پاورپوینت کامل نقش ورع در مدیریت(۴) ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش ورع در مدیریت(۴) ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش ورع در مدیریت(۴) ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش ورع در مدیریت(۴) ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۲۱

چند نمونه از ساده زیستی پیغمبر (ص)

امام رضا (ع) از پدرانش، از قول علی (ع) فرمود: «کنا مع النبی (ص) فی حفر الخندق، اذجائته فاطمه (س) و معها کسیره من
خبز، فدفعتها الی النبی (ص) : فقال النبی (ص) : ما هذه الکسیره؟ قالت: قرصا خبزته للحسن و الحسین (ع)، جئتک منه بهذه
الکسیره فقال النبی (ص) : اما انه اول طعام دخل فم ابیک منذ ثلاث; (۱) در کندن خندق با پیغمبر (ص) بودیم که فاطمه (س)
آمد و با خود پاره نانی داشت و آن را به پیغمبر (ص) داد . پیامبر (ص) گفت: این چیست؟ گفت: نانی است که برای حسن و حسین
(ع) می پختم و پاره ای از آن را برای شما آوردم، پیامبر (ص) گفت: نخستین طعامی است که بعد از سه روز به دهان پدرت وارد
می شود .»

امیرالمؤمنین (ع) در توصیف زندگی پیامبر اکرم (ص) می فرماید: «ما رفعت له مائده قط و علیها طعام و ما اکل خبز بر قط و لا
شبع من خبز شعیر ثلاث لیال متوالیات قط . توفی و درعه مرهونه عند یهودی باربعه دراهم . ماترک صفراء ولا بیضاء مع ما وطئ له
من البلاد و مکن له من غنائم العباد و لقد کان یقسم فی الیوم الواحد الثلاثمائه الف اواربعمائه الف و یاتیه السائل بالعشی فیقول:
«والذی بعث محمدا بالحق، ما امسی فی آل محمد صاع من شعیر ولا صاع من بر ولا درهم ولا دینار; (۲) هرگز سفره ای از پیش او
برچیده نشد که بر آن طعام باشد (آن قدر طعام سفره حضرتش اندک بود که چیزی از آن باقی نمی ماند!) و هرگز نان گندم
نخورد و هرگز سه شب پیاپی از نان جو سیر نخورد . در حالی از دنیا رفت که زره آن حضرت نزد مردی یهودی در برابر چهار درهم
به گرو بود با وجود همه سرزمین هایی که در اختیارش قرار گرفته بود و غنایمی که از جنگ ها به دست آورده بود، (سکه) زرد و
سفیدی از خود برجای نگذاشت . در یک روز سی صد هزار و چهارصد هزار را تقسیم می کرد و شبانگاه که سائلی به نزدش می آمد و
از او چیز می خواست می گفت: سوگند به آنکه محمد را به حق مبعوث فرمود، در خاندان محمد پیمانه ای از گندم یا جو یا درهم و
دیناری برای شب نمانده است!»

امیرالمؤمنین (ع) ضمن تاکید بر اینکه شیوه زندگی و برخورد پیامبر اکرم (ص) نسبت به دنیا سرمشق هر مسلمانی است – که
قطعا مدیران و پیشوایان جامعه اسلامی باید در صف اول پیروی و اقتداء به آن حضرت باشند – می فرماید: «و لقد کان فی
رسول الله (ص) کاف لک فی الاسوه، و دلیل لک علی ذم الدنیا و عیبها و کثره مخازیها و مساویها اذقبضت عنه اطرافها و وطئت
لغیره اکنافها و فطم عن رضاعها و زوی عن زخارفها; (۳) پیامبر (ص) برای نمونه و سرمشق بودن برای تو (ای مسلمان!) کافی است
او راهنمای تو است به عیب و نکوهش دنیا و فراوانی بدیها و رسوایی های آن، زیرا دنیا به خود او وفا نکرد و همه چیز آن برای غیر او
مهیا گشت . او از پستان دنیا شیر نخورد و از بهره گیری از زینت های آن چشم فروبست .»

پیامبر اکرم (ص) در سخنی خطاب به ابوذر غفاری می فرماید: «یا اباذر انی البس الغلیظ و العق اصابعی و ارکب الحمار بغیر سرج و
اردف خلفی فمن رغب عن سنتی فلیس منی; (۴) ای اباذر من لباس درشت می پوشم و بر زمین می نشینم و به هنگام غذاخوردن –
انگشتان را با زبان می لیسم و بر الاغ بدون پالان سوار می شوم، و کسی را پشت سر خود سوار می کنم . پس هر کس از سنت من
گریزان شود از من نیست!»

