پاورپوینت کامل امامان در قلّه محبت خداوند ۴۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان در قلّه محبت خداوند ۴۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان در قلّه محبت خداوند ۴۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان در قلّه محبت خداوند ۴۹ اسلاید در PowerPoint :

۱۱

فرازهای زیارت جامعه کبیره محور
سلسله مقالات در آستان امامان بود. این
فرازها هر کدام تابلوئی از شخصیت والای
معصومان سلام اللّه علیهم اجمعین است که
ما در حد توانمان به شرح برخی از آنها
پرداختیم در این مقاله به شرح فراز
«والتامین فی محبه اللّه» می پردازیم سلام
بر شما امامان که در محبت خداوند تمامید.
سلام بر شما که در عرصه کیمیای محبت
خداوند در قلّه اید و کسی را یارای رسیدن به
آن نیست. شما تفسیر محبت حضرت
حق اید، و محبان خداوند باید شما را معیار
قرار دهند.

واژه تامین

تامین جمع تام است. تمام و کمال در
معنی بهم نزدیک اند لیکن واژه تمام و اتمام
در موردی به کار می رود که چیزی اجزاء و
شروطی داشته باشد و همه آنها محقق شده
باشد به گونه ای که اگر یک جزء از آن موجود
نشود اثر مجموعه بر آن بار نیست به عنوان
نمونه خداوند می فرماید: «ثم اتموا الصیام
الی اللیل؛(۱) سپس روزه را تا شب به اتمام
برسانید». روزه آنگاه تمام است که هیچ
شرطی از آن مختل نشده، و هیچ جزئی از
آن آسیب نبیند. نقطه مقابل آن نقصان
است.

فیومی مؤلف مصباح المنیر گوید: «تم
الشی ء یتم بالکسر تکملت اجزاءه و تم
الشهر کملت عده ایامه ثلثین؛(۲) فلان چیز
تمام شد یعنی اجزایش کامل شد ماه تمام
شد یعنی ماه سی روز شد.»

راغب اصفهانی گوید تمام شدن یک
چیز بدین معناست که به جائی برسد که همه
اجزای آن بدان ملحق شود و احتیاج به چیز
دیگر نداشته باشد در حالی که ناقص به
اشیای خارج از خودش احتیاج دارد.(۳)

به عنوان نمونه یک ساختمان اگر
بخشهائی از بناء آن انجام نگرفته باشد
ناقص است وقتی تمام است که بناء تمام
شده باشد و دیگر به چیزی احتیاج نداشته
باشد.

این واژه در قرآن ۴ مرتبه به صورت
ماضی مجرد آمده است.(۴) یک بار با واژه
مصدر «تمام» آمده.(۵) ۵ بار به صورت باب
افعال «اتمام» آمده است.(۶) ۷بار با وزن
مضارع «یتم» آمده(۷) و ۴ بار با صیغه امر
آمده(۸) و ۱ بار با واژه اسم فاعل.(۹)

در تمام این موارد این مورد و این معنا
فی الجمله مورد عنایت است.

اما واژه «کمال» در جائی به کار می رود
که چیزی اجزائی دارد و هر جزئی اثر خاص
خود را می گذارد، اگر همه اجزاء حاصل شدند
جمیع آثار مترتب است و اگر برخی از اجزاء
آمد، آن بعضی اثر خود را می گذارد. در قرآن
می خوانیم: «فمن لم یجد فصیام ثلثه ایام
فی الحج و سبعه اذا رجعتم تلک عشره
کامله؛(۱۰) و هر کس نیافت (به قربانی قادر
نبود) سه روز در ایام حج و هفت روز
هنگامی که باز می گردد روزه بدارد.»

هر کدام از این ده روز اثر خاص خود را
دارد، اگر مجموع ده روز تحقق یافت
مجموعه آثار محقق شده است.

دیگر فرقی که بین تمام و کمال گفته
شده اینست که در کمال مسئله غرض و
هدف ارزش مطرح است. کمال آن است که
اغراض و هدفهائی که از یک موجود مترقب
است بدست آید ممکن است یک ساختمان
مثلاً تمام باشد اما هنوز قابل استفاده نباشد
وقتی این جهت هم فراهم شد آن وقت
می گویند کامل است. شاید بتوان این قول را
نزدیک دانست به کسانی که می گویند تمام
غالباً در کمیات استعمال می شود و کمال در
کیفیات.(۱۱)

جایگاه محبت خداوند

«محبت خداوند» اساسی ترین و
اصلی ترین پایه اخلاق اسلامی است، محبت
جاذبه ساز است. اگر گوهر محبت خداوند در
جان انسان جاگرفت، جان گلستان فضائل
می شود و رذائل را از بن می خشکاند. امام
صادق(ع) فرمود: «حب اللّه اذا اضاء علی
سرّ عبد اخلاه عن کل شاغل و کل ذکر سوی
اللّه ظلمه و المحب اخلص الناس سراً لله
تعالی و اصدقهم قولاً و اوفاهم عهداً؛(۱۲)نور
محبت خدا هرگاه بر درون بنده ای بتابد او را
از هر مشغله ای دیگر تهی گرداند هر یادی
جز خدا تاریکی است. دلداده خدا
مخلص ترین بنده خداست و راستگوترین
مردمان و وفادارترین آنها به عهد و پیمان.»

