پاورپوینت کامل پارسایی و پایداری بانوان از طلوع اسلام تا انقلاب اسلامی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پارسایی و پایداری بانوان از طلوع اسلام تا انقلاب اسلامی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۱۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پارسایی و پایداری بانوان از طلوع اسلام تا انقلاب اسلامی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پارسایی و پایداری بانوان از طلوع اسلام تا انقلاب اسلامی ۱۱۲ اسلاید در PowerPoint :

۴۲

تکریم پسندیده

پروردگار متعال برای رسیدن انسانها به مقاصد عالی و سعادت ابدی قوانین استوار و متقنی مطابق با نیازهای درونی و شرایط فطری آنها توسط برگزیدگان خویش ابلاغ کرد و مسیر هدایت را برای تمامی انسانها هموار نمود، ولی تعداد بسیاری به جای روی آوردن به چشمه پاکی و حقیقت و حظّ از نسیم فرحناک معنوی در گرداب های نفسانی و هیجانات شهوانی گرفتار شده و ظلم و تعدّی به حقوق دیگر انسانها که بنابر کرامت ذاتی مورد احترام خالق هستی بودند را سر لوحه عمل خویش قرار دادند.

نمونه بارز جامعه ای که آتش جهل و خرافه در آن زبانه می کشید و نشاط فکری و روحی از آن رخت بر بسته بود و سایه ظلم و اختناق در جای جای آن به چشم می خورد و مردم از ابتدایی ترین حقوق خویش محروم بودند، عصر بعثت بود. در این بین زنان بیش از مردان مورد اذیت و آزار قرار می گرفتند و حقشان تضییع می شد.

با تابش آذرخش حیات پاک نبوی و طلوع پرفروغ اسلام در ظلمتکده زر و زور و تزویر، انسانها به کرامت حقیقی خود واقف شده و هویت انسانی زن نیز همچون مردان گرامی داشته شد و بر یکسان بودن جوهره وجودی زن و مرد و بهره گیری از حقوق واقعی تأکید گردید. پیام آسمانی «انا خلقناکم من ذکرٍ و انثی»(۱) خلقت این دو موجود را یکسان دانست و زن را بر خلاف تصوّر جامعه مرده جاهلی دارای سرشتی ملکوتی، نفخه الهی و فطرتی پاک معرفی نمود. و به او حق حیات اجتماعی، مالکیت مشارکت در فعالیت های متناسب با مقتضیات زیستی و عاطفی داد. و زن و مرد را در زمینه ساز بودن تکامل یکدیگر به مثابه لباسی دانست که به حفظ آبرو، حیثیت و پوشیدگی از ناروائی و زشتی ها می انجامد.

در آئین احمدی ارج نهادن به مقام زن چنان گسترده و عمیق است که در کلام وحی از او به عنوان اسوه برتر یاد شده است: «ضرب اللّه مثلاً للذین آمنوا امرأه فرعون»(۲) و قابل توجه اینکه در رسیدن به مقامات عالی انسانی چون ایمان، صبر، یقین و حیات طیب، زنان را همانند مردان دانسته و تفاوتی بین آنها قائل نگردیده و پاداش عمل صالح و زندگی برتر را برایشان نوید داده است: «من عمل صالحاً من ذکر اوانثی و هو مؤمن فلنحیینه حیاه طیبه»(۳) در کنار این مقامات، زن در نقش همسری و مادری والاترین و شریف ترین مسؤولیت ها را هماهنگ با آفرینش خود عهده دار می باشد و موجودی منحصر به فرد است که توان تربیت شخصیت های برجسته ای را دارد که در پرتو خصائل و رفتار نیکشان جوامع بسیاری، راه سعادت می یابند و به ترقی، عدالت اجتماعی و کمال واقعی می رسند.

اسوه های شایسته

بدون شک وجود مطهر حضرت فاطمه زهرا(س) پسندیده ترین چهره زن در تاریخ اسلام و بشریت است، رسول خدا(ص) او را سرور زنان عالم نامید، که با اعمال و رفتارش حقیقت و ماهیت یک زن متعالی و رشد یافته در بستر ایمان و فراخنای تعالیم الهی را متبلور می سازد. امام خمینی می فرماید: «به منظور حفظ اعتبار عظیم زنان، همه باید به آن گوهر یکتا و بی همتای زنان، حضرت فاطمه زهرا(س) اقتدا کنند.»(۴)

