پاورپوینت کامل در حسرت اخلاق سیاسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در حسرت اخلاق سیاسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در حسرت اخلاق سیاسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در حسرت اخلاق سیاسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

سخن را با یکی از جملات گرانسنگ حضرت سید الساجدین (ع) در دعای مکارم الاخلاق آغاز کنیم:

«اللهم صل علی محمد و آل محمد و لاترفعنی فی الناس درجه الا حططنی عند نفسی مثلها و لا تحدث لی عزا ظاهرا الا احدثت
لی ذله باطنه عند نفسی بقدرها»

بارخدایا! بر محمد (ص) و خاندان محمد درود فرست و درنظر مردم برای من درجه ای را بالا مبر مگر آن که به همان مقدار در
نفس خودم فرود آوری و برای من عزت ظاهری پدید نیاور مگر آن که به همان اندازه در نفس خودم ذلت باطنی پدید آوری.»

سخنی را نیز از پیر مرادمان امام راحل، معمار اندیشه اسلامی عصر بنگریم: «خدا نکند انسان پیش از آن که خود را بسازد جامعه
به او روی آورد و در میان مردم نفوذ و شخصیتی پیدا کند که خود را گم می کند، خود را می بازد.»

و نیز گفتاری را از مقام معظم رهبری که اخیرا با مسئولین نظام فرمودند ملاحظه کنیم: «ما مسئولان باید خود را بسازیم مرتب
با خود کلنجار برویم، یکدیگر را به حق وصیت کنیم، یکدیگر را ارشاد کنیم، مثل آئینه در مقابل یکدیگر عیوبمان را صادقانه به
یکدیگر نشان دهیم، بنا را بر رفع عیب بگذاریم و خود را روز به روز بهتر کنیم… اگر نماینده مجلسیم، اگر عضو دولتیم، اگر از
مسئولان قضائی هستیم، اگر روحانی هستیم، هر کجا قرار داریم اولین و مهمترین وظیفه را اصلاح کار خود بدانیم… ما اگر خود را
اصلاح کردیم جامعه را اصلاح کرده ایم.»

هرچند نگارنده این مقال خود را کوچکتر از آن می داند که با مسئولین نظام در مقوله اخلاق سیاسی سخنی بگوید اما به مصداق
کلام گهربار پیامبر گرامی: «والنصیحه لائمه المسلمین » که تذکر خیراندیشانه به مسئولان را از وظائف مسلمانان برشمرده و
کوتاهی از انجام آن را نوعی غش و غل دانسته اند لازم می داند مقداری بی تعارف و با صراحت حرف بزند. سخن با آن عده از
مسئولان، نمایندگان و کارگزاران است که به مسئولیت خویش به درستی عنایت ندارند، شرائط زمان را نادیده گرفته و به اخلاق
سیاسی بی توجه اند، سر به زیر انداخته هرچه بر زبانشان آمد می گویند و هر چه می خواهند می کنند و غافل از آنند که گفتارشان
چه پی آمدهای منفی دارد و اعمالشان چه بازتابی در جامعه به جای می گذارد، پشت تریبون ها قرار می گیرند و نسنجیده سخن
می گویند و توجه ندارند که به آبروی نظام لطمه می زنند، دشمنان را شاد می کنند، خوراک تبلیغاتی برای رسانه های صهیونیستی
و استکباری فراهم می آورند، فرصتی را که ملت به آنها داده و باید در خدمت دین و کشور و ملت خرج کنند تلف نموده و به جر و
بحث های سیاسی و جناحی و تشنج آفرینی دامن می زنند و تازه طلبکار هم هستند و توقع دارند زیر لوای مصونیت سیاسی فراتر
از قانون و مصلحت عمل کنند و مدعی نداشته باشند و مورد اعتراض و تعقیب قرار نگیرند.

