پاورپوینت کامل شهید آیت اللّه دکتر مفتح از پایگاه مسجد در عرصه فرهنگ و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهید آیت اللّه دکتر مفتح از پایگاه مسجد در عرصه فرهنگ و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهید آیت اللّه دکتر مفتح از پایگاه مسجد در عرصه فرهنگ و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهید آیت اللّه دکتر مفتح از پایگاه مسجد در عرصه فرهنگ و اجتماع ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

۲۶

شهد شکوفایی

روحانی پرهیزگار و زاهد مرحوم حاج
شیخ محمود مفتح در مساجد و حسینیه های
شهر همدان علاوه بر سخنوری و وعظ،
برای حاضران اشعاری زیاد که در مدح و
رثای ائمه هدی سروده بود برای حاضران
می خواند. او در اواخر خردادماه سال ۱۳۰۷
هـ.ش دارای فرزندی گردید که محمّد نامیده
شد. این کودک که دوران صباوت را تحت
تربیت پدری فاضل و مادری نیکو سرشت
سپری کرد، در مواقعی همراه پدرش به
مجالس وعظ و خطابه می رفت و قبل از به
پایان رسیدن سخنرانی پدرش. پای منبر از
جای بر می خاست و با صدای جذّاب و دل
نشین به ذکر مصیبت اهل بیت می پرداخت،
سنتی که در محافل شیعه به «پا منبری» یا
پیش واقعه و احیاناً نوحه موسوم می باشد.(۱)
بنابراین بخش مهمی از شخصیت این عالم
عامل در ایّام کودکی و نوجوانی در محافل
دینی و مذهبی شکل گرفت.

وی پس از خاتمه تحصیلات مقطع
ابتدایی به حوزه علمیه شهر دانشور پرور
همدان راه یافت و از محضر اساتیدی پر
آوازه همچون آیه اللّه آخوند ملاعلی
همدانی(۲)، مقدمات علوم و زبان و ادبیّات
عربی، فقه و بخشی از منطق را آموخت و در
سال ۱۳۲۲ هـ.ش به قم هجرت کرد و در
مدرسه دارالشفاء این دیار: رسایل، مکاسب و
کفایه را طی دو سال فرا گرفت. و خود در
زمره اساتید حوزه قلمداد گردید. مباحث
خارج فقه و اصول، عرفان، حکمت و فلسفه
را از محضر امام خمینی، علامه طباطبایی،
آیه اللّه میرزا ابوالحسن رفیعی قزوینی، آیه
اللّه بروجردی، آیه اللّه مجاهد تبریزی و نیز
مدتی از محضر آیات عظام گلپایگانی و
مرعشی نجفی بهره برد و در فقه چنان
تبحر یافت که عنوان اجتهاد را احراز نمود،
هم زمان با تحصیلات حوزوی، فراگیری
علوم دانشگاهی را مجدّانه پی گرفت و در
رشته الهیات و معارف اسلامی در دانشگاه
تهران به دریافت درجه دکترا نایل آمد. پایان
نامه تحصیلی وی در این مقطع «حکمت در
نهج البلاغه» بود که با درجه عالی مورد قبول
واقع شد.(۳)

فرزند حوزه، شهید دانشگاه

شهید مفتح از شخصیت های برجسته
علمی محسوب می شود و از او تألیفات با
ارزشی در مباحث فلسفی، کلامی و اعتقادی
بر جای مانده است. مهمترین اثرش
حاشیه ای است که بر کتاب اسفار ملاصدرا
نوشته است. روش اندیشه در علم منطق،
نقش دانشمندان اسلام در پیشرفت علوم،
ترجمه مجلداتی از تفسیر مجمع البیان و
مقالات متعددی که به خصوص در مجله
مکتب اسلام درج گردیده است، از آثار مهم
او هستند.(۴)

