پاورپوینت کامل شرح دعای کمیل قسمت سوم ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرح دعای کمیل قسمت سوم ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرح دعای کمیل قسمت سوم ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرح دعای کمیل قسمت سوم ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

«اللهم انی اسئلک برحمتک التی وسعت کل شی ء; خدایا من از تو درخواست می کنم به رحمتت که همه چیز را فرا گرفته »

هر یک از کلمات این جمله عرشی، کلام ملکوتی و گنجینه آسمانی، دارای رموز و اشارات و لطایف و اسراری است که تا جایی که
اقتضا دارد به شرح آن پرداخته می شود.

اللهم: پایه و اصلش یا الله است، یا را حذف کرده اند و به جای آن میم تشدیددار قرار داده اند، تا مرتبه عالی، برتری شان و عظمت و
بزرگی حق را بنمایانند، یعنی هم چنان که وجود مقدسش، در مرتبه وجود بر همه موجودات تقدم ازلی دارد و چیزی بر او پیشی
نگرفته، سزاوار است در کلمه الله این حقیقت مراعات شود و آن را بر هر کلمه و حرفی مقدم کرد، تا میان وجود حقیقی و وجود
لفظی توافق به عمل آید، و فرقی در رعایت شان، بین شان حقیقی و لفظی باقی نماند.

دعاخوانی که حضرت الله را مورد توجه قرار می دهد و وجود مقدس او را ندا می دهد و با زبان قال و حال اللهم می گوید، باید بداند
که اگر کشش و جاذبه و اذن و اجازه حضرت معشوق نبود، عاشق شیدا، قدرت یک کلمه سخن گفتن با معشوق را نداشت، و نیروی
قدم نهادن در عرصه دعا برای او نبود، و زبان قالش لال، و پدید آمدن حالش محال بود.

زبان ندا دهنده حق، با اتصال به قدرت حق اللهم می گوید، و لسان حال دعا خوان، با لطف و کرم او گشوده می شود.

دعاخوان باید به این حقیقت آگاه باشد که تا خواست محبوب نبود، بیان درخواست خواهنده امکان نداشت، و تا اراده حضرتش در
وجود عبد تجلی نمی کرد، عبد برای دعا و طلب حاجت به پیشگاه او نمی رفت.

آری، دعا تعلیم اوست، حیات وجود دعا خوان رشحه ای از امر اوست، زبان قال و لسان حال دعاخوان در دست اراده اوست، پس
همه چیز از او و در سیطره مالکیت و قدرت اوست.

از خودی ای خدا نجاتم ده

زین محیط بلا نجاتم ده

یکدم از من مرا رهایی بخش

از غم ماسوا نجاتم ده

دلم از وحشت جهان بگرفت

زین دیار فنا نجاتم ده

نفس اماره قصد من دارد

از بلای هوا نجاتم ده

«انی اسئلک » به معنای من است، ولی در اینجا به معنای منیت که بویی از فرعونیت دارد نیست. من، در این فراز ملکوتی و بقیه
جملات دعا، اشاره به من طبیعی، من عقلانی، من عالی، من وجودی، من علمی و من استقلالی ندارد. من، در این عرصه معنوی،
به معنای فقر ذاتی، تهیدستی، نیازمندی، وخاکساری است.

دعاخوان در این مقام، از من ذاتی خود، جز فقر و انکسار، ذلت و بیچارگی، تضرع و زاری، خشوع و خضوع، مسکنت و خواری
نمی بیند، و از حضرت محبوب جز رحمت و کرامت، لطف و محبت، احسان و عدالت، عفو و مغفرت مشاهده نمی کند، به این خاطر
دست سؤال که درخواست نیازمند از بی نیاز و گدایی و خواهش خاک نشینی ناچیز از مقامی بلند مرتبه و غنی بالذات است دراز
می کند و درخواست و سؤالش را با کمک گرفتن از رحمت واسعه او اظهار می دارد.

«برحمتک التی وسعت کل شی ء» رحمت محبوب همه چیز را فراگرفته و به ظاهر و باطن همه چیز احاطه دارد.

این رحمت واسعه، فیض عام حضرت اوست که همه چیز را از برکت آن، از تاریکخانه نیستی به عرصه گاه نورانی هستی سفر داد و
هر یک را در جایگاه خاص خودش مستقر کرد، و وسایل و ابزار نمو و رشد و تعالی و تربیت مادی و معنوی هر کدام را به فراخور
قابلیت و لیاقت و ظرفیت و استعدادشان فراهم آورد و بدون ذره ای بخل در اختیارشان گذاشت.

در کتاب شریف «انیس اللیل » آمده (۱) : داستان و مثل فیض عام الهی، چون آفتاب است; از افق طلوع می کند، بدون اینکه رساندن
نورش را از چیزی دریغ ورزد و از بهره دادن به موجوداتی که در شعاعش بسر می برند بخل کند، هنگام طلوعش، آنچه در عرصه
تصرف نورش قرار دارد از وی به اندازه قابلیت و استعداد کسب نور می کنند.

