۷) است، چگونه تحدی نکند؟ !

کسی که با یک «استراتژی زیبا» ، اولین و بزرگترین دانشگاه تاریخ را بنیان گذارد، چگونه و چرا تحدی نکند؟ …

این سخن یک دوست نیست، سخنی است که دوست و دشمن بدان اعتراف دارند.

در این رابطه عارف محیی الدین عربی می گوید:

«صلوات خدا و ملایک و حمله عرش و جمیع خلقش در زمین و آسمان، بر استاد عالم و سند وجود، مرتقای معارج و منتهای صعود،
بحر مواج ازلی و سراج وهاج ابدی، ناقد خزاین معارف و علوم، عقول و نهایت فهوم، عالم اسماء و دلیل طرق آسمان، وجود جامع
حقیقی و عروه وثقای وثیقی، برزخ برازخ و جامع اضداد، نور هدایت ارشاد خدا و مستمع قرآن از قایلش، کاشف اسرار مسایلش،
مطلع شمس ابد، جعفر بن محمد، علیه صلوات الله الملک الاحد.» (۸)

آلوسی می گوید:

ابوحنیفه از اهل سنت است و معترف است که اگر دو سال شاگرد امام صادق (ع) نبود، هلاک می شد.

و در جای دیگر ابوحنیفه می گوید:

«ما رایت افقه من جعفر بن محمد» هیچ مردی را فقیه تر از جعفر بن محمد ندیدم.

چنان انقلاب علمی امام صادق (ع) نضجی به خود گرفته بود که از همه شهرها و آبادیها، برای کسب علم و دانش به محضرش
می شتافتند.در هر محفل و مجلس از سخنان درر بارش نقل می کردند.

موافق و مخالف حتی ملحدین و مادیهای آن عصر تماما اذعان و اعتراف داشتند که آن امام عالی مقام در علم ودانش و فضایل و
مکارم، از تمام مردم جهان برتر و بالاتر است. (۹)

به هر صورت، در مورد عظمت مقام علمی و «انقلاب علمی و فرهنگی » ، امام آنقدر مطالب گفته و نوشته شده که در تالیف مستقل
باید بیان شود.

در پایان باید اعتراف کرد به اینکه:

«سلونی قبل ان تفقدونی »،

شعار تحدی همه امامان (ع) است و مقام علمی و انقلاب علمی و فرهنگی امام صادق (ع) خود تحدی بزرگ است.

پیشینه دانشگاه در اسلام:

بعثت رسول اسلام (ص) با تحولات و تغییرات بنیادی، اصولی و بزرگ آغاز شد.

در واقع، اسلام با یک «انقلاب فرهنگی بنیادی » آغاز شد و در یک برنامه زمان بندی شده، طی بیست و سه سال، قرآن مجید
می بایست توسط استاد بزرگ قرآن یعنی رسول اسلام (ص) برای عموم مردم، با یک «سبک و سیاق » ویژه ای تدریس و تفسیر
می شد.

مکه و مدینه، دو سرزمین سنبل و نمادگونه ای بودند که بصورت نمونه گیری قرآن مجید در آن سرزمین نازل و تدریس و تفسیر
شد.وگرنه «کتاب کریم » برای تمام اعصار و برای تمام عرصه های زندگی کل بشریت می باشد…

بعد از رحلت پیامبر اکرم (ص)، رسالت اسلامی، از مرحله نبوت به مرحله دیگری به نام «امامت » تغییر یافت و هر کدام از امامان با
یک استراتژی ویژه ای، به حفاظت از رسالت دست زدند.مثلا امام سجاد (ع) با یک استراتژی بسیار زیبا، آغاز به کار کرد که سه
محور اساسی و اصولی کار امام عبارتند از:

۱- دعا.

۲- گریه! .

۳- تربیت و آموزش بردگان وسپس آزاد ساختن آنها.

دانشگاه رسمی در تاریخ اسلام، از زمان امام باقر (ع)، پایه گذاری شد.

«پیشوای پنجم طی مدت امامت خود، در همان شرایط نامساعد، به نشر و اشاعه حقایق و معارف الهی پرداخت و مشکلات علمی را
تشریح نمود و جنبش علمی دامنه داری به وجود آورد که مقدمات تاسیس یک دانشگاه بزرگ اسلامی را که در دوران امامت فرزند
گرامیش امام صادق (ع) به اوج عظمت رسید، پی ریزی کرد.» (۱۰)

«امام صادق (ع)، با توجه به فرصت مناسب سیاسی که به وجود آمده بود، و با ملاحظه نیاز شدید جامعه و آمادگی زمینه اجتماعی،
دنباله نهضت علمی و فرهنگی پدرش امام باقر (ع) را گرفت و حوزه وسیع علمی و دانشگاه بزرگی به وجود آورد و در رشته های
مختلف علوم عقلی و نقلی آن روز، شاگردان بزرگ و برجسته ای همچون: هشام بن حکم، محمد بن مسلم، ابان بن تغلب، هشام بن
سالم، مؤمن طاق، مفضل بن عمر، جابر بن حیان و…تربیت کرد که تعداد آنها را بالغ بر چهار هزار نفر نوشته اند» (۱۱)

در واقع، امام باقر (ع) علوم را شکافت و هزار نفر جوان مستعد و دانش جوی لایق و شایق جمع آوری فرمود و بنیاد علوم و مکتب
اسلام را بر وجود آنان بنا نهاد و اساس علم و دین را بر آنها تعریف نمود و حس طلب ایشان را تحریک کرد و به کسب دانش تحریص
و تشویق فرمود و این هزار نفر طلبه و سرمایه مکتب جعفری و مدرسه صادقی گردیدند. (۱۲)

امام صادق (ع) با انتخاب استراتژی زیبا به نام دانشگاه، کارکرد و عملکرد پدر بزرگوارشان را «نهادینه » کردند وبا بوجود آوردن
«فرهنگ شیعی » شیعیان و اعتقادات ناب آنها را بیمه کرد.

