پاورپوینت کامل امامان صبر پیشه گان برجسته ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امامان صبر پیشه گان برجسته ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امامان صبر پیشه گان برجسته ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امامان صبر پیشه گان برجسته ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

۹

از فرازهای زیارت جامعه در عرصه معرفی امامان علیهم السلام آن است که «وصبرتم علی ما اصابکم فی جنبه» یعنی شما امامان نور بر هر رنجی که در راه فرمانبرداری خدا به شما رسید شکیبا بودید.

تفسیر صبوری

صبوری امامان بر مشکلات فراوان در مسیر ابلاغ رسالت از محکمات بی تردید در سیره آنان است.

صبوری به معنای خود نگه داشتن و بی قراری نکردن در برابر ناملایمات است. در صحاح اللّغه آمده است «الصبر حبس النفس عن الجزع»(۱) یکی از بزرگان صبر را به معنای مقاومت در مقابل عوامل شرآفرین، فساد آفرین، انحطاط آفرین ذکر کرده است.

می توان صبر را به معنای هزینه کردن در راه خدا دانست. این هزینه گاهی در مسیر اطاعت خداست. این صبر بر طاعت است، گاه هزینه کردن در برابر معصیت است صبر بر معصیت و گاه هزینه کردن در مصیبت است صبر بر مصیبت. این هزینه کردن در مصیبت، ضد آن، جزع است. این هزینه کردن در جنگ

نامش شجاعت است ضد جبن که ترس است. اگر در پیشامدها و حوادث روزگار باشد نامش سعه صدر است و اگر در امساک از سخن باشد نامش گمان است. و اگر در امساک نفس از فراهم آوردن اموال زیاد باشد نامش عفّت و قناعت است.

به این ترتیب معنای صبر روشن شد.

تفسیر ما اصابکم

اینک باید دید مااصابکم مراد از ماء موصوله چیست. این ماء موصول در آیه شریفه نیز آمده است که:

یا بنیّ اقم الصلوه و أمر بالمعروف و انه عن المنکر و اصبر علی ما اصابک انّ ذلک من عزم الامور.(۲) حضرت لقمان به فرزندش سفارش می کند که: پسرم نماز را بر پادار و امر به معروف و نهی از منکر کن و در برابر آنچه به تو می رسد شکیبا باش که این از کارهای مهم است.

ما اصابک در این آیه همه پیامدهائی است که از رهگذر امر به معروف و نهی از منکر دامنگیر انسان می شود، اذیتها و آزارهای جسمی، ترور شخصیّت و…و…

در روایتی از حضرت امیرمؤمنان علی(ع) رسیده است: «من المشقه والاذی فی الامر بالمعروف و النهی عن المنکر.»(۳)

ما اصابک عبارت است از سختیها و اذیتهائی که از رهگذر امر به معروف و نهی از منکر می رسد.

اینک باید نگاهی داشته باشیم به رنجها و سختیهایی که امامان سلام اللّه علیهم اجمعین در عرصه ابلاغ رسالتهای الهی داشتند:

صبر مولی علی(ع)

حضرت امیرمؤمنان علی(ع) قهرمان صبر در تمامی عرصه هاست، در عرصه اطاعت و جهاد، در عرصه سکوت برای حفظ دین. مولی علی(ع) جانباز بی بدیل تاریخ اسلام است. او در جنگ احد حدود ۶۰ یا ۹۰ جراحت برداشت. و به هنگامی که حضرت را غسل دادند جای هزار ضربت نیزه و شمشیر در بدن حضرت بود. معنای این سخن اینست که جایی در بدن مولی نبود که جراحت به آن نرسیده باشد. این صبر مولی در برابر سکوت ۲۵ ساله بسیار آسان بود اما سکوت ۲۵ ساله جان علی را به لب رساند ولی او برای خدا تحمّل کرد. حضرت برای نشان دادن رنجی که از این سکوت تحمّل کرده ۴ تعبیر دارد:

۱ فی العین قذی(۴) همانند آنکه گویی چشم را خاشاک پر کرده باشد قذی بمعنی آلودگی و به معنای خاشاک آمده است در دو خطبه دیگر آمده: «واغضیت علی القذی(۵) چشم بر خاشاک فرو بستم.

اغضیت از ماده غضی بمعنای نزدیک کردن پلکهای چشم به هم و به تعبیر دیگر چشم فرو بستن است.

قذی بر وزن فضا مفهومی بر خلاف صفا و خلوص دارد و به همین جهت به شی ء آلوده ای که در آب بیفتد و آن را خراب کند قذی می گویند و نیز به چیزهایی که در چشم می افتد و چشم را ناراحت می کند قذی گفته می شود.

