پاورپوینت کامل با چه کسی دوستی کنیم ۶۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل با چه کسی دوستی کنیم ۶۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل با چه کسی دوستی کنیم ۶۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل با چه کسی دوستی کنیم ۶۶ اسلاید در PowerPoint :

۱۸

از منظر قرآن و روایات و همچنین
مطالعه ابعاد وجودی انسان در می یابیم که
وی موجودی اجتماعی است و برای رشد و
تکامل به ارتباط با دیگران نیاز دارد. انسان
به تنهایی نمی تواند، تمام نیازمندیهای خود
را جبران نماید. او نمی تواند بدون پدر و مادر،
هم کلاسها، دوستان و آشنایان، زندگی
مطلوب و ایده آلی داشته باشد.

علی (ع) می فرماید: «الغریب من لم
یکن له حبیب؛ غریب (و تنها) کسی است که
دوست (و همدمی) نداشته باشد.»(۱)

نتیجه تنهایی، عقب ماندگی و تباهی
است. اسلام و قرآن ستایشگر دستهایی
است که گرمای محبت در آنها احساس
می شود و چهره هایی که به لبخندهای
دوستی آراسته اند. علی(ع) فرمود: «اعجز
النّاس من عجز عن اکتساب الأخوان و
اعجز منه من ضیّع من ظفر به منهم؛

ناتوان ترین مردم کسی است که در
دوست یابی ناتوان، و از او ناتوان تر کسی
است که دوستانی را که بدست آورده (و بر
آنها دست یافته) از دست بدهد.»

آن حضرت فرمود: «من لاصدیق له
لاذخرله؛(۲) آن کس که دوست ندارد، (برای
آینده) اندوخته ای ندارد».

در حدیث دیگری می خوانیم: «اتّخذ
الف صدیقٍ الفٌ قلیل ولاتتّخذ عدواً و
الواحد کثیرٌ؛(۳) هزار دوست بگیر، و هزار کم
است، ولی یک دشمن نگیر، که یکی هم
زیاد است.»

نقش دوستان

تأثیر رفیق، چون با انتخاب و علاقه خود
انسان صورت می پذیرد، در ساختار وجودی
انسان و در روش و منش او از پدر و مادر و
معلم و…بیشتر است. در تأیید این امر
تعبیراتی در منابع دینی ما آمده که به برخی
از آنها اشاره می شود:

۱. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «المرء علی
دین خلیله و قرینه؛(۴) انسان بر دین دوست
و رفیق خود است».

۲. علی (ع) فرمود: «سمّی الرّفیق رفیقاً
لانّه یرفقک علی صلاح دینک فمن
اعانک علی صلاح دینک فهو الرّفیق
الشّفیق؛(۵) رفیق را از این رو رفیق نامیدند
که با تو در آنچه صلاح دینت در آن است
موافقت و همراهی می کند. آن کس که تو را
در دینت یاری رساند، رفیق شفیق است».

به همین علت یکی از علل موفقیت
انسانهای موفق و هدایت یافته، دوستان
خوب و مناسب بوده است همان طور که
انحرافات، اعتیادها، و ناهنجاریهای
اجتماعی، غالباً در اثر رفاقتهای ناباب و
دوستان منحرف تحقق یافته است. به خاطر
نقش کلیدی دوست در ساختار وجودی
انسان است که فاطمه زهرا (س) برای
تربیت کودکان خویش، از کودکی به این
امر توجه نموده و خطاب به کودکش
امام حسن(ع) می فرماید:

اشبه أباک یا حسن

واخلع عن الحقّ الرّسن

واعبد الهاً ذاالمنن

ولا توال ذا الاحن

ای حسن! مانند پدرت علی باش و
ریسمان را از گردن حق بردار! خدای احسان
کننده را پرستش کن و با افراد دشمن و کینه
توز دوستی مکن!.(۶)

این جملات نشان می دهد که از کودکی
باید به کودک تلقین شود که از دوستان
نامناسب پرهیز کند آری:

صحبت صالح تو را صالح کند

صحبت طالح تو را طالح کند

می رود از سینه ها در سینه ها

از ره پنهان صلاح وکینه ها

نشانه شخصیّت

انسان موجودی است که می تواند
شخصیت واقعی خود را پشت پرده های
مختلف پنهان کند، لذا گاهی شناخت افراد
مشکل خواهد بود. یکی از بهترین معیارهای
واقعی افراد، دوستان و رفقای اویند، چون
انسان به کسانی روی می آورد که از نظر
باطنی و «شاکله درونی» با آنان همسان
باشد:

کبوتر با کبوتر باز با باز

کند هم جنس با هم جنس پرواز

یا به فرموده امیر مؤمنان علی(ع): «کلّ
امرء یمیل الی مثله؛(۷) هر شخصی به سوی
همانند خود تمایل پیدا می کند.»