و دلیل این اقتدا و رهیابی را چنین بازگو می نمایند که: «معنویات و جلوه های الهی جلوه های جبروتی، جلوه های ملکی و ناب سوتی همه در این موجود (یعنی حضرت فاطمه زهرا(س)) مجتمع است.»(۵)

افتخاری از این بالاتر نیست که استمرار ذرّیه پیامبر اکرم(ص) از وجود یک زن سرچشمه می گیرد و بر نگرش و تفکر جاهلانی که زن را کالایی بی ارزش جهت بهره کشی و بیکاری و یا وسیله ای برای منافع خویش می دانستند مهر باطل می زند. در سنت و سیره محمّدی(ص) که برگرفته از تعالیم قرآنی و هدایت گستر الهی است نه تنها برای حضرت زهرا(س) با ویژگی های یک زن نمونه، بلکه برای تمامی بانوانی که با پاکی، درستی، عفت و حجاب و شعار و شعور دینداری زندگی می کنند. منزلتی والا و احترامی ویژه قائل می شود. شخصیت هایی چون حضرت مریم(س) خدیجه، آسیه همسر فرعون و هاجر آن بانوی موحد، از این تبارند. در اجرای بخشی از مناسک حج که مطابق با سنت پیامبر برگزار می گردد، نه تنها بانوان، بلکه مردان به این الگوی استقامت، بندگی و اخلاص اقتدا می کنند و همانند او هفت بار سعی بین صفا و مروه را می پیمایند و در تواضع به آستان حق صفای ایمان را می چشند.طواف بر گرد خانه خدا بدون دور زدن حجر اسماعیل بنابر نظر اکثریت علماء باطل است و آن محلی است که هاجر و فرزندش در آن زندگی و سپس دفن شده اند.

حضور دلیرانه و صبورانه حضرت زینب(س) در حادثه کربلا، جلوه یک زن در مقام ایمان، مقاومت و دفاع از حقوق مظلومان را به نمایش می گذارد، وی پس از شهادت امام حسین(ع) نه تنها منزوی و منفعل نشد بلکه رسالت آن حضرت را به عالی ترین شکل به انجام رساند و با بیانات و حرکات کوبنده، دشمن را مفتضح و رسوا نمود و پتکی محکم بر پیکر بی رمق و مرده آن نابخردان سست ایمان فرود آورد تا جایی که امام سجاد(ع) او را «عالمه غیر معلمه؛ دانای نیاموخته» نامید.(۶)

شجاعت و شکیبایی حضرت زینب(س) سبب گردید زنان همراهش در صحنه نبرد بهترین نقش ها را آفریدند و در راه همدلی و همسویی با پیام و رسالت آن بانو لحظه ای تمرد، کوتاهی و نقصی را بوجود نیاوردند.

مادر وهب از جمله حماسه سازان آن دوران است، وقتی فرزندش رودرروی لشکر ستم می ایستد او را به مبارزه تشویق می کند و می گوید: تا در مقابل امام حسین(ع) کشته نگردی از تو راضی نمی شوم و در پایان جنگ که دشمن سر او را از بدن جدا کرده بسوی خیمه پرتاب می کند مادر سر را برداشته می بوسد و به میدان می اندازد و بیان می دارد: آنچه در راه خدا دادم پس نمی گیرم.(۷)

بعد از آنکه قاصد امام حسین(ع) زهیربن قین را که نزدیکی چادر آن حضرت مستقر شده بود فراخواند، وی از رفتن امتناع کرد، همسرش که شاهد ماجرا بود او را ندا داد که: فرزند رسول خدا(ص) تو را دعوت کرده اجابتش نمی کنی؟ تأثیر کلام این زن سبب شد زهیر از جا برخاسته و به محضر امام شرفیاب شود و جزء یاران آن حضرت درآمده و به فیض شهادت نائل گردد.

امام خمینی با دلالت بر این شواهد می فرماید: «زن یکتا موجودی است که می تواند از دامن خود افرادی به جامعه تحویل دهد که از برکاتشان یک جامعه، بلکه جامعه ها به استقامت و ارزشهای والای انسانی کشیده شوند.»(۸). سرّ این نکته آن است که عواطف بانوان با جاذبه های به موقع در قوی نمودن روحیه مردان و تشجیع آنها برای حضور در صحنه های اجتماعی، سیاسی و حماسی بسیار مؤثّر است و با رأفت زنان که جلوه ای از رحمت الهی می باشد چه بسیار خشونت های نابجا در خانواده و جامعه تعدیل گشته و از بروز عواقب ناخوشایند، رکود و کندی در کار جلوگیری می شود. امام خمینی رهبر نهضت اسلامی ایران، زنان را عناصری فعّال که توانایی انجام کارهای بزرگ دارند معرفی کرده و نقش رهبری، هدایتگری و پیروزی را در حوزه تلاش آنان می داند: «بانوان ایران و بانوان قم و سایر بلاد، در این پیروزی(انقلاب اسلامی) پیشقدم هستند، آنها مردان را تشجیع کردند. مردان ما مرهون شجاعت های زنهای شیر دل هستند.»(۹)

