پاورپوینت کامل مؤمنان و حمایت از نیازمندان ۶۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مؤمنان و حمایت از نیازمندان ۶۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مؤمنان و حمایت از نیازمندان ۶۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مؤمنان و حمایت از نیازمندان ۶۵ اسلاید در PowerPoint :

۸

مقدمه

انسان موجودی اجتماعی است که گاه از او به عنوان جانوری که در جامعه زیست می کند و با این زیست استعدادهای خود را شکوفا می سازد و با شکوفا ساختن خود به کمال می رسد، آدمی برای شکوفا ساختن استعدادهای خود در ظرف جامعه نیاز به راهنما دارد تا در پرتو راهنمایی او استعدادهای خود را به طور هماهنگ پرورش دهد یعنی هم بُعد فردی او رشد کند و هم بُعدِ اجتماعی او، هم بُعد عاطفی او رشد کند و هم بعد عقلانی او، هم بعد مادی او رشد کند و هم بعد معنوی او، هم بعد دنیوی خود را پرورش دهد هم بعد اخروی خود را و… و اگر انسان تنها یکی از ابعاد وجودی و استعدادهای خود را رشد ندهد تعادل او محفوظ نمی نماند در نتیجه دچار نقص و نارسایی خواهد شد و این راهنمایی باید توسط کسی انجام شود که انسان را بشناسد و به نیازها و استعدادهای او آگاهی داشته باشد تا برنامه مناسب با او و استعدادهای او ارائه دهد و این راهنما کسی غیر از انسان آفرین نمی تواند باشد و آن برنامه چیزی جز آموزه های دینی که به صورت وحی در اختیار او قرار می گیرد نیست. از این رو دین الهی که برنامه هدایت انسان به سوی تکامل است هماهنگ با فطرت وی معرّفی شده است، در این تعلیم است که خدای سبحان انسان ها را به کار و تلاش فرا می خواند و از او می خواهد با انواع فعالیت ها از قبیل کشاورزی، بازرگانی و تولید نیازهای انسان به کسب مال بپردازد که آن مال خیر است(۱) تا با این اموال زندگی عزّت مندانه داشته باشد و در عین حال سفارش می کند اموال را در اختیار کسانی قرار ندهند که چگونه مصرف کردن آن را نمی دانند و با سفاهت و بی خردی مصرف کردن، آن را تباه می سازند زیرا مال قوام بخش جامعه انسانی است(۲) اما در عین حال در تعالیم خود ما را به این برنامه توجّه می دهد که با کسب مال دچار غرور و خودخواهی و تکبر نشوید بلکه بدانید که این اموال به این عنوان از سوی خدای سبحان در اختیار شما قرار گرفته است که شما به عنوان خلیفه خدا در آن تصرف کنید(۳) از این رو باید از آن در جهت رفع نیاز دیگران نیز استفاده کنید و از آن در جهت حمایت نیازمندان بهره برداری نمائید.

از این رو در قرآن از مؤمنان خواسته است با اموالشان در راه خدا جهاد کنند چنان چه با جان خود جهاد می کنند و همچنین این اموال را در راه خدا انفاق کنند و با این انفاق نیازهای نیازمندان را برطرف کنند.

قرآن خطاب به مؤمنان فرمود: یا ایّها الّذین آمنوا انفقوا ممّا رزقناکم من قبل ان یأتی یوم لابیع فیه و لاخلّه ولاشفاعه والکافرون هم الظالمون؛(۴) ای کسانی که ایمان آورده اید، از آن چه به شما روزی دادیم، انفاق کنید، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی هست تا بتوانید سعادت و نجات از کیفر را برای خود خریداری کنید، و نه دوستی(و رفاقت های مادی سودی دارد) و نه شفاعت (زیرا شما شایسته شفاعت نخواهید بود) و کافران خود ستمگرند(هم به خودشان و هم به دیگران ستم می کنند).

در این آیه از مؤمنان خواسته است تا آن چه خدا به آن ها روزی داده است در راه خدا انفاق کنند و چون برخی از مغروران به مال و جاه دچار توّهم شده و آخرت را بر فرض قبول همسان دنیا می پندارند و خودشان را چون در دنیا در ناز و نعمت می بینند، می پندارند که در عالم آخرت نیز متنعّم خواهند بود.