پاره ای دیگر دلباختگان دنیا نیز در پست های سیاسی با اغتنام فرصت سرگرم دنیا و ثروت و تجارت و موافقت اصولی و امثال آن
می باشند و گذشته از اشکالات شرعی یا قانونی مسئله، جو افکار عمومی را مسموم می کنند و برخی با اطرافیانشان سرگرم این
مسائل اند و در نتیجه، چندین آقازاده انگشت شمار زیر سؤال سوء استفاده قرار می گیرند و حیثیت نوع روحانیت و قداست بیوت
عالمان وارسته و مسئولان شایسته را در معرض اتهام قرار می دهند… اینها مسائلی است که این روزها به رسانه های داخل و خارج
کشیده شده و بخواهیم یا نخواهیم بر سر زبان ها افتاده و زهر آن به افکار و عقائد پاشیده شده است. هر دو موضوع از افراد مورد
اشاره، واقعا تاسف و تاثر دارد چه آنها که در دام مسائل مادی و مالی و سوء استفاده و امثال آن افتاده اند و چه آنان که حدود و ثغور
سخن گفتن و آیین و نقد و نظر و تعامل سیاسی را نشناخته و با سخنرانی ها و مصاحبه ها و نوشته ها جو را متشنج می کنند و یا
کسانی که با تصفیه حساب های جناحی و تخریب دیگران از محور حق و عدل فراتر رفته اند، هر کدام از اینها به نوعی به آرمان های
نظام ستم می کنند و حقوق این ملت را نادیده می گیرند.

با توجه به موارد فوق الذکر چند نکته را یادآور می شویم.

حساب اکثریت مسئولین جدا است

۱- اکثر کارگزاران نظام در رده ها گوناگون و نهادهای مختلف بویژه در سطوح عالی مسئولیت، افرادی هستند دلسوز، وارسته
وظیفه شناس، که با نیت خالص کمر به خدمت نظام اسلامی بسته و از آلودگی های نفسانی و دنیوی و عقده ها و گرایش های حزبی
و جناحی پیراسته اند و بدون شک آن بزرگواران موضوع این مقال نیستند و ستم بزرگی است آنان را در ردیف دیگران قرار دادن و
با تعبیر کلی و عمومی درباره آنان سخن گفتن. ولی جای بسی تاسف است که برخی داوری های مغرضانه و یا عجولانه بی گناه و
گنهکار را یکسان می نگرد و خشک و تر را به یک آتش می سوزاند که جفایی است غیر قابل بخشش. قرآن کریم خاطر نشان
می سازد: «افمن کان مؤمنا کمن کان فاسقا لا یستوون » (۱) آیا کسی که ایمان (واقعی) دارد مانند کسی است که به راه فسق می رود؟
اینها مساوی نیستند.

امیرالمؤمنین (ع) در منشور حکومتی خود به مالک اشتر خاطر نشان می سازد: «و لایکونن المحسن والمسی ء عندک بمنزله سواء
فان فی ذلک تزهیدا لاهل الاحسان فی الاحسان و تدریبا لاهل الا سائه علی الا سائه و الزم کلا منهم ما الزم نفسه » (۲) نیکوکار و
تبهکار در نظرت یکسان نباشد که این امر سبب شود نیکوکاران در کار نیک خود سرد و بی رغبت شوند و تبهکاران در عمل
شت خود تشویق گردند. بلکه با هر کس مطابق کارش عمل کن و پاداش مناسب بده.

۲- گزینش ها و ارزش گذاری ها!

این دستورالعمل سیاست و مدیریت در اسلام و مکتب علوی است. اما جای تاسف و نگرانی این است که خلاف این عمل شود و
افراد فرصت طلب خود را خدوم و مخلص جلوه دهند و مسئولان بالاتر را فریب دهند و آنها که نه سابقه ای درخشان در اسلام و
انقلاب داشته و نه عملکردی در خور ستایش در حال حاضر دارند به دلیل سلیقه های شخصی و خوش آمدن های جناحی، پست ها
را بگیرند و چون موریانه پایه های نظام را بخورند و در صورت لزوم مورد حمایت هم قرار گیرند!

و در مقابل افراد خدوم، با سابقه و شناخته شده به دلیل حساب های غلط سیاسی و جناحی تصفیه شوند و یا به بازی گرفته نشوند
و نظام از آنان بهره نگیرد چرا که اهل تملق و چاپلو