پاورپوینت کامل ماه در محاق ۸۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماه در محاق ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماه در محاق ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماه در محاق ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۴

(ابهام زدایی از زندگی و مبارزات میرزا کوچک خان جنگلی «میرزایونس رشتی »)

فرازهایی از فداکاری

این روحانی مقاوم، بخش مهمی از بهترین اوقات زندگی خود را بر حسب وظیفه دینی و احساس مسؤولیت در برابر جامعه
اسلامی ایران و حفظ حیثیت مسلمانان و تامین امنیت و استقلال کشوری اسلامی و رهایی آن از شر اجانب به زحمت و مشقت
گذرانید و متحمل صدمات زیادی گردید و در آخرین لحظات که غالب هم رزمان او از دست رفته بودند یکه و تنها با قوای طبیعت
(سرمای شدید) مبارزه می کرد، گرسنه، خسته و متحیر نمی دانست چه بکند اما در همین شرایط آشفته وجدانش قبول نکرد
دوست خود را که نیمه جانی داشت ترک کند و به تنهایی از آن محیط رعب آور دور شود، نیروی معنوی خاصی که از ایمانش منشا
می گرفت حتی در آستانه مرگ هم او را از اقدام به یک عملی که اندکی از جوانمردی دور باشد منع می کرد، ناچار پیکر دوستش را
که رمقی داشت به دوش کشید و در سینه کش کوه آنقدر رفت تا به دلیل سرما و برودت هوا و خستگی مفرط از حرکت باز ماند و
جسدش یخ بست، (۱) آری این مرد بزرگ به منظور پیگیری مقاصد عالی، زندگانی شخصی را ناچیز شمرد و در برابر مشکلات
مقاومت شگفت انگیزی از خود بروز داد، امتیاز وی به فداکاریش در راه استقلال کشوری اسلامی و مبارزه با بیگانگان منحصر
نمی گردد و نکته ای مهمتر در زندگی این انسان مشاهده می شود و آن این که با اعمال و رفتار خویش اخلاق اسلامی و سلوک
مذهبی را ترویج می کرد و مبلغ نیکوکاری، راستی و درستی در عرصه عمل و ایجاد مناسبات با افراد بود و حتی بدترین و
ناگوارترین شرایط نتوانست سد راه درست او شود، در سراسر عمرش با پاکدامنی و عفت زیست، همه وقت طالب حقیقت بود و به
همین دلیل او می تواند سرمشقی مفید و سازنده برای نسل جوان در استقامت، فداکاری و خوش خویی باشد. بی جهت نیست که
اغلب مورخان تاریخ معاصر او را مردی مقدس و آزادی خواهی پاکدل معرفی کرده اند. این مرد متین و باوفا مدام به یاران خویش
توصیه می کرد هرگز شرافت خود را در مقابله با متجاوزان لکه دار نسازید و از مرگ نهراسید که کشته شدن در مسیری پاک و
مقدس عین سعادت می باشد. (۲) ابهت مذهبی و میزان تقید میرزا کوچک خان به حدی بود که اگر کسی هم می خواست در جمعی
که او حضور داشت در امور دینی خود اهمال ورزد و یا نسبت به عبادات و اعمال مذهبی خویش بی اعتنا باشد، هیبت وی به او
چنین اجازه ای را نمی داد و اگر به چنین اموری تفوه می کرد با عکس العمل شدید، خشن و خشم آلود کوچک خان مواجه
می گشت زیرا می دانست که هیچ گاه به مغز میرزا خطور نمی یافت که مقررات دینی را تحت الشعاع افکار انقلابی قرار دهد و برخی
افرادی که در جنبش جنگل همراهش بودند رسوم دینی و سنت های عبادی را در مقابل وی خواه از روی ترس و یا از جهت
احترامی که نسبت به میرزا داشتند رعایت می کردند اگرچه اعتقاد قلبی سستی داشتند. (۳)