این استاد ژرف اندیش که در حوزه
علمیه همدان و قم اندیشه های خویش را
شکوفا و پربار ساخته بود، عمر پر برکت خود
را در راه ترویج معارف اسلامی و ارزش های
دینی در میان اقشار گوناگون جامعه اسلامی
خصوص نسل جوان و دانشجویان سپری
نمود و یک لحظه از این تلاش مقدس و با
برکت آرام نگرفت. یکی از اهداف مهم، رشد
دهنده و پر ثمر او ایجاد پیوند میان حوزه و
دانشگاه و برقراری رابطه ای توأم با تفاهم
بین طلبه و دانشجو بود.(۵) با تدریس در
دانشگاه نشای مکتب را در مزرعه دانشگاه
افتتاح کرد و در روزگاری که فاتحان دروازه
غرب و شرق بر روی کشور اسلامی ایران
مغرورانه با ارزشهای دینی و موازین
اعتقادی به ستیز برخاسته بودند، شهید
مفتح، مفاتیح ایمان و عقیده را در دست
گرفت و با فتوحات معنوی چشمه پر بهره و
با صفای فضیلت را در دانشگاه جاری
ساخت و در ایامی که نغمه شوم جدایی دین
از علم از سوی غرب زدگان و افراد خود
باخته، سر داده می شد بین محافل علمی و
دینی ارتباط برقرار کرد و بر این عقیده بود
که برای تسخیر دل ها و ساختن آینده ای
درخشان و استوار نمودن پایه های دیانت در
تمامی زوایای زندگی باید معنویت دین را با
دانش مرتبط نمود و عملاً در این راستا
اهتمامی با اهمیت از خویشتن بروز داد.

تلاش های علمی و فرهنگی در قم

آیه اللّه دکتر مفتح اعتقاد داشت برای
تقویت بنیان های عقیدتی اقشار جامعه، در
مسجد به عنوان کانون عبادت و مکانی با
قداست باید با برنامه ریزی های دقیق و
اصولی کانون ها و محافل دینی و فرهنگی را
پایه گذاری نمود. آن شهید با همکاری
حضرت آیه اللّه خامنه ای و شهید دکتر
بهشتی به مناسبت تقویت پیوند
دانش آموزان، فرهنگیان، دانشجویان و
روحانیون اقدام به تأسیس «کانون اسلامی
دانش آموزان و فرهنگیان» در مسجد رضوی
قم نمود. مسؤولیت مستقیم این حرکت پربار
را شهید مفتح به عهده گرفت. این کانون
اولین مجتمع اسلامی زنده و پویا بود که در
آن گروههای مختلف جمع می شدند، در واقع
جلوه و نمادی بود از هماهنگی همه
قشرهای جامعه بر محور بینش سازنده
اسلامی. در جلسات هفتگی آن افرادی
فاضل در خصوص مسایل مهم دینی و ابعاد
معارف اسلامی و عرصه های آن سخنرانی
می کردند.(۶)

مقام معظم رهبری در این مورد
فرموده اند: سال ۱۳۳۹ یا ۱۳۴۰ هـ.ش اقدام
کردیم برای ایجاد یک کانون اسلامی
دانش آموزان و فرهنگیان در قم و اوّلین
مجمع هماهنگ کننده و نزدیک کننده
روحانی و دانشجو ـ که پیوندشان مبارک بود
ـ را در آن شهر بوجود آوردیم. روحانی،
دانشجو دانش آموز و فرهنگی در مسجد
(رضوی) گردهم می آمدند و بحث های
سازنده اسلامی داشتیم با آهنگ
اجتماعی.(۷) شهید آیه اللّه دکتر بهشتی در
خصوص فعالیت های این کانون یادآور شده
است: بسیار جلسات جالبی بود. در هر هفته
یکی از ما سخنرانی می کردیم و دوستانی از
تهران می آمدند و گاهی مرحوم (شهید)
مطهری و گاهی دیگران (استادان حوزه قم)
می آمدند در یک مسجد و در یک جلسه،
طلبه، دانش آموز و دانشجو و فرهنگی همه
دور هم می نشستند و این حقیقت نمونه
دیگری بود از همان تلاش برای پیوند
دانشجو و روحانی و این بار در رابطه با
مبارزات و رشد دادن و گسترش دادن
فرهنگ اسلام. این تلاش ها و کوشش ها بر
رژیم (شاه) گران آمد و در زمستان سال
۱۳۴۲ هـ.ش مرا ناچار کردند که از قم خارج
بشوم و به تهران بیایم.(۸)

