پاورپوینت کامل سیمای حضرت مهدی در آیینه نهج البلاغه ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای حضرت مهدی در آیینه نهج البلاغه ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای حضرت مهدی در آیینه نهج البلاغه ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای حضرت مهدی در آیینه نهج البلاغه ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

۱۴

بشریت سال ها است که در انتظار بس
بزرگی بی قرار است، توده های عظیم انسانی
هر کدام به فراخور حال و مجال دین و
فرهنگ خویش در انتظار آمدن اصلاح گر
توانمند و بزرگ جهانی بسر می برند، در این
میان انبیاء و امامان معصوم بیش از دیگران
از انتظار و شرائط آن، ظهور و علائم آن،
دوران ظهور و ره آورد آن…سخن گفته اند:

از جمله امیرمؤمنان(ع) در نهج البلاغه به
صورت های مختلفی از عزیز دلها و آن یار
سفر کرده یاد نموده، گاه از یاد شیرین و
سیمای دیدنی مهدی سخن گفته و گاه از
آینده روشن بشری در زمان ظهور امام
زمان، و آخرالزمان و علائم آن سخن به
میان آورده است، و در برخی جملات از
ویژگیهای حکومت جهانی آن حضرت و
ره آورد آن، می گوید و بیان می کند که چگونه
عدالت در آن دوران فراگیر و جهانی خواهد
شد، و اسلام و قرآن و سنّت زنده خواهد
گشت و فاسدان و ستمگران به مجازات
خویش خواهند رسید.

آنچه در پیش رو دارید نگاهی است به
سیمای مهدی موعود(عج) در نهج البلاغه
امیر بیان علی علیه السلام

* یاد شیرین مهدی *

یوسف کنعان عشق، بنده رخسار اوست

خضر بیابان عشق تشنه گفتار اوست

موسی عمران عشق، طالب دیدار اوست

کیست سلیمان عشق؟ بر در او یک فقیر(۱)

راستی او کیست که از تمام دلربایان دل
ربوده، و همه مشتاق دیدار جمال دلارای او
هستند و تشنه یک نگاه چشمان مست
جادوئی او، علی(ع) که همه انبیاء مشتاق
دیدار او بودند، و تمام اولیاء در حسرت دیدار
روی او در لحظه جان یک عمر انتظار
کشیدند، چه فهمیده از جمال یوسف
زهرا(س) که با آه و ناله بزرگترین
آرزوی خویش را دیدن چهره نورانی مهدی
موعود می داند؟

جمال از نور یزدان داری ای دوست

صفای باغ رضوان داری ای دوست

توئی یوسف که در هر کوی و برزن

هزاران پیر کنعان داری ای دوست

آری علی عمرانی هنوز جمالت را ندیده،
مشتاق و خریدار تو گشته و آنجا که سخن از
تو به میان می آید اینگونه حسرت دیدار را به
صحنه بیان و کلام می آورد، و با حالت
سرشار از عشق و شیدایی به سینه خود
اشاره کرده و آهی کشیده می فرماید: «شوقاً
الی رؤیته(۲)؛چقدر به دیدار او مشتاقم» و
در نهج البلاغه می خوانیم:«الا بابی و امّی
هم من عدّهٍ اسمائهم فی السّماء معروفهٌ و
فی الارض مجهولهٌ(۳)؛ آگاه باشید! آنان که
پدر و مادر فدایشان باد، از کسانی هستند که
نام آنها در آسمان معروف و در زمین
ناشناخته و گمنامند».

به امیرمؤمنان باید حق داد که اینگونه
عاشق دیدار جمال زیبای مهدی باشد، چرا
که خود مولا، آن چنان او را وصف کند که
هرکس بشنود ندیده شیدا و خریدار
او می شود:

دیده در هجر تو شرمنده هجرانم کرد

بسکه شب ها گهر اشک بدامانم کرد

شمه ای از گل روی تو به بلبل گفتم

آن تنک حوصله رسوای گلستانم کرد

گوشه ای از غم هجران تو گفتم با شمع

آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد

آنجا که فرمود:«هو شابّ مربوع حسن
الوجه حسن الشّعر یسیل شعره علی منکبیه
و نور وجهه یعلو سواد لحیته و رأسه بابی
ابن خیره الاماء(۴)؛او جوانی چهارشانه، نیکو
صورت و نیکو موی می باشد که موهایش بر
شانه فرو ریخته و نور صورتش سیاهی موی
سر و ریش او را تحت الشعاع قرار می دهد.
پدرم فدای او باد که فرزند بهترین
کنیزان است».