میرزا کوچک خان هیچ صبغه ای جز دیانت نداشت و براساس چنین باوری مقصدش پیراستن ایران از اغیار وگسترش بسط عدالت
و انصاف بین افراد جامعه بود و برای رسیدن به چنین منظوری حیاتی توام با رنج و ناکامی ها را سپری می کرد، نه سرسبزی و
خرمی شمال کشور، منظره گل ها و سایر جلوه های زیبای طبیعت و نه امکانات گوناگون زندگی از قبیل خوراک، پوشاک و نه پول
و مقام و شهرت هیچ یک برایش مفرح نبود ابرهای تیره استبداد و استکبار روح و روانش را در هاله ای از غم فرو برده بود و به
همین دلیل آسودگی و آرامش خویش را جز در انتقام از دشمنان اسلام، طرد عناصر مزدور و خائن، مبارزه با ستم و خودسری
نمی یافت و در طول هفت سال نهضتی که ترتیب داد در عمل ثابت کرد که طالب راستی، پیروی از حق و عدالت و مشتاق رهایی
محرومان و مظلومان از چنگال ستمگران می باشد و به هیچ چیز دیگری تمکین نمی کند و دیده روشن بین او هیچ نقطه ای جز
عظمت ایران و احیای هویت راستین اسلامی آن را مشاهده نمی نماید.

مبارزه با محرومیت های فرهنگی اجتماعی

میرزا کوچک خان به موازات مبارزه با عوامل مزاحم استقلال ایران در فکر رفع مشکلات فرهنگی و اجتماعی جامعه هم بود و علل
عقب افتادگی ها را نتیجه ضعف فرهنگ می دانست و آن اندازه که در خور امکانش بود به افتتاح مدارس پرداخت و سطح تعلیمات و
معرفت عمومی را در حد توان خویش گسترش داد و عقیده داشت فراگیری دانش در مدارس باید اجباری و رایگان باشد تا تمامی
فرزندان کشور بطور یکسان از مزایای آن بهره ببرند و استعدادها پرورش یابد و این توفیق جز در سه سال آخر عمر نهضت جنگل
به دست نیامد و دلیل آن گرفتاری سران قیام در دفع معاندین و خنثی کردن عملیات منافقین می باشد.

ابراهیم فخرایی خاطر نشان می نماید نهضت جنگل توانست علاوه بر تکمیل دبستان نصرت فومن چهار باب دبستان در صومعه
سرا، شفت، کسماء، ماسوله تاسیس نماید و خدمتگزاران کهن و علاقه مندان به فرهنگ را به همکاری دعوت کند، دبیرستانی در
آبادی کسماء هم احداث گردید که توسط مهاجمین طعمه حریق گردید. (۴)

