پاورپوینت کامل امامان وارثان انبیاء ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان وارثان انبیاء ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان وارثان انبیاء ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان وارثان انبیاء ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

بحث است.

«ورثه الانبیاء» سلام بر شما امامان که
وارث امامان هستید. ابتدا باید ببینیم معنای
ارث چیست؟ آنگاه بحث کنیم که امامان از
چه ناحیه ای وارث انبیاء هستند.

معنای ارث

ارث و تراث و وراثت هر سه مصدر
«ورث یرث» است و به معنای آن است که
چیزی از آن کسانی باشد و بعد از مرگ طبق
احکامی خاص بستگان نسبی و سببی مالک
آن گردند.(۱) بنابراین درباره ارث چند مطلب
نهفته است:

۱ـ آنکه «مورّث» از دنیا رفته باشد.

۲ـ آنکه وارث انتساب نسبی یا سببی با
مورّث داشته باشد.

۳ـ آنکه انتقال با مرگ باشد نه داد و
ستد و معامله.

بنابراین در مواردی که این واژه بدون
ملاحظه سه مطلب به کار رفته آنجا یا مجاز
است یا استعاره. و تذکر این نکته مفید است
که مجاز و استعاره موجب زیبائی و صفای
معناست نه ایراد و اشکال یا تحریف!! از
زیبائی های قرآن و نهج البلاغه به کارگیری
همین مجازات است تا جائیکه بزرگانی
همچون سید رضی مجازات القرآن،
المجازات النبویه نوشته اند.

واژه «میراث» در اصل موراث بوده واو
ماقبل مکسور تبدیل به یاء شده است و به
معنای مصدری است که گفتیم و اگر از ریشه
ورث باشد بمعنای مالی است که انسان با
ارث به آن دست می یابد.(۲) واژه «تراث» در
اصل وارث بود واوش تبدیل به تاء شده
است بمعنای مالی است که از مرده برای
ورثه می ماند.

وارثان انبیاء

اینجا باید به این پرسش پاسخ داد که
امامان(ع) از چه ناحیه وارثان انبیاء هستند؟
بی تردید انبیاء مثل همه انسانها دو
شخصیت دارند یکی شخصیت حقیقی و
دیگری شخصیت حقوقی

ارث از امکانات مادی

در بعد شخصیت حقیقی آنچه از
امکانات مادّی انبیاء پس از آن ها باقی بماند
به ارث به وارثان نسبی و سببی آنها می رسد
آنها هم همانند دیگر انسانها از خود ارث
مادّی بجای می گذارند. «و زکریا اذ نادی
ربّه ربّ لاتذرنی فرداً و انت خیر
الوارثین»(۳) و زکریا را به یادآور در آن
هنگام که پروردگارش را خواند و عرض کرد
پروردگارا مرا تنها مگذار(و فرزند برومندی به
من عطا کن) و تو بهترین وارثانی.

در سوره مریم آیه ۵ می خوانیم: «و انی
خفت الموالی من ورائی و کانت امرأتی
عاقراً فهب لی من لدنک ولیایرثنی و یرث
من آل یعقوب و اجعله ربّ رضیّاً»(۴) و من
از بستگانم بعد از خودم بیمناکم و همسرم
نازاست تو به قدرتت ولیّ (جانشین بعد از
من) به من ببخش. جانشینی که از من ارث
ببرد و همچنین وارث آل یعقوب باشد و او را
مورد رضایت خود قرار ده.

«ارث» در این آیات را اگر با توجه به
شواهد و قرائن ارث مادی نگیریم حداقل آن
است بگونه ای معنا کنیم که ارث مادی را هم
شامل باشد چون آنچنانکه مورد مخصص
نیست، نمی توان آیات را بگونه ای معنا کرد
که مورد را شامل نباشد. استناد حضرت
صدیقه طاهره سلام اللّه علیها به آیه شریفه
در مورد ارث فدک زنده ترین سند تفسیر آیه
است که مراد از ارث در آیه «ارث مادّی»
است. و هیچ مانعی ندارد پیامبری مثل
حضرت زکریا نگران آن باشد که بعد از او
امکانات مادّی اش در دست نااهلان قرار
گیرد خصوصاً با توجه به دو نکته:

۱ـ در آن زمان بنی اسرائیل هدایا و
نذورات فراوانی برای احبار(علمای یهود)
می آوردند و زکریا رئیس احبار بود (نور
۳۲۳/۳) و قهراً اموال فراوانی نزد او بود.

