پاورپوینت کامل پرتوهای پرفروغ غدیر خم ۹۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پرتوهای پرفروغ غدیر خم ۹۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پرتوهای پرفروغ غدیر خم ۹۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پرتوهای پرفروغ غدیر خم ۹۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

از غار حراء تا غدیر خم

تا زد نبی به نام علی نقش رهبری

نقش مخالفان همه، نقش برآب شد

بر جن و انس، رهبر و مولاو پیشوا

بعد از نبی، به امر خدا، بوتراب شد

آنها که بود در دلشان کینه علی

دلهایشان زآتش حسرت کباب شد

هر بنده ای که دامن مهر علی گرفت

فارغ زهول و وحشت روز حساب شد

هر کس که گشت داخل فیض ولایتش

ایمن به روز حشر، ز بیم عذاب شد

نوروز شیعیان جهان، عید مرتضی است

روزی که شادمان، دل ختمی مآب شد(۱)

بعثت نبی اکرم (ص) و ظهور اسلام در
جهان را می توان برجسته ترین تحول در تاریخ
زندگی انسان ها تلقی کرد، خاتم رسولان برای
نشر، گسترش، معرفی و تثبیت این آیین آسمانی
بر اساس تعالیم وحی و موازین معجزه جاویدش
یعنی قرآن کریم، زحمات زیادی را متحمّل
گردید امّا استمرار، تکمیل و تتمیم برنامه های
نبوت، به امامت و رهبری ائمه هدی بستگی
داشت که رویداد روشنی بخش غدیر این مهم را
تحقق عینی و عملی بخشید و وقوع آن با
توصیه ای از سوی خداوند متعال به خاتم
رسولانش یعنی حضرت محمد(ص) اتفاق افتاد.

ختم کننده رسالت فرستادگان الهی در زیر
باران تهمت و مخالفت و مخاصمت بنای امتی
مسلمان و واحد را پی ریخت، نخستین افراد این
جامعه موحّد یعنی حضرت خدیجه و مولا
علی(ع) به حضرتش ایمان آوردند و حمایت از
اندیشه، آرمان و مبانی پیامبر را وجهه همّت
خویش قرار دادند. هدف بعثت رسول اکرم(ص)
بنیان نهادن امتی وسط بود، خدا و رسولش بر
آن بودند که بذر ایمان در دل های مؤمنان
موقعی به بار می نشیند که مجموعه شرایطی
برای بالیدن آن فراهم گردد و در غیر این صورت
بوستان روح افزای رسالت، وحدت، همدلی و
همراهی خود را از دست می دهد و تند باد
حوادث آن را دچار پژمردگی و خزان زدگی
می نماید و در این حالت گلستان معطر نبوی
نمی تواند نتایج مطلوب و رایحه معطر خود را
عالم گیر سازد. از این روی پیامبر اعلام کرد
آیینی که وی آورده است همه مردمان جهان را
مورد خطاب قرار می دهد و بین آنان از نظر نژاد،
توانایی مالی، تشخص های قومی و قبیله ای
تفاوتی قائل نمی گردد و صرفاً پرهیزگاری و
فضیلت های معنوی عامل برتری های افراد
است نه چیز دیگری.