یکی از نویسندگان معاصر یادآور شده است: نهضت جنگل اقداماتی جهت بهبود وضع بهداشت و فرهنگ مردم در نواحی تحت
قلمرو خود به عمل آورد، مدارس جدیدی افتتاح شد که کودکان بدون پرداختن وجهی در آنها به تحصیل بپردازند، در روستاها
شوراهای آموزشی برای مبارزه با بیسوادی تشکیل شد، اقداماتی به منظور احداث خانه های کودکان به عمل آمد تا فرزندان
مبارزان در آنها نگهداری شوند. (۵) میرزا احساس کرد برای پیشرفت امور لازم است وظایف را در امور مالی، داخلی، کشوری و
لشکری بین سران قیام جنگل تقسیم کند و هر یک از آنان را مامور تشکیل کمیته ای به نام کمیته داخله، مالیه و غیره نمود و خود
نیز شخصا در گوراب زرمخ (۳۰ کیلومتری رشت) به ایجاد مدرسه نظام همت گماشت، بسیاری از جوانان که از نقاط گوناگون
گیلان داوطلب خدمت بودند به این مکان آموزشی اعزام می شدند و تحت سرپرستی افسران ایرانی به تحصیل مشغول می گشتند.
کمیته ها دستور یافتند برای تدارک لباس و لوازم وطنی مشغول کار شوند، در نتیجه تشویق صنعتگران محلی در مدت کمی
چندین کارخانه و کارگاه دستی در حوزه فومن ایجاد گردید که در آنها کلاه، لباس، و سایر لوازم سربازی تدارک دیده می شد، در
بین آبادی ها جاده های اصلی و فرعی احداث گردید، این اقدامات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی که با امنیت و تامین آسایش اهالی
توام بود بسیاری از خیرین را متوجه میرزا کوچک خان نمود و بسیاری از آنان آشکار وپنهان با وی ارتباط برقرار ساختند و از این
زمان تشکیلات جنگل یکی از مراکز امید مردمان مسلمان گردید و پناهگاه اشخاصی شد که از مظالم بیگانگان یا عمال آنان به
ستوه آمده بودند و کوچک خان هم از این نیروها برحسب توانایی ها و مهارتهایشان در جهت پیشبرد مقاصد خویش استفاده می کرد،
(۶) جنگ جهانی اول اثرات سوء خود را بر ایران آشکار کرد و فقر و درماندگانی ارمغان آن بود، مشاهده این وضع توام با فلاکت دل
میرزا را به درد آورد و برآشفته از عملکرد خائنینی که با مزدوری خویش دولت های بیگانه را در غارت امت اسلامی ایران مصمم تر
کرده اند به دنبال چاره می گشت که توانست به همت عده ای از یارانش مقدار زیادی برنج برای قحطی زدگان نواحی شمال و تهران
فراهم آورد و مبالغی هرچند جزیی در اختیار افراد مستمند قرار دهد، خروارها برنجی که به همت سردار جنگل در اختیار
درماندگان آن روزگار قرار گرفت و به نام «برنج کوچک خانی » مشهور شد، جان هزاران نفر را از مرگ حتمی نجات داد.

اصولا میرزا کوچک خان با وجود آن که می توانست در وطن خویش با امکانات مناسب زندگی خوبی داشته باشد به دلیل روی
آوردن به مبارزه در نهایت عسرت زیست و از این جهت درد فقیران و محرومان را به خوبی درک می کرد، خودش نقل می کند: روزی
بسیار دلتنگ بودم و به سرنوشت مردم ایران می اندیشیدم و رفتار برخی کوته نظران را که مدعی نجات ملت بودند مورد مطالعه
قرار می دادم که مرد بینوایی نزدم آمد و تقاضای کمک کرد من که در این حال مفلس تر از او بودم و درب جیبم را تار عنکبوت
گرفته و به اصطلاح معروف «بخیه به آب دوغ » می زدم معذرت خواستم و کمک به او را به وقت دیگری موکول کردم اما او سماجت
نشان می داد و پا بپایم می آمد و گریبانم را رها نمی کرد. در جیب حتی دیناری پول نداشتم و به نحوه گذران زندگی خود فکر
می کردم، نه میل داشتم از کسی تقاضای اعانت کنم و نه آهی در بساطم بود که دل او را خشنود نگه دارم، لیکن آن مرد دم به دم
غوغا می کرد و اصرار می ورزید تا آن که خشم مرا برانگیخت. (۷)

