پاورپوینت کامل چشم اندازی به سیره حکومتی پیامبر اعظم (ص) ۶۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چشم اندازی به سیره حکومتی پیامبر اعظم (ص) ۶۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چشم اندازی به سیره حکومتی پیامبر اعظم (ص) ۶۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل چشم اندازی به سیره حکومتی پیامبر اعظم (ص) ۶۱ اسلاید در PowerPoint :

۴۳

اشاره

تشکیل حکومت و به عهده گرفتن زمام
اداره امور جامعه از مواردی است که علاوه بر
هدایت و نجات انسان ها، نقش قابل تأمّلی را در
جهت حفظ آیات الهی و آرمان های جامعه
مسلمین ایفا می کند.

از این رو نبیّ مکرم اسلام (ص) بلافاصله
پس از هجرت برای تشکیل حکومت و دولت
اسلامی اقدام نمود.

این حکومت اسلامی هر چند بعد از ارتحال
آن حضرت (ص) عمرش کوتاه بود، امّانمونه
کامل حکومت دینی با ویژگی های خاص خود
بود که در این نوشتار بر جسته آن به عنوان
شاخصه های آموزنده و سازنده اشاره می شود:

عدالت خواهی

مطالعه تاریخ زندگی پیامبر (ص) بیان گر این
است که آن حضرت (ص) در روزگاری که در
مدینه قدرت بزرگی پدید آورد، تمام سعی و
تلاشش برقراری عدالت و احیای ارزش های
الهی و انسانی بود. ایشان در یک منشور جهانی،
عدالت خواهی و تساوی حقوق انسان ها را در
جوامع اعلام کرده و ملاک احترام به حقوق بشر
رامعین نمود.

آن منادی راستین عدالت و آزادی هنگامی
که مشاهده کرد یکی از اصحاب عرب وی
«سلمان فارسی» را به خاطر غیر عرب بودن
تحقیر می کند، در کلمات حکیمانه و معروفی
می فرمود: «انّ الناس من عهد آدم الی یومنا
هذا مثل اسنان المشط لافضل للعربی علی
العجمی و لا للاحمر علی الاسودالا
بالتقوی؛(۱) همه مردم از زمان حضرت آدم(ع) تا
به امروز همانند دانه های شانه مساوی و برابر
هستند. عرب بر عجم و سرخ برتری ندارد مگر
با تقوی».

آن حضرت در اجرای قانون عادلانه الهی
اهتمام خاصّی داشت و اگر کسی از ایشان
تقاضای غیر قانونی می کرد، شدیداً ناراحت
می شد.

بعد از جنگ احزاب در مورد تقسیم غنایم
بعضی از همسران پیامبر(ص) تقاضای غیر
معمول کردند، لذا آن بزرگوار ناراحت شد و حدود
یک ماه از آنان فاصله گرفت. خداوند متعال نیزبه
این مناسبت آیاتی را بر آن حضرت نازل کرد
وفرمود: «یا ایهّاالنبی قل لازواجک ان کنتن
تردن الحیوه الدنیا و زینتها فتعالین امتعکن و
اسرحکن سراحا جمیلا؛(۲) ای پیامبر به
همسرانت بگو: اگر شما زندگی دنیا و زرق و برق
آن را می خواهید، بیایید با هدیه ای شمارا
بهره مند سازم و شما را به طرز نیکویی رها
سازم». و به این ترتیب پیامبر اکرم (ص) حتی
به نزیک ترین افراد خانواده اش اجازه نداد از
قانون الهی تخطّی کرده و عدالت اجتماعی را در
حکومت اسلامی آن حضرت خدشه دار سازند.

