پاورپوینت کامل مرکز پرگار عشق ۹۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مرکز پرگار عشق ۹۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مرکز پرگار عشق ۹۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مرکز پرگار عشق ۹۲ اسلاید در PowerPoint :

۲۸

درآمد

«فکر و قلم از دیرزمان در پیشگاه با عظمت فاطمه زهرا (س) انجام وظیفه می کنند مؤلفان از زمان شهادت آن حضرت تاکنون، در
تلاش بوده اند تا اشعه ای از آن نور الهی را در نوشته های خود منعکس نمایند .» (۱)

تاکنون بیش از صدها کتاب مستقل در باره فاطمه زهراء (س) نوشته شده که به بیش از بیست زبان زنده دنیا رسیده است .

اما آیا شمشیرهای قلم و جوشش های فکری توانستند مقام «آیینه کوثر» و «بانوی آیینه ها» را آنطوری که شان این «مادر اسلام » و
«مادر پدر» است بیان کنند؟

واقع امر این است که فاطمه (س)، قرآن ناطق است و بانوی قرآن . و با قلم و جوشش های فکری، آنهم اندیشه بشرهای معمولی و
با سلاح قلم افراد بی صلاح یا کم صلاح، نمی توان به جلالت فاطمه (س)، دسترسی پیدا کرد .

اگر فاطمه ی زهرا «لیله القدر بزرگ » است، و اگر فاطمه زهرا «مادر معجزه ها» است، و اگر از وی «شکوفه ی عصمت » ، «کوثر ربانی » ،
«کوثر ولایت » ، «مادر امت » ، «فرشته زمینی » ، «خورشید عالمتاب » ، «ماه هفت آسمان » و . . . نام می بریم چگونه می توان به کنه
شخصیت او واقف گشت ؟ !

اگر بگوییم او «پاورپوینت کامل مرکز پرگار عشق ۹۲ اسلاید در PowerPoint » است که ما او را دختر نبوت و همسر ولایت و مادر امامت می دانیم; حق مطلب بهتر ادا می گردد .

فاطمه ی زهرا، «معجزه زنده ای است در قیافه یک زن » که نگارنده از وی به عنوان «مادر معجزه ها و معجزه جاوید» نام می برد .

فاطمه ی زهرا (س) همسان یک همسر معمولی نمی زیست . از خانه داری وی گرفته تا خطبه خوانی، همه اش معجزه بود .

خانه کوچک او به بلندای عرش و سخن ساده او یعنی :

«الجار ثم الدار» او، همسایه سپس خانه ی خود و خود،

به بلندای کربلا پیام دارد .

سخن گفتن از شخصیت فاطمه (س) از باب این است که: «یاس، قاصد مرگ است .»

و گرنه شناختن و شناساندن شخصیت فاطمه (س)، همسان گوهر بیرون کشیدن از دل اقیانوس پرتلاطم آنهم در شبهای تار و
تاریک می باشد .

در عرفان اسلامی، از عشق به عنوان عامل و واسطه رسیدن به جایگاه عظیم و آشیانه ی رفیع «سیمرغ جان » یعنی حضرت محبوب
یاد می شود . (۲)

الذین آمنوا اشد حبا لله (۳)

آنهایی که ایمان دارند، عشقشان به خدا شدیدتر است .

مؤمنان واقعی، در دریای بیکران عشق خدا، آنچنان غوطه ورند که علی وار می گویند:

«گرفتم صبر آرم بر عذاب تو، چگونه صبر دارم بر فراق تو؟ !» (۴)

اساسا عشق حقیقی همیشه متوجه نوعی از کمال است، انسان هرگز عاشق عدم و کمبودها نمی شود، بلکه همواره دنبال هستی و
کمال می گردد و به همین دلیل آن کس که هستی و کمالش از همه برتر است از همه کس به عشق ورزیدن سزاوارتر می باشد . (۵)

حضرت زهرا (س) بانوی آیینه ها است . باید خودمان را در این آیینه مورد محک و آسیب شناسی قرار دهیم . آسیب شناسی جان و
کالبد شکافی انسانیت خویش .

آیینه ای که «دین نما» است و خلاصه دین را در خود جمع کرد به طور جد باید ملاک و معیار و محک زندگی پیروانش باشد .

از مرز گفتار و نوشتار صرف باید گذر کرد و خود را با مردان و زنانی که میدان دار عمل هستند; مورد مقایسه قرار داد تا آسیبهای
زهرآلود، شناسایی و ترمیم گردد .

ظاهر عشق معنوی، تمامش رنج است و رنجش و در میدان عاشقی نان و حلوا تقسیم نمی کنند . همانند کربلای حسینی، باید در
میدان عمل، سرداد و سرود عشق خواند و همسان فاطمه (س) فدایی و مدافع واقعی ولایت و امامت ماند .

