پاورپوینت کامل آموزه های اخلاقی در دعای حضرت مهدی(عج) ۹۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آموزه های اخلاقی در دعای حضرت مهدی(عج) ۹۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آموزه های اخلاقی در دعای حضرت مهدی(عج) ۹۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آموزه های اخلاقی در دعای حضرت مهدی(عج) ۹۳ اسلاید در PowerPoint :

۱۵

پرهیز از غذای حرام و شبهه ناک

(۹)

در نهمین فراز دعای امام عصر(عج)چنین
می خوانیم: «وطهّر بطوننا من الحرام و
الشبهه؛ خدایا!اندرون ما را از غذاهای حرام
وشبهه ناک پاک کن.»

در این فراز از دعا سخن از یکی از آفات
مهم ویکی از عوامل خطرناک ضربه زننده راه
هدایت و سعادت به میان آمده که از موانع
وسنگ اندازهای خطیر در روند تکاملی انسان
می باشد،وموجب سقوط وهلاکت وتیرگی روح
وجان وبدبختی دو جهان می گردد،وآن خوردن یا
آشامیدن غذاهای حرام وحتی شبهه ناک
است،وبه قدری خطر غذای حرام زیاد است،که
از شبهه ناک آن نیز باید پرهیز کرد،چرا که
موجب سراشیبی انسان در پرتگاه هولناک
واژگونی در درّه پر وحشت انحراف وعذاب وتیره
بختی می شد وباعث سلب توفیق خواهد شد.

به طور کلی در مسیر سعادت و نجات،باید
موانع وحجاب های رشد و روند را شناخت،چرا که
از موانع بازدارنده وسدراه است،ونه تنها مانع
حرکت است بلکه گاهی موجب واژگونی و عقب
گرد وهلاکت خواهد شد.مثلاًدرختی را در نظر
بگیرید عوامل تکامل مانند:نور وحرارت وآب
وکود وهوای آزاد برایش فراهم شده وبر اثر
آن،رشد شتابان وگسترده دارد،ولی ناگهان آفت
ملخ به جان آن درخت می افتد،وتاروپود آن رامی
خورد،وآن را به وادی روزگار سیاه تیرگی
می افکند،باغبان آگاه ودلسوز باید به موقع از آن
آفت جلوگیری کند،تا درختش به ثمر
برسد.انسان نیز در پرتو عوامل سازنده از
ایمان،عبادت،معرفت،استقامت و دعا و مناجات
به سوی تکامل به پیش می رود،ولی ناگهان
ممکن است او بر اثر خوردن غذای حرام،مبتلا
به آفتی خطرناک شود،وهمین چراغ ترقی وجود
او را خاموش نموده،وتار و پود انسانیت و
شخصیت و هویّت ملکوتی او را نابود سازد.وباید
توجه داشت که غذای حرام،غذایی است که از
راه های نا مشروع،مانند گران فروشی و یا کم
کاری و عدم رعایت وجدان کاری در ادارات،ویا
دستبرد به بیت المال از راه ناروا و… به دست
می آید.

