پاورپوینت کامل دعای عرفه منشور جاویدان توحید ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعای عرفه منشور جاویدان توحید ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعای عرفه منشور جاویدان توحید ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعای عرفه منشور جاویدان توحید ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

۳۹

عرفه روز دعا و روز نیایش و مناجات با
پروردگار عالمیان است، دعائی که طبق
فرموده علی(ع) همه هستی انسانهاست.
اساساً انسان از خودش چیزی ندارد و در این
عالم او فقط مالک دعاست. علی(ع) با اشاره
به این معنی در دعای کمیل می فرماید: یا
سریع الرّضا اغفر لمن لایملک الّا الدّعا؛(۱)
دعا تنها وسیله و ابزار در دست انسان است
و او با همین سلاح می تواند به
خواسته هایش برسد که همان سلاح انبیاء
است. امام رضا(ع) فرمود: «علیکم بسلاح
الانبیاء؛(۲) بر شما باد که خود را به سلاح
انبیاء مجهز کنید» و توضیح می داد که آن
سلاح همان دعاست. امام حسین(ع)
ناتوانترین مردم را کسی می داند که از دعا
کردن عاجز باشد و می فرماید: اعجز النّاس
من عجز عن الدّعاء؛(۳) به همین جهت در
روز عرفه گرچه روزه گرفتن مستحب است
امّا به خاطر اهمیت آن فرموده اند که اگر روزه
موجب ضعف می شود و از دعا کردن باز
می دارد دعا خواندن بر روزه تقدم دارد.(۴)

یکی از زیباترین و شیرینترین دعاها مناجات
امام حسین(ع) در روز عرفه می باشد.
آن حضرت در این دعای پرمحتوا و شیوا که
در عصر روز عرفه و مناسبترین وقت دعا
عرضه شده است، عالیترین مضامین
توحیدی را در قالب کلماتی دلنشین بیان
می کند. روح عرفان و معرفت در عرصه
توحید الهی در فرازهای مختلف این دعا
موج می زند و سالکان راه حقیقت را در طی
مراحل سیر و سلوک استوارتر، مصمم تر و
مشتاق تر می سازد. امام حسین(ع) این
مناجات عاشقانه را در فضائی معنوی و در
کنار کعبه مقدسترین جایگاه مسلمانان و با
دلی پرسوز و چشمانی اشکبار قرائت کرده و
به عنوان منشور جاویدان توحید برای اهل
ایمان به یادگار گذاشته است.

به حقیقت می توان گفت که اگر از آن
بزرگوار به غیر از همین مناجات سخن
دیگری برای رسیدن به حق و معرفت الهی

به جای نمانده بود اهل عرفان و ایمان را
همین کلمات عارفانه و حیاتبخش بس بود
در حالی که دعای عرفه بخش اندکی از
معارف بلند و اندیشه های عبادی، عرفانی،
اجتماعی و سیاسی حضرت اباعبداللّه
الحسین(ع) را به پیروان حقیقت جوی آن
حضرت ارائه می کند.

حضرت آیه اللّه جوادی آملی در مورد
این دعای دلنشین و انسان ساز می نویسد:
مهمترین نیایشی که جنبه سیاسی، عبادی
حج و زیارت را به خوبی تبیین می کند دعای
عرفه عارف معروف در بین اهل معرفت و
سیر شاهدان کوی شهود و شهادت، سالار
جانبازان میدان نبرد توحید علیه طاغوت، و
سرور پاکان و آزادگان، در ساحت فضیلت
حضرت حسین بن علی(ع) است. این دعا
هم دستور کفر ستیزی و راه طاغوت زدایی و
رسم سلحشوری و سنت سرکوبی
جنایتکاران را ارائه می کند و هم ستایش
حکومت اسلامی و تقدیر دولت مکتبی و
ظهور ولایت الهی را نشان می دهد و هم

تجلی هستی و ذات اقدس خداوند و ظهور
گسترده و همه جانبه آن ذات مقدس و
خفای هرچه غیر اوست در پرتو نور او و
پی بردن به او از خود او به غیر او بها ندادن و
غیر او را به او شناختن و ذاتش را عین
شهود و مستغنی از استشهاد دانستن را
تفهیم می کند.(۵)

با توجه به اهمیت این مناجات توحیدی
در این نوشتار به بررسی فرازهائی از
آن می پردازیم.

