پاورپوینت کامل آموزه های تربیتی در سیره پیشوایان (ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آموزه های تربیتی در سیره پیشوایان (ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آموزه های تربیتی در سیره پیشوایان (ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آموزه های تربیتی در سیره پیشوایان (ع) ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۳۰

اشاره

انسان موجودی است سالک و پویا که فطرتاً دارای حسّ«کمال جویی» است. این ضمیمه آدمی را از درون به حرکت وا می دارد تا او را به کسانی که مظهر کمالات هستند، نزدیک کند.

پیشوایان معصوم(ع) به عنوان مظهر و نماد کمالات الهی جهت تحقق چنین هدفی علاوه بر ترسیم راه هدایت و رستگاری، در فرایند تعلیم و تربیت، شیوه ها و راهبردهای بسیار مؤثّری را به کار برده اند که هر کدام چراغ راه ره پویان و نردبان تعالی روح و اندیشه است و سعادت و سیادت انسان ها از این رهگذر تأمین می شود، لذا در این نوشتار با توجه به سیره عملی آنان به بررسی این شیوه ها و بیان مسایل تربیتی و نکات باریک روان شناختی آن خواهیم پرداخت. امید است که مورد توجه و عنایت پویندگان راه ولایت و امامت قرار گیرد.

الگودهی

یکی از کارآمدترین روش های تربیت روش «الگودهی» است.

بی تردید ارایه الگوی مناسب و سرمشق حقیقی به افراد بر تربیت آنان از جنبه های گوناگون اثر می گذارد. از این رو خداوند همه انبیاء به خصوص رسول اکرم(ص) را به عنوان «اسوه حسنه» معرفی کرده است و می فرماید: «لقد کان لکم فی رسول اللّه اسوهٌ حسنهٌ…؛(۱) به راستی برای شما خصلت ها و روش پیامبر خدا(ص) سرمشق نیکو و پسندیده است.» بنابراین پیامبر اکرم(ص) در تمام ویژگی های انسانی و در همه زمینه ها الگوست.

حضرت علی(ع) با پیروی کامل از رسول خدا(ص) ایشان را به عنوان بهترین الگو برای عموم مردم به خصوص اصحاب و یارانش معرفی می کند.

آن حضرت خطاب به عموم مردم فرموده اند: «و اقتدوا بهدی نبیّکم فانّه افضل الهدی و استنّوا بسنّته فانّها اهدی السّنن؛(۲) به سیرت پیامبرتان اقتدا کنید که برترین سیرت است و به سنّت او گرایش یابید، زیرا هدایت کننده ترین سنّت هاست.»

مقصود حضرت علی(ع) در این فراز از کلامش، ارایه الگوهای مثبت و حقیقی است که همان روش الگودهی است که در خارج تحقق یافته و این خود می تواند به دو صورت ارایه شود:

الف ـ ارایه الگو از خویشتن

در این شیوه مربی رفتار و صفات مطلوب را عملاً در رفتار خود منعکس می کند. امام صادق(ع) در این باره می فرماید:«کونوا دعاهً للنّاس بغیر السنتکم…؛(۳) مردم را با عمل هدایت و راهنمایی کنید نه با زبان.» از دیدگاه امام صادق(ع) بهترین مربی و الگو کسی است که رفتارش گفتار وی را تأیید نماید. با این عمل صداقت مربّی برای متربّی ثابت می شود و شک و تردید متربّی را برای الگوبرداری از بین می برد.

ب ـ ارایه الگو از دیگران

در این شیوه مربی اسوه ها و الگوهای مطلوب را به متربی معرفی می کند و خصوصیات شخصیتی و سیره فردی و اجتماعی آن ها را برای وی تبیین می نماید، مثلاً پیامبر گرامی اسلام (ص) اهل بیت خود را به مردم معرفی کرده و آنان را به تبعیّت از ایشان فرا خوانده است؛ تا جایی که اهل بیت(ع) را به کشتی نوح تشبیه کرده است: «انّ مثل اهل بیتی کسفینه نوحٍ(ع) من رکبها نجا؛(۴) مثل اهل بیت من مانند کشتی نوح است که هر کس بر آن سوار شود نجات می یابد.»

الگوپردازی

هدف از این شیوه ارایه الگوهای فرضی است. در این شیوه مربی الگوهای مطلوبی را در نظر گرفته و به بیان اوصاف و فضایل اخلاقی آنان می پردازد و زمینه را طوری فراهم می کند که مربی را به تجسّم یک الگو بکشاند. مربی بیش تر با بیان خصوصیات و نشانه ها به این مهم دست می یابد و هر قدر از مهارت و هنرمندی بیش تری برخوردار باشد، در پردازش الگوهای مطلوب موفق تر خواهد بود.