هرچه گویم عشق از آن باشد فزون

مطلق است از کیف و کم و چند و چون

راست گویم، عشق، مصداق حقست

در حقیقت، عشق، حق مطلق است . (۶)

هان ! ای پهلوان پهلو شکسته، و ای پارسای پاکدامن، از اینکه نتوانستیم در این «سرود عشق » با شما همخوانی داشته باشیم، عذر
ما را بپذیر .

ای عذراء، عذر ما کودکان کودن، که هنوز که هنوز است تو را غریب و تنها گذارده ایم بپذیر و بر بیچارگی ما دعا کن .

«این شکوه بیجا مال من بدبخت است که فکر می کنم بندگی، نان دانی است و با دو رکعت نماز، به نان دانی آمده ام .

اگر به یک بنده صالح خدا بگویند که چقدر دعا می کنی و آیا به چیزی رسیده ای؟

می گوید:

روی آوردن به خدا و خواستن از او وظیفه بندگی است و غیر این نمی توان بود .» (۷)

لیله القدر بزرگ

ای لیله القدر بزرگ، لیله القدر ناطق، مفسر واقعی سوره لیله القدر، لیله القدر زنده، لیله القدر غریب، لیله القدر معصوم، لیله القدر
قرنها، و ای لیله القدر زنان و مردان، به ما بگو و بر جان ما بخوان که به کدام سمت در حرکتیم ؟ به سوی صعود یا به سوی نزول، به
پرواز یا به پرتگاه ؟ !

فرات الکوفی، پیرامون تفسیر سوره قدر، با نقل حدیثی، مقام حضرت زهرا (س) را به بلندای شب قدر و شناخت شخصیت فاطمه
(س) را مساوی با درک عمیق شب قدر می داند .

عن ابی عبدالله (ع) قال :

«انا انزلناه فی لیله القدر» اللیله فاطمه والقدر الله . زمان و شب آن فاطمه است و قدر آن ذات اقدس اله .

یعنی توسل در طول توکل، کارآمد است و برای رسیدن به لقاء حق، باید به حق پرستان واقعی مراجعه کرد . در شب قدر هم،
حضور حضرت زهراء ملموس است و عرشیان و فرشیان بلند آوازه ، با وی مانوس .

پس فاطمه (س) با شب قدر است و شب قدر با فاطمه .

فمن عرف فاطمه حق معرفتها فقد ادرک لیله القدر:

برای رسیدن به شب قدر، باید به شناخت شرافتمندانه ای دسترسی پیدا کرد که حق مطلب بدان ادا شود و آن شناخت شخصیت
فاطمه است .

راه رسیدن به شب قدر، همان راه فاطمه (س) و راه فاطمه (س) صراط الله و صراط المستقیم است .

شناخت توحید ناب و شب قدر، همسان پیوند زمان به زمان، پیوند به شناخت فاطمه (س) دارد و این پیوند و پیوستگی تا
یامت بزرگ ادامه خواهد داشت .

و قوله :

«و ماادریک ما لیله القدر – لیله القدر خیر من الف شهر» یعنی خیر من الف مؤمن و هی ام المؤمنین:

فاطمه (س)، خیر کثیر و خیر وسیع است . از حضرت ایشان، در روایات «ام المؤمنین » نام برده شد .

ام المؤمنینی که مقامش از مقام هزار مؤمن بالاتر است ;

عدد هزار، نشانه کثرت است . و گرنه مقام ومنزلت این مادر، به تنهایی برابری می کند با کل هستی .

والروح القدس هی فاطمه: (۸)

روح مخلوق عظیمی است مافوق فرشتگان و آنها اهل بیت و فاطمه (س) هستند .

با توجه به این حدیث و تفسیر، سوره قدر را هم می توان، «سوره فاطمه (س)» نامید کما اینکه سوره کوثر، «سوره مادر» و سوره
فاطمه (س) است .

همه این نکات عرضه شده، معرفت و معرفی در قالب الفاظ است، وگرنه معرفی مقام اهل بیت (علیهم السلام) در قالب الفاظ
نمی گنجد و همان آب کشیدن با غربال است که فقط «نمی » بیش باقی نمی ماند .

معرفی و معرفت مقام فاطمه (س)، در قالب الفاظ، رسیدن به «نم » بیش نخواهد بود .

پس فاطمه زهرا (س) کوثر کبریایی، کوثر آسمانی، کوثر جاودانی و کوثر دو جهانی است و از وی باید شجره طیبه، سرزمین
سبزفام، معصومه معصوم، اول معصوم و آخر معصوم و تنها معصوم ، د رمیان تمام زنان جهان نام برد .

برد و گستره مقام حضرت زهراء جاودانه است و با افکار معمولی و الفاظ، نمی توان بدان دست یازید .