به همین صورت، همه موجودات غیبی و شهودی هم از بزرگ ترین آنها تا کوچک ترینش در احاطه این فیض عام و رحمت واسعه
است، و هیچ چیز گرچه از نظر کوچکی با قوی ترین میکروسکوب ها هم دیده نشود از دایره احاطه رحمتش بیرون نیست و هر یک
به اندازه استعداد و قابلیت خود و براساس عدالت و مصلحت او، از رحمت حضرتش نصیب می برند، و در سایه آن رشد و نمو می کنند
و به کمال مادی و معنوی خود می رسند.

از کران تا کران هستی، از غیب و شهود هستی، از ظاهر و باطن هستی، از بالا و پستی هستی، از عیان و نهان هستی همه و همه با
تمام هویت وجود خود در دایره رحمت واسعه و فیض بی نهایت خالق هستی و رازق هستی و پروردگار هستی به سر می برند و آنی از
آنات و لحظه ای از لحظات، از این فیض جدا نیستند وقدرت جداشدن ندارند; وبه فرض هم که بتوانند لحظه ای جدا شوند، آثاری
از آنان در کشور هستی بر جای نمی ماند.

ایجاد موجودات، رزق مخلوقات، رشد و نمو نباتات، کمال جمادات، نزول آیات، ظهور بینات، بعثت پیامبران، هدایت گمراهان،
راهنمایی گم گشتگان، حیات جانداران، پدید آمدن فرشتگان، زنده شدن مردگان، ثواب نیکوکاران، مکافات بدکاران، شایستگی
مؤمنان، ذلت کافران، برپا شدن قیامت، ظهور بهشت و دوزخ، آمرزیده شدن عاصیان از اهل ایمان، و آنچه که در هستی برای همه
چیز از خیر و خوبی وجود دارد، شعاعی از فیض عام و رحمت واسعه حضرت حق است.

ما گدایان خیل سلطانیم

شهربند هوای جانانیم

بنده را نام خویشتن نبود

هرچه ما را لقب نهند آنیم

گر برانند ور ببخشایند

ره بجایی دیگر نمی دانیم

چون دل آرام می زند شمشیر

سر ببازیم و رخ بگردانیم

دوستان در هوای صحبت یار

زر فشانند و ما سر افشانیم

تنگ چشمان نظر به میوه کنند

ما تماشا کنان بستانیم

هرچه گفتند جز حکایت دوست

در همه عمر از آن پشیمانیم

سعد یابی وجود صحبت یار

همه عالم به هیچ نستانیم

ترک جان عزیز بتوان کرد

ترک یار عزیز نتوانیم

فیض عام، عنایت بی نهایت، و رحمت واسعه حضرت حق از دسترس فهم ما و چشم انداز تامل ما بیرون است، مرغ اندیشه از پرواز
در آن عرصه ممنوع، و شاهباز عقل از رسیدن به حقیقت آن محروم است.

شمارش کل شی ء، یا همه موجودات و مخلوقاتی که در سایه رحمت واسعه قرار دارند، و این حقیقت به نهان و آشکار آنها محیط
است، گرچه همه درختان قلم شود، و تمام آبها مرکب گردد، و فرشتگان و جن و انس نویسنده شوند امکان ندارد، بلکه شمارش
اندکی از آنها هم برای این همه نویسنده مقدور نمی باشد! !

ما برای فهم نصیبی بسیار بسیار اندک از رحمت واسعه حق که همه موجودات را فراگرفته، لازم است به تماشای اموری چند از
هویت و حیثیت بعضی از مخلوقات مادی، و برخی از واقعیات معنوی برخیزیم، شاید روح تشنه ما به جرعه ای از این دریای
بی نهایت دست یابد، و اندکی از آتش عطش خود را فرو نشاند، و جلوه ای از این خورشید معنوی را که لحظه به لحظه از افق وجود
موجودات طلوع می کند نظاره کنیم.

جهان هستی

ارزیابی جهان هستی که رحمت واسعه حق، ظاهر و باطن آن را فراگرفته از نظر طول و عرض و حجم، و تعداد موجوداتی که در
آن به سر می برند برای هیچ کس قابل اندازه گیری و شمارش نیست.

ولی گوشه ای از این ساختمان را که انسان روی سیاره ای از آن برای مدتی اندک مهمان است، و از مواهب و نعمت های قرار داده
شده در این سیاره و آنچه از آسمان بر او نازل می شود استفاده می کند، می توان با عینک دانش و بینش تماشا کرد، تا به اندازه
ذره ای ناچیز معلوم شود فراگیری رحمت واسعه حق چه معنا دارد، و چه حقیقت عظیم، و واقعیت حیران کننده و بهت آوری است؟
!