هر دم که جلوه با گل رخسار می کنی

آفاق را معاینه گلزار می کنی

با جلوه و جلالت آن قامت رسا

هر سرو را خجل تو زرفتار می کنی

گه مهر را به نور رخت تاب میدهی

گه ماه را بزلف سیه تار می کنی

با یک نگاه شیشه و سنگ حصارا

یاقوت و لعل و گوهر شهوار می کنی

مستانه گر بکوی خرابات بگذری

مستان عشق را همه هوشیار می کنی

ساقی و جام خم همه در انتظار توست

وقتی گذر به خانه خمّار می کنی

ای شهریار ملک نجاتم، به پاس عشق

آیا مرا روانه دربار می کنی؟

یوسف به خانه روی ز بازار می کند

هرگه ز خانه روی به بازار می کنی

هر کس فتد بدام غمت تا به پای عمر

او را بدرد عشق گرفتار می کنی…

یاد شیرین مهدی و عشق سرکش مولا،
به فرزندان معصومش مخصوصاً امام
زمان(عج) امان نمی دهد که از آن ها و
اوصاف و کمالاتشان در جای جای نهج
البلاغه یادی نکند و مردم زمان خود و
آیندگان را به این صورت آگاه نکند: «آری
خداوندا! زمین هیچ گاه از حجّت الهی خالی
نیست، که برای خدا با برهان روشن قیام کند،
(آن حجت و امام) ظاهر و آشکار است و یا
بیمناک و پنهان تا حجّت خدا باطل نشود و
نشانه هایش از میان نرود. تعدادشان چقدر؟ و
در کجا هستند؟ به خدا سوگند که تعدادشان
اندک ولی نزد خداوند بزرگ مقدارند(چرا) که خدا
به وسیله آنان حجّت ها و نشانه های خود را نگاه
می دارد تا به کسانی که همانندشان هستند
بسپارد، و در دل های آنان بکارد، آنان که دانش،
نور حقیقت بینی را بر قلبشان تابیده و روح یقین
را دریافته اند. که آن چه را خوشگذران ها دشوار
می شمارند.و یا آنچه که ناآگاهان از آن هراس
داشتند انس گرفتند، در دنیا با بدن هایی زندگی
می کنند که ارواحشان به جهان بالا پیوند خورده
است، آنان جانشینان خدا در زمین، و دعوت
کنندگان مردم به دین خدایند» آنگاه فرمود:«آه
آه شوقاً الی رؤیتهم؛آه آه، چقدر مشتاق
دیدارشان هستم»(۵).

من مات قد و قامت موزون توام

مفتون جمال روی بی چون توأم

حاشا که بگویمت تو لیلای منی

امّا من دلباخته مجنون توأم

مخصوصاً دوران ظهور آن حضرت و
استقرار حکومت عادله او، که جمال و کمال
و دولت و صولت گردهم آمده، سخت مورد
اشتیاق امیرمؤمنان بوده است، لذا فرمود:
«یا شوقاً الی رؤیتهم فی حال ظهور
دولتهم(۶)؛ چقدر مشتاق دیدار آنها هستم
در آن زمان که در ظهور دولتشان
به سر می برند.»

تداوم امامت تا ظهور مهدی

از مسائلی که امیرمؤمنان به آن توجه
نموده ادامه و استمرار امامت است در طول
زمان تا دوران ظهور مهدی موعود(عج) و
این که هیچ زمانی خالی از حجّت و امامی
نیست. این همان سخن و مطلب است که
در منابع شیعه و سنی آمده است که خلفا و
جانشینان پیامبر اکرم(ص) دوازده نفرند و
همه از بنی هاشم(۷) می باشند و به قول شیخ
سلیمان قندوزی مقصود از دوازده خلیفه
همان امامان دوازده گانه شیعه است، زیرا
نمی توان احادیث را بر خلفای راشدین
تطبیق کرد، چون تعداد آنان کمتر از دوازده
است و نمی توان بر حاکمان اموی منطبق
نمود چون بیش از دوازده نفر بودند، و غالب
آنها عناصری ظالم و ستمگر بوده اند گذشته
از این آنها از دودمان هاشم نبودند بلکه از
تیره امیّه بوده اند، و همین طور به خلفای
عباسی نمی توان تفسیر کرد چون تعداد آنها
نیز بیش از دوازده نفر است و افزون بر آن
پیوسته با نزدیکان پیامبر در جنگ و ستیز
بوده اند، لذا راهی جز این نیست که بگوییم
که همان امامان دوازده گانه شیعه مقصود
است و لاغیر.(۸)