همسویی با همسایه

«الجار ثم الدار» (۹)

در فرهنگ اسلام، به همه چیز با دیده دقیق نگریسته شده . و حق همسایه نیز از این قاعده کلی، مستثنی نیست . پیامبران و
امامان (علیهم السلام)، یکصدا در مورد «حق همسایه » سفارش نموده اند و بر همزیستی مسالمت آمیز تاکید ورزیده اند .

دژ سینه:

امام سجاد (ع) در رساله حقوق خودشان، حق مطلب را در مورد «حق همسایه » اداء نموده . می فرمایند:

و اما حق الجار:

۱ – حق همسایه این است که در غیاب او آبرو و امکانات او را حفظ کنی .

۲ – در حضورش او را اکرام نمایی و همیشه یاریش دهی و درصدد عیبجویی از لغزشهای او نباشی .

۳ – اگر اتفاقا عیبی از او مشاهده کردی آن عیب را در سینه ات به گونه ای حفظ کنی که سرنیزه ها هم نتوانند بر دژ سینه ات غلبه
یابند و بر آن راز دست پیدا کنند . . .

۴ – در سختیهااو را تنها مگذار .

۵ – در نعمت بر او حسد مورز .

۶ – از خطای او چشم پوشی کن .

۷ – به بدگویان او مجال صحبت مده .

۸ – اگر دغلکاری از سرریا و تزویر با او طرح دوستی و آشنایی ریخت، از روی نصیحت و دلسوزی ماهیت آن شخص را برای او آشکار
کن .

۹ – با همسایه ات خوش رفتار باش . (۱۰)

– آیا جوامع بشری به این درجه از رشد اخلاقی انسانی رسیده اند که عیب همسایه ها را در سینه شان به گونه ای حفظ کنند که سر
نیزه ها هم نتوانند بر دژ سینه شان غلبه یابند و بر آن راز دست یازند؟ !

این نکته ای است که امام سجاد (ع)، آن را متذکر شد و ملاک و معیار خوبی است برای اینکه بشریت، بویژه شیعیان، خودشان را در
معرض محک اخلاقی انسانی ببینند و در این ترازو، خودشان را مورد سنجش قرار دهند .

هرگاه احساس کردیم سینه ما، همسان دژ محکمی درآمد و سر نیزه های حرف های بی ربط این و آن بر آن نفوذ نکرد و یا همسان
دژ، از آبرو و انسانیت انسانها دفاع کرد، آن وقت می توان خود را انسانی یافت که در مسیر درست و یا در مسیر حق در حرکت است .

این حرفها، همان کوچک، زیباهایی است که در دین اسلام وجود دارد و نباید از کنار آن به سادگی گذر کرد .

همسایه یا خانه ؟!

علی بزرگ در نهج البلاغه ، به نکته بسیار زیبایی اشاره می کند و می فرمایند:

سل عن الرفیق قبل الطریق، و عن الجار قبل الدار .

پیش از راه، در باره ی همراه پرس وجو کن،

و پیش از خانه در باره ی همسایه . (۱۱)

۱ – همراه :

۲ – همسایه :

اگر به پای این گفتار حضرت امیر (ع)، سجده کنیم، و آنرا بر جرم خورشید تابلو کنیم تا بر عالمیان بتابد و اگر این سخن زیبا را، بر
تمام سنگهای موجود در جهان، حکاکی کرده باشیم و یا آنرا بر بال ملائک تابلو کنیم و توسط آنها بر فرد فرد بشریت دعوت نامه
بفرستیم تا این سخن حضرت امیر (ع) را به گوششان رسانده باشیم و یا همسان آیات الهی، همه محققین به تحقیق و تفسیر،
پیرامون آن بپردازند و یا اگر . . . درصدی از حق مطلب را اداء نکردیم .

آنچه به کلام امامان (علیهم السلام) و انبیاء (علیهم السلام) برتری و قداست می بخشد، این است که آنها قبل از همه، عامل به گفتار
خویش بودند . از این جهت، پیروان واقعی انبیاء و امامان (علیهم السلام)، قبل از بیان سخنان آنها برای دیگران، خود باید به آن
عامل باشند . اگر غیر از این باشد، در واقع هیچ پیروی تحقق نیافته و طبق فرموده آیت الله جوادی آملی :

واعظ و (آمر) غیر متعظ همانند راننده ای را می ماند که تمام مسافران را به مقصد می رساند و خود در بیابان غریبانه جان می دهد .

علامه طباطیایی می فرمایند:

. دعوت به حق به وسیله مجادله با مسلمیات کاذبه خصم هر چند اظهار حق است، و لکن چنین مجادله ای احیاء باطل نیز هست و
یا می توانی بالاتر از این بگویی، و آن این است که چنین مجادله ای کشتن حق است با کشتن حقی دیگر، مگر اینکه منظور چنین
مجادله ای صرف مناقصه باشد نه احیاء حق . (۱۲)

آری ! اخلاق اسلامی و عمل به آن بسیار مهم است و در صورت بی توجهی به آن، آثار کاملا معکوس در زندگی فردی و اجتماعی
ببار خواهد آورد .