برخی حقایق تاریخی مؤید آن است که مردم و میرزا کوچک خان روابط متقابل با یکدیگر داشته و اهالی شهر و روستاهای شمال
کشور در شرایطی سخت و ناگوار در حمایت از قوای نهضت جنگل اهتمام می ورزیده اند، در ۱۶ شوال ۱۳۳۶ ه.ق انگلستان بخشی از
قوای خود را مامور نمود که از چند جهت به شهر رشت یورش برند، قوای جنگل پس از آن که کلیه خطوط و جاده های اطراف شهر
را از دشمن پاک کرد به داخل رشت وارد گردید و در نبردهای کوچه به کوچه ضربات سختی به مهاجمان وارد کردند، اما چون
غالب آذوقه اهالی در انبارهای دشمن بود مردم از فقدان برنج و گرانی آن در رنج بودند، برخی از امراض واگیردار در شهر شیوع
یافت، نبردهای چهار روزه بین نیروهای انگلیس و مبارزان جنگلی فرصت استراحت و آرامش را از مردم سلب کرده بود، با همه این
تلخ کامی ها و مرارت ها مردم بر سر راه مجاهدان ایستاده و به فراخور توانایی مادی خود، هدایایی تقدیم می کردند، افراد دولتی و
حتی محتکران محلی انبارهای خود را به روی مردم گشودند، زنان و مردان انواع خوراکی ها را به دست گرفته و به محل استقرار
فداکاران کوچک خان می رسانیدند در این اوضاع و احوال انگلیسی ها از طریق هوا و زمین به بمباران و کشتن مردم بی دفاع
مبادرت نمودند، برخی نقاط دستخوش حریق بود، جنگ در کوچه ها و گذرها جریان داشت، قحطی و بیماری و کشتار مردم
موجب شد که کوچک خان به نزاع با دشمنان در داخل شهر خاتمه دهد، بدین منظور به قوای خود فرمان داد که شهر را تخلیه
کرده و به خطوط خود که نزدیک شهر بود برگردند. (۸)

از دیدگاه معاریف و محققان حوزوی

درباریان حیله گر، وقتی با مقاومت و صلابت میرزا کوچک خان مواجه گردیدند برای عقیم کردن فعالیت این روحانی سلحشور و
جلوگیری از حمایت روحانیت و افراد مذهبی از جنگلی ها، شایع کردند که میرزا و یارانش لامذهب و ماتریالیست بوده و جیره
خواران گارد سرخ دولت شوروی هستند و اگر پیروز شوند اساس دیانت را از این کشور برمی اندازند! حامیان میرزا کوچک خان با
مشاهده این نیرنگ به علمای شیعه مراجعه کرده و نظر آنان را در مورد کوچک خان جنگلی خواستار شدند و موفق شدند هدف
ناپاک جیره خواران استعمار را نقش بر آب نمایند، یکی از این موارد سؤالی است که از شهید مدرس درباره میرزا می کنند که آن
فقیه مجاهد و عالم عامل در جواب می نویسد: «حقیر از آقای میرزا کوچک خان و از اشخاصی که صمیمانه و صادقانه با ایشان هم
آواز بودند نیت سوئی نسبت به دیانت و صلاح مملکت نفهمیدم بلکه جلوگیری از دخالت خارجه و نفوذ سیاست آنها در گیلان
عملیاتی بوده بس مقدس که بر هر مسلمانی لازم است.

خداوند همه ایرانیان را توفیق دهد که نیت و عملیات آنها را تعقیب و تقلید نمایند پرواضح است که ضدیت و محاربه با همچه
جمعیتی مساعدت با کفر و معاندت با اسلام است. جمادی الثانی ۱۳۳۸ ه.ق سید حسن المدرس (۹) .

امام خمینی در دفاع از روحانیت می فرمایند: «این قیام هایی که در این صد سال شده از کی بوده؟ این چند قیام در این صد سال،
کی راس این ها بوده؟ قیام تنباکو، مرحوم میرزا بود، قیام مشروطه از نجف، آقایان نجف، از ایران… این چند تا قیامی که ما
شاهدش بودیم همه از علما بود… تبریز هم [شهید شیخ محمد ] خیابانی هم یکی از آقایان [روحانی] بود، بعد [قیام] جنگل هم
بوده اند. عمده اش اینها بوده اند. پس این که می گویند که «روحانیون درباری اند یعنی برای دربار دارند کار می کنند اینها کاری
می کنند که مردم را خواب کنند و دربار بچاپدشان » این حرف صحیح نیست.. این هم برای این بود که این قدرت را بشکنند، وقتی
که این قدرت را شکستند، از آن طرف اسلام را در نظر مردم کوچک کردند، از این طرف روحانیون را در نظر مردم کوچک کردند.
این دو قدرت را از ما گرفتند آن وقت هر کاری می خواستند می کنند…» (۱۰)

مقام معظم رهبری حضرت آیه الله خامنه ای