در همین مکان (مسجد رضوی) دکتر
مفتح با همکاری جمعی از اندیشمندان
تلاشی پژوهشی را آغاز کردند. دکتر بهشتی
در این مورد می گوید: در یک کار تحقیقی که
آغاز کردیم از طریق دسته جمعی ایشان
(دکتر مفتح) بودند و به هر حال همین طور
با هم مأنوس بودیم تا سال ۱۳۴۹، ده سال
قبل که من تهران بودم (زمان اظهارات سال
۱۳۵۹ بوده است) و ایشان هم بودند و ما با
هم همسایه بودیم و اُنس، آشنایی و
همکاریمان بیشتر بود یک فعالیت تحقیقاتی
را شروع کردیم. در تهران در سال ۱۳۴۹
ایشان در آن عضویت و همکاری داشتند.(۹)
در این جلسات علمی علاوه بر دکتر مفتح و
دکتر بهشتی آیات گرام موسوی اردبیلی و
مهدوی کنی حضور داشتندو با استفاده از
منابع اصیل اسلامی به تحقیقی ارزنده،
عمیق و گسترده دست زدند. موضوع این کار
تحقیقی مشخص کردن نظام سیاسی
اسلامی و سامان دادن به اندیشه حکومت
اسلامی بود و تأثیر آن، چنان برای عوامل
رژیم رعب آور گشت که بر آنها شدیداً گران
آمد و شهید بهشتی را وادار کردند قم را ترک
کند و به تهران برود البته ایشان ازتهران
همکاری با این جمع علمی و پژوهشی را
ادامه داد و بعد که فشار دستگاه ساواک
کاهش یافت ارتباط خویش را با جلسات
مزبور برقرار نمود، هر چند بعدها ساواک
بسیاری از افراد این تشکّل را دستگیر
کرد.(۱۰) این فعالیت های بنیادین برکات
فراوانی داشت و پس از شهادت دکتر مفتح
بنابر وصیّت ایشان فیش های مربوط به این
مطالعات در اختیار شهید دکتر بهشتی قرار
گرفت.(۱۱)

البته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی
بدین سبب که هر یک از افراد مورد اشاره در
مشاغل حساس و پست های مهم نظام
جمهوری اسلامی مشغول انجام وظیفه
گردیدند فرصت استمرار این کار بدست نیامد
و تحقیقات مذکور گرچه به انجام نرسید ولی
از فیش های موجود به صورت کاربردی
برخی دانشوران استفاده های زیادی نمودند.

در شهرهای استان خوزستان

شهید مفتح از آغاز فعالیت های اجتماعی
ـ سیاسی، مسافرت های تبلیغی خود را به
منبرهای افشاگرانه، روشنگرانه تبدیل ساخته
بود. او در سالهای دهه ۱۳۴۰ هـ.ش که با
قیام امام امت همراه است اغلب به شهرهای
استان خوزستان می رفت و در این مناطق
مساجد را پایگاه فعالیت های خود قرار
می داد. او که بارها به دلیل خطابه های بیدار
کننده با آزارها و فشارهای شدید از سوی
رژیم پهلوی مواجه شده بود با شروع نهضت
امام خمینی همه کوشش های خویش را در
این راستا متمرکز کرد و پیرو تأکید آن رهبر
فرزانه، سخنرانی های آگاه کننده و حرکت
آفرینش آن چنان جوش و خروش و تحولی
در نقاط گوناگون استان خوزستان خصوصاً
آبادان، دزفول، اهواز و خرمشهر ایجاد کرد که
پس از آن دیگر دستگیری های پی در پی و
جلوگیری های پیوسته از رفتن ایشان به
مساجد و منابر مؤثر واقع نشد. ساواک از سر
درماندگی، دکتر مفتح را از ورود به استان
خوزستان منع کرد تا شاید از این طریق
بتواند جلوی جاری شدن این چشمه جوشان
عشق و ایمان را بگیرد و او را از رساندن پیام
جذّاب امام به مردمان مشتاق حقایق باز
دارد.