قاطعیّت و شهامت

در سیره حکومتی رسول گرامی اسلام
قاطعیّت و شهامت در مورد اجرای قانون و حدود
الهی به بهترین وجه انعکاس یافته است. در فتح
مکه زنی از قبیله «بنی مخزوم» مرتکب سرقت
شد و از نظر قضایی جرمش محرز گردید .
خویشاوندان آن زن که هنوز رسوبات نظام
طبقاتی دوران جاهلیت در مغزشان ماند ه بود،
اجرای مجازات (حد سرقت) را نسبت به آن زن،
ننگ خانواده اشرافی خود می دانستند؛به همین
دلیل برای متوقف ساختن اجرای حد سرقت به
تلاش افتادند و به همین منظور «اسامه بن زید»
را- که مانند پدرش نزد پیامبر (ص) محبوبیت
داشت ـ وادار به شفاعت نمودند. اما همین که
اسامه زبان به شفاعت گشود، آن حضرت (ص)
خشمگین شد و فرمود: چه جای شفاعت است
؟مگر می توان حدود و قانون را بلااجراگذاشت و
فوراً دستور مجازات صادر نمود.اسامه متوجه
لغزش خود شد و عذرخواهی نمود. پیامبر (ص)
برای این که فکر تبعیض در اجرای قانون را از
ذهن مردم بیرون نماید، عصر همان روز به ایراد
خطبه ای پرداخت و به مسأله اجرای قانون الهی
اشاره نمود وفرمود: «اقوام و ملل پیشین دچار
سقوط وانقراض شدند؛ زیرا در اجرای قانون
تبعیض روا می داشتند. هرگاه یکی از طبقات بالا
مرتکب جرم می شد، او را از مجازات معاف می کردند
و اگر کسی از زیر دستان به جرم مشابه آن مبادرت
می ورزید، او را مجازات می کردند. قسم به خدایی که
جانم در دست اوست در اجرای قانون در باره هیچ
کس کوتاهی و سستی نمی کنم. اگر چه مجرم از
نزدیکان من باشد»(۳) چنان که ملاحظه می شود
رسول گرامی(ص) در اجرای قوانین هیچ گونه
تبعیضی روا نمی داشتند؛ شفاعت احدی را
نمی پذیرفت و تحت تأثیر نظرات دیگران قرار
نمی گرفت. آن حضرت به شدّت مسلمانان را از
تعطیل شدن حدود الهی نهی می کرد و
می فرمود: «انّما هلک بنو اسرائیل لانّهم کانوا
یقیمون الحدود علی الوضیع دون
الشریف؛(۴)بنی اسرائیل نابود شدند از آن جهت
که حدود الهی را برای زیر دستان اجرا می کردند
نه برای اشراف!»

وفاق اجتماعی

با آغاز دولت رسول خدا(ص) در مدینه،
وفاق اجتماعی به عنوان یک ساز وکار مهم از
سوی پیامبر(ص) مطرح گردید.

با درنگ در حیات سیاسی آن حضرت پس
از تشکیل حکومت اسلامی و هم پای سامان
دهی به ساختار دولت، نمونه های فراوانی از
وفاق اجتماعی را می توان یافت که در جهت یک
دلی و سازگاری مسلمانان شکل گرفت ؛
همچون ساختن مسجد، پیمان عمومی میان
مسلمانان، یهودیان و مشرکان یثرب، هم دلی با
قبایل عرب و قرار داد برادری.

وفاق اجتماعی در دولت کریمه پیامبر اعظم
(ص) بر چند اصل راهبردی و بدون تغییر استوار
بود که عبارت است از:

۱ـ ایمان به خدای یکتا و اعتقاد به
آموزه های دینی و قوّت بخشیدن به گرایش
توحیدی که پیامبر(ص) آن را مهم ترین رکن
وفاق و اتحاد می دانست.(۵)

۲ـ پیامبر(ص) بهترین و استوارترین راستی
را تنها در گروه مؤمنان می دانست و با چنین
دیدگاهی وفاق را در محدوده آنان تلقی می نمود.
این اصل در سال نهم هجری و در اوج اقتدار
دولت اسلامی و با الهام از آیه: «انّما المؤمنون
اخوهٌ…»(۶) نهادینه گردید؛ آیه ای که تمامی
مؤمنان را بایکدیگر برادر می داند.

۳ـ سازگاری با غیر مسلمانان به عنوان یک
تاکتیک و در جهت پیش برد منافع اسلام وجود
داشته است و چنین وفاقی عاری از امتیاز دهی
یک سویه بوده و برتری اسلام و مسلمانان در
آن لحاظ شده است.(۷)

شایستگی معنوی

معیار مورد نظر پیامبر(ص) در انتخاب
مدیران و مسؤولان، تقوا، سابقه خوب و پای
بندی به ارزش های دینی و سایر ملاک های
شایسته بود.آن چه برای آن بزرگوار در انتخاب

رسول گرامی(ص) در اجرای قوانین هیچ گونه تبعیضی روا نمی داشتند؛

شفاعت احدی را نمی پذیرفت و تحت تأثیر نظرات دیگران قرار نمی گرفت.

آن حضرت به شدّت مسلمانان را از تعطیل شدن حدود الهی نهی می کرد.