اثر غذا در پرورش یا تباهی روح و جسم

از نظر علم و عقل و تجربه ثابت شده و
قطعی است که همان گونه که غذای سالم در
پرورش جسم اثر دارد،و غذای نا سالم موجب
بیماری جسم می شود،ودر روح و روان انسان نیز
اثر منفی دارد،غذای حلال و طیّب موجب
سلامتی و نورانیت روح و روان شده،و به عکس
غذای حرام و پلید باعث تیرگی و انحراف روح و
روان می شود.به عنوان مثال:اگر کودکی با شیر و
گوشت بز و بزغاله پرورش یابد،با کودکی که با
شیر و گوشت میش رشد کند،از نظر روحیه با هم
تفاوت دارند،اولی علاوه بر پرورش جسم دارای
روحیه ای همچون خصلت بز و بزغاله،نا آرام و پر
جنب وجوش خواهد شد،و دومی همچون خصلت
میش،آرام و نرم خو خواهدگردید. بنابراین غذا
یک عامل مهم سرنوشت ساز و اثرگزار
خواهدبود،و حتماًباید مورد توجه قرار گیرد،چنان
که قرآن می فرماید: «فلینظر الانسان الی
طعامه؛(۱) انسان حتماًباید به غذای خود بنگرد و
توجّه عمیق کند» واژه طعام در این آیه معنی و
دلالت وسیع،و مصادیق متعدد دارد،از جمله این
که انسان باید مسأله حلال و حرام و مشروع و نا
مشروع از غذا را،قطعاًمورد توجّه قرار دهد،تا آنجا
که علاوه بر پرهیز از غذای حرام،حتی طبق فراز
فوق از دعای امام عصر(عج)از غذای شبهه ناک
نیز پرهیز کند.و شکم خود را از ورود چنین
غذایی،پاک نگهدارد.مثلاًگوشت خوک از نظر
اسلام از غذاهای حرام است،چرا که هم برای
جسم زیان آور است و هم برای روح،ممکن
است سؤال شود:زیان های جسمی آن به خاطر
تولید کرم های تریشین است که از آن نشاًت
می گیرد،ودر عصر حاضر آن را با داروها محو می
کنند،و در نتیجه از زیان رسانی به جسم
جلوگیری می شود،در پاسخ می گوییم به فرض
چنین باشد،زیان روحی آن را چگونه بر طرف
می کنند؟خوک حیوانی شهوت پرست و تنفّرآمیز
و بی بندوبار است،و به همین دلیل گوشت او نیز
چنین خاصیتی را دارد،و خوردن آن موجب بی
بندوباری و شهوت زایی روح می گردد،و
نمی توان با دارو از چنین زیانی جلوگیری
کرد.بنابراین باید همان گونه که به ظاهر غذا
توجه داریم که آلوده نباشد،و همانند آنفلونزای
مرغی،به شدّت از آن جلوگیری می کنیم ـ و باید
نیز چنین باشد ـ در مورد باطن غذا و آثار مخرّب
معنوی آن نیز باید دقت کنیم،بلکه به خاطر
اهمیت روح نسبت به جسم بیشتر باید به این
جهت توجه داشت و مراقبت کرد.بر همین
اساس امام سجاد(ع)در ضمن شمارش و بیان
حقوق اعضاء و جوارح می فرماید: «و امّا حقّ
بطنک فان لا تجعله لقلیلٍ من حرام،و لا
لکثیر··· ؛(۲)واما حق شکمت آن است که آن را
ظرفی برای غذای حرام خواه اندک باشد یا
بسیار،قرار ندهی،و از حلال نیز به اندازه اش
بدهی،و آن را از اندازه نیرو افزایی،به شکم بارگی
و نا جوانمردی نرسانی.»

پرهیز از غذای حرام از دیدگاه قرآن

در قرآن در آیات متعددی با تعبیرات
گوناگونی از خوردن غذای حرام،واز آشامیدن
نوشیدنی های حرام نهی شده است،که به عنوان
نمونه نظر شما را به آیات زیر جلب می کنیم:

۱ـ «فلینظر الانسان الی طعامه(که
قبلاًذکر شد)».

۲ـ «و لا تأکلوا اموالکم بینکم بالباطل و
تدلوا بها الی الحکام لتأکلوا فریقاًمن اموال
الناس بالاثم و انتم تعلمون؛(۳)واموال یکدیگر
را به باطل و ناحق در میان خود نخورید،و برای
خوردن قسمتی از مال مردم بر اساس
گناه،(قسمتی از) آن را به
قاضیان(رشوه)ندهید،در حالی که می دانید.»

۳ـ «ان الذین یأکلون اموال الیتامی
ظلماًانما یأکلون فی بطونهم ناراًو سیصلون
سعیراً؛(۴) کسانی که اموال یتیمان را از روی
ظلم و ستم می خورند،در حقیقت آتش
می خورند،به زودی در آتش سوزان می سوزند.»

۴ـ «حرّمت علیکم المیته و الدم و لحم
الخنزیر و ما اهلّ لغیر اللّه به··· ؛(۵)گوشت مردار
و خون و گوشت خوک و حیواناتی که به غیر نام
خدا ذبح شوند، بر شما حرام است.»

