پاورپوینت کامل «بد اخلاقی» ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل «بد اخلاقی» ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل «بد اخلاقی» ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل «بد اخلاقی» ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

۱۶

هشدارهای اجتماعی (۲)

امام علی(ع): «علیکم بمکارم الاخلاق
فأنها رفعه، و ایاکم و الأخلاق الدنیه فأنها
تضع الشریف و تهدم المجد»(۱)

مقدمه

موضوع بحث هشدارهای اجتماعی از نگاه
آیات و روایات است، مقصود از این عنوان آن
صفات و خصالی است که در جامعه و در ارتباط
با دیگران ظهور و بروز می یابد. ممکن است یک
صفت از یک جهت اخلاقی و فردی باشد ولی از
جهت دیگر چون آثار و پی آمدش دامن اجتماع
را می گیرد و به همنوعان و هم کیشان مربوط
می شود صفت و هشدار اجتماعی باشد.

«درست است که زندگی فردی نیز بدون اخلاق،
لطافت و شکوفایی و زیبایی ندارد، درست است که
خانواده ها بدون اخلاق سامان نمی پذیرند. ولی از
آنها مهمتر زندگی اجتماعی است که با حذف مسائل
اخلاقی به سرنوشت دردناکی گرفتار می شود که بدتر
از آن تصوّر نمی شود.»(۲) و بد خلقی و سوء خلق
از این گونه مقولات است…

دو واژه نزدیک به هم در ادبیات قرآنی و
روایی بکار رفته است:

خَلق و خُلق

اولی به معنای شکل و ساختار جسمی و
ظاهری انسان است مانند بلند قد بودن و یا
کوتاه قد بودن، سیاه و سفید، چاق و لاغر ومانند
این ویژگیها که مربوط به ژن افراد می شود و
بسیاری از این ها از اختیارات انسان خارج است.

اگر انسان اراده کند که بلند قد شود و یا رنگ
پوستش که ذاتی اوست عوض شود یا امکان
ندارد و یا به سختی و به ندرت صورت می گیرد.

اما خُلق و هیأت و شکل روحی و روانی
آدمی مربوط به اراده و اختیار اوست، هر کسی در
این زمینه، معمار و نقاش شخصیت خویش
است می تواند چهره زیبا و دلپذیر و دوست
داشتنی از خود اخلاقی خویش ترسیم کند و
متصف به صفات زیبای اخلاقی گردد که از آن
در فرهنگ دینی به «محاسن» و «مکارم»
اخلاقی یاد شده است و می تواند به گونه ای
ساختار روحی خود را تنظیم کند که بازتاب آن در
رفتار او بسیار زشت و نازیبا و نفرت آور و دافعه
ساز باشد که از آن به «مساوی اخلاق» «سوء
الخلق» و مانند آن نام برده می شود به همین
جهت علمای اخلاق در تعریف این دو واژه
گفته اند:

«الخَلق و الخُلق فی الاصل واحد لکن
خصّ المفتوح منه بالهیئات و الآشکال و
الصور المدرکه بالبصر و خصّ المضموم منه
بالقوی و السجایا المدرکه بالبصیره».(۳)

خلق و خُلق در ریشه یکی هستند لکن خلق
به شکل و هیأت ظاهری که به چشم دیده و
درک می شود اطلاق می گردد و خُلق به ساختار
روحی و اخلاقی که با بصیرت درک می شود
اطلاق می گردد.

محاسن و مکارم اخلاق

در مجموعه میراث فرهنگی به جا مانده از
پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) تعبیرهای گوناگونی
در زمینه «خوش خلقی» به عنوان هدایت و «بد
خلقی» به عنوان هشدار وجود دارد که اشاره به
آن در مقدمه این بحث خالی از فایده نیست.
مثلاً جمله هایی از قبیل:

مکارم اخلاق

محاسن اخلاق

معالی اخلاق

مساوی اخلاق

حسن الخلق

سوءالخلق

اخلاق دنیّه و…

نخست نگاهی داریم به روایات موجود در
این زمینه:

قال رسول اللّه(ص):

«بعثت بمکارم الاخلاق و محاسنها»(۴)
به مکرمتها و نیکیهای اخلاقی برانگیخته شدم.

و در روایت دیگر:

«بعثت لأتمم مکارم الاخلاق»(۵)

باز از آن حضرت چنین نقل شده که فرمود:

«انّ اللّه یحبّ معالی الأخلاق و
یکره سفسافها»(۶)

خداوند خویهای والا را دوست می دارد و
خویهای پست را ناخوش می دارد.

امام سجاد(ع) فرمود: «وهب لی معالی
الاخلاق»(۷) خدایا اخلاق عالی را به من ارزانی
دار.

در روایاتی که موضوع بحث این نوشتار
است نیز به «حسن خلق» دستور داده شده و از
«سوء خلق» پرهیز داده شده و به عنوان هشدار
اخلاقی و اجتماعی بیان گردیده است.