در تعقیب این مقصد شوم تصاویر
متعددی از شهید مفتح توسط ساواک در
اختیار مراکز مسافربری قرار گرفت.مأموران
این تشکیلات مخوف در تمامی
ایستگاه های راه آهن، گاراژهای مسافربری
و فرودگاهها مراقبت می نمودند که ایشان
وارد استان خوزستان نشود. یکی از
روحانیان که در این برنامه های تبلیغی
همگام با شهید مفتح مشغول فعالیت بوده
است می گوید: برای دهه اول محرم سال
۱۳۴۳ هـ.ش تصمیم گرفتیم به آبادان
برویم، پس از خداحافظی با امام به سوی
آبادان حرکت کردیم. مرحوم شهید مفتح در
آبادان بیش از همه در این جریان پیش قدم
بود. از نظر منبر هم منبر خیلی جالبی داشت
و در مسایل سیاسی بی پرده برای مردم
صحبت می کرد. لذا منبر ایشان در ایام
تاسوعا و عاشورا آن قدر پر حرارت می شد که
گاهی به مسجد می آمدند و می خواستند از
ادامه آن جلوگیری کنند.(۱۲)

دکتر مفتح فعالیت های تبلیغی خود را به
شهرهای این استان منحصر نکرد و در
مواقع مقتضی و ایام ماه مبارک رمضان،
محرم و صفر در اغلب شهرهای استانهای
مرکزی، شمالی و جنوبی از طریق سخنان
پرمحتوا و شیرین و شیوای خود در مساجد و
بر فراز منابر به نشر اندیشه های اسلامی
می پرداخت و حقایقی را برای مخاطبان بیان
می کرد. باتمجید امام خمینی از فعالیت های
خستگی ناپذیر دکتر مفتح، وی تلاش خود را
بیش از پیش ادامه داد تاجایی که دیگر رژیم
شاه وی را عنصری فعال و خطرناک
می دانست. به همین منظور در سال ۱۳۴۷
هـ.ش وی را به نواحی بد آب و هوای جنوب
تبعید کرد و رابطه اش را با قم قطع نمود. با
پایان یافتن دوران تبعید وی، ساواک او را
ناگزیر به اقامت اجباری در تهران کرد. با
سکونت درتهران مبارزه ایشان شکل
دیگری به خود گرفت از آن جا که دور کردن
آیه اللّه مفتح از قم، درس و حوزه موجی از
نارضایتی ها را پدید آورد، با اوج گیری این
مخالفت ها کارگزاران رژیم پهلوی تصمیم
گرفتند در ظاهر برای از بین بردن جوّ
مخالفت و در باطن مشغول نمودن افکار
مفتح به امور فرعی، ایشان را به دانشکده
الهیات دانشگاه تهران بیاورند. شهید مفتح
به شوق هم کاری، با متفکر شهید آیه اللّه
مطهری که در آن زمان مدیریت گروه فلسفه
و حکمت این دانشکده را عهده دار بود و نیز
گشودن باب دیگری از مبارزه، آن هم در
سنگر ارزشمند دانشگاه، این فراخوانی را
پذیرفت و در سمت استاد یار در گروه فلسفه
شروع به کار کرد که در اندک مدتی توانست
در جمع دانشگاهیان موقعیت علمی ویژه ای
بدست آورد. همچنین دو روز از وقت خویش
را به تشکیل جلسات مذهبی در مسجد
دانشگاه صنعتی شریف به دانشجویان
اختصاص داد.(۱۳)

در دانشگاه تهران نیز علاوه بر تدریس
و بسط زمینه های همکاری با شهید مطهری
بنا به دعوت دانشجویان به اقامه نماز
جماعت در مسجد دانشگاه همت گمارد.
سخنرانی های مستدل و با حلاوت ایشان در
مسجد دانشگاه تهران در ترغیب نسل
روشنفکر و تحصیل کرده به معارف اسلامی
اثر بسزایی داشت.(۱۴)

در مسجد الجواد و مسجد

صاحب الزمان(عج)

برنامه های تبلیغی مسجد الجواد در
سال های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۰ زیر نظر آیه اللّه
مطهری بود آیه اللّه مفتح بنا به دعوت
مؤمنان و اهل محلّه به این مسجد دعوت
شد، تا از این سنگر به ارشاد و هدایت جامعه
خصوصاً نسل جوان بپردازد. این مکان
عبادی از معدود پایگاههای عرضه اسلام
راستین و معارف تشیع ناب در تیرگی های
طاغوت و جهالت استبداد بود شهید مفتح به
ایراد سخنرانی و انجام جلسات تفسیر در آن
مسجد پرداخت و از این طریق به روشنگری
و ارتباط افزون تر بین نسل تحصیل کرده و
روشنفکر و اقشار روحانی متعهد و مسؤول
همت گمارد، ارمغان این برنامه مفید جذب
جوانان به سوی اسلام و انس دانشگاهیان با
فرهنگ حوزه بود،(۱۵) آن دانشور سخت
کوش در این مسجد و دیگر مساجد با
تشکیل کلاسهای متعدد برای جوانان در
جهت انتقال علوم اسلامی صحیح کوشش
فراگیر را آغاز نمود که شهدای بزرگوار آیه اللّه
مطهری، دکتر بهشتی، دکتر باهنر و دیگر
دوستان فاضل او را همراهی می کردند،
تدریس درس فلسفه با زبانی ساده و به
شیوه ای در خور فهم نسل جوان و متناسب
با مقتضیات زمان به عهده شهید مفتح بود.
این فعالیت عمیق فرهنگی که اصلی ترین
کانون مبارزه را در برداشت به اهتمام آن
عالم متفکر و دیگر یاران امام بطور جدّی
استمرار یافت.(۱۶)