گفتن این حرف آسان است اما تحمّل آن جانکاه است مولی علی(ع) سکوتش را به این حالت تشبیه می کند.

۲ و فی الحلق شج(۶) همانند کسی که استخوان راه گلویش را گرفته باشد.

شجی به معنی اندوه و شدّت رنج و گاه به معنای استخوان یا چیز دیگری است که در گلوگیر کند.

در مورد دیگر این مضمون چنین آمده است و شربت علی الشجی؛(۷) و با گلویی که استخوان در آن گیر کرده (و جرعه تلخ حوادث) را نوشیدم.»

و در جای دیگر وجرعت ریقی علی الشجی؛(۸) و همچون کسی که استخوان در گلویش گیر کرده باشد آب دهان را فرو بردم.»

۳ «وصبرت من کظم الغیظ علی احرّ من العلقم»(۹) و با خویشتن داری و فرو بردن خشم در برابر چیزی که از حنظل تلخ تر است تحمّل کردم.

(علقم) بوته ای است بسیار تلخ که به آن حنظل نیز گفته می شود این واژه بر هر چیز تلخی هم اطلاق می گردد علقمه بمعنای تلخی است و همانند آن در مورد دیگری از نهج البلاغه آمده است.(۱۰)

۴ وآلم للقلب من وخز الشغار؛(۱۱) و تحمّل آن از تحمّل تیزی تیغ و خنجر بر قلب دردناک تر بود.

و خز بمعنای نیش زدن و سوراخ کردن و آزردن آمده است شغار جمع شغره بر وزن دفعه به معنای کارد و تیغ است.

این تعابیر ترسیم گویائی است از نهایت ناراحتی امام در آن سالهای پر درد و رنج که نمی توانست چشم به روی حوادث ببندد و نه بگشاید و نیز نمی توانست فریاد کشد و سوزدرون خود را آشکار سازد.

و تمام این صبوری ها را مولی علی(ع) در راستای حفظ اساس اسلام به کار می بندد. یعنی بگذار من خون جگر بخورم اما اسلام عزیز آسیب نبیند. حضرت، خود شرائط را چنین ترسیم می کند:

«…فامسکت یدی حتی رأیت راجعه الناس قد رجعت عن الاسلام یدعون الی محق دین محمد فخشیت ان لم انصر الاسلام و اهله ان اری فیه ثلماً او هدماً تکون المصیبه به علیّ اعظم من فوت ولایتکم الّتی هی متاع ایام قلائل و یزول منها ما کان کما یزول السراب…؛(۱۲) پس دست خود باز کشیدم تا آنکه دیدم گروهی در دین خود نماندند و از اسلام روی برگرداندند و مردم را به نابود ساختن دین محمد(ص) خواندند پس ترسیدم که اگر اسلام و مسلمانان را یاری نکنم رخنه ای در آن ببینم یا ویرانی که مصیبت آن بر من سخت تر از محروم ماندن از خلافت است و از دست شدن حکومت شما که روزهایی چند است که چون سرابی نهان شود….»

اینها بخشی از ما اصابکم است که امیرمؤمنان علی(ع) تحمّل کرد.

صبر حضرت امام حسن(ع)

حضرت امام حسن مجتبی(ع) را باید بزرگ مظلوم در تاریخ بنامیم. امام حسن قهرمانی است که همانند برادرش اسوه شجاعان روزگار است اما یارانی سست عنصر و فرماندهانی خائن، حضرت را وادار به نرمش کرده اند، نرمشی که خود نمی خواست. در سخنی از حضرت امام حسن آمده است:

«و اللّه ما سلّمت الامر الیه الّا انی لم اجد انصاراً ولو وجدت انصاراً لقاتلته لیلی و نهاری حتی یحکم اللّه بینی و بینه و لکن عرفت اهل الکوفه و یلوتهم و لایصلح لی منهم من کان فاسداً انهم لاوفاء لهم ولاذمه فی قول و لا فعل انّهم لمختلفون و یقولون لنا انّ قلوبهم معناو انّ سیوفهم لمشهور علینا؛(۱۳) سوگند به خدا من حکومت و خلافت را تسلیم معاویه نکردم جز اینکه یارانی برای نبرد با او پیدا نکردم، چنانچه همراهانی می داشتم شب و روزم را به جنگ با او می پرداختم و نبرد علیه او را ادامه می دادم تا خداوند بین من و او حکم کند لیکن من مردم کوفه را شناختم و آزمایش کردم، افراد فاسد آنها اصلاح نمی شوند آنان را هیچگونه وفائی نیست به گفتار و رفتار و تعهدات آنها اعتمادی نخواهد بود، آنان در میان اختلاف و چندگانگی دارند می گویند دلهای ما با

شماست در حالی