در مکّه به رغم عداوت ها و خصومت های
شدید، این جامعه پی ریزی گردید و با هجرت
پیامبر از مکه به مدینه، آن حضرت در صدد
گردید تا گسترش چنین امتی را جدی تر و
استوارتر پی گیرد. جامعه ای که نبی اکرم(ص) در
مدینه پایه ریزی کرد در واقع صورت عملی
تعالیمی بود که حضرتش به نشر و تبلیغ آن
مبعوث گردیده بود و طبیعی است که ایشان باید
برای اداره چنین امتی و نیز سرنوشت آتی آن
حسّاس باشد. فریاد فرحزای وحی از سرزمین
حجاز عبور کرده و به قلمروهای دیگر در آسیا و
آفریقا رسیده بود، طی بیست و سه سال
مجاهدت و استقامت حضرت محمد(ص)
جامعه ای که تشکیل آن آرزوی دیرینه ایشان
بود، شکوهمندانه شکل گرفت اما اکنون آن
فرستاده الهی در آستانه گذر از جهان فانی به
سوی جهانی ابدی است و باید هرچه زودتر
دعوت حق را لبیک گوید و زینت بخش قدسیان
در سرای دیگر گردد، آیا این نهاد نوپا را که با
مشقتی وافر پدید آورده است در این لحظات آخر
رها سازد و در موقعی که اشرافیت زخم خورده
جاهلی، امپراتوری های ایران و روم و منافقین
داخلی کمر به فروپاشی آن بسته اند تا پیامی را
که هر روز پرطنین تر می گردید و پوسته های
زمان و مکان را می شکافت، آن را خاموش
نمایند، نسبت به اداره آن تصمیمی نگیرد.
بنابراین پیامبر در برابر این یورش های وحشیانه
و توطئه های خطرناک می خواهد اقدامی جدّی
بنماید. امّا کیست که بتواند تحمل چنین باری
گران را داشته باشد، او کسی جز حضرت علی(ع)
نمی باشد. در واقع این پیشگام راستین که برای
رهبری و امامت مورد تربیت و پرورش مستقیم
شخص رسول اکرم (ص) قرار گرفت، جز او
کسی نیست، هم او بود که به مسایل و مشکلات
دینی و علمی امت را پس از خاتم رسولان به
صورتی بارز و چشمگیر پاسخگو بود و در هر
زمان مناسب، حقایق اسلام و سنّت پیامبر را
آشکار می ساخت. او تنها کسی بود که در خانه
خدا دیده به جهان گشود و در پرتو پرورش های
پرمایه نبی اکرم (ص) نشو و نما نمود. برای او
فرصت ها و زمینه هایی از همکاری با پیامبرو
قدم جای رسولخدا(ص) نهادن پیش آمد که
برای هیچ یک از صحابه نزدیکان خاتم انبیاء و
مسلمانان صدر اسلام اعم از مهاجرین و انصار
پیش نیامد. شواهد و دلایل فراوانی از حیات در
آمیخته پیامبر با امام امیرالمؤمنین (ع) در دست
است و اثبات می کند که آن رسول الهی، ایشان
را به منظور رهبری جامعه پس از خود مهیا
می ساخت آنگاه که امام مظلومان و مؤمنان
پرسش های خود را از پیامبر خاتمه می داد، خود
رسول اکرم(ص) بحث ها را پی می گرفت و او را
با تعالیم نورانی وحی آشنا می ساخت. با وی
ساعات زیادی از شب و روز را خلوت می کرد و
دیدگان امام اوّل را بر مفاهیم دین خدا،
مشکلات راه و شیوه های عمل تا آخرین روز
حیاتش باز می نمود. در پاسخ به این پرسش که
چگونه علی(ع) از طرف رسول خدا به مقام
زعامت امّت انتخاب گردید، ابن عباس می گوید:
زیرا علی(ع) پیش از همه ما به پیغمبر ملحق
گردید و به وی ایمان آورد و پیوستگی و نزدیکی
او به رسول خدا از همه ما شدیدتر و محکم تر
بود.(۲) در جای دیگر از وی نقل شده است که
می گفت: نبی اکرم(ص) هفتاد وصیت به علی(ع)
نمود که به کسی غیر از او چنین وصایایی
نکرد.(۳)