۵- «یا ایها الرّسل کلوا من الطیبات و
اعملوا صالحاً؛(۶)ای پیامبران از غذاهای پاکیزه
بخورید،و عمل صالح انجام دهید.»از این آیه
استفاده می شود که خوردن غذای حلال منشأ
کارهای نیک می شود،و در پاک سازی
اعمال،اثربخش می باشد،و بین خوردن غذای
حلال و اعمال نیک،رابطه تنگاتنگ است.

۶- نظیر این مطلب در مورد دیگر آمده
آنجاکه می خوانیم: «یا ایها الذین آمنوا کلوا
من طیّبات ما رزقناکم؛(۷)ای کسانی که ایمان
آورده اید از غذاهای پاکیزه ای که به شما روزی
داده ایم بخورید.»

۷- غذای حرام یک نوع از اموری است که
خبیث و پلید است،و مطابق قرآن،یکی از
برنامه ها و ویژگی های پیامبر اسلام (ص)این
است که: «و یحلّ لهم الطیّبات و یحرّم علیهم
الخبائث؛(۸) پاکیزه ها را برای پیروانش حلال
می شمرد،و نا پاک ها و پلیدی ها را حرام
می کند.»یعنی محتویات دعوتش هماهنگ با
فطرت سلیم و طبع پاکیزه است و از امور
نفرت انگیز و زمینه ساز زشتی ها باز می دارد.همه
این آیات با تعبیرات مختلف تأکید می کنند که
مااز غذای حرام پرهیز کنیم،و گرنه باطن نا پاک
غذای حرام،موجب نا پاکی باطن ما خواهد شد.

چند روایت در نکوهش مال حرام
وستایش مال حلال

برای آگاهی بیشتر در این راستا،نظر شما را
از صدها روایت،به چند مورد جلب می کنیم:

۱ـ مردی به محضر رسول اکرم (ص)آمد و
عرض کرد: «دوست دارم دعایم مستجاب شود،چه
کنم؟» پیامبر(ص)در پاسخ فرمود: «طهّر
مأکلتک،و لا تدخل بطنک الحرام؛(۹)غذای
خود را پاک کن،و از ورود غذای حرام به شکمت
بپرهیز.»

۲ـ در حدیث قدسی آمده خداوند فرمود: «لا
یحجب عنّی دعوهٌ الّا دعوه آکل
الحرام؛(۱۰)بین هیچ دعایی و من حجابی افکنده
نمی شود،مگر بین دعای خوانده غذای حرام
بامن.»

۳ـ پیامبر (ص)فرمود: «العبادهُ عشرهُ
اجزاءٍ،تسعهُ اجزاءٍ فی طلب الحلال؛(۱۱)عبادت
دارای ده بخش است،که نُه بخش آن در کسب
مال حلال می باشد.»

۴ـ نیز فرمود: «کسی که از دسترنج خود از راه
حلال هزینه زندگیش را تأمین کند،همانند برق از پل
صراط می گذرد.»(۱۲)

۵ ـ نیز فرمود: «کسب حلال بر هر مرد و زن
مسلمان واجب است.» و «کسی که غذای حلال
بخورد، فرشته ای بر فراز او قرار می گیرد و برای او تا
زمانی که از غذا فارغ شود،استغفار می کند.»(۱۳)

۶ـ نیز فرمود: «من لم ینال من این
اکتسب المال،لم یبال اللّه من این ادخله
النار؛(۱۴)با کسی که باکی ندارد که مال و غذایش
از چه راهی به دست می آید،خداوند باکی ندارد
که او را از چه راهی وارد دوزخ نماید.»

۷ـ نیز فرمود: «کسی که از راه حرام،ثروتی را
کسب کند،سپس آن را صدقه بدهد وانفاق کند،نه
ثوابی می برد ونه برکتی دارد،و اگر بمیرد وآن را ارث
بگذارد،توشه ای برای رفتن به سوی آتش دوزخ به
جای گذاشته است.»(۱۵) «و عبادت کردن با حرام
خواری،همانند ساختمان سازی بر روی ریگ سست
است» (آن ساختمان ویران می شود).(۱۶)

۸ ـ امام سجّاد(ع)فرمود: «الحلال هو قوت
المصطفین؛(۱۷)غذای حلال،غذای بندگان
برگزیده و ممتاز درگاه خدااست.»

