پاورپوینت کامل مزار امام حسین(ع) از آغازین روز ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مزار امام حسین(ع) از آغازین روز ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مزار امام حسین(ع) از آغازین روز ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مزار امام حسین(ع) از آغازین روز ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۴

پس از شهادت امام حسین(ع) در روز
دهم محرم الحرام سال ۶۱ هجری و ترک
لشکر ابن سعد از میدان جنگ، جنازه امام
حسین(ع) و یاران او بر زمین ماند.

آنگاه تعدادی از قبیله بنی اسد که از
قدیمی ترین قبایل عربی ساکن در شهر
کربلا به شمار می رفته، به آنجا آمده و سه
گودال قبر مهیا کردند. یکی از آنها برای
شهدای بنی هاشم، دیگری جهت مابقی
یاران امام حسین(ع) و یکی نیز برای تدفین
امام(ع) بود.

انتقال یکباره جسد مبارک امام
حسین(ع)برای آنها غیر ممکن بود زیرا جسد
پاره پاره شده بود. لذا آنها را داخل حصیری
گذاشته و به طرف قبر برده و در آنجا دفن
کردند.

افراد قبیله پس از تدفین، سریعاً به طرف
مزارع خود رفته از بیم اینکه اتباع ابن زیاد
آنها را ببینید…پس از هفته ها صحابی جلیل
جابربن عبداللّه انصاری به زیارت امام(ع)
رفته و گریه کنان برکنار قبر شریف او
نشست… سپس او هم به جهت اینکه در
دید اتباع ابن زیاد قرار نگیرد، شبانه آنجا را
ترک کرد.

۱ـ قبر شریف، حالت معمولی داشت تا
اینکه سلیمان بن صرد خزاعی و گروهش که
بعدها به توابین مشهور شدند به آنجا آمده و
جایگاه مخصوصی برای مزار درست کردند.
در همانجا آنها هم پیمان شدند که انتقام او
را از ابن زیاد و آل مروان بگیرند.

۲ـ پس از آنها، مختار به سال ۶۶
هجری قیام کرد و برای مزار، علاماتی
جهت راهنمایی زائرین، درست کرد و مرقد
مطهر امام را به مکانی معلوم و مشخص
تبدیل ساخت.

از آن پس قافله های مسلمان برای
تبرک و زیارت قبر امام به آنجا رهسپار
می شدند. هیچ یک از والیان اموی، اقدامی
در مورد مزار به عمل نیاوردند بلکه تلاش
بسیار می نمودند که از آمدن زائرین به طرف
قبر شریف خودداری کنند. اما زائران با دادن
اجناس و هدایا به سربازان اموی، به زیارت
قبر امام(ع) می رفتند.

۳ـ پس از سقوط امویان به سال ۱۳۲
هجری و تأسیس حکومت عباسی، اقبال
مسلمانان به زیارت مرقد امام حسین(ع) رو
به ازدیاد گذاشت. خلفای عباسی برای
زائرین تسهیلاتی را فراهم کردند جز این
تعدادی از خلفای آنها، زایران امام حسین(ع)
را از زیارت منع کرده و برخی نیز قبر ایشان
را ویران ساختند. کینه ورزترین خلفای
عباسی نسبت به امام حسین(ع) متوکل
بوده، پس از قتل متوکل پسرش مستنصر که
بر عکس پدرش دوستار امام حسین(ع) بود
به تخت نشست او به زیارت مرقد امام(ع)
رفته و مبالغ قابل توجهی برای بنای مرقد
مطهر تخصیص داد.

۴ـ پس از مدتی به حکومت رسیدن
مسترشد عباسی وی اموال و هدایایی که
حاکمان،وزرا و اشراف به هنگام زیارت مرقد
شریف به آن مکان بخشیده بودند مصادره و
آنها را به خزینه دولت افزود و صرف امور
لشکر نمود.

۵ ـ در سال ۲۷۳ هجری بنایی که
مستنصر خلیفه عباسی در آن مکان ساخته
بود ویران شد. سپس یکی از والیان خلیفه
عباسی یعنی المعتضدباللّه در سال ۲۸۳
هجری آنرا تجدید بنا کرد پس از آن زائران
بر قبر شریف ازدحام می کردند، به طوریکه
آن مکان میان مسلمانان مشهور شد. خلیفه
عباسی المعتضد باللّه نه تنها مانع زائرین
نمی شد بلکه مبالغی جهت هزینه کردن
برای زائرین قبر شریف اختصاص داد.

۶ـ در سال ۳۶۸ هجری عضدالدوله قبر
شریف را زیارت کرد و دستور داد تعدادی
اقامتگاه عمومی بسازند و تسهیلاتی را برای
زائرین فراهم آورد. همچنین اموال بسیاری
برای بنای مرقد مطهر و به کارگیری زیور
آلات زیبای اسلامی در گنبد مبارک که مرقد
مطهر را در بر گرفته، اختصاص داد.

