پاورپوینت کامل نگاهی به آسیب شناسی حکومت دینی ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به آسیب شناسی حکومت دینی ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به آسیب شناسی حکومت دینی ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به آسیب شناسی حکومت دینی ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

۳۳

مطالعه در تاریخ ملل و حکومت های
دینی و غیردینی از آنجا ضرورت دارد که
بدانیم چه عواملی باعث پیشرفت و یا
پسرفت یک حکومت می شود. زیرا این امر از
یک سو نشان می دهد که همان عوامل و
آسیب ها کم و بیش هم اکنون نیز به شکل
سنّت تاریخی نقش خود را در پایداری
نظام ها و سقوط حکومت ایفا می کند و به
حکم قاعده «مشابهت تاریخی اقوام»
سرگذشت و فراز و نشیب نظام ها و
حکومت های پیشین در حقیقت مشابه
سرگذشت نظام های کنونی است؛ یعنی
تاریخ همواره تکرار می گردد.

امام علی(ع) در این باره می فرماید:
«فیما اَشَدَّ اعتدال الاحوال و اقرب اشتباه
الامثال؛ چه بسیار متناسب است
سرگذشت ها و چه همانند و نزدیک است
داستان ها.»

از سوی دیگر بررسی و شناخت
آسیب های نظام ها و حکومت های گذشته
می تواند مایه عبرت از تاریخ شود. بر این
اساس یک سوم قرآن را نقل قصص و تاریخ
ملت های گذشته تشکیل می دهد و مردم را
به سیر در زمین و عبرت گیری از آن
فرامی خواند تا آنجا که هفت بار با تأکید
فراوان فرموده است: «قُلْ سِیرُوا فِی
الاْءَرْضِ» با این بیان، قرآن کریم تاریخ
جامعه ها و نظام های پیشین را آینه عبرت و
مایه تنبّه و بیداری و وسیله شناسایی علل
ترقی و آسیب هایی که منجر به انحطاط
می داند و در فرازی دیگر تأکید می کند که:
«لَقَدْ کَانَ فِی قَصَصِهِمْ عِبْرَهٌ لاِّءُولِی
الاْءَلْبَـبِ».

از این رو، بر اندیشمندان و دل آگاهان
است که در شیوه زندگی اقوام گذشته به طور
عام، و نحوه حکومت حاکمان به طور خاص
به کنجکاوی بپردازند و از علل قوت و
آسیب های آن آگاه شوند.

مرکز فرهنگ و معارف قرآن

امام علی(ع) نیز بر این امر تأکید ورزیده
و در وصیت نامه خود به فرزندش امام حسن
می فرماید: «فرزندم به دقت سرگذشت
پیشینیان و نقاط قوت و آسیب های آن را به
خاطرت عرضه بدار و در خانه ها، آثار و
نشانه های آنها گردش کن، بنگر که چه کردند و از
کجا منتقل شدند و به کجا فرود آمدند.»

بنابراین، شایسته است مدیران و
تصمیم گیران حکومت دینی با دقت در رفتار
و اعمال خود بنگرند و به نقاط ضعف خویش
آگاه شوند و آسیب های نظام اسلامی را که
مثل موریانه پایه های آن را می خورد و
سست می کند، شناسایی کنند و به کتاب خدا
تمسّک جویند و راهکارهای مدیریت صحیح
را از آن بیاموزند؛ زیرا قرآن طلوع و و سقوط
نظام ها و حکومت های ناصالح را یک امر
قطعی تلقی کرده و می گوید: هرگز قدرت و
تمکّن در دست یک گروه تا پایان جهان
باقی نمی ماند بلکه به عللی دست به دست
گشته تا عمر جهان سپری گردد؛ «و تلک
الایام نداولها بین الناس…».

حال می پردازیم به برخی از آسیب های
نابود کننده حکومت دینی از نگاه قرآن:

۱ـ ستمگری یا ستم پیشه گی

از جمله آسیب های حکومت دینی ظلم
و ستم نسبت به مردم است؛ چرا که کاخ ها و
بناها از بادهای صرصر ویران نمی شود ولی
از آه جگرسوز مظلومان ویران می شوند.
حکومت آفرینان دینی به خاطر رفتارهای
نامناسب در نگاه مردم به چهره های زشت و
نفرت انگیز بدل می شوند و در نهایت نفوذ
مردمی و پایگاه اجتماعی خود را از دست
می دهند. از این جهت، رو در روی مردم قرار
می گیرند و به ناچار برای حفظ پایگاه خود به
ستم روی می آورند و ستم نیز پایه های کاخ
حکومت را فرو می ریزد. قرآن ستمگری و
خروج از خط عدالت را مایه هلاکت و
نابودی امت ها و در نهایت حاکمان دینی
می داند و در آیات زیادی سبب فروپاشی
جامعه و ملّت ها و افول حکومت ها را ستم
ذکر کرده است. از جمله می فرماید: «ما پیش
از شما عدّه ای را یکی پس از دیگری هلاک
کردیم چون ستم کرده بودند و فرستادگان ما
پیغام های آشکار به آنها آمده بود ولی ایمان
نیاورده بودند بدین گونه ما گناهکاران را کیفر
می دهیم.»

و در جای دیگر می فرماید: «ای محمد!
پروردگار تو مردمان شهری را هلاک و نابود
نمی کند مگر پس از آن که در میان آن شهر
پیغمبری بفرستد که سخنان ما را بر آنها بخواند
و ما هلاک و نابود کننده مردمان شهرها نیستیم،
مگر آنجایی که مردمانش ستمکار باشد.»