فرجام ستمگران

امام در نخستین فرازهای دعا بعد از
حمد و ثنای الهی و شمارش صفات جمیل
حضرت حق می فرماید: هو للدّعوات سامعٌ
و للکربات دافعٌ و للدّرجات رافعٌ و
للجبابره قامعٌ فلا اله غیره؛او نیایش دعا
کنندگان را می شنود و گرفتاری هایشان را
رفع می کند و درجات آن را بالا می برد و
جبّاران و ستم گران را ریشه کن و سرکوب
می سازد چرا که هیچ معبود حقی به غیر از
او نیست.

حضرت ابا عبداللّه ستم گران را به
عنوان مهمترین مانع راه سعادت و توحید
بیان می کند و تا فرهنگ ظلم و ستم و
قدرت بیداد حاکم باشد مردم نخواهند
توانست به سوی کمال قدم بردارند. برای
همین یکی از سنت های الهی در طول
تاریخ مجازات ستم پیشه گان بوده است.
قرآن در این زمینه می فرماید: فلمّا نسوا
ماذکّروا به فتحنا علیهم ابواب کلّ شی ءٍ
حتّی اذا فرحوا بما اوتوا اخذناهم بغتهً فاذا
هم مبلسون؛(۶) هنگامی که «ستمگران
نعمتها و اندرزهای ما را» فراموش کردند ما
نخست درهای نعمت را به رویشان گشودیم
و آنان کاملاً خوشحال شده (و به آن دل
بستند) امّا ناگهان (حال) آنها را گرفتیم و
همگی مأیوس و ناامید شدند. فقطع دابر
القوم الّذین ظلموا؛(۷) و به این ترتیب دنباله
زندگی ستم پیشگان بریده شد. به گفته
صائب تبریزی:

ظالم به ظلم خویش گرفتار می شود

از پیچ و تاب نیست رهائی کمند را

شوق و افتخار به مقام بندگی

سعدی تو کیستی که دم دوستی زنی

دعوی بندگی کن و اقرار چاکری

بی تردید اگر انسانها مقام و موقعیت
خویش را در برابر آفریدگار هستی دریابند و
با کمال بندگی به آن اعتراف کنند هرگز از
موازین و حدود الهی پافراتر نخواهند گذاشت
و به حقوق دیگران نیز بی اعتنائی نخواهند
کرد شناخت مقام عبودیت در مقابل حضرت
رب الارباب و رعایت حدود آن بنده را به
مقامات عالی انسانی نائل کرده و او را به اوج
افتخار خواهد رسانید.

گر تو خواهی حرّی و آزادگی

بندگی کن بندگی کن بندگی

از خودی بگذر که تا یابی خدا

فانی حق شو که تا یابی بقا

حضرت امام حسین(ع) در بخش
دیگری می فرماید: «اللّهم انّی ارغب الیک
و اشهد بالرّبوبیّه لک مقرّاً بانّک ربّی و
الیک مردی ابتدأتنی بنعمتک قبل ان اکون
شیئاً مذکورا؛ خداوندا! من مشتاق تو هستم
و به ربوبیت تو گواهی می دهم بارالها! من
اقرار می کنم که تو پروردگار منی و بازگشت
من به سوی تو خواهد بود. خداوندا (تو آنقدر
مهربان و رئوف هستی که) قبل از آنکه من
چیزی قابل ذکر باشم مرا نعمت وجود و
هستی بخشیدی!». حضرت علی(ع) نیز در
این زمینه مقام بندگی را تبیین کرده و آنرا
بالاترین افتخار انسانی قلمداد می کند و
می فرماید: «الهی! کفی بی عزّاً ان اکون لک
عبدا و کفی بی فخراً ان تکون لی ربّا؛(۸)
خدایا این عزت و شکوه مرا بس که عبد تو
باشم و این افتخار و سعادت مرا کافی است
که تو پروردگار من باشی».

سپاس از فضای توحیدی

امام حسین(ع) از والاترین نعمتهای
الهی پرورش در فضای عطرآگین توحیدی و
حکومت الهی می شمارد. چرا که یکی از
مؤثرترین عوامل تربیتی و تأثیرگذار در
شخصیت انسانی محیط و جامعه ایست