پاورپوینت کامل در آستان امامان علیهم السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در آستان امامان علیهم السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در آستان امامان علیهم السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در آستان امامان علیهم السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

اشاره:

مدتی نسبتا طولانی این افتخار را داشتم که بر سر سفره روحبخش سیره علوی بودیم و مولا عنایت کرد توانستیم در حد توان
اندکمان از این سفره لذیذ بهره مند شویم.

اینک با پایان یافتن آن سلسله مباحث، بحثی جدید پیش رو داریم که عنوان آن «پاورپوینت کامل در آستان امامان علیهم السلام ۵۵ اسلاید در PowerPoint » می باشد. در این
مباحث برآنیم تا با الهام از زیارت جامع، ارزشمند و پرمحتوای جامعه، خوشه ای از درخت پربار معرفت امامان (ع) برچینیم.

«معرفت امامان » یک وظیفه حتمی و تردیدناپذیر هر دین باور است و بی تردید در این باب متنی کامل تر از زیارت جامعه نیست، در
این زیارت به بیش از دویست و پنجاه ویژگی از ویژگیهای امامان (ع) اشاره شده است.

مباحثی که پیش روی شماست تقریری فشرده از سلسله دروسی است که در سال جاری (۱۳۸۰) روزهای پنجشنبه در مدرسه
فیضیه قم در محضر طلاب حوزه علمیه قم داشته ام و هم چنان ادامه دارد این مباحث توسط برادر عزیز جناب ثقه الاسلام حسین
پسندیده تدوین شده است.

امید که این برگ سبز شایسته تقدیم به محضر عاشقان ولایت باشد. انشاء الله.

سید احمد خاتمی

۲۸ دیماه ۱۳۸۰- چهارم ذیقعده الحرام ۱۴۲۲

زیارت امامان (ع)

مدخل

امامت از دیدگاه شیعه، اصلی است پیوند خورده با نبوت که تداوم وجودی نبوت در آن تجسم یافته است. مکتب اسلام خاتم
الادیان است و پیامبر آن خاتم النبیین و تضمین کننده این خاتمیت، مساله امامت است که همچنان تداوم بخش راه نبوت است.

براین اساس باید به این اصل که اصل کاربردی در دیدگاه ماست، بهاء ویژه داده شود. تاکید فراوانی که در روایات در باب
امام شناسی وارد شده است، از این رهگذر است، که اشاره به برخی از آنها مفید است.

الف: از یکی از صادقین علیهما السلام نقل شده است که فرمود: «لایکون العبد مؤمنا حتی یعرف الله و رسوله و الائمه کلهم و امام
زمانه، و یرد الیه و یسلم له، ثم قال: کیف یعرف الآخر و هو یجهل الاول؟ !» (۱) بنده مؤمن نخواهد شد مگر آن که خدا و رسولش و
همه ائمه و امام زمانش را بشناسد و در امورش به امام زمان (عج) رجوع کند و تسلیمش باشد، سپس فرمود: چگونه ممکن است
کسی امام خود را که امام زمان اوست بشناسد و امام اول را نشناسد (از این جهت همه امامان را باید شناخت)

شناخت امامان هم به دو صورت است:

یکی شناخت شناسنامه ای، که عبارت است از اطلاعاتی از قبیل: نام امام، نام پدر، همسر یا همسران، عدد اولاد، تاریخ ولادت، تاریخ
شهادت و… این معرفت مفید است ولی نجات بخش نیست.

دیگری معرفت نجات بخش است که از دو قسمت تشکیل شده است :

اول شناخت جایگاه امامان عندالله و نقش آنان در جهان هستی.

و دوم شناخت سیره اهل بیت علیهم السلام.

بحث ما در این مجال درباره قسمت اول این معرفت است که امامان و جایگاه والای آنان را بشناسیم و در این راستا باید خود اهل
بیت جایگاهشان را بیان کنند، چرا که بهترین معرف آنان کسی جز خودشان نیست. آنچنان که در باب معرفت خداوند هم بهترین
معرفت، معرفتی است که از ناحیه خود او باشد، فلذا در دعای شریف ابوحمزه ثمالی این گونه بیان کرده است: «بک عرفتک و انت
دللتنی علیک و دعوتنی الیک » از راه خودت تو را شناختم و تو مرا به خودت راهنمایی کردی و به سوی خودت خواندی.

برای تامین این هدف زیارت شریف جامعه جایگاهی ویژه و والا داشته و می توان گفت که بهترین و جامع ترین متن امام شناسی
است.

این متن از امام هادی (ع) روایت شده است. از آنجا که این متن به عنوان زیارت جامعه است، ابتدا بحثی پیرامون زیارت تقدیم
می کنیم سپس به شرح متن آن می پردازیم.

معنای زیارت

معنای زیارت، آنچنان که از مجموع آیات و روایات استفاده می شود، این است که زیارت ارتباط روح هاست، همانطور که لقاء ارتباط
جسم هاست. ممکن است چنین معنایی از لغت «زیارت » استفاده نشود ولی استعمال زیارت به خصوص در لسان پیامبر (ص) و
امامان (ع) در این معناست.

مهم ترین قرینه در این رابطه زیارات از راه دور برای ائمه (ع) است و زیارت از راه دور چیزی جز ارتباط روحی نیست. بنابراین
تعریف جامع از زیارت اینکه: زیارت عبارت است از ارتباط روحی با معصوم (ع) .

