پاورپوینت کامل حکمت های دهگانه للقمان درقرآن ۴و ۵ – امر به معروف و نهی از منکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حکمت های دهگانه للقمان درقرآن ۴و ۵ – امر به معروف و نهی از منکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حکمت های دهگانه للقمان درقرآن ۴و ۵ – امر به معروف و نهی از منکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حکمت های دهگانه للقمان درقرآن ۴و ۵ – امر به معروف و نهی از منکر ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

چهارمین و پنجمین حکمت لقمان مساله امر به معروف ونهی از منکر است، چنان که از زبان او خطاب به پسرش می خوانیم:

«… وامر بالمعروف وانه عن المنکر; پسرم! امر به معروف ونهی از منکر کن » (۱) این دستور، از دستورهای بسیار مهم است که برای
توضیح آن، نظر شما را به مطالب زیر جلب می کنیم:

معنی معروف و منکر و اقسام و مراحل آن

واژه معروف در اصل هر کار نیکی است، که علاوه بر نیکی، انجام دهنده اش آن را به این وصف بشناسد، یا توسط دیگری به این
عنوان شناسانده شود. بعضی گفته اند: «معروف یعنی شناخته شده، چرا که فطرت پاک انسانی با آن آشنا است، و ضد آن منکر
است که به معنی ناشناخته می باشد. بهترین راه برای شناخت معروف و نیکی، مراجعه به شرع مقدس است، که همان عقل
خارجی است. چنان که عقل در نهاد انسان، شرع داخلی است، بنابراین، هر چیزی را که شارع مقدس اسلام به آن امر کرد، و
مسلمانان را به انجام آن ترغیب نمود، همان معروف است. روی این حساب ما در شناخت معروف، باید به دستورهای واجب یا
مستحب دین اسلام مراجعه کنیم. ونیکی آن را از نظر دین احراز نماییم.

و در قرآن و روایات صدها و هزارها مصداق معروف ذکر شده است، مانند: ایمان، تلاوت قرآن، تفکر و اندیشیدن، توکل و اعتماد بر
خدا، صبر و شکیبایی، پرهیزکاری، پیروی از خدا و رسول، پیشی گرفتن برای تحصیل علم و کارهای نیک، انفاق، فرو بردن خشم،
عفو و بخشش، احسان و نیکی، اطمینان به صحت وعده ها، توبه، سیر در زمین و توجه و عبرت گیری، جهاد و پیکار، شهادت در راه
خدا، عدالت، شکر خدا، دعا کردن، استقامت وایستادگی، بردباری، خوش اخلاقی، مشورت، آموزش قرآن ودانش، صراحت و
قاطعیت در بیان حق، تحمل آسیب ها و گرفتاری ها، ذکر خدا، نماز، روزه، حج، هجرت، استقامت در راه حق، مرابطه و مرزداری،
صدقه و راستی، امانت داری، تقیه در موارد خود، دوستی با دوستان خدا، و دشمنی با دشمنان خدا، وفای به عهد، عفت، شجاعت،
سخاوت، دوستی و اتحاد با شایستگان، قیام و انقلاب برای تحقق آرمان های مقدس، عمل صالح، یاری دین، آمادگی برای دفاع از
حق، استفاده بهینه از وقت، دعا و مناجات، رازداری، حساب گری، خشنودی به رضای خدا، آشکار ساختن حق، گمان نیک، دفاع از
مظلوم، صله رحم، نیکی به پدر و مادر، نیکی به همسایه، ادب در برابر استاد، حق شناسی، تدبر در قرآن، اخلاص، یاد مرگ و معاد،
تلاوت قرآن، قرض الحسنه دادن، یاری کردن مؤمن، وساطت برای تحقق ازدواج بین زن و مرد و…

اما واژه منکر، در اصل به معنی کار بدی است که همان کار، حرام یا زشت و مکروه می باشد، که از نظر فطرت، ناشناخته، و غریب
و ناهماهنگ است.

بنابراین نهی ازمنکر بر دو گونه است: نهی از منکر واجب، نسبت به کارهای حرام، و نهی از منکر مستحب نسبت به کارهای مکروه.
امر به معروف نیز بر دو گونه است: امر به معروف واجب نسبت به واجبات، و امر به معروف مستحب نسبت به مستحبات.

حضرت امام خمینی قدس سره الشریف در این راستا می فرماید:

«آنچه عقلا یا شرعا واجب است، امر به آن واجب است و آنچه از نظر عقل زشت است و از نظر شرع حرام است، نهی از آن، واجب
است، و آنچه مستحب است، امر به آن مستحب بوده، و آنچه مکروه است، نهی از آن، مستحب می باشد.» (۲)

مصداق های منکر بسیار است، مانند:

کفر، قتل نفس، گناه، جهل و نادانی، دوستی با نااهلان، ضعف اراده، اصرار بر گناه، سستی و بی حالی، اندوه بیجا، ظلم و ستم،
اطاعت از کافران، کشمکش و نزاع با مؤمنان، توجه به تبلیغات باطل، راضی شدن به ظلم، کتمان حق، فروختن دین و حق به دنیا،
حب تعریف بدون عمل، گمان بد، دروغ، خیانت، غیبت، عهدشکنی، انکار غیب، نمامی، زخم زبان، تهمت، ترس از کفار و منافقان،
سازش با بیگانگان سلطه گر، انفاق در راه باطل، تقویت و امضای ناحق، فتنه جویی، بدعت گذاری، حسد، تکبر، حرص، تبهکاری،
بازداشت مردم از راه حق، قطع رحم، بی احترامی به پدر و مادر، ترسو بودن، عدم تدبر در قرآن، مخالفت با پیامبر (ص)، ریاکاری،
پشت به دین کردن و…