مسجد صاحب الزمان از دیگر کانون
هایی بود که شهید مفتح طی سخنانی در آن
به افشای وقایع و نشر حقایق و تنویر افکار
جامعه پرداخت، در سلسله بحث هایی تحت
عنوان حکومت اسلامی که در مسجد مزبور
صورت گرفت آیه اللّه مفتح با استناد به
مباحث قرآنی و نکات تفسیری زمینه های
نهضت اسلامی را تشریح نمود و تأکید کرد
نجات جامعه در پرتو اسلام با تمامی ابعادش
بدست می آید.(۱۷)

جویبار معنویت در مسجد

جاوید

این اندیشمند آگاه در سال ۱۳۵۲ برای
ایجاد انسجام و همسویی بین تشکل های
دینی و نیروهای مسلمان و گشودن سنگری
دیگر برای ارائه اسلام راستین، امامت
مسجد جاوید را پذیرفت و در واقع با فعالیت
وی در این مسجد، خلأیی که بعد از بسته
شدن حسینیّه ارشاد بوجود آمده بود، جبران
گردید.(۱۸) بدین گونه مسجد جاوید که توسط
آقای عباس جاوید بنیان نهاده شده بود. به
یکی از کانون های فعالیت فرهنگی آن شهید
تبدیل گشت. او در این مکان مبارک یک
هسته مقاومت تشکیل داد و اکثر اوقات از
سخنرانان متعهد و مبارز که در راه نهضت
اسلامی گام بر می داشتند دعوت به عمل
می آورد تا آن که توانست جوانان و خصوص
دانشجویان را به سوی معارف اصیل و
مباحث زندگی ساز اسلامی ترغیب نماید، او
برای تعمیق بخشیدن به چنین تلاش هایی
با وجود آن که خود متفکری والامقام و
مسلط به علوم اسلامی بود مشورت با
شخصیت هایی چون آیه اللّه مطهری را زیر
بنای حرکت های فرهنگی و آموزشی خویش
قرار داده بود.(۱۹)

وی در مسجد جاوید کتابخانه ای مجهز
و پربار تأسیس نمود و کلاس های گوناگونی
در رشته های تفسیر قرآن، نهج البلاغه،
اصول عقاید، فلسفه، اقتصاد، تاریخ ادیان،
عربی، جامعه شناسی در سطح خواهران و
برادران تشکیل داد که در ارتقاء میزان آگاهی
دینی و تقویت شعور سیاسی قشرهای
مذکور بسیار اثر داشت. در این کلاس ها خود
مفتح، آیه اللّه مطهری، دکتر باهنر و تنی چند
از اساتید برجسته حوزه و دانشگاه مطالب
مورد نظر را با سبکی جدید تدریس
می نمودند.(۲۰)