به گفته عالم بزرگ شیعه فقیه و
فیلسوف و عارف نامی مرحوم ملااحمد
نراقی:

خیمه زد چون در دلت سلطان عشق

ملک دل گردید شهرستان عشق

هم هوی زآنجا گریزد هم هوس

جز یکی آنجا نیابی هیچکس

آنچه او خواهد همی خواهی و بس

نی هوا باشد تو را و نی هوس

بلکه خواهش از تو بگریزد چنان

کان چه تو خواهی نخواهی خواهد آن

گیرد اندر بزم اطمینان مقام

فادخلی فی جنتی آمد پیام(۱۳)

محبت خداوند بزرگترین سرمایه سالک
الی اللّه است.

«و من الناس من یتّخذ من دون اللّه
انداداً یحبّونهم کحبّ اللّه و الّذین آمنوا
اشدّ حبّاً لله؛(۱۴) و بعضی از مردم معبودهائی
غیر از خداوند برای خود انتخاب می کنند و
آنها را همچون خدا دوست می دارند اما آنها
که ایمان آورده اند عشقشان به خدا از
مشرکان نسبت به معبودهایشان شدیدتر
است.»

این آیه شریفه می گوید مؤمنان آنچنان
عاشق بی قرار حقند که هر میل و محبتی در
برابر عشق خدا در نظرشان ناچیز است اصلاً
آنها غیر او را شایسته عشق و محبت
نمی بینند. در مناجات محبین منسوب به
حضرت امام زین العابدین (ع) آمده است:
«الهی من ذا الّذی ذاق حلاوه محبتک فرام
منک بدلاً و من ذا الّذی انس بقربک
فابتغی عنک حولاً؛(۱۵) خدای من کیست که
شیرینی محبتت را چشید و یار دیگری
برگزید و کیست که به قرب و نزدیکی تو
انس گرفت و جدائی ترا طلبید».

سالار شهیدان ابی عبداللّه الحسین(ع)
آنکس را که از سرمایه محبت خداوند محروم
است خسران زده می داند… و خسرت صفقه
عبد لم تجعل له من حبّک نصیباً.(۱۶)

وه چو خوش می گفت در راه حجاز

آن عرب شعری به آهنگ مجاز

کلّ من لم یعشق الوجه الحسن

قرب الرحل الیه و الرسن

یعنی آنکس را که نبود عشق یار

بهر او پالان و افساری بیار

علم نبود غیر علم عاشقی

ما بقی تلبیس ابلیس شقی

هرکه نبود مبتلای ماه رو

اسم او از لوح انسانی بشو

سینه خالی زمهر گلرخان

کهنه انبانی بود پر استخوان

سینه گر خالی ز معشوقی بود

سینه نبود کهنه صندوقی بود

دل که فارغ شد زمهر آن نگار

سنگ استنجای شیطانش شمار

تو به غیر از علم عشق ار دل نهی

سنگ استنجا به شیطان می دهی

شرم بادت زانکه داری ای دغل

سنگ استنجای شیطان در بغل

لوح دل از فضله شیطان بشوی

ای مدرس درس عشقی هم بگوی(۱۷)

«محبت خداوند» محبوب و مطلوب
سالکان است نبی اکرم(ص) چنین دعا
می کند که «واجعل حبّک احبّ الیّ من الماء
البارد؛(۱۸) خدایا محبتت را برای من از آب
گوارا شیرین تر قرار ده».

امامان و محبت خداوند

اهلبیت(ع) در قلّه این محبت قرار دارند.
امام عارفان امیرمؤمنان علی (ع) است که
می گوید:

«و عزّتک وجلالک لقد احببتک محبه
استقرّت حلاوتها فی قلبی؛(۱۹) قسم به عزت
و جلالت آنچنان ترا دوست دارم که
شیرینی اش در جانم جای گرفته است.»

و در دعای کمیل عاشقانه می گوید که:

«فهبنی…صبرت علی عذابک فکیف
اصبر علی فراقک؛(۲۰) گیرم که بر عذابت
صبر کردم چگونه بر فراقت صبوری کنم.»

با اینهمه عشق درخواستش در دعای
کمیل اینست که: «واجعل…و قلبی بحبک
متیّماً؛(۲۱) خدایا قلبم را به محبتت عاشق
بی قرار، قرار ده.»

پاسبان حرم دل شده ام شب همه شب

تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم(۲۲)

این ویژگی همه معصومین است که
عاشق بی قرار حضرت حق بودند این عشق
را در جای جای زندگی آنها می توان دید. در
یاد مدام خداوند، در نماز عارفانه، در
گریه های نیمه شب، در سوز و گداز دعاها و
سرانجام در فداکردن خود در راه خدا.

سید الشهدا(ع) به فرزدق فرمود:

«انا اولی من قام بنصره دین الله و
اعزاز شرعه و الجهاد فی سبیله لتکون
کلمه اللّه هی العلیا؛(۲۳) یعنی من سزاوارترین
کسان به یاری دین خدا، و عزیز ساختن
شرع او و جهاد در راه او هستم تا کلمه
خداوند برترین باشد.»

سالار شهیدان در قیام الهی اش جز
رضای خداوند چیز دیگری در اندیش