براساس دلایل شرعی، از قرآن و سنت و اجماع و عقل در موارد عادی، وجوب امر به معروف و نهی از منکر، بستگی به چهار شرط
دارد که عبارتند از: دانستن معروف و منکر، به این که از نظر شرع، نیک و مورد پسند، یا بد و ناپسند است، ۲- احتمال تاثیر ۳-
اصرار طرف مقابل در ترک معروف و انجام گناه ۴- امر به معروف و نهی از منکر موجب ضرر جانی یا ناموسی به امر به معروف
ونهی از منکر کننده یا مؤمن دیگر نشود. ولی در مواردی که اساس اسلام در خطر است، در آنجا وجوب امر به معروف و نهی از
منکر نیاز به این شرایط ندارد، و باید به آن اقدام کرد، گرچه باعث کشتن و یا زیان های خطرناک دیگر می شود، مانند امر به
معروف ونهی از منکر حضرت امام حسین (ع) که منجر به ماجرای کربلا و شهادت او و یارانش، واسارت عزیزانش گردید.

مساله مهم دیگر که در کتب فقهی به طور مبسوط بیان شده، مراحل امر به معروف و نهی از منکر است، که باید آن را دانست، و
براساس آن عمل کرد، مانند: امر به معروف و نهی از منکر با قلب، سپس با زبان، سپس با عمل، و هر کدام از این مراحل دارای
درجاتی، و تا هدف به وسیله درجه پایین تر محقق می شود، نوبت به درجه بعدی نمی رسد. بر همین اساس امر به معروف و نهی از
منکر، دارای شکل های گوناگون از نرمش، خشونت، استدلال، مجادله نیک، و برخوردهای مختلف دیگر می باشد، باید روش های
بهتر و اثر بخش تر را شناخت، و با همان روش ها امر به معروف و نهی از منکر کرد، تا نتیجه بخش گردد.

نگاهی به آیات قرآن و روایات

نظر به این که امر به معروف و نهی از منکر، اهمیت به سزایی در به سازی و پاک سازی جامعه و فرد دارد، قرآن که یک کتاب کامل
انسان سازی است، به آن اهمیت فراوان داده، و پیروانش را به توجه نظری و عملی به این دو فریضه بزرگ و سرنوشت ساز فراخوانده
است. در قرآن گاهی به آن تشویق و ترغیب شده، وگاهی به سرنوشت شوم ترک آن پرداخته شده، و در موردی، آن را برای واجدین
شرایط الزامی نموده و از ویژگی لازم مؤمنان برشمرده است و… در قرآن بیش از ده مورد سخن از امر به معروف و نهی از منکر به
میان آمده (۳) و باید توجه داشت که دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر، همچون نماز بر زن و مرد واجب است، و در این جهت
فرقی بین زن و مرد نیست. (۴)

در روایات اسلامی نیز به مساله امر به معروف و نهی از منکر، اهمیت فراوان داده شده، و آن را از مهم ترین دستورهای الهی
برشمرده است. این روایات را می توان به پنج گروه تقسیم کرد:

۱- روایاتی که بیانگر وجوب و لزوم امر به معروف و نهی از منکر است و بر آن تاکید شدید نموده ۲- روایاتی که حاکی از هشدار
شدید بر ترک کننده آن است ۳- روایاتی که به اهمیت فوق العاده آن اشاره می کند ۴- روایاتی که مراحل آن را بیان می نماید ۵-
روایاتی که آثار درخشان آن را تبیین می کند، که در اینجا برای هر کدام، از این پنج گروه، در میان ده ها حدیث به ذکر یک روایت
می پردازیم:

امام باقر (ع) فرمود: «ویل لقوم لا یدینون الله بالامر بالمعروف، والنهی عن المنکر; وای به حال ملتی که امر به معروف و نهی از
منکر را روش دینی خود قرار نمی دهد و در اعتقاد به این دو تسلیم خدا نمی شود.» (۵)

امیرمؤمنان علی (ع) فرمود: «فان الله سبحانه لم یلعن القرن الماضی بین ایدیکم الا لترکهم الامر بالمعروف والنهی عن المنکر;
خداوند متعال پیشینیان را از رحمت خود دور نساخت، مگر به خاطر این که امر به معروف و نهی از منکر را ترک کردند.» (۶)

نیز فرمود: «و ان الامر بالمعروف والنهی عن المنکر لخلقان من خلق الله سبحانه، و انهما لایقربان من اجل، و لاینقصان من رزق;
امر به معروف و نهی از منکر، دو صفت از صفات خدا هستند، این دو قطعا، نه مرگ انسان را نزدیک می کنند و نه از رزق انسان
می کاهند.» (۷)

و در عبارت دیگر می فرماید: «گروهی از مردم با دست (عمل) و زبان و قلب، به مبارزه با منکرات برمی خیزند، آنها همه
خصلت های نیک را در خود جمع کرده اند، گروهی دیگر تنها با زبان و قلب نهی از منکر می کنند، این ها به دو خصلت نیک تمسک
کرده اند، و یکی را از دست داده اند، گروهی دیگر تنها با قلبشان مبارزه می کنند، اما مبارزه با دست و زبان را ترک کرده اند، این
گروه بهترین خصلت ها را از این سه ترک نموده و تنها یکی را گرفته اند، و گروهی دیگر نه به زبان و نه با دست و نه با قلب نهی از
منکر می کنند: «فذلک میت الاحیا