مدیران اهمیت نداشت، ملاک خویشاوندی و
قوم گرایی بود؛ چنان که اصحاب خاص آن
حضرت یعنی ؛ سلمان فارسی، بلال حبشی،
ابوذر غفاری و عمّار عربی هر یک از یک منطقه
و نژاد بودند و وقتی آیه زکات(توبه ـ آیه
۱۶۰)نازل شد چون سهمی برای کسانی که
زکات جمع آوری می کردند، داده شد، عده ای از
بنی هاشم نزد پیامبر(ص) آمدند و از ایشان
تقاضا کردند که به سبب خویشاوندی جمع آوری
زکات را به آنان واگذار نماید. رسول خدا(ص) به
آنان فرمود: صدقه و زکات بر من و بنی هاشم
حرام است، یعنی نه تنها به سراغ زکات نیایید،
بلکه انتظار آن را هم نداشته باشیدکه از
کارمندان جمع آوری آن شوید. سپس فرمود: آیا
گمان می کنید من دیگران را برشما ترجیح
می دهم؟ خیر بلکه من خوبی و صلاح شما را
می خواهم.(۸)

خدمت رسانی

یکی از برنامه های زندگی رسول خدا(ص)
رسیدگی به کارها و گرفتاری های مسلمانان بود.
آن حضرت در بر آوردن حاجات مردم کوشش
بسیار داشت و در این مورد اهل فضل و تقوا را
بر دیگران ترجیح می داد و نیازهای آنان را
برآورده می ساخت .

روزی بایکی از یاران خود درصحرای مدینه
قدم می زد که پیرزنی رابر سر چاهی مشاهده
کرد؛ او می خواست از چاه آب بکشد و به
خیمه اش ببرد، امّادر کار خود ناتوان بود. پیامبر
(ص) نزدیک رفت و فرمود: ای مادر آیا
می خواهی برایت از چاه آب بکشم ؟آن بانوی
سالخورده از پیشنهاد رسول خدا (ص) خوشحال
شد.

حضرت رسول (ص) بر سر چاه آمد و مشک
را پر از آب کرد و تا خیمه آن پیرزن حمل نمود.
شخصی که همراه پیامبر (ص) بود، هر چه
اصرار کرد که مشک را از پیامبر(ص) بگیرد، آن
حضرت قبول نکرد و فرمود: من به تحمّل
مشقت و زحمات امت خود سزاوارترم!

بعد از این که پیامبر (ص) خداحافظی کرد و
به راه افتاد، پیرزن به فرزندانش گفت، مشک را
از بیرون خیمه به داخل بیاورید

آن ها با تعجب پرسیدند: ای مادر! این
مشک سنگین را چگونه به خیمه آوردی؟ او
پاسخ داد: جوانمردی زیبا روی و خوش سخن با
کمال مهربانی آن را به این جا آورد.

آن ها وقتی پیامبر را شناختند، به دنبالش
دویدند و به دست وپای آن حضرت افتادند و
عذرخواهی نمودند. پیامبر (ص) آنان را دعا کرد
و با لطف ومهربانی خویش نوازش داد.(۹)

آری! روش زندگی پیامبر اکرم (ص)
گره گشایی و نیکی و احسان بود، سیره حکومتی
آن حضرت نشان می دهد که ایشان پیروان خود
را به کارگشایی و برآوردن حاجات برادر مؤمن
تشویق و ترغیب می کرد.

آن حضرت می فرماید: «من قضی لاخیه
المؤمن حاجه کان کمن عبدالله دهرا؛(۱۰) هر
کس یک حاجت برادر خود را برآورد، چنان است
که در همه روزگار خدا را عبادت کرده است».

تفقد واحوال پرسی

بزرگواری و عنایت نبی اکرم (ص) به افراد
را نباید فقط به خدمت رسانی جهت پیش برد
امور جامعه دانست، بلکه تمام اقشار جامعه به
نوعی از لطف و بزرگواری آن حضرت برخوردار
بودند و دراین میان تکریم آن رهبر بزرگوار
نسبت به اصحاب از همه چشم گیرتر است.
سیره کریمانه ایشان با اصحاب باعث ایجاد
ارتباط عاشقانه و وحدت فکری و اجتماعی
می شد که همه، خود را وابسته به این کانون
عشق و ایثار و کرامت می دیدند.و هیچ گاه
پیامبررااز خود جدا نمی دانستند.

«انس بن مالک» نقل می کند: هرگاه
پیامبر(ص) یکی از اصحاب را سه روز نمی دید،

معیار مورد نظر پیامبر(ص) در انتخاب مدیران و مسؤولان، تقوا،