نمونه هایی از ساده زیستی پیشوای پرهیزگاران

علی (ع) می فرماید: «. . . و الله لقد رقعت مدرعتی هذه حتی استحییت من راقعها و لقد قال لی قائل: الا تنبذ ها عنک؟ فقلت:
اعزب عنی «عند الصباح یحمد القوم السری (۵) ; . . . به خدا قسم که چندان پیراهنم را وصله زدم که از وصله زننده آن شرمسار
شدم! یکی به من گفت: چرا آن را دور نمی افکنی؟ در جواب به او گفتم: از من دور شو که چون صبح شود مردمان قدر راهپیمایی
شبانه را بدانند .»

امیرالمؤمنین (ع) :

. فدعونی اکتف من دنیاکم بملحی و اقراصی فبتقوی الله ارجو خلاصی . ما لعلی و نعیم یفنی و لذه تنحتها المعاصی؟ سالقی
وشیعتی ربنا بعیون ساهره و بطون خماص . . . ; (۶) . . . مرا به حال خود واگذارید تا از دنیای شما به نمکی و قرص نانی اکتفاء کنم!
زیرا رهایی خود را در ترس از خدا و تقوا امید بسته ام . علی را با نعمتی که فنا می شود و لذتی که از گناه فراهم می آید چه کار؟ من و
شیعیانم بزودی پروردگارمان را با چشمان شب زنده دار و شکم های گرسنه ملاقات خواهیم کرد . . . !»

ام کلثوم دختر امیرالمؤمنین (ع) می گوید:

هنگامی که شب نوزدهم ماه رمضان فرارسید در وقت افطار طبقی که در آن دو قرص نان جو و یک کاسه شیر و مقداری نمک بود
نزد آن حضرت آوردم . آن گاه که از نماز فارغ شد و خواست افطار کند، به سینی افطار نگریست و در آن درنگ کرد، سپس سرش را
تکان داد و به شدت و با صدای بلند گریه کرد و گفت:

«یابنیه اتقدمین الی ابیک ادامین فی فرد طبق واحد؟ اتریدین ان یطول وقوفی غدا بین یدی الله – عز وجل – یوم القیامه؟ انا ارید
ان اتبع اخی و ابن عمی رسول الله (ص)، ما قدم الیه ادامان فی طبق واحد الی ان قبضه الله . یا بنیه! ما من رجل طاب مطعمه و
مشربه و ملبسه، الا طال وقوفه بین یدی الله – عز و جل – یوم القیامه، یا بنیه ان الدنیا فی حلالها حساب و فی حرامها عقاب; (۷)
دخترم! آیا در یک سینی برای پدرت دو نان وخورش می آوری؟ آیا می خواهی فردای قیامت ایستادن من در پیشگاه خدا – برای
حساب پس دادن – به درازا کشد؟ من می خواهم که از برادرم و پسر عمویم رسول خدا (ص) پیروی کنم، هرگز دو نوع طعام در یک
ظرف نزدش گذاشته نشد و چنین بود تا جان به جان آفرین تسلیم کرد . دخترم! هیچکس نیست که خوراک، و پوشاک او پاکیزه و
لذت بخش باشد، مگر آنکه در روز قیامت ایستادن او نزد خدای عز و جل طولانی شود . دخترم! در حلال دنیا حساب است و در
حرام آن عقاب . . . !»

عدی بن حاتم طائی، امیرالمؤمنین (ع) را دید در حالی که در برابرش کاسه ای آب و پاره ای نان جو و نمک قرار داشت، پس گفت:
ای امیرمؤمنان، این روا نیست که روز را گرسنه و مشغول کار و تلاش به سر بری و شب را بیدار و درگیر با رنج ها به روز آوری و با
این حال افطارت این باشد! امیرالمؤمنین (ع) فرمود:

«علل النفس بالقنوع و الا

طلبت منک فوق مایکفیها» (۸)

«نفس خود را به قناعت عادت ده و گرنه بیش از آنچه برای او کفایت کند از تو طلب خواهد کرد!»

