پاورپوینت کامل زینب(ع) الگو و قهرمان زنان ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زینب(ع) الگو و قهرمان زنان ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زینب(ع) الگو و قهرمان زنان ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زینب(ع) الگو و قهرمان زنان ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

«زاد روز ولادت حضرت زینب اولین پرستار نمونه و روز پرستار بر الگوهای ایثار و فداکاری و عفاف مبارکباد.»

ای شیر زن کربلا!

nbsp;تو مهر روشن و اوج خصال آینه ای

nbsp;عیار پاکی و حسن کمال آینه ای

nbsp;تو صبح صادق فجری، شکوه آینه ای

nbsp;تو حرف روشن و پاک زلال آینه ای

nbsp;در آسمان اصالت، به کهکشان مانی

nbsp;گواه مریم و صبح وصال آینه ای

nbsp;به صبر و حلم محمّد، شجاعتت چو علی ست

nbsp;به زهد فاطمه مانی، مثال آینه ای

nbsp;تو زیب صبر و شکوهی، فرشته تقوا

nbsp;تو قهرمان زنانی، جلال آینه ای

زینب(س) دختر زهرا (علیهم السلام) در
روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم
هجرت در مدینه منوره دیده به جهان گشود. با
این که معمول است غالباً والدین نام فرزندان
خویش را انتخاب می کنند، ولی در جریان ولادت
حضرت زینب(س) علی و زهرا(ع) این کار را به
عهده پیامبر اسلام(ص) جدّ بزرگوار آن بانو
گذاشتند. پیامبر نیز به دستور آسمانی بعد از در
آغوش گرفتن و بوسیدن نوزاد اسم او را به امر
الهی زینب(زین + اب) که به معنای زینت پدر
است انتخاب نمود.(۱)

او را ام کلثوم کبری، و صدیقه صغری نیز
می گویند، از القاب آن حضرت، محدّثه، عالمه و
فهیمه بود. او زنی عابده، زاهده، عارفه، خطیبه،
عفیفه و مدیره بود. نسب نبوی، تربیت علوی و
لطف خداوندی از او فردی با خصوصیّات و
صفات برجسته ساخته بود طوری که او را «عقیله
بنی هاشم» می گفتند. به همین جهت او نه تنها
یک شیر زن و به قول معروف قهرمان
کربلاست بلکه زنی است جامع تمام خصوصیات
و ویژگیهای یک زن شایسته که می تواند در تمام
زمانها برای تمام زنهای جامعه بشری،
مخصوصاً جوامع اسلامی و علی الخصوص
جامعه تشیع به عنوان بهترین الگو مطرح باشد،
الگویی که هاله ای از محبّت و احساسات دور او
را احاطه کرده بدین جهت به راحتی رفتارها و
خصوصیات اخلاقی و عملی او می تواند در
بانوان نفوذ نماید، و آنان را نیز به سمت و سوی
شایستگی و برازندگی بکشاند، آنچه پیش رو
دارید گامی است در این مسیر، و مقالی است به
این هدف که با بیان گوشه هایی از اوصاف آن
بانوی کمال یافته، بانوان جامعه اسلامی را به آن
سمت و سو سوق داد.

۱ـ پاسدار عفت و پاکدامنی

عفّت و پاکدامنی، برازنده ترین زینت زنان، و
گران قیمت ترین گوهر برای آنان، و اصلی و
اساسی ترین صفات بانوان است که تمام کمالات
و پیشرفتهای زنان در پرتو آن معنی می یابد، و
موجب پیشرفت و شایستگی می شود، و اگر زنی
از عفّت و پاکدامنی عاری گشت هرچند از جهات
علمی و مدیریتی، ورزشی و قهرمانی و… در اوج
باشد جز زیان و ضرر به کمالات انسانی و جامعه
بشری چیزی در پی نخواهد داشت.

زینب درس عفت را به خوبی در مکتب پدر
آموخت آن جا که فرمود: «مجاهد در راه خدا،
اجرش بیشتر از کسی نیست که قدرت دارد امّا عفّت
می ورزد، نزدیک است که انسان عفیف فرشته ای از
فرشتگان باشد.»(۲)

زینب کبری عفت خویش را حتی در
سخت ترین شرایط به نمایش گذاشت او در
دوران اسارت و در حرکت از کربلا تا شام سخت
بر عفت خویش پای می فشرد و مورخین
نوشته اند: «وهی تستر وجهها بکفّها لانّ
قناعها قد اخذ منها؛(۳) او صورت خود را با
دستش می پوشاند چون روسریش از او گرفته
شده بود.»

داستان عجیب

هرگاه زنی عفیف باشد در موارد لازم
امدادهای غیبی نیز به کمک او می رسد، زینب از
کسانی است که مورد حمایت الهی قرار گرفت و
امداد غیبی الهی باعث شد که مردم بیگانه
نتوانند او را ببینند. در حکایتی می خوانیم: روزی
مرحوم علّامه شیخ جعفر کاشف الغطا در سوگ
حضرت زینب (س) اشعاری می سرود و بر روی
کاغذ نوشت که ترجمه آن چنین است:

«زینب را در حالی که دست هایش بر گردنش
بسته بود، بر شتر لاغری سوار کرده بودند و به
اسارت بردند. نه صورتش پوشیده بود، و نه نقاب بر
چهره داشت بلکه به وسیله دست و بازویش
صورتش را می پوشاند.عزیزش حسین(ع) را روی
خاک های گرم بیابان رها کرد. اگر چشم ها به آن
بدن های پاک چاک چاک شهیدان بنگرند، فریاد و
فغان سر می دهند و چنانچه آن سرهای بریده را نگاه
کنند، اشک شان جاری می گردد. در آن وقت که
زینب(س) را آن گونه به اسیری نزد یزید می بردند،
آرزو داشت جسمش در زمین فرو رود تا ملامت و
سرزنش دشمنان را نبیند.»