۹ـ پیامبر (ص)فرمود: «کسی که از راه حرام
کسب روزی کند،همان زاد و توشه او به سوی آتش
دوزخ خواهد شد.» و نیز فرمود: «هرگاه لقمه
حرامی وارد شکم انسان شود،همه فرشتگان
آسمان ها و زمین او را لعنت می کنند.»(۱۸)

۱۰ـ امام باقر(ع)فرمود: «کسی که از مال حرام
ارتزاق کند،حج و عمره و صله رحم او،در درگاه
خداوند قبول نمی شود،حتی همین غذای نا مشروع
موجب تباهی دامن و تولید نسل او می گردد.»(۱۹)

این روایات تکان دهنده اخطار شدید و
هشدارباشی است که با توجه به آثار شوم غذای
حرام،حتماً از چنین عامل خطرزایی پرهیز
کنیم،و در پرتو کسب مال حلال،سعادت دو
سرای خود را بیمه نماییم.

۱۱ـ نیز پیامبر(ص)فرمود: «ترک یک لقمه
حرام در پیشگاه خدا از دو هزار رکعت نماز مستحبی
بهتر است،و رد کردن یک دانک (یک ششم
درهم)مال حرام به صاحبش بهتر از هفتاد حج مقبول
است.»(۲۰)

۱۲- و از امام باقر(ع)نقل شده فرمود: «هیچ
عبادتی بهتر از نگهداشتن شکم از مال حرام،و
پاکدامنی نیست.»(۲۱)

مراقبت از شیر مادر غذای نخستین انسان

مادر نقش بسیار در تربیت و سرنوشت
فرزندش دارد.به ویژه در مورد تغذیه فرزند باید
مراقبت ویژه داشته باشد،دانشمندان
می گویند:حتی فکر مادر در فرزندش آن هنگام
که در رحم او است،و یا آن هنگام که شیر به او
می دهد اثر دارد.بر همین اساس امام معصوم (ع)
فرموده اند: «سعادتمند در رحم مادرش سعادتمند
است،و بدبخت در رحم مادرش بدبخت می باشد.» و
در مورد شیر مادر،پیامبر(ص)فرمود: «زن ابله را
شیر دهنده فرزند خود قرار ندهید،چرا که شیر بر
طبع ها چیره می گردد» و طبق روایت دیگر فرمود:
«فانّ الولد یشبّ علیه؛(۲۲)زیرا فرزند بر اساس
آن شیر رشد و نمو می کند.» امیرمؤمنان علی
(ع)فرمود: «زنان شیرده را برای شیر دادن
فرزندتان گزینش کنید،فان الرضاع یغیّر
الطباع،(۲۳)زیرا شیر دادن طبیعت و باطن
شیرخوار را (هماهنگ با باطن شیر) دگرگون
می کند.» داستان شیر نخوردن پیامبرانی مانند
موسی (ع)و محمد(ص)در دوران کودکی از سینه
زن های مختلف،و شیر خوردن موسی(ع)از سینه
مادرش،و شیر خوردن رسول خدا(ص)از سینه
حلیمه سعدیّه که زن پاکدامن و نیک سیرتی بود
بیانگر آن است که باید در انتخاب دایه و شیر که
غذای نخستین است مراقب بود،تا از کانال پاک
و نیک باشد،چنان که قرآن در مورد
موسی(ع)می فرماید: «و حرّمنا علیه المراضع
من قبل؛(۲۴)ما همه زنان شیرده را از قبل بر
موسی (ع)حرام کردیم.»همین مراقبت های
ویژه،همراه مراقبت های دیگر باعث تولید
فرزندان فرزانه خواهد شد،مانند احتیاط و
دقت های مادر عالم بزرگ شیخ مرتضی انصاری
(صاحب مطالب و رسائل متوفی ۱۲۸۱ هـ ق)،
که حتی بدون وضو فرزندش را شیر نمی داد(۲۵)
باعث شد که چنین فقیهی بزرگ و با عظمت
پدیدار شود.