در منابع اسلامی سخنان زیبا و نغزی در
این رابطه آمده که به برخی از آنها اشاره
می شود:

۱. سلمان محمدی از قول پیامبر
اکرم(ص) می گوید: «لاتحکموا علی رجل
بشی ء حتی تنظروا الی من یصاحب، فانّما
یعرف الرّجل باشکاله و اقرانه و ینسب الی
اصحابه و اخوانه؛(۸) درباره کسی قضاوت
نکنید تا به دوستانش نظر بیفکنید، چرا که
انسان بوسیله یاران و دوستانش شناخته
می شود و به یاران و برادرانش منسوب
می گردد.»

تو اول بگو با کیان زیستی

پس آنگه بگویم که تو کیستی

۲. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «ایّاک و
قرین السّوء فانّک به تعرف؛ از همنشینی
بد دوری کن، زیرا تو بوسیله او شناخته
می شوی».

۳. علی(ع) فرمود: «من اشتبه علیکم
امره ولم تعرفوا دینه فانظروا الی خلطائه
فان کانوا اهل دین اللّه فهو علی دین اللّه و
ان کانوا علی غیر دین اللّه فلا حظّ له من
دین اللّه؛(۹) (وضع)هر کسی بر شما مشتبه
شد و دین او را نشناختید، به دوستانش نظر
کنید، اگر اهل دین خدا بودند، او (نیز) پیرو
آیین خداست و اگر بر آیین خدا نبودند او
(نیز) بهره ای از دین خدا ندارد.»

۴. و چه زیبا فرمود علی(ع): «کلّ جنسٍ
یمیل الی مثله؛(۱۰) هر جنسی (و هر کسی) به
دنبال مثل خود میل می کند.»

ناریان مر ناریان را جاذبند

نوریان مر نوریان را طالبند

۵. نیز علی(ع) می فرماید: «خلیل المرء
دلیل عقله و کلامه برهان فضله؛(۱۱) دوست
هر کس نشان (اندازه) خرد اوست و سخنش
نشانه فضل (دانش) او.»

۶. و فرمود: «الاصدقاء نفسٌ واحدهٌ فی
جسوم متفرّقهٍ؛(۱۲) دوستان روح واحدی در
جسمهای پراکنده اند.»

خطرات دوستان ناباب

هیچ عاقلی به ضرر و زیان خود و
خانواده خویش قدم بر نمی دارد. حال چرا
عده ای به ظاهر عاقل حاضر می شوند تن به
دوستی رفقای ناباب بدهند که به زیان خود
و خانواده آنها تمام می شود. در پاسخ باید
گفت:زمینه دوستی با دوستان ناباب به سبب
عواملی بروز خواهد یافت که برخی از آنها
عبارتند از:

۱. ناهماهنگی و فقدان محبت و عاطفه
در کانون خانواده که باعث کشانده شدن
فرزندان به سوی دوستان ناباب می شود.

۲. محبتهای کاذبی که هماهنگ با
خواسته های جوانان باشد. علی (ع) فرمود:
«قلوب الرّجال و حشیه فمن تألّفها اقبلت
علیه؛(۱۳) دلهای مردم هراسان است، هر
کس با آنان مأنوس شود به سوی او رو
می آورند.»

۳. ناآگاهی والدین و خود جوانان از
خطرات دوستان ناباب.

نتیجه رفاقتهای نامناسب در
قرآن

در این بخش خطرات و زیانهای
دوستی، با رفیقان نامناسب را از دیدگاه قرآن
مورد بررسی قرار می دهیم.

۱. حسرت ابدی

«عقبه» و «ابی» با هم رفیق بودند. عقبه
به حج مشرف شد و پس از بازگشت با
دعوت پیامبر(ص) برای ولیمه حج خویش،
اسلام اختیار کرد، ولی رفیقش ابی او را
ملامت و تحریک نمود تا از اسلام برگردد.
او نیز سخن رفیقش را پذیرفت و با اهانت به
پیامبر اکرم(ص) از دین اسلام برگشت و
«مرتد شد» و سرانجام در جنگ بدر کشته
شد.(۱۴)

قرآن از زبان «عقبه» در روز قیامت
چنین می گوید:

«و یوم یعضّ الظالم علی یدیه یقول
یالیتنی اتخذت مع الرّسول سبیلاً یا ویلتی
لیتنی لم اتخذ فلاناً خلیلاً* لقد اضلّنی عن
الذّکر بعد اذ جاءنی…؛(۱۵) و (به خاطر آور)
روزی را که ستمکار دست خویش را به
دندان می گزد و می گوید: «ای کاش با رسول
خدا راهی برگزیده بودم. وای بر من!کاش فلانی
را دوست انتخاب نکرده بودم! او مرا از یاد حق
گمراه ساخت، پس از آنکه بسویم آمد.»