استقامت بی نظیر

زن در ایران اگرچه در تمامی صحنه ها پابه پای مردان حضور نداشت، امّا به گواه تاریخ بر خلاف زنان غربی از نعمت مالکیت، ارث و بسیاری از حقوق دیگر بهره مند بود و از ارکان مهم نظام خانواده به حساب می آمد. زنان مسلمان ایرانی به صورت پیدا و نهان در هر زمانی که احساس کردند اصلاحات اجتماعی به آنها نیاز دارد و یا حضورشان گره ای از مشکلات جامعه را می گشاید، جسورانه پا به میدان گذاشتند و در پیروی از ندای حق طلبی رهبران دینی از هیچ کوششی دریغ نورزیدند. حضور اجتماعی زنان مسلمان قبل از انقلاب مشروطه، در نهضت تنباکو از نقاط برجسته مشارکت آنان در عکس العمل های ملی و مذهبی بود. در پی مخالفت علماء و مردم نسبت به قرارداد ننگین تنباکو در دوران سلطنت ناصرالدین شاه وقتی خبر رسید که میرزای آشتیانی از معترضین به قرارداد فوق و حمایت کنندگان از فتوای میرزای شیرازی تحت فشار واقع شده و شاه از او خواسته است که یا در ملأ عام قلیان بکشد و یا از ایران خارج شود و به عتبات برود، زنان همگام با مردان بر ضد حکومت تظاهرات می کنند و جمعی از آنان در سنگلج، محل استقرار میرزای آشتیانی جمع می شوند و با اعلام حمایت از تداوم مبارزه حتی بدون حمایت مردان اقدام به بستن بازار می کنند و در تبریز نیز زنان در مخالفت با قرارداد شاه همراه مردان به پا می خیزند و بازار شهر به علامت اعتراض بسته می شود و بیش از بیست هزار نفر مسلح به شاه تلگراف می زنند که زیر بار قرار داد نخواهند رفت. پس از چند روز که از بسته شدن بازار می گذرد مأموران دولتی به زور و تهدید و وعده و پاداش بازاریان را مجبور به بازکردن مغاره های خود می کنند. اما چند ساعت پس از این اتفاق دسته ای از زنان به زور اسلحه بازار را می بندند. و از صحنه دور می شوند تا از تعرض مأموران در امان باشند.

زنان پادشاه در پی فتوای تحریم تنباکو از سوی میرزای شیرازی دست به اقدام زده و با شکستن قلیان ها از شاه خواستند به تقاضای علما پاسخ مثبت دهد و بیش از این استقلال کشور و آبروی دولت را به خطر نیندازد.(۱۰)

با ورود جدی فرهنگ غرب خصوصاً در آستانه انقلاب مشروطه وضعیت زنان نیز تحت تأثیر قرار گرفت. اول از نقطه نظر حضور فعّال و مؤثر آنها در اجتماعات و دوم مشارکت های نیمه سرّی قشری از زنان متعهد و انقلابی که سبب تعجّب مخالفان و بیداری بیشتر مردان شد که عزم آنها در مبارزه کمتر از بانوان بود. به عنوان مثال: وقتی که ستارخان سردار ملی در آذربایجان علیه ظلم و ستم قاجارها و نفوذ بیگانگان قیام کرد، در میان افرادی که به حمایت از وی کشته شده بودند پیکر بیست زن مشروطه خواه بدست آمد که با پوشش مردانه در مبارزات شرکت نموده بودند.(۱۱)

بعد از واقعه تحصن مشروطه خواهان در سفارت انگلیس زنان معترض، اجتماعات متعددی را در خیابانهای تهران ترتیب دادند و در اعتراض به کشته شدن نخستین شهید مشروطه که طلبه ای به نام سید عبدالحمید بود هیجانات خود را بروز داده و با حضور به موقع در معابر و خیابان ها انقلابیون را علیه حکومت تشویق کردند.(۱۲)

