پاورپوینت کامل زیارت، دیداری با برکت قسمت اول ۸۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیارت، دیداری با برکت قسمت اول ۸۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیارت، دیداری با برکت قسمت اول ۸۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیارت، دیداری با برکت قسمت اول ۸۳ اسلاید در PowerPoint :

معنای زیارت

زیارت در لغت دیدار کردن با قصد را گویند که در ریشه این واژه مفهوم میل و گرایش نهفته است، گویی زائر از دیگران روی گردانیده و به سوی زیارت شونده قصد کرده است.(۱) در عرف عموم مردم، قصد زیارت کننده یک نوع اکرام و تعظیم می باشد.(۲) همچنین زائر با یک نوع امیدواری به سوی زیارت شونده می رود و در صدد است بر اثر ارتباطی معنوی یا از بار خطاهای خود کم کند یا آن که با این حضور روحانی از گرفتاری های خویش بکاهد. در هر حال زائر در این برنامه با برکت و معنوی یک نوع ترقی و تعالی را طالب است و می خواهد ظرفیت های خویش را به سوی خوبی ها و خصلت های ارزنده ارتقاء دهد.(۳) زیارت معصومین در حال حیات یا شهادت تفاوتی ندارد چنان چه قرآن می فرماید: «ولاتحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل اللّه امواتاً بل احیاءٌ عند ربّهم یرزقون؛(۴) و کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده مپندار، بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان روزی می خورند.» اقسام زیارت مقصود اصلی زیارت این است که انسان مسلمان و معتقد به مشاهد متبرک و بقاع مقدّس برود و با تکیه بر متون مأثور و مستند که از اهل بیت رسیده است با مقام معصومین یا اولاد آنان ارتباط قلبی و معنوی برقرار کند، امّا گاهی از راه دور این اتصال روحانی برقرار می گردد، در اعمال عبادی سیاسی حج نیز خانه خدا طی اعمال خاصی توسط حاجیان زیارت می شود. علاوه بر این، زیارت قبور مؤمنین و مؤمنات نیز در این مقوله می گنجد که استحباب آن در منابع روایی مورد تأکید قرار گرفته است و فواید اخلاقی و مزایای عبرت انگیزی دارد، نوع دیگر، دیدار مؤمنان در حال زنده بودنشان، هنگام سلامتی یا بیماری است که از جمله آداب مهم دینی و اجتماعی است و در احادیث معتبر به آن تأکید شده و پاداش های فراوانی برای این عمل خیر بیان گردیده است، زیارت برادران دینی نیز آدابی دارد و باید برای میزبان تکلّف و زحمت بوجود نیاورد، میزبان باید به استقبال زیارت کننده بیاید و در تکریم او بکوشد و در حد توان از وی پذیرایی کند.(۵) گاهی دیدار با مشاهیر و علما و شخصیت های برجسته دینی نیز مفهوم زیارت را در ذهن متبادر می کند.(۶) متون زیارتی متن هایی که به کمک آن ها یکی از ائمه یا اولادشان را می توان زیارت کرد از متون معتبر و مستند هستند که امام معصوم نقل نموده و یا توسط ائمه هدی بر خواندن آن ها تأکید گردیده است. عبارت هایی فصیح، جمله بندی های ظریف، معانی دقیق، محتوای سازنده و رشد دهنده مضامینی که عقاید شیعه را مطرح می کند، جبهه گیری در برابر ستمگران و دفاع از مظلومان و محرومان، همراهی با حماسه آفرینان و تقاضای همگامی با نوریان و پاکان و نفرت از اهل شرارت از ویژگی های مهم متون زیارتی می باشد. شیوایی کلام، والایی مضمون و معارف و کمالاتی که در زیارت نامه های مستند موج می زند خود گویای اصالت و معرّف دانش ارجمند و الهی گوینده آن است. زیارت جامعه کبیره از متون بسیار معتبری است که هر یک از ائمه هدی را می توان با آن زیارت کرد، این زیارت به سندهای موثق از امام هادی(ع) روایت شده و جمع بسیاری از علما و مؤمنین به خواندن آن مداومت داشته اند. سند آن به موسی بن عبداللّه نخعی می رسد که امام هادی(ع) وی را به این متن بلیغ و کامل برای زیارت هر کدام از امامان تعلیم فرموده است.