در روایات و متون اسلامی نمونه های فراوانی برای این نوع روش الگویی مشاهده می شود، به عنوان مثال رسول خدا(ص) در توصیف مؤمن می فرماید:«الا انبّئکم بالمؤمن؟ من ائتمنه المؤمنون علی انفسهم و اموالهم و الا انبّئکم بالمسلم؟ من سلم المسلمون من لسانه و یده؛(۵) آیا مؤمن را به شما معرفی کنم؟ کسی که سایر مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند.»

هم چنین حضرت علی(ع) در خطبه همّام خطابه بلندی در وصف متّقین بیان می کند. همه این ها در جهت ارایه الگوهای مطلوب و متعالی به متربّیان مکتب تربیتی اسلام است، طی این بیان ها پیشوایان معصوم(ع) به توصیف و پردازش الگو می پردازند تا متربّی با ترسیم آن در ذهن خود از آن ویژگی ها پیروی کند.

الگوزدایی

یکی دیگر از شیوه های تربیتی در سیره معصومین(ع) روش «الگوزدایی» است، به این معنا که الگوها و شخصیت های منفی چنان ترسیم می شوند که نوع دلزدگی و نگرش منفی در متربی نسبت به آن الگوها پدید می آید. این شیوه تربیت به دو صورت قابل اجراست که در روایات و احادیث مصادیق فراوانی برای آن یافت می شود: صورت اول این است که مربّی در قالب بیان صفات، خصوصیات و نشانه های الگوهای منفی، سعی در دورساختن متربی از آن الگوها دارد، مثل این سخن پیامبر(ص) که فرموده اند: «علامه الظّالم اربعهٌ یظلم من فوقه بالمعصیه و یملک من دونه بالغلبه و یبغض الحقّ و یظهر الظّلم؛(۶) نشانه های ظالم چهار چیز است: با نافرمانی به ما فوق خود ستم می کند، با غلبه و زور بر زیر دست خود حکم می راند، حق را دشمن می دارد و ستم را آشکار می کند.»

امام حسن عسگری(ع) درباره پست ترین بندگان فرمود: «بئس العباد عبدٌ یکون ذاوجهین وذالسانین یطری اخاه شاهداً و یأکله غائباً ان اعطی حسده و ان ابتلی خانه؛(۷) بدترین بندگان، بنده ای است که دارای دوچهره و دو زبان باشد، در حضور برادرش او را می ستاید و پشت سر او را می خورد. اگر به او چیزی عطا شود، حسد می ورزد و اگر گرفتار گردد، به او خیانت می کند.»

صورت دوم این است که مربی با نهی مستقیم، متربی را از همراهی و مصاحبت با الگوهای بد منع کند. در این مورد روایات فراوانی وجود دارد، مانند سخن امام جواد(ع) که فرمود:«ایّاک و مصاحبه السّریر فانّه کالسّیف المسلول یحسن منظره و یقبح اثره؛(۸) از همراهی و رفاقت با آدم شرور و بد جنس بپرهیز، زیرا او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.»

پند و اندرز

پند و اندرز از روش های مؤثّر در تربیت است، زیرا انسان ذاتاً نیاز به موعظه و نصیحت دارد و گرایش های فطری او با موعظه و پند شکوفا می گردد. امام علی(ع) به فرزندش امام حسن مجتبی(ع) وصیّت می کند که: «… و احی قلبک بالموعظه…؛(۹) دلت را با موعظه زنده کن» زیرا موعظه حسنه دل های غافل را بیدار نموده و به حرکت در می آورد.

پیامبر اکرم(ص) به عنوان مربی نمونه بارها در تربیت و پرورش افراد این روش را به کار می بردند. آن حضرت در برخورد با مشرکان و یا اهل کتاب با زبان بسیار نرم و محبت آمیز آن ها را به اسلام دعوت می کردند و همین روش موجب جذب افراد مختلف می گردید تا این که به زودی قلمرو سرزمین اسلام گسترش یافت.

در سیره حضرت سیدالشهداء(ع) می بینیم که جوانی خدمت ایشان رسید و گفت من فرد گناه کاری هستم و نمی توانم جلوگناهان خود را بگیرم. مرا موعظه ای فرما!

امام حسین(ع) فرمود: پنج کار انجام بده، آن گاه هرچه می خواهی گناه کن:

۱ـ روزی خدا را مخور ۲ـ از حکومت خدا بیرون رو ۳ـ جایی را انتخاب کن که خداوند ترا نبیند ۴ـ وقتی عزرائیل برای گ