گرچه دشوار است معیار و میزان دقیقی
برای تفاوت بین واژه (محاسن اخلاق) و (مکارم
اخلاق) بیان کرد اما می توان در تفکیک این دو
چنین گفت که: هر مکرمت اخلاقی حسن خلق
بشمار می رود اما هر حسن خلقی مکرمت
اخلاقی نیست. محاسن اخلاق یعنی «خوی خوب
و پسندیده» اما مکارم اخلاق یعنی «بزرگواری و
کرامت نفس» هر بزرگواری بزرگ هست اما هر
بزرگی بزرگوار نیست.

شخصی در شهر و یا منطقه ای از لحاظ
مالی و یا موقعیت اجتماعی و یا از جهت سن و
سال بالا بزرگ لقب می گیرد اما لازمه این
بزرگی بزرگواری و کرامت اخلاقی نیست.

از سویی دیگر ممکن است کسی از جایگاه
اجتماعی بالایی برخوردار نباشد اما به لحاظ بلند
طبعی و همت بلند و صفات و خوبیهای اخلاقی
و اجتماعی دارای «رفعت اخلاقی» و «علو روحی»
باشد. گزیده سخن آن که محاسن اخلاقی بسیار
خوب است اما دلیل بر شرافت و کرامت نفسانی
نیست.

مثلاً اگر شخصی در ساحت اجتماع
ویژگیهایی مانند تمیزی بدن و لباس، مسواک
زدن، سلام کردن، سر زدن به بیماران، تسلیت
به مصیبت دیدگان و دیدار مسافران را در برنامه
روزانه و رفتاری خود داشته باشد، این چنین
شخصی به محاسن اخلاق دست یافته است اما
نمی توان او را به خاطر این صفات اخلاقی دارای
کرامت و مکرمت اخلاقی دانست.

به دیگر سخن آنچه به حب ذات بر می گردد
و آدمی ذاتاً دوست دارد آن را انجام دهد تا مورد
محبت دیگران قرار گیرد و ریشه در تمایلات
حیوانی و معمولی انسان دارد نامش «محاسن و
حسن اخلاق» است ولی آنچه انجام آن درگیری
و مبارزه با هواهای نفسانی را به دنبال دارد
ریاضت و تمرین و درگیری می طلبد تا بدست
آید و جزء هیأت روحی او قرار گیرد نامش
«مکارم اخلاقی» است.

پس از این مقدمات بر می گردیم به توضیح
«هشدار اجتماعی» دیگری به نام «بد خلقی و سوء
خلق» که با تعبیر «ایاکم» نسبت به آن هشدار
داده شده و در برابر با تعبیر «علیکم» راهکار
اصلاحی آن را یادآوری نموده است.

علی(ع) «علیکم بمکارم الاخلاق فأنها
رفعه، و ایاکم و الأخلاق الدنیه فأنها تضع
الشریف و تهدم المجد»(۸)

آثار زیان بار بد خلقی

در این حدیث شریف، نخست توصیه و
سفارش به مکرمت و کرامت اخلاقی شده و از
آن به عنوان عامل رفعت انسانی و اجتماعی یاد
شده است و در برابر از اخلاق پسند و ناپسند
نهی شده و نسبت به آن هشدار داده شده است
زیرا طبق این روایت بد خلقی دو پی آمد ویرانگر
دارد.

الف: شرافت انسانی را از او می گیرد.

ب: پایگاه اجتماعی او را ویران می سازد.

انسان بر اساس حب ذات و علاقه ای که به
خویش دارد دوست دارد در جامعه سر بلند، با
عزت، نامدار و پرآوازه و شریف زندگی کند و این
شدنی نیست مگر در پرتو اخلاق خوب و کسب
مکارم اخلاقی.

از سوی دیگر هر انسانی از آن بیم دارد که
روزی پایگاه اجتماعی و آبروی بدست آمده اش
از دست برود. اسلام هشدار داده است که اگر
برای شرافت، کرامت،عزت،آبرومندی و
محبوبیت اجتماعی خویش تلاش می کنی
مواظب باش در رابطه با همنوعان و هم کیشان
گرفتار بد خلقی و بد رفتاری و سوء خلق نشوی
که گرفتار شدن به این صفات رذیله همان و
سقوط شخصیت و نابودی آن همان.

بهشت محصول خوش خلقی

جهنم محصول بد خلقی

همه ما که اسلام را پذیرفته ایم دوست
داریم در ردیف بهشتیان قرار گیریم و از
نعمتهای مادی و معنوی بهشت بهره مند گردیم،
در برابر همه ما از جهنم و عذاب الهی هراسانیم
و از خدا می خواهیم که ما را گرفتار عذاب
دردناک جهنم قرار نسازد. راه رسیدن به این آرزو
یعنی وصول به بهشت و دوری از آتش را امام
رضا(ع) از جدش رسول خدا(ص) این گونه بیان
فرموده است:

«علیکم بحسن الخلق فانّ حسن الخلق
فی الجنه لامحاله و ایاکم و سوء الخلق فانّ
سوءالخلق فی النار لامحاله»(۹)

بر شما باد به کسب خلق زیبا(و برخورد نیک
با دیگران) چه این که (نتیجه) خوش اخلاقی
شما بهشت خواهد بود و دوری