از این روی سخن حضرت امیر (ع) که فرمودند:

«پیش از راه، در باره ی همراه پرس و جو کن، و پیش از خانه در باره همسایه .»

بوی قرآن می دهد و در میدان فرهنگی، اخلاقی و اجتماعی، به بلندای کربلای خونین، پیام دارد و عمل به آن به بلندای رنجهای
کربلا، بلاء آفرین است .

هرگاه حقوق همراه و همسایه، حقوق همنشین و همشهری، همکار و همگان، برای ما مهم جلوه گری کرد و در «خلوت وجلوت » با
آنها یکسان برخورد نمودیم و بالاتر از همه، همراه و همسایه را بر خود مقدم داشتیم، بدانیم که انسان خوبی هستیم و به قله اخلاق
و ایثار ناب نایل گشته ایم .

راستی چند درصد بشریت و یا چند درصد مسلمانان و شیعیان، در زندگی اجتماعی، به این سخن فاطمه زهراء (س) که فرمودند:

«الجار ثم الدار» «اول همسایه بعد خانه » عمل می کنند؟ !

سخن حضرت علی (ع) چه ؟ !

فرمایش امام سجاد (ع) چه ؟ !

آیا سینه های بشریت به منزله دژ محکم درآمد تا اژدها های دو پا نتوانند در آن نفوذ کنند و اسرار همنشین و همسایه ها را به
سرقت ببرند؟ !

واقع امر این است که جوامع بشری کلا و شیعیان، به این درجه از انسانیت نرسیده و اگر بگوئیم تفاوت از زمین تا آسمان است، به
بی راهه نرفته ایم و حرف گزاف نگفته ایم . البته «قلیل من عبادی الشکور» (۱۳) «و لکن اکثرهم لایعلمون » (۱۴)

بلی به تعبیر قرآن شریف، اکثر مردم چگونه زیستن را نمی دانند و آدمهای فهمیده، اندک هستند .

همه این نکاتی که عرضه داشتیم – و هزاران نکات دیگر که در صدد بیان آن نیستیم ; که اگر بیان گردد، سر از چندین جلد کتاب
درخواهد آورد – به خاطر این بود که بگوئیم ; این جمله زیبای فاطمه (س) که فرمود:

«الجار ثم الدار»

همسان حادثه کربلا، مشکل گشای خلل های اخلاقی اجتماعی است وبه بلندای کربلای خونین، پیام آفرین است .

این همان سخنی است که فاطمه (س) آن را در دل نماز شب، زمزمه می کرد; این سخن زیبا، در جواب سؤال امام حسن (ع) بیان
شد . امام حسن (ع) مادر را دید که همواره برای همسایگان، برادران اسلامی، و مردم دعا می کند، گفت : مادرجان چرا برای
خودت دعا نمی کنی؟

مادر خودت چه ؟ ! برای خودت دعا نمی کنی؟ !

حضرت زهرا (س) فرمود: پسرم! اول همسایه و سپس خانه خود و خود .

ای کاش از زبان «پاورپوینت کامل مرکز پرگار عشق ۹۲ اسلاید در PowerPoint » تفسیر این جمله را می شنیدیم و بدان عمل می کردیم ولی صد افسوس که جوامع بشری این
جمله را بر «جان » خویش تابلو نکرده و در عمل یک گام به آن سمت سیر نکرده است ! ! !

اگر به همین جمله شیرین «بی بی دو عالم » عمل می شد، معجزه ها بپا می شد و زندگی اجتماعی و فردی از عسل شیرین تر
می گشت .

شما را به جان همسایه:

حال که سخن از حقوق همسایه ها به میان آمد، جا دارد این سخن بزرگ علی بزرگ را مرورکنیم و آنرا بر جان خود حک نمائیم .

والله، الله فی جیرانکم، فانهم وصیه نبیکم، مازال یوصی بهم حتی ظننا انه سیورثهم :

«خدای را، خدای را، در باره همسایگانتان، که مورد وصیت پیامبر شمایند، همواره در باره ی آنان سفارش می کرد، چنان که
پنداشتیم که دیری نپاید که در ردیف میراث برانشان نشاند .» (۱۵)

شما را به جان همسایه ها، شما را به جان همنشینان . . .

چقدر گفتار دو همسر، همسنگ و همسو است . به همان مقدار که فاطمه (س) بر حقوق همنشین و همسایه ها توجه نموده به
همان میزان علی بزرگ هم به حقوق همنشین و همسا