پاورپوینت کامل معراج، سفری اعجازآمیز ۵۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معراج، سفری اعجازآمیز ۵۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معراج، سفری اعجازآمیز ۵۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معراج، سفری اعجازآمیز ۵۳ اسلاید در PowerPoint :

۵۰

مقدمه

یکی از رخدادهای شگرف و
شگفت انگیز که در صدر اسلام و برای
شخص پیامبر اکرم (ص) اتفاق افتاد، سفر
اعجازآمیز «معراج» است که یکی از
بزرگترین معجزه های رسول اکرم (ص) بوده
و عقول بشری از درک حقیقت آن عاجز
است. این معجزه الهی در سایه عبودیت و
بندگی خالص نبوی (ص) حاصل شده است
و آیات و روایات بسیاری، از آن با عظمت و
شکوه یاد کرده است.

در حقیقت معراج، سفر رسول اکرم (ص)
از زمین به سوی عرش بود. در این باره
اختلافها زیاد است، بعضی معتقدند که این
سفر جسمانی بود و عده ای بر این باورند که
سفری روحانی بود.

در این نوشتار مختصر بر آنیم تا با
مطالعه در آیات الهی و روایات اسلامی
ضمن بیان عظمت این سفر اعجازآمیز، به
برخی از ابهاماتی که درباره این موضوع مهم
اسلامی وجود دارد، پاسخ دهیم.

مفهوم معراج

عروج به معنای بالا رفتن است. به شبی
که دعا بالا رود لیله المعراج گویند؛(۱) و نیز
حرکت (با جسم) در زمین و بر روی زمین را
گویند،(۲) و «اسار و اسراء» به معنای راندن
است، یا سیر در شب را گویند،(۳) و معنای
روح و جسم هم روشن است. راغب
اصفهانی، روح را به معنای نفس گرفته
است.(۴) بنابراین، حقیقت معراج، سیر در
زمین و جهان های بالا و دوردست است.

نکته درخور توجه در اینجا این است که
داستان معراج پیامبر اکرم(ص) مرکب از دو
قسمت بوده، قسمت نخست آن سفر با
مرکب فضاپیمایی به نام «براق»(۵) از
مسجدالحرام تا مسجدالاقصی بود که آن
حضرت در مدت کوتاهی در آن نقطه پایین
آمد، و از نقاط مختلف مسجد، و «بیت
اللحم» که زادگاه حضرت عیسی (ع) است و
منازل انبیاء و آثار و جایگاه آنها دیدن کرد؛ و
در برخی از منازل دو رکعت نماز گزارد. البته
ناگفته نماند آن حضرت این مسیر را در یکی
از شبها در دوران رسالت در مکه از طریق
اعجاز طی کرده است، که این قسمت را
اصطلاحا در کتابها و تواریخ «إسراء»
می نامند و قسمت دوم داستان معراج، سیر
آن حضرت از مسجدالاقصی به آسمانها
انجام شده و «ستارگان و نظام جهان بالا را
مشاهده کرد؛ و با ارواح پیامبران و فرشتگان
آسمانی سخن گفت، و از مراکز رحمت و عذاب
(بهشت و دوزخ) بازدیدی به عمل آورد؛ درجات
بهشتیان و اشباح دوزخیان را از نزدیک مشاهد
فرمود.»(۶) این قسمت سفر اعجازآمیز
آسمانی را اصطلاحا «معراج» می نامند.

رسول اکرم (ص) در این سیر آسمانی
(معراج) با رموز هستی و اسرار شگفت انگیز
دستگاه عظیم آفرینش و وسعت عالم خلقت
و آثار قدرت بی پایان خداوند کاملاً آگاه
گشت. سپس به سیر خود ادامه داد، و به
«سدره المنتهی»(۷) رسید، و آن را سراپا
پوشیده از شکوه و جلال و عظمت دید. در
این هنگام برنامه سفر اعجازآمیز وی پایان
یافت، سپس مأمور شد از همان راهی که
پرواز نموده بود بازگشت نماید. در برگشت
نیز در «بیت المقدس» فرود آمد، و روانه مکه
و وطنش گردید.

معراج در آینه آیات و روایات

هر موضوعی را که قرآن کریم بدان اشاره
فرموده است از ضروریات دین در میان
مسلمان می باشد. داستان نیز این چنین
است. یعنی، معراج اجمالاً یکی از ضروریات
دین و صریح قرآن و جمله مسلمات در میان
تمام فرق اسلام است؛ پس انکار آن، انکار
ضروری دین و موجب ارتداد است؛ بنابراین،
هر فرد مسلمان که معتقد به قرآن و روایات
اسلامی و اتفاق مسلمانان باشد، نمی تواند
آن را انکار نماید؛ زیرا، معراج ریشه قرآنی
دارد و در دو سوره از قرآن کریم به سرگذشت
این سیر جسمانی و روحانی تصریح
شده است.

اول: سوره اسراء، که شروع این سفر
اعجازآمیز را متذکر است:

«سبحان الذی اسرای بعبده لیلاً من
المسجدالحرام الی المسجدالاقصی الذی
بارکنا حوله لنریه من آیاتنا إنه هو السمیع
البصیر»(۸)پاک و منزه است آن خدایی که
بنده اش را در یک شب از مسجدالحرام به
مسجدالاقصی که در سرزمین مبارک و
مقدسی واقع شده برد، تا آیات و نشانه های
(عظمت) ما را ببیند، او شنوا و بینا است.

