پاورپوینت کامل رشوه پدیده شوم اجتماعی ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رشوه پدیده شوم اجتماعی ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رشوه پدیده شوم اجتماعی ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رشوه پدیده شوم اجتماعی ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

۴۰

مقدمه

لفظ «رشوه » و مفهوم آن از الفاظ و مفاهیم متداولی است که مظاهر نکبت بار آن در بسیاری از جوامع و از جمله جامعه های
اسلامی، مشاهده می گردد .

و شاید کمتر کسی باشد که لفظ «رشوه » را نشنیده و یا تا به حال با «واقعیت » آن در خارج ولو بعنوان «حق حساب و “پورسانت”» ! و
هدیه، ! روبرو نشده باشد . به شهادت تاریخ، ارتکاب این خیانت با تمام مراحل و صورتهای گوناگونی که پیدا کرده، با همه رنگهای
متفاوتی که در بستر زمان به خود گرفته، چه جنایاتی را که به بار نیاورده است؟ چه در آن روزگار که جزو کارهای ننگین و بی اندازه
پست به حساب می آمد و تنها عده معدودی در پنهان و بطور قاچاق به آن آلوده می شدند و اگر روزی پرده از راز آنها برداشته
می شد بسختی مجازات شده و دیگر نمی توانستند با بدنامی در میان تنفر شدید مردم به زندگی آبرومندانه ادامه دهند و چه در
روزگار ما که جزو سری کارهای عادی و فوق العاده معمولی درآمده و از این بالاتر در نظر بعضی از نشانه های بارز مردمان لایق و با
عرضه به حساب می آید! و در اندک زمانی از این راه صاحب «آلاف و الوف » شده و خود و فرزندانشان تا آخر عمر با کمال رفاه و با
آبرومندی! ! (البته در این دنیا) کامل زندگی می کنند و «رشوه » نگیرها متهم به بی عرضگی و عدم لیاقت گشته و چه بسا مورد
ملامت و سرزنش دوستان خود قرار می گیرند …

این نوشتار پژوهش مختصری است پیرامون این معضل و پدیده شوم اجتماعی .

بحث اول: مفهوم رشوه در لغت و اصطلاح

در فرهنگ ها واژه «رشوه » و «ارتشاء» در معانی گوناگونی به کار برده شده است: در مصباح المنیر آمده است: چیزی که به حاکم
شرع و یا اشخاصی اعطا می گردد تا به نفع او حکمی صادر گردد، و یا آنان را به سود رشوه دهنده وادار نماید . (۱) در کتاب مجمع
البحرین گفته شده است: رشوه غالبا در اعطای چیزی به منظور ابطال حقی و یا احیای باطلی به کار برده می شود . (۲) دکتر جعفر
لنگرودی در کتاب ترمینولوژی حقوق راجع به واژه رشوه این طور می نویسد:

رشوه دادن مالی است به مامور رسمی یا غیر رسمی دولتی یا بلدی بمنظور انجام کاری از کارهای اداری یا قضائی ولو اینکه آن کار
مربوط به شغل گیرنده مال نباشد . خواه مستقیما آن مال را دریافت کند و یا بواسطه شخصی دیگر آن رابگیرد (این شخص واسطه
را در فقه رایش گویند و دهنده مال را راشی نامند و گیرنده مال را مرتشی خوانند) فرق نمی کند که گیرنده مال توانایی انجام
کاری را که برای آن رشوه گرفته داشته باشد یا خیر و فرق نمی کند که کاری که برای راشی باید انجام شود حق او باشد (بر طبق
قانون یا نه) . (۳)

از مجموع کلمات لغت شناسان چنین بر می آید که واژه «رشوه » عبارت است از دادن چیزی به طمع صدور حکمی و یا تسریع انجام
کاری و یا رسیدگی به آن خارج از نوبت و حتی برای احقاق حقی و دفع باطلی و یا عکس آن احیای باطل و از بین بردن حق
دیگران . در تمام این موارد اخذ رشوه و اعطای آن حرام است و در عرف جامعه همه این موارد از مصادیق رشوه محسوب می شوند،
در اصطلاح فقها غالبا رشوه در مورد حکم و قضاوت است، لکن حرمت همه این موارد از ضروریات فقه، بلکه از ضروریات اسلام
محسوب می شود .

بحث دوم: دلائل حرمت رشوه

فقهای عظام و بیان کنندگان حلال و حرام از کتاب و سنت بر حرمت رشوه دلیل آورده اند که به چند نمونه بسنده می کنیم:

از آیات

۱ – «ولا تاکلوا اموالکم بینکم بالباطل و تدلوا بها لی الحکام لتاکلوا فریقا من اموال الناس بالاثم و انتم تعلمون .» (۴)

یعنی: اموال یکدیگر را به باطل (و ناحق) در میان خود نخورید و برای خوردن قسمتی از اموال مردم به گناه، (قسمتی از) آن را به
قضات ندهید . در حالی که می دانید .

در این آیه مسلمانان را از یک عمل بسیار ناپسند نهی می کند، به آنان می گوید در اموال و ثروتهای یکدیگر بدون حق تصرف نکنند،
و از غیر طریق صحیح، مالی بدست نیاورند، نکند تصرف اموال دیگران و خوردن آن به ناحق، آنان را به سوی قضات بکشاند، و
چیزی بعنوان هدیه و رشوه به آنان بدهند، تا اموال مردم را به ظلم تملک کنند، زیرا با این کار دو خلاف بزرگ مرتکب شده اند:
خوردن حق دیگران، و رشوه دادن .