۲. خطرناک ترین ها

همان طور که رفیق خوب و متدین در
شکل گیری شخصیت صحیح و منطقی
انسان نقش به سزایی دارد، دوست نامناسب
نیز در تخریب شخصیت اخلاقی انسان
بسیار مؤثّر و خطر ساز است.

این خطر عظیم را از مقایسه دو سوره
«فلق» و «الناس» به خوبی می توان یافت. در
سوره فلق از چهار خطر بسیار بزرگ و مهلک
به پناهگاهی عظیم، یعنی «رب فلق» پناه
می بریم: «بگو پناه می برم به پروردگار سپیده
صبح، از شرّ تمام آنچه آفریده و از شر هر موجود
شر در هنگامی که شبانه وارد شود، و از شر آنها
که با افسون (و سحر) در گره ها می دمند (هر
تصمیمی را سست می کنند) واز شر حسود
هنگامی که حسد می ورزد».(۱۶)

ولی در سوره «ناس» از خطر رفیق بد و
ناباب به پناهگاه بسیار محکمی پناه می بریم
که در واقع از سه رویه مستحکم برخوردار
است.

«بگو پناه می برم به ۱. پروردگار مردم ۲. به
مالک و حاکم مردم ۳. به معبود مردم، از شر و
وسوسه گر پنهان کار که در درون سینه انسانها
وسوسه می کند، خواه از پریان باشد یا از
انسان.»(۱۷)

مقایسه این دو سوره که در اولی از چهار
خطر عظیم به یک پناهگاه به نام «ربّ فلق»
پناه می بریم و امّا در دومی از بیم خطر یعنی
وسوسه گران پنهان کار از آدمی باشد یا
جنیان، به یک پناهگاهی بسیار مستحکم که
در واقع از سه لایه و مانع برخوردار است پناه
می بریم نشان می دهد که رفیق بد از خطر
مار و عقرب و دزدانی که شبانه می آیند، و
هر خطر دیگری چون: سحر و حسادت و
چشم زخم و… و خلاصه از هر خطری که
قابل تصور است خطرناک تر، وحشتناک تر و
شکننده تر است.(۱۸)

۳.زیبا دیدن زشتیها

«و قیّضنا لهم قرناء فزیّنوا لهم ما بین
ایدیهم و ما خلفهم…؛(۱۹) ما برای آنها
(گمراهان) همنشینانی قرار دادیم که
(زشتی ها را) از پیش رو و پشت سر آنها در
نظرشان زیبا جلوه دادند.»

۴. دخول در آتش جهنم

از اهل جهنم پرسیده می شود: چرا وارد
دوزخ شدید؟ آنان می گویند: یکی از علتها
این بود که: «…و کنّا نخوض مع
الخائضین؛(۲۰) و پیوسته با اهل باطل
همنشین بودیم.»

تا توانی می گریز از یار بد

یار بد، بدتر بود از مار بد

مار بد تنها تو را بر جان زند

یار بد بر جان و هم ایمان زند

رفاقتهای نامناسب در روایات

عامل اکثر فسادهای اجتماعی، مفاسد
جنسی، سرقتها و اعتیادها، رفاقتهای
نامناسب و نارواست. به همین علت
معصومان ما را سخت از رفاقت با انسانهای
ناشایست بر حذر داشته اند:

۱. پاره آتش

پیامبر اکرم(ص) فرمود: «ایّاک و
صاحب السّوء فانّه قطعهٌ من النّار لاینفعک
ودّه ولایفی لک بعهده؛(۲۱) از دوست بد
دوری کن، زیرا او همانند پاره آتش است(که
ایمان سوز است) دوستی او به تو نفعی
نمی رساند و به پیمانش نسبت به تو وفا
نمی کند.»

۲. همرنگ سازی

علی(ع) فرمود: «لاتواخینّ الفاجر فانّه
یزیّن لک فعله و یودّ لوأنّک مثله؛حتماً با
فاجز، دوستی نکن، زیرا او کار (خلاف) خود
را برای تو زیبا جلوه می دهد و دوست دارد
تو همرنگ او باشی.»

با بدان کم نشین که درمانی

خوی پذیر است نفس انسانی

۳. محو دین

علی(ع) فرمود: خلطه أبناء الدّنیا تشین
الدّین و تضعف الیقین؛(۲۲) (دوستی و) رفت
و آمد با فرزندان دنیا، دین را معیوب می سازد
و یقین را ناتوان می کند.»

۴. شمشیر برهنه

امام جواد(ع) فرمود: «ایّاک و مصاحبه
الشّریر، فانّه کالسیف المسلول یحسن
منظره و یقبح اثره؛ از همنشینی با انسان شر
بپرهیز که همچون شمشیر برهنه است،
ظاهرش زیبا و اثرش بسیار زشت است.»

ای فغان از یار ناجنس ای