دوم: سوره «النجم» که به قسمتهایی از
این سفر آسمانی اشاره دارد که در ضمن ۶
آیه، از آیه ۱۳ تا ۱۸ قسمت دوم معراج،
یعنی سیر آسمانی را بیان می کند. آنجا که
می فرماید: «و لقد رءاه نزله اُخری، عند
سدره المنتهی، عندها جنه المأوی، اذ
یغشی السدره ما یغشی، مازاغ البصر و ما
طغی، لقد رأی من آیات ربّه الکبری» آیا با
او درباره آنچه (با چشم خود) دیده مجادله
می کنید؟! و بار دیگر نیز او را مشاهده کرد،
نزد «سدره المنتهی»، که «جنت المأوی»
در آنجاست. در آن هنگام که چیزی (= نور
خیره کننده ای) سدره المنتهی را پوشانده
بود، چشم او هرگز منحرف نشد و طغیان
نکرد (آنچه دید واقعیت بود). او پاره ای از
آیات و نشانه های بزرگ پروردگارش را دید.

غالب مفسران، آیات سوره «النجم» را
هم در ارتباط با قضیه معراج پیامبر (ص)
دانسته اند.(۹)

همچنین در آیه دیگری از قرآن کریم به
صورت اشاره، برخی از تماسهای پیامبر(ص)
را در شب معراج تأیید می کند و آن آیه ۴۵
سوره «زخرف» است: «و سئلْ مَن ارسلنا مِن
قبلک من رسلنا اجعلنا من دون الرحمن
ءالههً یُعبدون؛ ای پیامبر! از پیامبرانی که
قبل از تو فرستادیم بپرس: آیا ما برای آنها
معبودانی غیر از خدای رحمان برای پرستش
قرار داده بودیم؟!»

آیا پرسش پیامبر اکرم (ص) از انبیای
گذشته به جز با رویارویی با آنها ممکن
است؟ و در کدام مجمعی غیر از آن شب
معهود این امر مواجهه میسر شد؟

روایتی هم از امام باقر (ع) در تفسیر این
آیه شریفه به همین معنا وارد شده است و
نیز علامه مجلسی در «جلد ۱۸ بحارالانوار،
باب اثبات المعراج» این آیه شریفه را در زمره
آیات معراج مطرح نموده است.

ناگفته پیداست که با امعان نظر در
مطالب یاد شده، بدون مراجعه به روایات
تفسیری معراج، تنها از تأمل در آیات سوره
«اسرا» و «النجم» به تصویر نسبتا روشنی از
این سفر مبارک اعجازآمیز رسول خدا (ص)
دست می یابیم.

در منابع روایی اسلام روایات زیادی
درباره معراج وارد شده که بسیاری از علمای
اسلام، تواتر یا شهرت آن را تصدیق
کرده اند،(۱۰) که به عنوان نمونه و رعایت
اختصار به دو روایت و آن هم از طریق
فریقین اشاره می کنیم:

۱ـ امام باقر (ع)در ضمن روایتی که
طولانی است فرمود: «و لکنّه اسری به… و
اشار بیده الی السماء؛ و لکن پیامبر را از
مسجدالحرام تا آسمانها سیر داد.»(۱۱)

۲ـ زمخشری حدیثی را نقل نموده است
که در قسمتی از آن چنین آمده است: «و قد
عرج به الی السماء فی تلک اللیله… و انه
لقی الانبیاء و بلغ البیت المأمور و
سدره المنتهی؛ در حالی که سیر داده شده
بود بسوی آسمان در این شب و عجائب
آسمان به او نشان داده شده، و انبیاء را
ملاقات نموده بود و تا بیت المأمور و
سدره النتهی سیر نمود.»(۱۲) در این حدیث
«عرج به»، به معراج جسمانی اشاره دارد؛ از
اینجا معلوم می شود روایاتی که فقط دلالت
بر معراج روحانی دارد، چون مخالف ظاهر
قرآن کریم است، قابل اعتماد نیست.

سخن از این که آیا تنها روح بزرگ
پیامبر (ص) در خواب و مکاشفه در این سفر
همراه جبرئیل بوده و یا آن حضرت با این
بدن خاکی دعوت به عالم بالا شده است،
مورد اختلاف است. با این که صریح قرآن و
روایات اسلامی گواهی قطعی بر جسمانی
بودن آن می دهد؛ چنان که فقیه و مفسر
بزرگ شیعه، مرحوم طبرسی، در تفسیر
«مجمع البیان» اتفاق علماء را بر جسمانی
بودن معراج نقل می کند.(۱۳)

همچنین محدث عالیقدر شیعه، علامه
مجلسی (ره)، و مفسر معروف اهل سنت،
فخررازی، معتقدند که اهل تحقیق بر این
باورند که به مقتضای دلالت قرآن کریم و
روایات متواتر شیعه و سنی، خدای متعال
روح و جسد پیامبر اسلام (ص) را از مکه به
مسجدالاقصی و سپس از آنجا به آسمانها
برد و انکار این مطلب، یا تأویل آن به عروج
روحانی، یا وقوع آن در خواب، ناشی از کمی
تتبع یا سستی دین و ضعف یقین است.(۱۴)

برای اثبات این موضوع دلائل و
شواهدی وجود دارد که:

۱ـ کلمه «عبد» نشان می دهد،(۱۵) که این
سفر در بیداری و این سیر، جسمانی بوده
است؛ چون وقتی گفته می شود: فلان
شخص را به فلان نقطه بردم، یعنی خودش
را با همان جسم و روح، نه این که در عالم
خواب و خیال برده؛ مگر قرینه ای برخلاف
باشد. بنابراین، از باب آن که قرآن خود مفسر
خود است می بینیم در سوره «جن» آیه ۱۹
می فرماید: «و انّه لمّا قام عبدالله یدعوه» و
در سوره «علق» آیه ۱۰ می فرماید: «عبدا اذا
صلی» از عبد اراده مجموع روح و جسم
شده است. یعنی پیامبر