در این آیه به آنها توجّه می دهد در آن عالم، عوامل و اسباب اعتباری و قراردادی نقشی ایفا نمی کند.

ممکن است انسان در دنیا نیاز خود را با عمل خود برطرف نماید و اگر توان کار ندارد ولی خویشاوندان او نیازهایش را برطرف می کنند، و یا دوستی مشکل او را حل می کند هرچند با او پیوند خویشی ندارد و گاهی با درخواستی از بزرگی برای بخشش و گذشت میانجی گری می طلبد. اما در عالم قیامت این نظام برچیده می شود، نه اسباب و علل کارگشاست تا انسان بتواند با عمل و کشت و کار خود در آنجا نیازش را برطرف کند و نه قراردادهای اجتماعی و نه دوستی با افراد و نه می توان به انتظار افراد میانجی نشست تا شفاعت کنند. بلکه در دنیا باید به فکر آخرت بوده و از راه انفاق آن چه که خدا روزی می دهد زمینه نجات خود را فراهم کند.

انفاق به اندازه ای مهم است که اگر کسی خود را از آن فضیلت محروم کند دچار کفر عملی می شود یعنی در برابر خدا ناسپاسی کرده و در نتیجه هم به خود ظلم کرده است و هم به دیگران.

با توجه به این که انفاق از برنامه های اساسی مؤمنان در قرآن کریم است این کتاب مقدّس برای آن چه انفاق می شود و انفاق کننده شرائطی ذکر می کند که این شرائط و ویژگی ها به کیفیت و احیاناً به کمّیت آن مربوط می شود. در انفاق ارکانی چون مال و انفاق کننده و مورد انفاق و عمل انفاق سخن به میان می آید بنابراین مالی که انفاق کننده به دیگران می دهد چه ویژگی هایی دارد و انفاق کننده چه ویژگی دارد و عمل انفاق چه خصوصیاتی دارد و به چه کسانی می توان انفاق کرد.

اوصاف حقیقی و اعتباری مال

مال از ارکان انفاق و دارای اوصاف حقیقی و اعتباری است. وصف اعتباری مال برگرفته از ارتباط آن با مالک است از جهت ارتباط مال با مالک، این مال باید تصرف در آن حلال باشد و حرام نباشد، ولی اوصافی چون خوب و بد بودن، طیّب و خبیث بودن، مرغوب و نامرغوب بودن از اوصاف حقیقی مال است از این رو قرآن کریم فرمود: یا ایّها الّذین آمنوا انفقوا من طیّبات ماکسبتم و ممّا اخرجنا لکم من الأرض ولاتیّممواالخبیث منه تنفقون ولستم بآخذیه الّا ان تغمضوا فیه و اعلموا انّ اللّه غنیٌ حمید؛(۵) ای کسانی که ایمان آورده اید از قسمت پاکیزه اموالی که به دست آورده اید و از آن چه از زمین خارج ساخته ایم انفاق کنید و برای انفاق به سراغ قسمت های ناپاک نروید در حالی که خود شما حاضر نیستید آن ها را بپذیرد مگر از روی اغماض و کراهت و بدانید که خدای سبحان بی نیاز و شایسته ستایش است.

این آیه به مؤمنان می گوید از مال مرغوب انفاق کنید خواه انفاق واجب باشد یا انفاق مستحب. اموال مرغوبی که انسان کسب می کند ممکن است از راه تجارت بدست آمده باشد و ممکن است از راه کشاورزی و دامداری یا استخراج از معدن باشد.

سرّ انفاق از مال مرغوب

راز این که باید از مال مرغوب و پاکیزه انفاق کرد عبارت است از:

۱ به لحاظ این که صدقه و انفاق نوعی هدیه است و هدیه با دادن مال بد سازگار نیست.

۲ انفاق از مال نامرغوب با هدف انفاق سازگار نیست زیرا هدف انفاق بر اساس آموزه قرآن تقرّب به خدا و کسب رضای الهی(۶) و تثبیت نفس(۷) و درمان بیماری بخل(۸) و درمان فقر عمومی بدون آزردن عواطف افراد است و این اهداف تنها با انفاق مال خوب و پاکیزه بدست می آید.

