پاورپوینت کامل ضرورت و خاستگاه دین از دیدگاه قرآن ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضرورت و خاستگاه دین از دیدگاه قرآن ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضرورت و خاستگاه دین از دیدگاه قرآن ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضرورت و خاستگاه دین از دیدگاه قرآن ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

ستاد نشر رسانه ای مرکز فرهنگ و معارف قرآن

بررسی های دانشمندان نشان می دهد که تاریخ بشر با دین آمیخته بوده است . (۱) این حقیقت متفکران بسیاری را به تامل در راز
نیاز به دین و خاستگاه آن فرا خوانده و دیدگاههای گوناگون پدید آورده است . گروهی با رویکرد الحادی عواملی چون غلبه بر ترس
از محیط طبیعی را در پیدایش مذهب مؤثر دانسته و جمعی بر کارکردهای اجتماعی دین انگشت نهاده اند . (۲) اما ژرف نگری
بیشتر انسان را به این واقعیت رهنمون می سازد که آگاهی از آغاز و انجام هستی از بنیادی ترین نیازهای بشر است (۳) و بیش از همه
چیز همین نیاز فطری است که انسان را به سوی دین طلبی می کشاند . ما در این نوشتار برآنیم که با جستجویی گذرا به برخی
آیات قرآن کریم دیدگاه قرآن را در مورد ضرورت و فواید دین برای انسانها مورد مطالعه قرار دهیم .

۱ – از دیدگاه قرآن خلقت انسان دارای هدف خاصی است: خداوند متعال می فرماید: «یا ایها الانسان انک کادح الی ربک کدحا
فملاقیه; (۴) ای انسان تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت می روی و او را ملاقات خواهی کرد» . آیا غرض از خلقت انسان بهره گیری
از دنیا بوده تا چند روزی در این دنیا زندگی کند و مراحلی را بگذراند، به دنیا بیاید، چند روزی کودک باشد، به جوانی برسد و بعد
پیر شود و باز به خاک برگردد؟ اگر غرض از آفرینش انسان این باشد این فرض با خلقت حیوانات تمام می شود و دیگر لازم نبود
انسان آفریده شود و بر فرض که انسان برای این غرض باشد احتیاجی به فکر و شعور برای او نبود . لذا اینکه غرض از خلقت انسان
تنها بهره گیری از مادیات دنیا باشد و انسان به یک زندگی دورانی تن دهد و حرکت دورانی داشته باشد، قرآن کریم آن را لغو و
بیهوده می شمارد و از تن دادن به چنین زندگی نهی می فرماید و آن را زندگی ذلت بار می شمارد . (۵) «و ما الحیاه الدنیا الا متاع
الغرور; (۶) و زندگی دنیا چیزی جز سرمایه فریب نیست » . «اعلموا انما الحیاه الدنیا لعب و لهو و زینه و تفاخر بینکم و تکاثر
فی الاموال والاولاد; (۷) بدانید زندگی دنیا تنها بازی و سرگرمی و تجمل پرستی و فخر فروشی درمیان شما افزون طلبی در

اموال و فرزندان است » .

این ندای قرآن است که می فرماید: «ارضیتم بالحیاه الدنیا من الآخره فما متاع الحیوه الدنیا فی الآخره الا قلیل; (۸) آیا به زندگی
دنیا به جای آخرت راضی شده اید؟ با اینکه متاع زندگی دنیا در برابر آخرت جز اندکی نیست » . و باز می فرماید: «و فرحوا بالحیاه
الدنیا و ماالحیاه الدنیا فی الآخره الا متاع; (۹) آنها به زندگی دنیا شاد شدند در حالی که زندگی دنیا در برابر آخرت متاع ناچیزی
است » . با توجه به این آیات معلوم می شود زندگی انسان اگر به خاطر دنیا باشد ارزش ندارد بنابراین غرض از خلقت باید غیر از این
باشد و زندگی در دنیا باید وسیله ای برای آن غرض باشد . در اینجا باز به قرآن برمی گردیم تا ببینیم غرض از خلقت را چگونه بیان
می فرماید آنجا که فرمود: «و ما خلقت الجن والانس الا لیعبدون; (۱۰) جن و انس را نیافریدیم مگر برای این که مرا پرستش کنند» .
پرستش چیست؟ راه و رسم آن چگونه است؟ دستوراتی که باید مورد اطاعت قرار گیرند و اموری که از آنها نهی شده اند کدامند؟
از کجا باید آنها را شناخت؟ آیا جز وحی و دین چیز دیگری می تواند پاسخگو باشد؟ حال که به این حقیقت دست یافتیم که زندگی
انسان بازیچه نیست و خدای حکیم آدمی را چون چارپایان به خود واگذار نکرده است، ناچار باید از غفلت و بی خبری درآییم و به
دنبال کشف برنامه ای برای تامین سعادت خویش برآییم . در گام اول حس و عقل را در پی ریزی همه جانبه ای برای زندگی این
جهانی نیز کارآمد نمی یابیم چه رسد به اینکه دورنمای زندگی پس از مرگ را ترسیم کند و راه درست زیستن را بنمایاند از این رو
توجه به حکمت الهی ما را به منبعی دیگر از معرفت رهنمون می گردد که در منابع دینی وحی خوانده شده است . (۱۱) امام رضا (ع)
می فرماید: از آنجا که در آفرینش مردمان و استعدادهای آنان آنچه به طور کامل به مصالح شان برساند وجود نداشت و آفریدگار
برتر از آن بود که دیده شود و ارتباط مستقیم با وی برقرار گردد

چاره ای جز این نبود که فرستاده ای معصوم میان او و آدمیان میانجی شود و امر و نهی الهی را به ایشان برساند . (۱۲) یعنی دین را
برای رسیدن انسانها به سعادت برایشان ارمغان آورد . نتیجه این می شود که دین وسیله رسیدن به هدف خلقت و سعادت انسان
است . به قول علامه طباطبایی: «فان الدین هو الطریقه المسلوکه … التی یقصد بها الوصول الی السعاده الحقیقه; (۱۳) دین همان
روش پیموده شده ای است که هدف آن رسیدن به سعادت حقیقی است » .

۲ – قرآن کریم دین را یکی از فطریات انسان می داند و انسانها را به پاسخگویی به این نیاز درونی می خواند: «فاقم وجهک للدین
حنیفا فطرت الله التی فطر الناس علیها لاتبدیل لخلق الله ذلک الدین القیم و لکن اکثر الناس لایعلمون; (۱۴) پس روی خود را
متوجه آیین خالص پروردگار کن این فطرتی است که خداوند انسانها را بر آن آفریده، دگرگونی در آفرینش الهی نیست این است که
آیین استوار، ولی اکثر مردم نمی دانند» . فطرت و نوع آفرینش انسان او را به دین یعنی اصول علمی و عملی در زندگی که مبتنی بر
دفع حوایج حقیقی انسان هستند هدایت می کند . به عبارت دیگر قوانین تشریعی که با عمل به آنه