(۷) زیارت آل یس، زیارت رجبیه و زیارت عاشورا نیز شهرت فراوانی دارند. در کتاب هایی چون کامل الزیارات ابن قولویه، مصباح المتهجد شیخ طوسی، مصباح الزائر سید بن طاووس، اقبال الاعمال ابن طاووس، المزار الکبیر شیخ محمد بن جعفر مشهدی، مهج الدعوات ابن طاووس، مصباح کفعمی، مفتاح الفلاح شیخ بهایی، تحفهالزائر علامه مجلسی و نیز مصباح المنیر و مفاتیح الجنان، متون زیارتی متعددی درج گردیده است.(۸) زیارت در قرآن در قرآن می خوانیم: قال الّذین غلبوا علی امرهم لنتخذنّ علیهم مسجداً؛(۹) ولی آنان که از رازشان آگهی یافتند و ماجرای اصحاب کهف را دلیلی بر بروز رستاخیز دیدند گفتند ما در کنار (مدفن)آن ها مسجدی بنا می کنیم(تا یاد و خاطره آنان فراموش نگردد). این موضوع نشان می دهد که ساختن عبادت گاه به احترام مرقد و بارگاه بزرگان دین نه تنها خلاف نمی باشد و آن چنان که فرقه منحرف وهابی حرام می پندارند نیست، بلکه کار خوب و شایسته ای خواهد بود. اصولاً بناهای یادبود که خاطره افراد برجسته را احیاء می کند یک نوع قدردانی از تلاش آنان و نیز تشویقی برای آیندگان است. علامه طباطبایی(ره) ذیل آیه فوق حدیثی را نقل کرده است که ترجمه آن چنین می باشد: ملک گفت سزاوار است این جا مسجدی ساخته شود تا آن را زیارت کنیم از این آیه و نیز روایت استفاده می شود که محل دفن افراد مؤمن و موحّد و مجاهدان در راه اعتلای توحید را می توان زیارت کرد و حتی بر مزارشان مسجدی بنا کرد که در آن ذکر پروردگار گفته شودو سازندگان مسجد نیز خداپرست و عابد بوده اند.(۱۰) در آیه دیگری آمده است: «ولو انّهم اذ ظلموا انفسهم جاؤک فاستغفروا اللّه و استغفر لهم الرسول لوجدوا اللّه توّاباً رحیماً؛(۱۱) هنگامی که به خود ستم می کردند(ای پیامبر) نزد تو می آمدند و از خدا طلب آمرزش می کردند و پیامبر هم برایشان استغفار می کرد(پس) خدا را توبه پذیر و مهربان می یافتند.» این آیه با صراحت می گوید پیامبر را می توان به درگاه خدا شفیع قرار داد و توسط او رحمت و مغفرت الهی را جلب کرد. همچنین از این کلام وحی بر می آید که توسّل جستن به پیامبر و امام نه تنها شرک نمی باشد و رواست و در زیارت ها مؤمنین از مقام معصوم می خواهند برای قبول توبه آنان در پیشگاه خداوند واسطه باشند و نیز از منزلت معنوی ائمه برای مغفرت و بخشش خطاهای خود استفاده می کنند و نورالدین فرزند سمهوری از سبکی نقل می کند این آیه علاوه بر این که به طلب استغفار نزد پیامبر تأکید دارد مبین آن است که چنین حالتی با رحلت آن حضرت قطع نمی گردد و اضافه می کند: با این وصف می توان بر کنار مرقد آن حضرت از پیشگاه حق تعالی طلب استغفار کرد.