۳ حفظ کرامت گیرنده انفاق، کسی که انفاق می کند باید کرامت گیرنده را حفظ کند و حفظ کرامت گیرنده به این است که از مال مرغوب انفاق کند در غیر این صورت به روحیّه او آسیب رسانده است.

ملاک تشخیص مال نامرغوب

ملاک سنجش مال نامرغوب از مرغوب چیست؟ آیا ملاک مادی دارد یا ملاک معنوی؟ با توجه به این که وسیله سنجش هر چیزی مناسب امور معنوی با نفسانیّات و وجدانیّات است از باب مثال در باب انفاق می گویند: شما خودتان را معیار قرار دهید و بنگرید که آیا خودتان به این مال رغبت می کنید، آن را به دیگران بدهید زیرا حقیقت شما و دیگران یکی است. آن چه که برای شما ناگوار است برای دیگران نیز ناگوار و ناخوشایند است و هرچه را برای خود نمی پسندید به دیگران هم ندهید. چنان چه فرمود: ولاتیمموا الخبیث منه تنفقون ولستم بآخذیه الّا ان تغمضوا فیه؛ برای انفاق به سراغ اموال ناپاک و نامرغوب نروید در حالی که خود شما حاضر نیستید آن را جز از راه کراهت بپذیرید.

این جمله هم ملاک تشخیص مال خبیث را ارائه می کند و هم به انسان ها درس تهذیب نفس می دهد.

ویژگی های عمل انفاق

عمل انفاق مانند دیگر اعمال انسانی و دینی شرایطی دارد که انفاق کننده باید به آن توجه کند، یعنی این عمل باید مخلصانه باشد و پس از عمل نیز نباید منّت برگیرنده انفاق را در پی داشته باشد. قرآن کریم فرمود: مثل الّذین ینفقون اموالهم فی سبیل اللّه کمثل حبّه انبتت سبع سنابل فی کلّ سنبله مأه حبّه واللّه یضاعف لمن یشاء و اللّه واسع علیم؛(۹) کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هر کس بخواهد دو یا چند برابر می کند و خدا وسیع و داناست.

در این آیه به شرط اول انفاق یعنی فی سبیل اللّه و با اخلاص بودن اشاره می کند و آثار معنوی مترتب بر انفاق را متوقّف بر وجود این شرط می داند و می فرماید: انفاقی ثمر دارد که فی سبیل اللّه باشد و این عمل خالصانه مانند پاشیدن بذر بر زمین مستعد و آماده است که نتیجه هر دانه آن هفتصد دانه خواهد بود. و در واقع این دانه پرثمر خواهد بود.

راز تشبیه انفاق به دانه پرثمر

قرآن حکیم که برای تعلیم و تزکیه نازل شده، اهتمامی به پرورش انسان های کامل و یا متکامل دارد از این رو تنها به طرح مسائل و ارائه راهکارها بسنده نمی کند، بلکه ضمن حفظ عنصر اصلی مطلب مورد نظر، راهیان و واصلان را نیز از نظر دور نمی دارد در آیه مورد بحث خدای متعال مثل مؤمنان انفاق کننده را به حبّه و دانه ای که هفتصد برابر یا بیشتر ثمره می دهد تشبیه نموده است زیرا غرض تربیت انفاق کننده است نه فقط تعلیم انفاق.

منّت بر گیرنده انفاق و آزار او، عامل تباهی انفاق

در آموزه های قرآن انفاقی ارزشمند و پرثمر است که پس از انفاق نیز علاوه بر اخلاص حین عمل، منّت و آزار گیرنده انفاق را به دنبال نداشته باشد، قرآن کریم در این رابطه فرمود: الّذین ینفقون اموالهم فی سبیل اللّه ثم لایتبعون ما انفقوا منّاً ولااذی لهم اجرهم عند ربّهم ولاخوف علیهم و لا هم یحزنون،قول معروف و مغفره خیر من صدقه یتبعها اذی و اللّه غنیٌّ حلیم؛(۱۰) کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند سپس به دنبال انفاقی که کرده اند منّت نمی گذارند و آزاری نمی رسانند، پاداش آن ها نزد پروردگارشان است و نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند، گفتار پسندیده در برابر نیازمندان و عفو و گذشت از آن ها، از بخششی که آزاری به