آدابی هم که نقل شده گامی است برای ایجاد این ارتباط. اینکه گفته شده قبل از زیارت، وضو وغسل انجام دهید، سخن از طهارت
جسم و روح است، اینکه گفته شده با آرامش و وقار به زیارت بروید، در جهت زمینه سازی ارتباط روحی با معصومین سلام الله
علیهم اجمعین است.

مبانی زیارت

مبانی اعتقادی زیارت چیست؟

اگر آن مبانی شناخته شود زیارت تاثیر فزون تری خواهد گذاشت و زائر با بصیرت بیشتری به زیارت محبوب خود خواهد پرداخت.

اولین و اساسی ترین مبنای زیارت، عشق به خداوند است. این که این همه انسان ها در جهان آمده اند و رفته اند، ولی تنها تعداد
معدودی مورد توجه، محبت و عشق قلب های سلیم قرار گرفته اند، نشات گرفته از عشق اینان به خداوند است چرا که حب محبوب
و محب خدا، حب خداست. اینکه عشق به پیامبر (ص) و ائمه (ع) قلعه دلها را تسخیر کرده و دلهای عاشق به گردشان طواف
می کنند همین جهت است، چرا که اینها عباد صالح خدا بودند. عشق به پیامبری که بنده اوست «اشهد ان محمدا عبده و رسوله » ،
عشق به امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) که در عزت و سرافرازیش همین بس که بنده اوست «الهی کفی بی عزا ان اکون لک
عبدا» .

پس اولین مبنای زیارت، عشق به خداست و بدون آن زیارت بی معناست و از حد سیاحت فراتر نمی رود. فلذا عاشق خداست که هر
ساله رنج سفر به بارگاه ملکوتی امام رضا (ع) را هموار می کند و هر دم در شوق زیارت حرمین و عتبات عالیات می سوزد، ولی آن
کس که سیاحت می کند این مکان ها برایش یک بار جاذبه دارد و بس. اما زائران آستان مقدس امامان پیوسته به یاد آنها بوده و
آرزوی زیارت تربت پاکشان را دارند.

دومین مبنای زیارت ابراز مودت به اهل بیت است که مزد رسالت است: «قل لا اسالکم علیه اجرا الا الموده فی القربی » (۲) موده فی
القربی مزد رسالت است و رفتن به زیارت اهل بیت در حقیقت اداء این دین است، دینی که در قبال رسالت بر گردن مسلمانان است.
جایگاه این مودت قلب است. امر قلبی نمود و بروز می خواهد و یکی از جلوه های نمود مودت زیارت است. در حقیقت کسی که به
زیارت آل الله می رود، مودت قلبی خود را ابراز می کند.

از دیگر جلوه های ابراز مودت، که اشاره به آن خالی از لطف نیست، شاد بودن در شادی اهل بیت و محزون بودن در غم ایشان است.

از دیگرراههای ابراز مودت، نامگذاری نام اهل بیت، بر فرزندان است. نامگذاری نشان از علاقه است لذا در بین طاغوتی ها، نام های
طاغوتی بازار گرمی دارد. مثلا در آگهی های تسلیت، گاهی امضا کنندگان همه دارای اسم های غربی هستند که می فهماند این
شخص حال و هوای دیگری داشته است و گاهی هر چه هست، نام پیامبر (ص) و بچه های پیامبر (ع) است که نشان دهنده ارادت
این شخص به اهل بیت است. از روایات استفاده می شود که اهل بیت دوست داشتند در هر خانه ای نام پیامبر و اهل بیت (ع) وجود
داشته باشد. بعضی می گویند اسم پدرم یا مادرم یا خواهرم یا برادرم چنان بوده و حال زیبا نیست که نام پسرم را و یا دخترم را
همین بگذارم، در حالی که سیره امامان اینگونه نبوده است.

امام سجاد (ع) می فرماید: روزی در مدینه، مروان مرا دید و پرسید اسمت چیست؟

گفتم: علی.

پرسید نام برادرت چیست؟

گفتم: علی.

پرسید نام برادر دیگرت چیست؟ .

گفتم: علی!

مروان گفت: علی و علی، چرا همه را پدرت به اسم علی نامگذاری کرده است؟ !

سپس به خدمت پدر بزرگوارم (سیدالشهدا) رفتم و جریان را نقل کردم، که پدرم فرمودند: وای بر مروان! اگر صد پسر برای من
متولد شود، دوست دارم هیچ نامی جز علی برایشان قرار ندهم. (۳)

به هر حال مودت فی القربی مزد رسالت است و زیارت اداء این دین است.

سومین مبنای زیارت، اعتقاد به حیات پیامبر (ص) و ائمه (ع) است. ما معتقدیم امامان و پیامبر (ص) زنده اند و حیاتی معنادارتر
از حیات مادی دارند، وقتی شهدا زنده هستند «ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون » (۴) پیامبر
(ص) و حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و امامان معصوم علیهم السلام امام شهیدانند.

بعضی «بل احیاء عند ربهم یرزقون » را به معنای زنده یادی و زنده بودن خاطراتشان معنا کرده اند که:

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز

مرده آن است که نامش به نکوئی نبرند

این گرچه قابل انکار نیست، ولی حیات شهیدان فوق این است، حیاتی را که قرآن مطرح می کند حیاتی واقعی تر از این حیات
مادی است. منتهی ما محبوس چهارچوبه طبیعتیم و آن حیات مافوق را نمی فهمیم. به جهت همین اعتقاد است که در اذن دخول
ائمه