(۱۲) قرآن می فرماید: «ذلک و من یعظّم حرمات اللّه فهو خیرله…؛(۱۳) و هر کس برنامه های الهی را بزرگ دارد برایش نزد پروردگار بهتر است»، روشن است که منظور از حرمات در این آیه اشاره به اعمال و مناسک حج است اما در منابع تفسیری و تاریخی اهل سنت و شیعه مراعات احترام و تکریم مقام نبی اکرم(ص) جزو حرمات الهی است و هرگونه تعدی به این حریم مقدّس در ایمان و تقوای آدمی خلل ایجاد می کند چرا که آیه دیگری می فرماید: «ذلک و من یعظّم شعائر اللّه فانّها من تقوی القلوب».(۱۴) و نیز قرآن تأکید می فرماید: «انّ الذین یؤذون اللّه و رسوله لعنهم اللّه فی الدنیا و الآخره».(۱۵) و نیز خداوند فرموده است: «و اذان من اللّه و رسوله الی الناس یوم الحج الاکبر انّ اللّه بری من المشرکین و رسوله»(۱۶) و طبیعی است وقتی چنین حرمتی برای رسول اکرم(ص) اثبات گردید، تکریم شئونات اهل بیت او نیز ملازم و مقرون با آن است چرا که قرآن می فرماید: «انّما یرید اللّه لیذهب عنکم الرّجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً؛(۱۷)و نیز آیه مودّت دلیلی برای چنین ادعایی است: «قل لا اسألکم علیه اجراً الّا الموده فی القربی».(۱۸) و مگر نه این است که طبق قول پروردگار: خداوند و فرشتگان بر پیامبر درود می فرستند و از مؤمنان خواسته شده است چنین کنند: «ان اللّه و ملائکته یصلون علی النبی یا ایهاالذین آمنوا صلّوا علیه و سلّموا تسلیما».(۱۹) در منابع مستند روایی آمده است که خداوند به پیامبر اکرم(ص) مقام و فضلی داده که این ویژگی به دیگر پیامبران اختصاص داده نشده است از جمله آن که خداوند در قرآن بر نوح، ابراهیم، موسی و هارون(علیهم السلام) درود می فرستد: «سلام علی نوح فی العالمین»(۲۰) «سلام علی ابراهیم»،(۲۱) «سلام علی موسی و هارون»(۲۲) در این آیات هیچ گاه به خاندان نوح، ابراهیم، موسی و هارون درود فرستاده نمی شود،امّا در روایت معتبری آمده است منظور از یس، رسول اکرم(ص) است «و سلام علی آل یاسین»(۲۳) یعنی درود بر خاندان پیامبر اکرم(ص) این حدیث را حضرت امام رضا(ع) در یک اجتماعی بزرگ که مأمون و عدّه ای از دانشمندان عراق و خراسان حضور داشتند نقل کرده اند.(۲۴) سیوطی در تفسیر خویش ذیل آیه: «فی بیوت اذن اللّه ان ترفع ویذکر فیها اسمه(۲۵)» گفته است وقتی این آیه را پیامبر تلاوت فرمود، مردی از جای برخاست و پرسید منظور کدام خانه هاست، رسول اکرم(ص) فرمود:بیوت انبیاء و چون آن مرد پرسید آیا مصداق آن بیت، خانه حضرت علی(ع) و فاطمه (س) است، پیامبر فرمود:آری، از افضل آن هاست و برحرمت آن تأکید فرمود و افزود رعایت احترام آن همان است که خداوند به آن امر کرده است.(۲۶) و نیز ابوسعید خدری گفته است رسول اکرم فرموده اند: حُرُمات الهی سه تاست، حرمت اسلام، حرمت من و حرمت عترت من.(۲۷) در سیره و سخن حضرت محمد(ص) در منابع روایی و کتب حدیث معتبر آمده است رسول اکرم(ص) به زیارت قبر مادرش آمنه بنت وهب می رفت و می گریست و مسلمین از گریه آن حضرت، می گریستند.(۲۸) نقل نموده اند هنگام بازگشت از نبرد بدر اولین کس از مهاجرین که در مدینه فوت کرد، عثمان بن مظعون بود که پیامبر به زیارت قبرش رفت،(۲۹) همچنین آن حضرت بر سر مزار شهدای اُحُد حاضر می گردید و این آیه را تلاوت می فرمود: «سلام علیکم بما صبرتم فنعم عقبی الدّار»(۳۰) و چون آن حضرت به زیارت قبور بقیع می رفت می فرمود: السلام علیکم دار قوم مؤمنین و اتاکم ماتوعدون غداً مؤجّلون، و انّا ان شاء اللّه بکم لاحقون، اللهم اغفر لاهل البقیع الغرقد.