امام صادق (ع)، از طریق دانشگاه بزرگ، بیش از سی (۳۰) سال زحمت و رنج، منابع و دایره المعارف بزرگ دینی را به وجود
آوردند که همیشه در مراکز علمی بزرگ دنیا نورافشانی می کنند…

«السلام علیک یا صادقا مصدقا فی القول والفعل; درود بر تو ای صادق مصدق در گفتار و کردار.» (۱۳)

علل انتخاب استراتژی زیبا، در قالب دانشگاه:

امام صادق (ع) در سال صد و چهارده (۱۱۴) به امامت رسید.

دوران امامت او مصادف بود با اواخر حکومت امویان که در سال ۱۳۲ به عمر آن پایان داده شد و اوایل حکومت عباسیان. (۱۴)

به عبارت دیگر:

دوران امامت امام صادق (ع)، مصادف و مواجه شد با عصری که سلسله سیاه (۴۱- ۱۳۲) نود و یک ساله بنی امیه در حال فروپاشی
بود و سلسله (۱۳۲- ۶۴۰) پانصد و دوازده ساله عباسیان در حال شکل گیری. (۱۵)

عصر امام صادق (ع)، منحصر به فرد بود.روزگاری که باید از آن به «عصر طلایی انقلاب علمی فرهنگی » نام برد.

۱- روزگاری که باقی مانده اموی، در حفظ مقام خویش و اعمال شهوات خود می کوشیدند و طرفداران بنی عباس برای روی کار
آوردن آنها جد و جهد می نمودند. (۱۶)

۲- از آنجا که بنی امیه در این مدت گرفتار مشکلات سیاسی فراوانی بودند، لذا فرصت ایجاد فشار و اختناق نسبت به امام شیعیان
را (مثل زمان امام سجاد «ع ») نداشتند. (۱۷)

۳- عباسیان نیز چون پیش از دستیابی به قدرت، در پوشش شعار طرفداری از خاندان پیامبر و گرفتن انتقام خون آنان عمل
می کردند، فشاری از طرف آنان مطرح نبود.

۴- از نظر فکری و فرهنگی نیز عصر امام صادق (ع) عصر جنبش فکری و فرهنگی بود.در آن زمان شور و شوق علمی بی سابقه ای
در جامعه اسلامی به وجود آمده بود و علوم مختلفی اعم از علوم اسلامی یا علوم بشری [عقلی ونقلی] پدید آمده بود، به طوری که
هر کس یک متاع فکری داشت به بازار علم ودانش عرضه می کرد.

بنابراین تشنگی علمی عجیبی به وجود آمده بود.

۵- آزادی و ضریب فکر و عقیده در اسلام.

۶- محیط آن روز اسلامی، یک محیط کاملا مذهبی بود و مردم تحت تاثیر انگیزه های مذهبی بودند.تشویقهای پیامبر اسلام به
کسب علم، و تشویقهای قرآن به علم، تعلم، تفکر و تعقل. (۱۸)

۷- کشت زار علومی که به دست امام محمد باقر (ع)، شکافته و باز شده بود.

۸- تنوع علوم و تضارب آراء:

در این رابطه، دکتر سید جعفر شهیدی می گویند:

نیمه دوم سده نخستین هجری، عصر گسترش علم و پرورش عالمان در ایالت های اسلامی است.

از یک سو کتابخانه های پزشکی، داروسازی، کیمیا (شیمی) از سریانی به عربی ترجمه شد و مواد اولیه در اختیار دانشمندان قرار
گرفت، و آنان به بحث و تجربه در این علم ها پرداختند.از سوی دیگر بحث در علوم عقلی و مساله قضا و قدر و صفات باری تعالی که
سالیانی چند پیش از آن در کوفه آغاز شده بود رو به کمال نهاد.در پایان سده نخست، مکتب کلام در بصره و کوفه رونق فراوان
داشت، و گفتگو درباره خدا و صفات او، از علم، قدرت و اراده، سخن روز بشمار می رفت.مدینه بیشتر مرکز تحقیق در علم فقه، قرآن
و تفسیر بود.

اما متکلمانی نیز با تفکرهای خاص در این شهر بسر می بردند.

در عراق ابوحنیفه نعمان ثابت (۵۰- ۸۰) هجری، مذهب فقهی خود را که براساس قیاس در احکام بود، پایه گذارد. (۱۹)

در چنین دوره ای امام صادق (ع) چه رسالتی را در پیش رو داشت؟

۹- آمادگی آرمان