جالب اینکه زنان با شنیدن خبر تبعید علمای طرفدار مشروطه و مخالف شاه، اطراف کالسکه مظفرالدین شاه که از یک مهمانی می آمد جمع شدند و با فریاد و گریه و زاری گفتند: «ما رهبران دین را می خواهیم، ما مسلمان هستیم، حکم مجتهدان را واجب الاطاعه می دانیم. تمام امور ما به دست آقایون بوده و هست. چطور راضی شویم علما را نفی بلد و تبعید نمایند. ای شاه مسلمان بفرما:رؤسای مسلمانان را احترام کنند. ای حاکم مسلمان برای اهل اسلام ذلّت نخواهید، ای پادشاه اهل اسلام، وقتی روس و انگلیس با تو از در جنگ درآیند ملت ایران به حکم آقایان با این متجاوزان جهاد می کنند.»(۱۳)

تلاشها و خدمات ارزنده جمعی از زنان ایرانی در جهت تحقق انقلاب مشروطه در قالب انجمن های نیمه سری، ستایش بعضی خارجیان از جمله اقتصاددان معروف مورگان شوستر که مدتی را در ایران زندگی کرده بود را برانگیخت زیرا زنان به ناتوانی عناصر سازش کار و محافظه کار اگرچه از حامیان مجلس بودند اذعان داشتند و همچنین در حمایت از کالاهای بومی و عدم خرید منسوجات اروپایی و تأسیس بانک ملی مشارکت کردند. آنها ضمن تحریم اجناس بیگانه از مردم خواستند لباس های قبلی خود را بپوشند و به تولید پارچه و لباس داخلی امیدوار باشند. علاوه بر موارد یاد شده وقتی مظفرالدین شاه فرمان مشروطیت را امضاء کرد، مجلس تقاضای زنی را منتشر کرد که خواستار حمایت رسمی از آموزش زنان و مشارکت اجتماعی ایشان شده بود و از دولت تقاضای دقت و توجه بیشتری به مدارس دخترانه را داشتند و در نهایت به شیوه ای خلاقانه به تأسیس و اداره مدارس زنانه، مراکز بهداشتی و درمانی و کانون هایی برای نگهداری و تربیت کودکان بی سرپرست بدون انتظار پاسخ شنیدن از کارگزاران وقت اقدام کردند.(۱۴)

در دوران اختناق رضاخانی، وی با حربه کشف حجاب سعی در محو ارزشهای ملی و هویت دینی مردم داشت لذا فرمان داد زنها چادر را ترک کنند و در مجامع عمومی و خارج از منزل بدون حجاب ظاهر شوند. و اگر آنها با لباس های بلند و روسری به سر، به کوچه و خیابان بیایند با زور روسری را از سرشان برداشته و آن را پاره کنند. زنان در مقابل این اعمال پایداری نموده و حتی ماندن در خانه را به بی حجابی در انظار نامحرمان ترجیح دادند. یکی از ناظران در این باره می گوید: پاسبانان همچون لشکر مغول متعرض زنان می شدند و چادر از سرشان برمی داشتند و یا آن را پاره می کردند.

بسیاری از زنان آبستن از خوف چنین وحشی گری ها بچه های خود را سقط می کردند و عدّه ای هم سکته نموده بودند.(۱۵) مقاومت مردم، علماء و مردان و زنان با غیرت در رویداد ننگین کشف حجاب در تمام نقاط ایران سبب رسوایی رژیم رضاخان شد و به فرموده امام خمینی: «آنچنان بانوان پایداری کردند که مشت به دهان آنها زدند، در تهران و سایر شهرستان ها هم اکثریت زن ها با آن مخالفت کردند و تو دهنی زدند.»(۱۶)

د رمشهد مردم و روحانیان در مسجد گوهرشاد اجتماع کردند و علیه این یورش فرهنگی معترض گردیدند، مقاومت و دفاع زنان از آرمانهای مذهبی در این قیام منجر به شهادت ده ها نفر از آنان توسط نیروهای مسلح سرلشکر ایرج مطبوعی بود که غریبانه و شبانه در بیابان های اطراف مشهد دفن شدند.(۱۷)