(۳۱) عایشه نقل می کند پیامبر فرمود: جبرئیل نزدم آمد و گفت: پروردگارت به تو امر می کند در قبرستان بقیع حاضر گردی و برای آنان طلب آمرزش کنی.(۳۲) انس بن مالک از پیامبر نقل کرده است که آن حضرت فرمود: هر کس بعد از وفاتم مرا زیارت کند چنان است که در حال حیات مرا زیارت کرده باشد و هر کس قبرم را زیارت کند روز رستاخیز شفاعتم بر او واجب می گردد.(۳۳) آن حضرت فرموده اند: هر کس توانایی مالی داشته باشد و به زیارت من نیاید، به من جفا کرده است و نیز تأکید نموده اند: هر کس به زیارت من آید و هیچ قصدی غیر از آن نداشته باشد بر خدای سبحان سزاوار است که من شفیع او در روز قیامت باشم، غزالی که این روایت ها را در کتابش آورده است در آن هنگام از بزرگان اهل سنت بود ولی بعد به مذهب اهل بیت مشرف گردیده است، او در همان زمان و قبل از شیعه شدن در اثر معروفش نوشته است یکی از آداب حج این است که به مدینه بروی و مرقد پیامبر را زیارت کنی و این زیارت نامه را بخوانی و متن زیارتی را آورده است وی افزوده است مستحب می باشد که به قبرستان بقیع رفته و قبر چهار امام را زیارت کنی.(۳۴) امام صادق(ع) از رسول اکرم(ص) نقل فرموده است: کسی که به زیارت خانه خدا به حج برود و مرا در مدینه زیارت نکند در روز قیامت به او بی اعتنایی می کنم(او را مشمول شفاعت خود قرار نمی دهم).(۳۵) رسول اکرم(ص) خطاب به حضرت علی(ع) می فرمایند: آنان که قبور شما را زیارت کنند مانند کسانی هستند که بعد از حج واجب، هفتاد حج به جای آورده باشند و به هنگام بازگشت از زیارت شما همانند روزی هستند که از مادر متولد شده اند، از گناهان پاک می گردند. ای علی دوستانت را بشارت باد به نعمت هایی که چشمی ندیده، گوشی نشنیده و بر قلب بشری خطور نکرده است ولی افراد فرومایه زائران قبر شما را نکوهش می کنند گویی به گناه ناشایستی دست یازیده اند، آنها بدترین امّت من هستند، شفاعت من به آنها نمی رسد و بر حوض کوثر بر من وارد نمی گردند.(۳۶) رسول اکرم(ص) تأکید نموده اند زیارت اهل قبور عموماً تذکری برای آخرت و موجب زهد ورزی در دنیاست، قلب را رقت می دهد و اشک ها را جاری می سازد، آن حضرت فرموده اند قبور مردگان خود را زیارت کنید و بر آنان سلام بفرستید که یاد آن ها مایه پند شماست و نیز فرمودند: هر کس هر جمعه قبر پدر و مادر خود یا یکی از آنان را زیارت کند خداوند او را مورد آمرزش قرار می دهد و در شمار کسانی خواهد بود که درباره والدین خود نیکی و وظیفه فرزندی را ادا کرده باشد.(۳۷) در سیره و سخن معصومین(ع) حضرت فاطمه زهرا(س) هر روز به زیارت مرقد پدرش می رفت و می گریست و می فرمود: پدرم بر من مصائبی نازل شد که اگر بر روزها وارد می شد، به شب تبدیل می گردیدند.(۳۸) حضرت علی(ع) برای همسرش حضرت زهرا(س) مکانی به نام بیت الاحزان ساخت که در آن به گریه و زاری می پرداخت و نیز در بسیاری اوقات آن بانوی دو سرا به قبرستان بقیع می رفت حضرت زهرا(س) هر دو سه روز یک بار قبر حمزه سیدالشهداء را زیارت می کرد، آن بانو مرقد شهدای اُحُد را نیز مورد زیارت قرار می داد و در آن جا می گریست.(۳۹) حضرت علی(ع) نیز قبر رسول اکرم(ص) و فاطمه(س) را زیارت می نمود، او بر سر مزار پیامبر می گفت: گریستن جز بر فقدان آن حضرت روا نمی باشد، آنگاه صورت خویش را