ضرورت تعیین رهبری

در فرهنگ قرآنی و روایی و منابع تاریخی
این واقعیت آمده است که جامعه های بشری در
همه شرایط رهبر و راهنما داشته اند و روزی بر
انسان نگذشته است که بدون مدیر زیسته باشد.
حضرت رضا(ع) فرموده اند: هیچ امت و ملتی را
نمی یابم که بدون پیشوا به حیات و معیشت خود
رسیده باشد. در کارنامه همه صالحان و
شایستگان آمده است که در زمان حیات خویش،
هیچ گاه از تعیین جانشین برای خود غافل
نبوده اند. آدم ابوالبشر وصی داشت، ابراهیم
خلیل(ع) جانشین تعیین کرد، زکریای پیامبر
وارث خواست، عیسی روح اللّه و موسی کلیم
اللّه(ع) وصی و خلیفه داشته اند و رسول مکرم
اسلام دوازده جانشین را با نام و نشان، کنیه و
لقب معرفی نمود و این حدیث در منابع اهل
سنت به عنوان روایت قطعی و متواتر آمده است
در سیره سنت نبوی آمده است حضرت رسول
اکرم(ص) هرگاه می خواست مدینه را برای هر
موضوعی از جمله جبهه و جهاد، سفر عمره و
حج ترک گوید جانشینی برای خود تعیین
می نمود تا نماز جمعه و جماعت را برگزار نماید و
در هیچ موردی بر خلاف این ضابطه عمل نشده
است و حال چگونه برای پس از بدرود حیات
خود کاری انجام ندهد. ده سال از هجرت پیامبر
می گذرد. در خلال این مدت شالوده دین مقدس
اسلام در پرتو کوشش شبانه روزی حضرت
محمد(ص) و یاران باوفایش گذارده شده است.
دامنه تعلیمات قرآنی به دیگر نقاط جهان رسیده
است. اوضاع پریشان قبایل عرب با تدبیر
خردمندانه نبی اکرم(ص) سامان یافته است.
آتش فتنه ها، قتل هاخاموش شده و نغمه دوستی
و برادری «انّماالمؤمنون اخوه»، دل ها را به هم
نزدیک ساخته و رشته استواری از اتحاد و هم
بستگی پدید آورده است.

اقوام و طوایف بسیاری در پرتو دستورات
سعادت بخش رسول خدا(ص) به آیین مقدّسش
گرویده اند، دژهای مستحکم یهودیان معارض به
پایمردی دلاوری رزمندگان اسلام گشوده شده
است. سرداران فاتح لحظه به لحظه به
دروازه های امپراتوری های ایران و روم نزدیک تر
می شوند، قیام حکیمانه آخرین فرستاده الهی در
برابر جاهلیت، بت پرستی و شرک، اجتماعات
گوناگونی را به کیش اسلام فراخوانده است.
اینک پس از عمری تلاش و کوششی ده ساله
دور از موطن اصلی، پیشوای شصت و سه ساله
اسلام مصمم است به منظور برگزاری مراسم
حج به شهر مکّه سفر کند و برای آخرین بار در
آیین عبادی سیاسی و نیز بزرگترین و
مقدس ترین گردهم آیی مسلمین که در ماه
ذیحجه در اطراف خانه خدا تشکیل می گردد،
حضور یابد. خبر تصمیم حضرت محمد(ص) به
سفر حج و اعلام حرکت آن وجود بزرگوار به
سوی کعبه معظمه انبوهی از مسلمانان را
همچون جویبارهایی به سوی مدینه سرازیر
نمود. مردمانی که از راههای دور و نزدیک طی
طریق می کنند تا به حضرتش اقتدا کنند و هم
سفرش باشند و افتخار برگزاری این سنّت مهم
را در حضورش درک کنند.