۷ـ در سال ۳۶۹ هجری ضبه الأسدی
به مرقد شریف یورش برده و تمامی هدایا و
جواهرات را به سرقت برد و مرقد را به آتش
کشید و فرار کرد. پس از اینکه فهمید گروهی
نظامی از بغداد به قصد دستگیری او راهی
شده اند به شهر «عین تمر» فرار کرد.

۸ ـ در سال ۴۰۱ هجری، عمران بن
شاهین بطائحی، رواقی را در مرقد امام(ع)
بناکرد. این رواق از آن پس تا اوایل قرن ۱۳
هجری به نام رواق ابن شاهین معروف بود.

۹ـ در سال ۴۰۷ هجری، حرم شریف به
جهت دو شمع بزرگی که به هنگام شب
افتاده بودند، دچار آتش سوزی شد به
طوریکه آتش تا بقعه و رواقها زبانه کشید و
تمامی فرش ها و تحفه های موجود را
سوزاند.

۱۰ـ در سال ۴۸۹ هجری جماعتی از
عشیره خفاجه مرقد مقدس را غارت کردند.
اینها که از دزدان قافله ها بودند هرآنچه در
داخل مرقد شریف بود را ربوده و گوشه ای از
آنرا ویران کردند و در آنجا به اعمال زشت و
منکر پرداخته و زائرین را کشته، اموال آنها را
به غارت بردند…

۱۱ـ در سال ۵۵۳ هجری خلیفه عباسی
المستنصر باللّه، به زیارت مرقد مطهر رفته و
دستور داد که مرقد را تعمیر نمایند و مبالغی
را برای هزینه مرقد و خادمان حرم مطهر
اختصاص داد.

۱۲ـ در سال ۶۵۳ هجری ناصر ایوبی از
حلب به زیارت مرقد شریف رفت و مبالغ
هنگفتی برای تعمیر مرقد مقدس و خادمان
آن اختصاص داد.

۱۳ـ در سال ۷۶۷ هجری سلطان اویس
ایلکانی، دستور داد که مرقد مطهر را که در
اثر آتش سوزی بزرگی که در آنجا رخ داده
بود دچار آسیب های فراوانی شده بود، تعمیر
و ساخت و ساز کنند. پس از این زمان یعنی
زیارت پادشاه ایوبی، مرقد مبارک مورد
تعرض واقع نشد و بلکه آنجا مورد پاسداشت
و احترام مسلمانان قرار گرفت و هزاران زائر
به آنجا تردد کردند. این وضعیت تا آغاز قرن
نهم هجری تداوم یافت.

۱۴ـ در آغاز قرن نهم، علی بن محمد
بن فلاح مشعشعی، مرقد مقدس را مورد
تهاجم قرار داد و تمامی اشیای گرانبها و
فرش ها و… را به غارت برد و تعدادی از
ابواب صحن مطهر حسینی را از جای کند و
بسیاری از زائرینی که داخل حرم شریف
بودند را به قتل رسانید.

۱۵ـ در سال ۹۱۴ هجری قمری شاه
اسماعیل صفوی ـ مؤسس حکومت صفوی
ـ مرقد مطهر را با فرش های فاخر و جارهای
زیبا و دل انگیز تزیین کرد و حرم مبارک را از
جمیع جهات آراست. پس از این دوره، عراق
تحت نفوذ دولت عثمانی درآمد و شهر کربلا
به آرامش رسید و کسی به مرقد مطهر،
آسیبی نرساند جز اینکه برخی حوادث جزئی
رخ داد اما مرقد مقدس به حرمت خود باقی
ماند.

۱۶ـ در سال ۱۰۴۸ هجری قمری، شاه
اسماعیل اول به زیارت کربلا رفته و دستور
ساخت دو مرقد مطهر روضه حسینی و
عباسی را صادر کرد و مبالغی را در این راستا
هزینه کرد.

۱۷ـ در اواخر سال ۱۰۴۸ هجری
قمری، سلطان عثمانی گنبد مبارک را تعمیر
و تجدید بنا کرد و آنرا از بیرون گچ بری کرد.
از این پس حرم مطهر مورد تعرض احدی
قرار نگرفت.

۱۸ـ در سال ۱۲۱۶ هجری قمری، ابن
سعود به شهر کربلا هجوم آورد و به مرقد
مطهر داخل شد و خزاین ذی قیمت آنرا به
غارت برد. مورخین آورده اند که ابن سعود و
یاران او تعداد بیست شمشیر محلّی به
طلای خالص و مزین با سنگهای قیمتی را
از آنجا دزدیدند نیز ظروف طلا و نقره و
فیروزه ها و الماس ها و قطعات نادر دیگری
را به غارت بردند. همچنین درهای طلایی و
بخشی از ضریح