کلام امیر مؤمنان در این زمینه چنین
است:«اَلا اِنَّ مَثَل َآل مُحَمَدٍ(ص) کَمَثَلِ نُجُومِ
السَّماءِ اِذاخَوی نَجمٌ طَلَع نَجمٌ فَکَاَنَّکم قَد
تَکامَلَت مِنَ اللّهِ فیکُمُ الصنائِع وَ اَراکم
ماکُنتُم تَامَلُون ؛بیدار باشید مثل آل
محمد(ص) چونان ستارگان آسمان است اگر
ستاره ای غروب کند، ستاره دیگری طلوع
خواهد کرد(این امر تا ظهور امام زمان ادامه
دارد و در دوران اوست که) گویا می بینم(در
پرتو خاندان پیامبر) نعمت های خدا بر شما
تمام شده و شما به آنچه آرزو دارید
رسیده اید.»(۹)

در جای دیگر صریحاً فرمود: «انّ الائمّه
من قریشٍ غرسوا فی هذا البطن من هاشمٍ؛
لاتصلح علی سواهم، و لا تصلح الولاه من
غیرهم ؛ همانا امامان (دوازده گانه) همه از
قریش می باشند که (درخت) آنها را در
خاندان بنی هاشم کاشته اند مقام ولایت و
امامت در خور دیگران نیست و دیگر
مدعیان (زمامداری) شایستگی آن را
ندارند.»(۱۰)

خبر از غیبت امام زمان(عج)

سالها قبل از تولد آن حضرت، امیر بیان
خبر از غیبت یوسف زهرا می دهد و این خبر
تلخ را برای همراهان و آیندگان بیان می کند
که «اَلا وَ اِنَّ مَن اَدرَکَها مِنّا یَسری فِیها
بسِرِاجٍ مُنیرٍ و یَحذُو فیها عَلی مِثالِ
الصّالِحین لیَحلَّ فیها رِبقاً وَ یُعتِقَ فیها رقّا وَ
یَصدَعُ شَعباً، وَ یَشعَبَ صَدعاً، فی سُترَهٍ عَنِ
النّاسِ لایُبصِرُ القائِفُ اَثَرَهُ وَلَو تابَعَ
نَظَرهُ(۱۱)؛بیدار باشید و براستی آن کس از
ما(یعنی حضرت مهدی(ع)) که فتنه های
آینده را دریابد، با چراغی روشنگر در آن گام
می نهد، و برهمان روش صالحان (پیامبر
اکرم(ص) و امامان گذشته) رفتار می کند تا
گره ها را بگشاید، بردگان (و ملّت های اسیر)
را آزاد سازد، و جمعیّت گمراه (و ستمگر
را) پراکنده، و حق جریان پراکنده را جمع
آوری کند (حضرت مهدی(ع) سالهای
طولانی) در پنهانی از مردم به سر می برد آن
چنان که اثر شناس اثر قدمش را نمی یابد
گرچه در یافتن اثر (و نشانه ها) تلاش
فراوان نماید.»

دلا دیدی که دلدارم سفر کرد

سفر کرد و مرا خونین چگر کرد

دلا دیدی که مهدی رفت و امت

غریبانه عجب خاکی به سر کرد

دلا دیدی پدر رفت و یتیمان

به هر کوهی ندای وا پدر کرد

و در بخش دیگر فرمود: «فَهُوَ مُغتَرِبٌ
اِذا اغتَرَبَ الاِسلامُ، وَ ضَرَبَ بِعسببِ ذَنبِهِ وَ
الصَقَ الاَرضَ بِجِرانِهِ، بَقیّهٌ مِن بَقایا حُجّتِهِ،
خَ