نمونه ای هم از زندگی حضرت زهرا (س)

هنگامی که این آیات بر پیغمبر اکرم (ص) نازل شد: «و ان جهنم لموعدهم اجمعین لها سبعه ابواب لکل باب منهم جزء مقسوم; (۹)
جهنم وعده گاه همه مردمان است و آن را هفت در است و برای هر دری بخشی از مردم معین شده اند» ، پیامبر (ص) سخت
گریست و اصحاب با گریه او گریستند، اصحاب نمی دانستند جبرئیل چه چیزی بر پیامبر نازل کرده است و هیچ یک از اصحاب را
نیز یارای سخن گفتن با آن حضرت نبود .

پیامبر (ص) چنان بود که هرگاه فاطمه (س) را می دید شادمان می شد، به همین جهت یکی از اصحاب به سوی در خانه فاطمه
(س) شتافت . . . پس بر او سلام داد و گریستن پیامبر (ص) را به ایشان خبر داد; «. . . فنهضت والتفت بشمله لها خلقه قد خیطت اثنا
عشر مکانا بسعف النخل فلما خرجت نظر سلمان الفارسی الی الشمله و بکی و قال: واحزناه ان – بنات – قیصر و کسری لفی
السندس و الحریر، و ابنه محمد (ص) علیها شمله صوف خلقه قدخیطت فی اثنی عشر مکانا فلما دخل فاطمه (س) علی النبی
(ص) قالت: یا رسول الله ان سلمان تعجب من لباسی فوالذی بعثک بالحق مالی و لعلی منذ خمس سنین الا مسک کبش نعلف
علیها بالنهار بعیرنا فاذا کان اللیل افترشناه . و ان مرفقنا لمن ادم حشوها لیف . فقال النبی (ص) : یا سلمان: ان ابنتی لفی الخیل
السوابق; (۱۰) حضرت فاطمه (س) به پاخاست و با چادر کهنه ای که داشت خود را پوشاند; چادری که دوازده جای آن با لیف خرما
وصله شده بود! هنگامی که از خانه بیرون آمد، سلمان فارسی به چادر نگاه کرد و گریست و گفت: و احزناه! دختران قیصر و کسری
در سندس و حریرند و دختر محمد (ص) روپوشی کهنه بر تن دارد که دوازده جای آن وصله شده است! هنگامی که فاطمه (س) بر
پیامبر (ص) وارد شد گفت: یارسول الله (ص)، سلمان از پوشش من تعجب کرده است، قسم به آنکه تو را به حق مبعوث فرمود،
نج سال است که من و علی جز یک پوست گوسفند نداریم که روزها بر روی آن به شترمان علف می دهیم و چون شب فرامی رسد آن
را فرش می کنیم! و بالش ما از پوستی است که درون آن از لیف خرما پر شده است . ! پیامبر (ص) فرمود: دختر من در رده
پیشتازان است .»

از سیاق روایت و بخصوص مطالبی که حضرت فاطمه زهرا (س) در محضر رسول الله (ص) عرضه می دارد، بخوبی می توان دریافت
که همین وارستگی و ساده زیستی حضرت زهرا (س) است که به پیغمبر عظیم الشان (ص) اسلام، آرامش و انبساط خاطر می دهد
و لذا در پایان این حدیث، دیگر سخنی از گریه آن حضرت نیست! خوشا به حال کسانی که آسایش و آرامش خود را با دلبستن با این
الگوی وارستگی و پیوستن به قافله وارستگان جستجو می کنند!

ساده زیستی در جایگاه رهبری و مدیریت

نمونه هایی که ذکر شد، بیشتر حاکی از اصل نگرش پیشوایان الهی نسبت به مظاهر دنیا و بهره گیری از آن بود . در عین حال
باعنایت به عمق درستی این نگرش و ضرورت پیروی همه آحاد جامعه اسلامی از پیشوایان راستین – بخصوص آنان که از جایگاه
اجتماعی و فرهنگی برخوردارند – ، همواره باید این ویژگی مهم نصب العین همگان بوده و هر چه بیشتر تلاش کنند از این زاویه
خود را به آنان شبیه تر و نزدیک تر نمایند .

اما، آیات و روایات بسیاری نیز داریم که در آنها این ویژگی (ساده زیستی و وارستگی از دلبستگی ها و تمتعات مادی) درارتباط با
جایگاه رهبری و مدیریت مورد توجه و تاکید قرار گرفته است و تعمیم آن نسبت به همه مدیران یا به روشنی گوشزد شده است یا با
کنایه که «ابلغ من التصریح » است بیان گردیده است . ما نمونه هایی از آن را در اینجا یادآور می شویم:

حضرت امیرالمؤمنین (ع)