۲ـ همسر زکریا از دودمان حضرت
سلیمان بن داود بود و با توجه به وضع مالی
خوب حضرت سلیمان و داود اموالی را به
ارث برده بود و اینها نزد زکریا بود.

بر اساس این آیه است که باید حکم به
جعلی بودن حدیثی که می گوید: «نحن
معاشر الانبیاء لانورث»(۵) ما انبیاء چیزی
به ارث نمی گذاریم، بنمائیم. زیرا که این
حدیث با قرآن سازگار نیست.

«ابوبکر» گفت: انی سمعت رسول اللّه
(ص) یقول: نحن معاشر الانبیاء لانورّث
ذهبا و لا فضّه ولاداراً و لا عقاراً و انما
نورّث الکتاب و الحکمه و العلم و النبوه و
ماکان لنا من طعمه فلاولی الامر بعدنا ان
یحکم فیه بحکمه.(۶)

از پیامبر شنیدم که ما طائفه پیامبران
طلا و نقره، خانه و زمینی را برای کسی به
ارث نمی گذاریم بلکه تنها کتاب و حکمت و
علم و نبوت را ارث می گذاریم و هر آن چه از
ما به جا ماند از آن ولی امر بعد از ماست و او
به هر شکل که صلاح دید عمل می کند.
عقل و نقل هر دو حکم به جعلی بودن
حدیث می کند زیرا:

اولاً: اگر این حدیث درست بود هرگز
حضرت صدیقه طاهره ارث خود را
نمی طلبید. حضرت زهرا معصومه(س) است
و فعلش همانند قولش حجت است. در
همان مجلس حضرت زهرا پاسخ داد که:

فقالت سبحان اللّه ما کان ابی رسول
اللّه عن کتاب اللّه صادفاً ولالاحکامه
مخالفا بل کان یتبع اثره و یقفوا سوره
افتجمعون الی الغدر اعتلالاً علیه بالزور و
البهتان و هذا بعد وفاته شبیه بما بغی له من
الغوائل فی حیاته هذا کتاب اللّه حکما عدلاً
و ناطقا فصلایقول یرثنی و یرث من آل
یعقوب و یقول ورث سلیمان داود.(۷)

حضرت زهرا فرمود: پاک و منزه است
خداوند (این کلمه در مقام تعجب گفته
می شود) هیچگاه پدرم رسول خدا(ص) از
کتاب خدا اعراض نمی کرد و با احکام آن
مخالفتی نداشت بلکه پدرم از احکام قرآن
تبعیت می کرد و دنباله رو سوره های آن بود
آیا همه جمع شده اید و می خواهید خیانت
کنید و به حرف باطل و تهمت به پیامبر
علت می آورید. این خیانتی که بعد از رحلت
پیامبر می کنید شبیه همان ظلمها و غائله
هائی است که در زمان حیاتش داشتید این
کتاب خداست که داوری است عادل و
سخنگوئی است که حق را از باطل جدا
می کند این قرآن است (که از زبان حضرت
زکریا می گوید) خدایا فرزندی به من بده که
وارث من و آل یعقوب باشد و می فرماید
سلیمان از داود ارث برد…

ثانیا: این چگونه حدیثی است که مولی
علی(ع) که باب مدینه علم النبی(ص) است
از پیامبر نشنیده!!حضرت زهرا نشنیده!!
اینهمه مسلمان نشنیدند! فقط ابوبکر شنیده
است!