دریافت پیام وحی

پیامبر ضمن برگزاری مراسم حج، چگونگی
انجام اعمال این عبادت دسته جمعی را به
حاضران آموزش داده و در این زمینه میراثی
گرانقدر را برای آیندگان برجای نهادند و
بدین گونه برای نخستین بار مردم مناسک حج و
اعمال آن را از پیامبرشان فرا گرفتند.(۴) پس از
انجام اعمال حج، پیامبر پیاده همراه جمعیت به
سوی مسجد خیف حرکت کرد، آن حضرت از
این که توانسته بود فریضه حج را انجام دهد و به
فرمان خدا عمل کند و مسلمانان را با این عبادت
آشنا کند شادمان بود امّا موضوعی در ذهن
مبارکش نقش می بست که به آن اندیشه
می نمود، زیرا وظیفه دیگری را در نظر داشت و
آن جانشینی پس از خودش بود. پیامبر همواره
نگران بود که مبادا پس از رحلتش در میان افراد
جامعه اسلامی تفرقه ایجاد شود و اخوّت از
میانشان رخت بربندد و دوباره تعصّب های
قبیله ای زیان بار قبلی، گریبان گیر مردم شود.
پیامبر به روشنی متوجه این واقعیت بود که امت
اسلامی به رهبری عادل، عالم و دلسوز و
شایسته نیاز دارد که اگر او بعد از وی زمام امور
جامعه را قبول نکند تمام زحمات گرانبهایش
بهدر خواهد رفت همچنین او خوب می دانست
کسی باید این مسؤولیت خطیر را بپذیرد که از
آغاز زندگی لحظه ای عقاید و افکارش به شرک و
ظلم آلوده نشده است. در دامن وحی بالیده و
برای پیشبرد دین خدا پیشقدم بوده و در غزوات
و نبرد با مشرکان و منافقان سربازی شجاع و
فداکار بوده است. در علم و معرفت و ایمان
سرآمد مهاجر و انصار است و در قضاوت
شخصی بی نظیر، امیال نفسانی را در تمامی
عرصه ها مهار کرده است و بر آنها غالب آمده
است. پیامبر در این فکر بود و همچنان آرام و با
وقار در حال حرکت و هنوز چند قدمی تا مسجد
خیف باقی مانده بود که ناگهان پیک وحی
حضرت جبرئیل امین فرود آمد، رسول خدا(ص)
از مردم فاصله گرفت، فرشته به سخن آمد و
گفت: ای محمد خداوند به تو سلام می رساند و
می فرماید: ای فرستاده ام زمان رحلت تو فرا
رسیده است و کسی را از این کوچ ابدی گریزی
نمی باشد. پس به عهدهای خود وفا کن، وصایا را
با امت مسلمان در میان بگذار، آنچه از میراث
انبیاء نزد توست همه را به وصی خود تسلیم کن
که او حجت من و ولیّ من پس از تو خواهد بود.
مردم را از این امر مطلع گردان و میثاق مسلمین
را با او محکم گردان و برایش بیعت بگیر.(۵)
رسول اکرم(ص) در حالی که به بیانات جبرئیل
گوش فرا می داد، خطاب به وی فرمود: ای
فرشته الهی، برای مردم و آینده آنان از منافقان
واهمه دارم و خوف آن می رود که پس از من
امّت دچار پراکندگی و هزیمت شوند، از دین خدا
خارج گشته و به دوران جاهلیت و شرک باز
گردند کینه افرادی در ظاهر مسلمان را نسبت به
او(حضرت علی(ع)) می شناسم و شدت خصومت
مخالفان را احساس می کنم مگر این که
پروردگار، وی را از شرارت و نقشه دشمن حفظ
کند و افزود ای جبرئیل از خداوند بخواه که چنین
مصونیتی را عنایت فرماید، پیامبر بعد از این
مطالب به سوی جمعیت بازگشت و انبوه جمعیت
همراه ایشان وارد مسجد خیف شدند تا
نماز بگذارند.

رسول خدا(ص) نماز را اقامه نمود و تصمیم
گرفت مکه را به قصد مدینه ترک کند، هنوز بر
مرکب خویش سوار نشده بود که بار دیگر پیک
وحی آمد و ندا داد: ای محمد، پروردگارت به تو
درود می فرستد و می فرماید: پیام مرا به مردم
برسان و به آنان بگو که او پس از تو امام
این امّت است. بگو که هر کس رهبری او را
به رسمیت بشناسد مؤمن است و کسی
که ولایت او را انکار کند کافر است. ای محمد
به مردم بگو که اطاعت از او پیروی از تو و
متابعت از امر خداوند است و سرپیچی از
فرمانش، نافرمانی کردگار است بگو که مؤمنان
به او اهل بهشت و کافران نسبت به او
دوزخی اند.(۶)