آقا سخایی در این باره می گوید: شهید
مفتح از من خواسته بود که تعدادی از
دانشجویان را دعوت کنم تا ایشان بتوانند در
مسجد جاوید برای آنها کلاسی ترتیب دهند،
من هم چنین کردم و شهید مفتح هم
کلاسی تشکیل داد که استادان آن خود وی،
علامه محمد تقی جعفری، آیه اللّه بهشتی و
برخی دیگر بودند. در مسجد جاوید
کلاس های گوناگونی را ایشان به طور
ابتکاری ایجاد و دانشجویانی را جذب کرده
بودند. از جمله این کلاس ها فلسفه تاریخ بود
که یکی از دوستان در آنجا تدریس می کرد.
نهج البلاغه را هم شهید باهنر درس
می دادند، استاد کلاس عربی دکتر دبوری
بود. کلاس تفسیر قرآن را هم خود شهید
مفتح اداره می کرد چون ایشان ممنوع المنبر
بودند و اجازه نداشتند سخنرانی کنند در
قالب این کلاس ها مطالبی را بیان
می کردند.(۲۱) کلاس هایی که در مسجد جاوید
تشکیل می شد بویژه جلسه تفسیر قرآن که
توسط دکتر مفتح اداره می گردید از سوی
مقامات امنیتی رژیم پهلوی به شدت کنترل
می شد. گزارش هایی که از این مسجد توسط
ساواک و شهربانی تهیه شده نشان گر
حساسیت ساواک و سایر نهادهای امنیتی در
قبال فعالیت های ایشان است. در یکی از
گزارش هایی که پلیس تهران به ریاست
اداره اطلاعات شهربانی کلّ کشور ارسال
گردیده، آمده است: اطلاعیه واصله حاکی
بود آقای شیخ محمد مفتح، استاد دانشگاه و
پیش نماز مسجد جاوید در جاده قدیم
شمیران که مدتی است ممنوع المنبر
می باشد اخیراً در قسمت شمالی ساختمان
مسجد که نوساز و هنوز نیمه تمام می باشد و
دارای درب جداگانه ای است جهت عده ای از
دختران و پسران جوان که بین آنان
دانشجویان دانشگاه دیده شده اند کلاس
تفسیر قرآن تشکیل داده است. در این
گزارش قید گردیده است: این کلاس تفسیر
روزهای پنج شنبه و جمعه بعد از ظهر در دو
کلاس جداگانه تشکیل می شود، در ادامه
همین گزارش آمده است: ضمن
مراقبت،مشاهده گردید عده ای دختر جوان
که همگی چادر مشکی به سر داشتند و با
خود کیف و کتاب حمل می نمودند از ساعت
۱۳ به تدریج به درب شمالی مسجد مراجعه و
وارد زیر زمین که در آن صندلی و میز قرار
داده شده بود گردیده و تا ساعت ۱۴ حدود
۳۵ نفر دختر در محل فوق اجتماع کرده و
آقای شیخ محمد مفتح نیز مراجعه و مشغول
تدریس بوده اند و کلاس مزبور تا ساعت ۱۸
ادامه داشت… رئیس اداره اطلاعات
شهربانی سرهنگ محمد سجادی در جواب
این گزارش ابلاغ کرد: تا زمانی که نامبرده
بالا(مفتح) ممنوع المنبر باشد مجاز به
تشکیل کلاس درس تفسیر قرآن نبوده و از
آن پس نیز تشکیل کلاس مورد بحث با
کسب اجازه از وزارت آموزش و پرورش
امکان پذیر می باشد. متعاقب این دستور حاج
عباس جاوید مسؤول مسجد به کلانتری
احضار و از وی تعهّد گرفته شد که از تشکیل
جلسه تفسیر قرآن و هرگونه فعالیت غیر
عادی(!) در مسجد جلوگیری شود و مراتب را
به اطلاع دکتر مفتح برساند.(۲۲)

با اوج گیری این فعالیت ها و تبدیل شدن
مسجد جاوید به سنگری مستحکم برای
مبارزه با طاغوت و استقبال فراوان
دانشجویان و طبقات تحصیل کرده، دعوت
از شخصیت هایی چون آیه اللّه مطهری و
آیه اللّه خامنه ای و محتوای غنی روشنگرانه
مسایل مطرح شده در کلاس ها و
سخنرانی ها و انتشار اعلامیه های گوناگون
در سطح وسیع، تلاشهای شهید مفتح در
این سنگر مقدس بر ساواک گران آمد و
اجازه نداد این مسجد بیش از هیجده ماه به
فعالیت های چشمگیر و تأثیر گذار فرهنگی
تبلیغی خود ادامه دهد.

سرانجام در روز سوم آذرماه سال
۱۳۵۳هـ. ش پس از سخنرانی حضرت آیه
اللّه خامنه ای و با هجوم ساواک، مسجد
جاوید تعطیل و دکتر مفتح پس از دستگیری
روانه زندان گردید.(۲۳)

دکتر مفتح به جرم فعالیت های آموزشی
و فرهنگی مد