و نیز در آیات دیگر چنین آمده: «بگو چه
می بینید اگر ناگهان در نهان یا آشکار عذاب خدا
بر شما نازل شد و هلاک نمی شود جز گروه
ستمکاران»، و در فرازی دیگر می خوانیم:
«چه بسیار شهرها را که مردم آنها ستمکار
بودند، نابود کردیم.»

براساس آیات یاد شده عامل سقوط و
افول و نابودی حکومت های دینی پشت
کردن به جادّه های حق و روی آوردن به
ستم دانسته شده است و اگر قرآن به بیان
عوامل سقوط و نابودی حکومت های دینی
می پردازد، تنها از زاویه کاربرد تاریخی آن
نیست بلکه بیانگر قانون و سنّت حاکم بر هر
جامعه و حکومتی است که در طول تاریخ
شکل می گیرد و بر مبنای این قانون و سنّت
الهی است که سرنوشت نظام های اجتماعی
و حکومت دینی امروز بشر نیز رقم می خورد.

بنابراین هر نظام و حکومتی دینی تا
آن گاه زنده و پایدار می ماند که هماهنگ با
قانون های عام آفرینش و سنّت های حق
جلو برود و انحراف از این اصل عامل سقوط
و افول آن حکومت است.

۲ـ فساد

دومین آسیب حکومت دینی فساد است.
فساد در لغت به معنای خارج شدن از اعتدال
چه کم و چه زیاد مانند فساد در نفس، بدن
و… آمده است.

وقتی حکومت و جامعه دینی گرفتار
فساد شود، از حدّ وسط و اعتدال خارج
می شود. فساد، یعنی دست اندازی به حقوق
دیگران از راه قانون شکنی و سرپیچی از
قانون. از این روی در نگاه قرآن فساد کننده،
محدوده کوچکی را به تباهی نمی کشد بلکه
آثار زیان بار به همه ارکان جامعه سریان پیدا
می کند و خشک وتر را می سوزاند.

به طور کلی قرآن در سوره های اعراف،
هود، شعراء از هلاکت و نابودی قوم نوح،
هود، صالح، لوط و شعیب سخن گفته و
تأکید کرده که این قوم های صاحب حکومت
و ثروت با وجود اینکه پیامبر داشتند و دیندار
هم بودند، ولی بر اثر فساد نابود شدند.

گفتنی است که فساد انواع مختلفی دارد
و ما در این جا تنها فساد اقتصادی و فساد
جنسی را مورد بررسی قرار می دهیم.

الف) فساد اقتصادی

اقتصاد، از جمله پایه ها و رکن های مهم
و بنیادین جامعه است، و در واقع از
ستون های برپادارنده خیمه هر حکومت به
شمار می آید، اگر این رکن مهم فرو ریزد
تمامی رکن های جامعه یکی پس از دیگری
فرو می ریزد از این روی خداوند، بر سالم
ماندن این رکن تأکید می ورزد و به پیامبر
بزرگ خود شعیب مأموریت می دهد که در
اصلاح اقتصاد مردم شهر «مَدْیَن» تلاش
کند تا جامعه از هم فرو نپاشد.

«به سوی شهر مدین برادرشان شعیب را
فرستادیم که گفت ای خویشان من خدا را
بپرستید، شما را جز او خدایی نیست و پیمانه و
ترازو را نکاهید و کم ندهید، من نیکویی شما را
می بینم و از عذاب بزرگ بر شما می ترسم.»

گویند که قوم شعیب راه را به اصلاح
بسته و بر افساد گشوده بودند چون شهرشان
بر سر راه کاروان ها بود و از این جایگاه بهره
ناروا می بردند و عرصه را بر کاروانیان و
بازرگانان تنگ می کردند؛ چنان که کالای آنها
را به بهای کم می خریدند و کالای مورد نیاز
آنان را به بهای گران در اختیارشان
می گذاشتند و یا مردم را از پیوستن به حق
باز می داشتند و نمی گذاشتند برگرد شعیب
حلقه زنند و راه را از بی راهه بازشناسند.

آری همیشه چنین بوده که حکومت های
بزرگ، توانا با لشگریان بی شمار و
فرمانروایان و سردمداران با تدبیر، وقتی
فساد و رانت خواری به ارکان اقتصادی آنها
راه یافته، با وجود همه تلاش هایی که برای
سر پا نگه داشتن حکومت مصروف داشته اند،
نظام حکومتی شان از هم فروریخته است.

استاد محمدتقی جعفری در این باره
می نویسد: «تباهی یا اختلالات اقتصادی،
می تواند عامل نابودی هر گونه حکومتی بوده
باشد، اگر چه آن حکومت در اوج شکوفایی سیر
کند… بدیهی است که قوام حیات بشری و
میدان تحرّک آن را مسائل اقتصادی تشکیل
می دهد زیر انسان چه در ابتدایی ترین شکل
حیات بوده باشد و چه در عالی ترین اشکال آن
بدون استهلاک موادی از طبیعت امکان ادامه
حیات ندارد.»

ب) فساد جنسی

بی تردید یکی از آسیب های اجتماعی در
حکومت دینی، فساد جنسی است و چنانچه
از جانب مدیران یک حکومت راهکار