پیامبر از جای خویش برمی خیزند، اصحاب
به سوی ایشان می شتابند، رسول اکرم(ص)
فرمودند:باید همه حرکت کنیم و به سوی مدینه
طی طریق می کنند. کاروان به مسیر خود ادامه
می دهد تا به سرزمین «رابغ» می رسند که تا
منزل جحفه سه میل فاصله دارد. از این محل
هم آن حج گزاران عبور می کنند و به توقفگاهی
به نام «کراع غمیم» رسیدند در حوالی این مکان،
غدیر خم قرار دارد که کاروان به آن رسید. اینجا
محل تقاطع مسیرها و راه عبور و نقطه جدا
شدن مردم مصر،عراق، مدینه و نجد از یکدیگر
است. پیامبر همراه جمعیت به برکه خم رسیده
بودند که جبرئیل خطاب به پیامبر(ص) این آیه
را تلاوت نمود: «یا ایها الرسول بلّغ ما انزل
الیک من ربّک و ان لم تفعل فما بلّغت
رسالته و اللّه یعصمک من النّاس انّ اللّه
لایهدی القوم الکافرین؛(۷) ای فرستاده ما (ای
پیامبر) آنچه را از پروردگارت بر تو فرو فرستاده
شده است به مردم برسان. اگر چنین نکنی امر
رسالت او را اذا نکرده ای. خداوند تو را از (شر)
مردم حفظ می کند که پروردگار، مردم کافر را
هدایت نمی کند».

پیامبر با دریافت وحی با شادمانی از شتر
خویش پیاده گردید و خدای را سپاس گفت و
احساس نمود زمان حادثه مهمی فرا رسیده
است و باید موضوع سرنوشت سازی را برای
مردم آشکار سازد، از این جهت دستور داد
کاروان ها توقف کنند و گروهی که هنوز نیامده اند
و عدّه ای که جلو رفته اند به سوی غدیر خم
بیایند و به آن جمع ملحق گردند. حوالی ظهر
است و گرمای هیجدهم ذیحجه بیداد می کند.
یکصد و بیست هزار نفر از مردم در آن جا جمع
می شوند، مسلمانان در دریای افکار خود غوطه
ور بودند و به این نکته می اندیشیدند که چه
موضوع حیاتی پیش آمده است که باید در آن
گرمای طاقت فرسا جمع شوند که ناگهان مؤذّن
فریاد زد نماز جماعت. از شدت خشونت هوای
آن بیابان مردم بخشی از ردای خود را بر سر و
قسمتی را بر زیر پا افکنده بودند. سلمان فارسی،
ابوذرغفاری، مقداد بن اسود کندی و عمار یاسر
برای پیامبر با استفاده از چوب درخت ها سایبانی
با چادر برپا کردند. در زیر این فضای کوچک که
در آن بیابان سایه ای ایجاد کرده بود منبری از
سنگ ها و رواندازهای شتران فراهم ساختند تا
حضرت پیامبر اکرم(ص) وقتی بر روی آن
می ایستد و خطابه می خواند بر همه مردم
مشرف باشند.(۸)

حاضران برای اقامه نماز جماعت آماده
شدند، طنین بانگ اللّه اکبر آنان را به سوی نماز
فرا می خواند حضرت محمد(ص) نماز ظهر را با
آن جماعت به جای آوردند. سپس در حالی که
آن انبوه جمعیت پیرامون ایشان حلقه زده بودند
به سوی همان نقطه فرازینی که قبلاً مهیا شده
بود رفتند تا به آن افراد مسلّط باشند، از میان
مردم همهمه هایی به گوش می رسید، همه در
انتظارند تا مشاهده کنند پیامبر از پیک وحی چه
پیامی برای آنان دارد، چشم ها به آخرین فرستاده
خداوند دوخته شده است، نفس ها در سینه ها
محبوس گردیده و بی صبر