همه چیز در جهان، از باکتری های ذره بینی، و ویروس هایی که از میکرون «یک هزارم میلیمتر» کوچکترند، تا ستارگان و
کهکشان هایی که میلیون ها کیلومتر از ما دورند از اتم ساخته شده.

اتم ها به اندازه ای ریزند که با نیرومندترین میکروسکوب ها هم دیده نمی شوند.

در سر یک سنجاق ۵۵ میلیون میلیون میلیون اتم وجود دارد، اگر بتوانیم سر سنجاق را به اندازه یکی از عظیم ترین بناها بزرگ
کنیم، هر اتم مانند مگسی است که روی یکی از ستون ها بخزد.

اتم ها، به رحمت حق از ترکیب سه ذره اصلی به نام های الکترون، پروتون، و نوترون آفریده شده اند، الکترون واحد الکتریسته منفی،
پروتون واحد الکتریسته مثبت، و نوترون از جهت الکتریکی خنثی است.

پرتونها و نوترونها با هم هسته اتم را تشکیل می دهند، الکترونها روی مداری به دور هسته می چرخند، به همان صورت که ماه دور
زمین می گردد. (۲)

اتم های بیرون از دایره شمار، مصالح ساختمان جهانند، این که ماده و مصالح ساختمان جهان چگونه پدید آمد، و آفرینش آنها به
چه کیفیت صورت گرفت جز آفریدگار یکتا کسی بر آن آگاه نیست:

«ما اشهدتهم خلق السماوات والارض ولا خلق انفسهم; (۳) ما انسان را شاهد آفرینش آسمان ها و زمین و آفرینش خودش قرار
ندادیم » .

آنچه از نظر قرآن محقق است، و عموم دانشمندان بزرگ هم در کتاب های خود پس از تحقیقات فراوان علمی ثبت کرده اند، این
مصالح عبارت بودند از ذرات دود و گاز که در فضا سرگردان بودند، ولی چنان در پراکندگی به سر می برند که به ندرت با یکدیگر
تصادم می کردند.

«ثم استوی الی السماء و هی دخان » :

سپس به آفرینش آسمان ها توجه فرمود، در حالی که توده ای

از دود بود، آنگاه با آفرینش ستارگان به تزیین آسمان پائین که نزدیک ترین آسمان به ماست پرداخت، به این ترتیب که میلیونها ذره
و گاز به شکل ابرهای عظیم به دور هم گرد آمدند، توده های ابر ذرات را به سوی مرکز جذب می کرد، و بالاخره توده انبوه ابر جمع
می شد و ذرات آن به یکدیگر نزدیک می گشت، این ذرات به یکدیگر اصطکاک پیدا می کرد، و گرما تولید می شد، و گاهی در مرکز
ابر گرما چنان شدت می یافت که توده را به تابش می انداخت و فضای تاریک را روشنی می داد، سرانجام میلیونها توده ابر به صورت
ستاره ها درآمدند و از آن پس در جهان تاریک نور پیدا شد، و آسمان دنیا به ستارگان زینت گرفت. در بیابان پهناور فضا ابری
بی شکل در همه جا به طور یک نواخت پخش شده بود، ذرات ماده به هم می خوردند، و با یکدیگر ترکیب می شدند، ابر به دریای
متلاطم و خروشانی از گاز تبدیل می شد و شروع به چرخیدن می کرد، این دریای دود و گاز هم چنان می چرخید و می غرید و
می خروشید، و تلاطم نامرئی خیز آبها و شکستن امواج نامرئی که هر یک به بزرگی اقلیمی بود در دل این دریا طغیان
برمی انگیخت، موج ها به هم می خوردند و بر هم می لغزیدند و در دل هم فرو می رفتند و به هم می آمیختند.

در میان این دریای جوشان طرحی مارپیچی از اثر چرخش ماده دواری پیدا شد.

این صفحه مدور و پهن با میانی برآمده و بازوانی که آهسته آهسته شکل می گرفت در سپیده دم گیتی به پیدایش گرائید، این
شکل مارپیچ که آن را کهکشان، یا راه شیری می نامند منظومه شمسی در یکی از بازوان آن قرار دارد.

پیدایش خورشید و منظومه آن در سایه رحمت حق و به قدرت او به این صورت بود که: در یکی از بازوان کهکشان طوفانی
پرآشوب پدید آمد، و جریان تند گازها آنها را به گردش واداشت، و هم چنان که می گردید به شکل فرفره ای پهن و عظیم درآمد و
پاره های نورانی بر گرد آن روان شدند.

این فرفره عظیم در این کهکشان حیرت آور هم چنان می چرخید تا این که کم کم گازها به مرکز آن کشیده شدند و در آن جا به
صورت گوی عظیم و فروزانی تراکم یافت و سرانجام به صورت خورشید تجلی کرد:

«وجعل القمر فیهن نورا وجعل الشمس سراجا» (۴)

در جهان، روشنی پدید آورد، و خورشید را چراغ فروزان قرار داد سپس پاره های گاز و غباری که گرداگرد خورشید را هاله