سراب آزادی

در طول سالیان متمادی، همان گونه که بسیاری از توصیه ها و دستورات الهی توسط حاکمان ظالم به بوته فراموشی سپرده شد، احکام مربوط به احیای ارزش زن و کرامتها و استعدادهای ذاتی او در معرض غفلت و گاه تحریف واقع گردید. و در سده های اخیر به اسف انگیزترین وضع خود رسید. مکاتب و جوامع گوناگون به حقوق راستین و جایگاه واقعی زنان توجهی نکردند و با نقشه ها و برنامه های حساب شده عزّت کریمانه و توانمندی های گرانمایه به همراه لیاقت های درونی را از زنان سلب کردند. گرچه در مواردی آتش انقلاب و اعتراض علیه چنین افکاری از زیر خاکستر مظلومیت آنها شعله کشید اما به نتایج موفقیت آمیزی دست نیافت. زیرا دعوت های فریبنده و اغوا کننده غرب در جوامع اسلامی نشر پیدا کرد و شعار تساوی حقوق زن و مرد و اعلام رفع تبعیض از زنان همه جا را پر کرد. و متأسفانه با همکاری سرسپردگان داخلی و پیروی جمعی که این نواها را عامل رهایی از تحقیر و عقب ماندگی می دانستند نقشه های بیگانگان تا حدی به ثمر نشست. ولی در عمل ثابت شد که این حرکتها چیزی جز محو ارزشهای والا و به تحلیل بردن گوهر عفاف و حجاب و خودباختگی و وابستگی فرهنگی و اخلاقی حاصلی بدنبال نداشت.

شعار آزادی دروغین و ویران ساز، در سرزمین هایی که اکثریت آنان مسلمان بودند چنان گسترشی یافت که برخی زنهای مسلمان نیز به دام این نیرنگ افتادند و غبار ابتذال بر هویت اصیل و راستین آنها نشست و جایگاه مادری، تربیت اولاد و نقش آفرینی در کنار مردان بر علیه ظلم و ستم، آنان را از اوج عزّت به حضیض ذلّت کشاند و اندک، اندک رسومات اجتماعی اقوام مختلف با شریعت درآمیخت و زنان را به انزوا کشاند و یا تعدادی به مراکزی که متناسب با خصوصیات روحی و اخلاقی آنان

نبود روی آوردند. در این راستا روابط عاطفی برخاسته از طبیعت انسانی و آسایش بخش این قشر از جامعه تحت الشعاع تبلیغات کاذب قرار گرفت و مناسباتشان با دیگر اعضای خانواده دچار تنش شد و به اقرار گردانندگان برنامه های آزادی زنان در غرب، پیامدهای تیره ای را به همراه داشت.

جریر گریز از رهبران گرایش های ضد تبعیض زنان در غرب می گوید: به گفته ای، آزادی زن و به آزاد شدن مرد از تعهدات خانوادگی نسبت به همسر و فرزندان به ویژه در تأمین هزینه های خانواده منجر شده است. مرد امروز، زندگی بدون مسؤولیت می طلبد و زنان را با مشکلات اقتصادی تنها گذاشته است. «به گونه ای که امروز تأنیث فقر در جهان غرب به مسئله بحث برانگیز تبدیل شده است. زندگی مشترک بدون ازدواج به مردان این فرصت را می دهد که با رها کردن زندگی، زن را با مشکلات ناشی از حضانت طفل که به موجب قانون به زن واگذار شده است تنها رها سازد.»(۱۸)

متأسفانه با تلاشهای مثبت گروهی بیداردل در جوامع مسلمان جهت مبارزه و شکوفایی استعدادهای ملی و مذهبی باز گروهی در پی تحولاتی از نوع غربی بودند، زیرا تنها راه سعادت را الگو برداری از جهان به اصطلاح متجدد فرنگی و رهایی از مظاهر سنتی می دانستند. به همین دلیل در اواخر سلطنت قاجار، جنبشهایی توسط تعدادی از زنها بوجود آمد که با هدایت فرزندان و همسران تحصیل کرده در غرب تأثیر پذیری آنها را از فرهنگ غرب دوچندان کرد و پیروی بعضی از زنان روشنفکر ایرانی از زنان متجدّد غرب در ابتدا به تشکیل کلاسهای دخترانه به سبک جدید، انتشار مجلات و بعضاً تشکیل انجمن های زنان محدود می شد. تا اینکه با به قدرت رسیدن

خاندان پهلوی فصل تازه ای در تاریخ زنان ایران گشوده شد و بی هویتی حاکمان بر سرنوشت این کشور چهره پنهان خود را آشکار نمود و تا مدتها سبب عقب ماندگی و گسیختگی فرهنگ و عزّت و اقتدار ملّت، خصوصاً قشر زنان شد. کشف حجاب در سال ۱۳۱۷ که به بهانه آزاد کردن نیمی از نیروهای انسانی جامعه تحقق یافت. نقطه آغازی بود که تأثیر بسزائی در شکل گیری برداشت های منفی در ذهنیت جامعه مس