۲ – «سماعون للکذب اکالون للسحت » . (۵)

گرچه آیه درباره جمعی از یهودی هاست که بسیار علاقه مند شنیدن دروغ و خوردن مال حرام و رشوه اند، لیکن روایاتی در ذیل آیه
و آیه قبلی وجود دارد که «سحت » را به رشوه تفسیر و تطبیق کرده اند .

عمار بن مروان از امام باقر ( علیه السلام) پرسید: «سحت » چیست؟ حضرت فرمود: مقصود رشوه است . آن گاه پرسید: آیا مقصود
رشوه در حکم و قضاوت است؟ حضرت فرمود: «آن که کفر به خداست .» (۶)

در کتاب «در المنثور» از حضرت علی ( علیه السلام) از معنی «سحت » سؤال شد، فرمود: «مقصود رشوه است .»

در آیه ۲۹ سوره نساء نظیر آیه اول (۱۸۸ بقره) آمده است، در آنجا می خوانیم: «غیر آنچه از طریق تجارت مشروع و صحیح بدست
می آورید مصرف نکنید» .

این آیه شریفه با صراحت می گوید: اگر کسانی از طریق رشوه در دادگاه، حاکم شوند، مال مورد نزاع بر آن ها حرام خواهد بود، و
حاکمیت ظاهری در دادگاه، اموال را حلال نمی کند، این حقیقت که با حاکمیت ظاهری در دادگاه، کسی مالک واقعی اموال مردم
نمی شود، در حدیثی با صراحت از پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است:

«من بشری هستم همچون شما (و مامورم از طریق ظاهر میان شما قضاوت کنم) نزاعی نزد من مطرح می شود، شاید بعضی در
اقامه دلیل از دیگری نیرومندتر باشد و من به مقتضای ظاهر دلیلش به سود او قضاوت کنم، اما بدانید چنانچه من حق کسی را
برای دیگری قضاوت کردم، آن قطعه ای است از آتش، اگر آتش می خواهد آن را تصرف کند وگرنه آن را رها سازد» ! (۷)

در روایات

در پلیدی و حرمت رشوه احادیث فراوانی از اولیای اسلام رسیده است که بعضی از آنها را ذکر می کنیم:

۱ – رسول اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) کسانی را که مردم به علم آنها احتیاج دارند و آنان در مقابل از آنها رشوه می خواهند،
لعنت کرده است . (۸) و نیز در کتاب بحارالانوار از رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است که فرمود: «خدا لعنت
کند رشوه گیر و رشوه پرداز و کسی را که دلال میان آنها است; از رشوه گرفتن دوری کنید که این کار بمنزله کفر محض است و
شخص رشوه خوار از رحمت خدا بدور می باشد» . (۹)

۲ – عن علی ( علیه السلام): قال رسول الله (ص): «اخذ الامیر الهدیه سحت و قبول القاضی الرشوه کفر» (۱۰) هدیه گرفتن زمامدار و
رئیس از دیگران حرام است و رشوه گیری حاکم شرع و قاضی، کفر است .»

۳ – «سماعه » از امام صادق ( علیه السلام) نقل می کند که فرمود: «الرشا فی الحکم هو الکفر بالله; (۱۱) رشوه در قضاوت کفر به
خداوند است .

از مجموع روایات استفاده می شود که رشوه در تمام کارها حرام است، لیکن در قضاوت علاوه بر حرمت و عقاب اخروی، به مثابه
کفر و شرک به خدا تلقی می شود .

پلیدی و حرمت رشوه در گفتار فقهای اسلام

صاحب شرایع می نویسد:

«رشوه بر گیرنده حرام است و دهنده نیز معصیت کار است، هرگاه رشوه را به این جهت می پردازد که قاضی را وادار سازد تا به نفع
وی حکم باطل کند، ، اما اگر رشوه را می پردازد که قاضی حق او را استیفاء کند و اگر نپردازد حقش را ضایع خواهد نمود، گناهکار
نیست .

و به هر حال بر «مرتشی » گیرنده رشوه (قاضی) واجب است رشوه ای را که گرفته است به صاحب آن «راشی » برگرداند، و اگر قبل از
رسیدن به او تلف گردد، ضامن است …» (۱۲)

صاحب جواهر بر حرمت رشوه در اسلام ادعای اجماع محصل و منقول کرده است (۱۳) ، و صاحب مسالک می گوید: همه مسلمانان
بر حرمت رشوه هم برای قاضی و هم برای عامل اتفاق نظر دارند . (۱۴)

آیه الله خویی می نویسد:

«رشوه (مالی یا پولی) است که به قاضی داده می شود که به نفع بذل کننده به باطل یا بحق داوری کند، دلیل بر حرمت رشوه
علاوه بر اجماع مسلمین و تعدادی از روایات آیه شریفه ۱۸۸ بقره، می باشد .

سپس خود چنین فتوای می دهد:

«رشوه در امر قضاء حرام است، و در این حرمت تفاوتی میان آخذ (گیرنده) و یا بذل کننده (دهنده رشوه) وجود ندارد» (۱۵) یعنی
هم راشی فعل حرام انجام داده است و هم مرتشی و ظاهرا مبنای این فتوا روایاتی است از قبیل: «الراشی و المرتشی کلاهما فی
النار» و یا «النبی (ص) لعن الراشی و المرتشی » (۱۶) .

امام خمینی – قدس سره – می فرماید:

رشوه در صورتی که هدف آن، حکم باطل دادن به سود رشوه دهنده باشد حرام است، ولی اگر کسی احساس کند که دست یابی به
حقوق حقه اش بدون رشوه ممکن نیست، در این صورت اعطای رشوه