علّامه کاشف الغطا مدّتی بعد، به همان اشعار
نوشته شده روی کاغذ مراجعه کرد. با تعجّب دید
یک بیت شعر به این مضمون به سروده اش
اضافه شده است:

«پرده هایی از نور، زینب را فرا گرفته بودند، که
همان پرده ها مانع نگاه بینندگان به او می شدند.»

علّامه بسیار شگفت زده شد، زیرا چنین
شعری را نسروده بود. عجیب این که وقتی که
برای پاکنویس اشعارش به آن کاغذها مراجعه
می کند آن یک بیت شعر در دست نوشته های
قبلی اش نیست. این حادثه عجیب نشان می دهد
که امدادهای غیبی الهی به صورت پرده ها و
هاله هایی از نور، مانع از آن می شد تا تماشاگران
قامت زینب(س) را بنگرند.(۴)

۲ـ بر کرسی تدریس

راه کسب دانش فراوان است، برترین علم و
بهترین راه آن است که دانش مستقیماً از ذات
الهی به شخصی اضافه شود، یعنی علم «لدنّی»
باشد. خداوند متعال در مورد حضرت خضر
می فرماید: «و علّمناه من لدنّا علماً؛(۵) علم
فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم».

زینب به شهادت امام سجاد(ع) دارای چنین
علمی است، آن جا که به عمه اش خطاب کرد و
فرمود: «انت عالمهٌ غیر معلّمه و فهمهٌ غیر
مفهّمهٍ؛(۶) تو دانشمند معلم ندیده و فهمیده ای
فهم نیاموخته هستی.» رفتارهای روزمرّه، و
خطبه های آن بانو نشان از آن دارد که سرمنشأ
علم او عنایت و فیض الهی است.

روزی حضرت زینب(س) در محضر امام
حسن(ع) و امام حسین(ع) نشسته بود و شاهد
گفت و گوی برادرانش درباره گفتار رسول
خدا(ص) پیرامون امور حلال، حرام و شبهه ناک
بود تا این که خود شخصاً در بحث آنان شرکت
کرد و چنان درباره سخنان پیامبر اکرم(ص) برای
برادرانش توضیح می داد و تجزیه وتحلیل می کرد که
امام حسن(ع) و امام حسین(ع) از بیانات زینب(س)
متعجب شده بودند، وقتی سخنان زینب(س) به پایان
رسید، امام حسن(ع) رو به خواهرش کرد و فرمود:
«انّک حقّاً من شجره النّبوّه و من
معدن الرّساله؛ به درستی که تو (زینب) از درخت
نبوّت و از معدن رسالت هستی.»(۷)

یعنی گفتار و روش و منش تو، از مرکز نبوّت
و مخزن رسالت پیامبر اکرم(ص) نشأت می گیرد.

به جهت همین علمیت بالای حضرت بود
که در کوفه با استقبال گرم بانوان برای تدریس و
تعلیم واقع شد. بعد از ماجرای جنگ «جمل» و
«صفین» که در سال (۳۶ هـ.ق) به بعد رخ داد،
حضرت علی(ع) با افراد خانواده به عراق آمدند و
در کوفه ساکن شدند، و در این سفر زینب(ع) نیز
همراه او بود و حدود چهار سال در کوفه ماندگار
شد. زنان کوفه دریافته بودند که زینب از نظر
مقام علمی و عملی همچون مادرش فاطمه(س)
است، به همین جهت به وسیله مردان خود از
حضرت علی(ع) خواستند که با زینب(س) سخن
گوید و رضایت او را برای تدریس و تشکیل
مجلس درس برای بانوان جلب کند. حضرت
زینب(س) از این درخواست استقبال کرد و اعلام کرد:
هر روز صبح مجلس درس در خانه امیرالمؤمنین
علی(ع) برای بانوان برگزار می شود.»

زنان کوفه نیز با شنیدن این خبر بسیار
خشنود شدند، آنان هر روز مشتاقانه به کلاس
درس زینب(س) می شتافتند و کسب علم و
دانش می کردند، زینب(س) در این مجالس به
تفسیر قرآن، احکام، مباحث تربیتی می پرداختند
و باعث ارشاد و راهنمایی بانوان می شدند.(۸)

حضرت زینب هرگاه افراد مساعدی را پیدا
می کرد ـ چه در مدینه و چه در کوفه ـ چنان آنان
را جذب می کرد و مفاهیم قرآن و اسلام و
احادیث را برای شان بالحن زیبا بیان می نمود که
همگان شیفته وی می شدند. تاریخ گواه خوبی
برای این موضوع است که حضرت شاگردان
بسیاری را تحت آموزش خود قرار داد و آنان را
تربیت کرد که برخی از آن ها به ازدواج کسانی
درآمدند که همسرانشان از