پرهیز از غذای شبهه ناک

چنانکه ملاحظه کردید امام عصر(عج)در
این فراز از دعا به خدا عرض می کند: «خدایا
اندرون ما را از غذای حرام و شبهه ناک پاک کن.»
این تعبیر بیانگر آن است که باید در مورد غذا
بسیار مراقب بود که نه تنها حرام نباشد،بلکه
حتی شبهه ناک و مبهم نباشد،یعنی پس از احراز
طیّب و پاک بودن غذا،آن را خورد،و گرنه از آن
پرهیز کرد.چنان که از امام حسن عسکری(ع)
نقل شده در ضمن گفتاری فرمود: «اورع الناس
من وقف عند الشبهه،وازهد الناس من ترک
الحرام؛(۲۶) پارساترین مردم کسی است که در
برابر شبهه توقف کند،و زاهدترین مردم کسی
است که از مال حرام پرهیز نماید.»توضیح این
که اگر کسی خود را به امور شبهه ناک آلوده
کند،آرام آرام قبح و زشتی گناه نزد او کم
می شود،و در پرتگاه حرام قرار می گیرد،این که
خداوند در قرآن می فرماید: «لا تتبعوا خطوات
الشیطان؛(۲۷) از گام های شیطان پیروی نکنید» و
به ویژه در مورد غذا و مال پاکیزه و حلال در دو
آیه این موضوع را مطرح می کند(۲۸) از این رو
است که یکی از گام های شیطان همین امور
شبهه آمیز است، شیطان به انسان مقدس و نماز
شب خوان نمی گوید:برو شراب بخور،بلکه در
ابتدا به او می گوید نماز شب که جزء واجبات
نیست، آن را رها کن، اگر پذیرفت کم کم سراغ
نمازهای واجب در اول وقت را دنبال می کند و به
او می گوید: اول وقت خواندن که شرط نماز
نیست، و همین طور گام به گام در انسان وسوسه
می کند تا او را به طور کلی از خداوند دور
می سازد.

حضرت آیت اللّه مکارم شیرازی(مدظله) در
این راستا می فرمود:یکی از اساتید در شیراز
برای من جریانی را نقل کرد که هر وقت به یاد
آن می افتم عبرت می گیرم،می گفت:دوستی
داشتم که بسیار مقدّس بود،حتی به خانه
برادرش نمی رفت،چرا که برادرش در اداره
دولتی(رژیم قبل)کار می کرد،و می گفت حقوقش
حلال نیست،یا شبهه ناک است،اتفاقاًروزی بیمار
و بستری شد،او را از مدرسه نزد برادرش بردند
ما به عیادتش رفتیم،از بستر بیماری بر خاست،و
فرش اطاق را جمع کرد و گفت:روی این فرش
ننشینید،زیرا اشکال دارد،من از روی ضرورت در
اینجا هستم.ولی همین مقدس که این قدر
احتیاط می کرد،کم کم به یک سری خط هایی
افتاد که پایان کارش به جایی رسید که اگر در سر
سفره شراب نبود شاید به غذا دست نمی زد.این
تغییر و تحوّل چگونه رخ می دهد؟این از آن
جهت است که اول مستحبات را ترک کرد،بعد
مکروهات و امور شبهه ناک را انجام داد،سر
انجام به امور حرام آلوده شد.آیت اللّه مکارم(مد
ظله)می افزاید:موردی را هم شاهد بودم،طلبه ای
بود شب های جمعه با صدای خوش و حالی
ملکوتی دعای کمیل را می خواند،من نیز در آن
حجره بودم و لذّت می بردم،ولی او کم کم به
تهران رفت،به طور کلی عوض شد،زیر پوشش
طلبگی بود ولی از خواندن دعای کمیل متنفّر
شده بود.چرا؟رازش این بود که حال و نشاط
عبادت نداشت،اگر ک