ثالثاً: اگر این حدیث درست بود غیر از
عائشه از همسران پیامبر(ص) از حضرت
می شنیدند در حالی که آنرا از حضرت نشنیده
بودند و در پی آن بودند که ارث خود را
مطالبه کنند.(۸)

رابعاً: عائشه خود معترف است که این
حدیث را فقط ابوبکر از پیامبر نقل کرده
است.(۹)

خامساً: بر فرض که حدیث از حیث سند
بی مشکل باشد مضمون خبر است نه انشاء
(آنچنانکه ابوبکر به آن استناد می کرد) یعنی
انبیاء به مناسبت مقام زهد و ورعی که دارند
آنچه از مال دنیا در اختیار دارند و در راه خدا
به مصرف می رسانند و چیزی از امکانات
مادّی خود به جای نمی گذارند نه آنکه مراد
آن باشد که آنان از قانون کلی ارث مستثنا
هستند. اگر مقام انشاء بود مناسبت مقام
اقتضاء می کرد که حقیرترین مال را ذکر کند
و بفرماید: نحن معاشر الانبیاء لانورّث حتی
التافه القلیل؛ ما طایفه انبیاء ارث نمی گذاریم
حتی اشیاء بی ارزش و قلیل را نه آنکه طلا
و نقره و خانه و ملک را اسم ببرد.(۱۰)

ممکن است این سؤال مطرح شود که
نظیر این حدیث در کتابهای معتبر شیعی
مثل اصول کافی آمده است در روایتی از
حضرت امام صادق (ع) رسیده که حضرت
فرمود: «انّ العلماء ورثه الانبیاء و ذاک انّ
الانبیاء لم یورثوا درهما و لادیناراً و انما
اورثوا احادیث من احادیثهم…(۱۱) عالمان
دینی وارثان انبیاء هستند بدینجهت که
پیمبران پول، طلا و نقره به ارث نمی گذارند
و تنها حدیثهائی از احادیثشان را به جای
می گذارند.»

پاسخ آن است که اولاً حدیث از جهت
سند ضعیف است چون در سند ابی البختری
هست که کنیه وهب بن وهب است در
مواردی حضرت امام رضا(ع) او را تکذیب
کرده تا جائیکه درباره او گفته شده «من
اکذب البریه» دروغگوترین مردم است.(۱۲)
مرحوم مجلسی در مرآه العقول فرموده
الحدیث ضعیف(۱۳) و اینگونه نیست که تمام
احادیث کتاب کافی را بتوان اصطلاحاً
صحیح نامید.

ثانیا: با صرف نظر از سند معنای روایت
این نیست که اگر پیامبری مالی داشت به
ارث برده نمی شود بلکه معنای روایت
اینست که پیامبران مال قابل توجهی
نداشتند آنان علمشان را برای امت باقی
گذاشتند و چیزی هم که مردم باید از
پیامبران انتظار داشته باشند دانش و حکمت
و آثار نبوت است نه مال و ثروت و بخشیدن
فدک به حضرت زهرا(س) و تملیک به
حضرت نمودن و آنرا ملک شخصی حضرت
زهرا(س) قرار دادن بدینجهت بود که این
اموال در بیت امامت و ولایت باشد و علاوه
بر تأمین زندگی شخصی در جهت پیشرفت
امر ولایت به کار گرفته شود.

این ارث انبیاء در بعد حقیقی لکن در
مقام بحث نظر به ارث از این نگاه نیست.
بلکه مراد ارث از نگاهی دیگر است.

وراثت معنوی

مراد از ارث در اینجا در ابعاد شخصیت
حقوقی پیامبران است برخی از این ابعاد
عبارتند از:

الف ـ انبیاء به اذن خداوند ولایت
تکوینی داشتند. یعنی می توانستند با اذن
خداوند در جهان آفرینش و تکوین تصرف
کنند و برخلاف عادت و جریان طبیعی عالم
اسباب حوادثی را به وجود آورند مانند زنده
کردن مردگان و بازگرداندن بینائی به کور
مادرزاد توسط حضرت عیسی(۱۴) باد در
اختیار حضرت سلیمان قرار گرفتن(۱۵) با یک
چشم بهم زدن احضار تخت بلقیس. (۱۶)

این اختیارات را خداوند