پاورپوینت کامل نقش اهل بیت علیهم السلام در تفسیر تابعین ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نقش اهل بیت علیهم السلام در تفسیر تابعین ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نقش اهل بیت علیهم السلام در تفسیر تابعین ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نقش اهل بیت علیهم السلام در تفسیر تابعین ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه:

جایگاه و نقش اهل بیت علیهم السلام در ترویج و توسعه فرهنگ قرآنی همزمان با نقش تأثیرگذار رسولخدا(ص) در تفسیر آیات قرآن و تربیت مفسران گران قدری از صحابه، از حضرت علی(ع) به عنوان صدرالمفسرین و آگاه ترین اشخاص به ظاهر و باطن قرآن، شروع می شود. علی بن ابی طالب(ع) به عنوان یک شاگرد ویژه، که تمام مسائل وحی و شریعت را از رسول خدا(ص) آموخته بود، خود به تربیت مفسران پرداخت و به گونه ای در فرهنگ و دانش آن عصر نفوذ نمود که هیچ یک از صحابه دارای هر دانش و منصبی که بودند، خود را بی نیاز از وی نمی دیدند. بزرگ ترین مفسران صحابه پس از حضرت علی(ع) مانند ابن عباس، ابن مسعود و ابی بن کعب، به علم بی نظیر آن حضرت اعتراف نموده اند، بلکه در بسیاری از موارد، علم تفسیر خود را وامدار ایشان می دانند. ابن عباس می گوید: تمام آنچه را از تفسیر فرا گرفتم، از علی بن ابی طالب(ع) است.(۱) ابن مسعود با اتصال معنوی و رابطه فکری با علی (ع)، آموزه های خود را متأثر از دانش و معلومات او می داند و می گوید: «من تفسیر را از علی(ع) بر گرفتم و از او استفاده بردم و معلوماتم را بر او خواندم. بی شک علی(ع) بهترین و دانشمندترین مردم پس از پیامبر خداست.»(۲) افزون بر آن، این شیوه در خاندان اهل بیت علیهم السلام ادامه یافته و پس از عصر صحابه، در دوران های بعد نیز این تلاش ها ادامه می یابند و پیشوایان از اهل بیت علیهم السلام به افاضه علوم و گسترش فرهنگ قرآنی می پردازند. خانواده علی بن ابی طالب نیز این کار را انجام می دادند و حتی حضرت زینب علیها السلام به بانوان قرآن می آموخت. امام سجاد و امام باقر و سایر ائمه علیهم السلام ادامه دهنده این راه بوده اند. این نوشتار به پاورپوینت کامل نقش اهل بیت علیهم السلام در تفسیر تابعین ۷۷ اسلاید در PowerPoint می پردازد. منظور از “تابعی” کسی است که صحابی را ملاقات کرده و ایمان به پیامبر آورده و در حال اسلام از دنیا رفته باشد(۳) و منظور از «اهل بیت علیهم السلام» همان گونه که در آیه «تطهیر» (احزاب،۳۳) مطرح شده است و روایات فراوانی از شیعه و اهل سنت آن را تأیید می کند،(۴) پیامبر (ص)، علی بن ابی طالب، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین علیهم السلام است. اما در مفهوم گسترده تری، مطابق روایات، شامل چهارده معصوم علیهم السلام می شود که در روایات نام تک تک آن ها آمده است.(۵) اما از آن رو که بیش تر روایات تفسیری تابعین و مطالب رسیده از آن ها در تفسیر(۶) همزمان با امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام می باشد، بدین جهت در این نوشتار نقش این سه امام در تفسیر تابعانی که هم عصر بوده اند، مورد بررسی قرار می گیرد: افراد زیادی از تابعان که به تفسیر قرآن معروفند، دانش تفسیر خود را وامدار این امامان می دانند. از جمله آن ها می توان به سعید بن جبیر، طاووس یمانی، عطیه سعد عوفی، جابر بن یزید جعفی، محمد بن سائب کلبی، سدی کبیر، قتاده، زید بن اسلم و ده ها شخصیت دیگر اشاره کرد. پیش از هر چیز، به برخی از مهم ترین مبانی و اصولی که این امامان به شاگردان خود ارائه نموده اند، اشاره می شود. مبانی اهل بیت در تفسیر تابعین اهل بیت علیهم السلام دارای مبانی بسیار روشن و گویایی در تفسیر هستند. این مبانی در آموزه هایی که به شاگردان مکتب تفسیریشان ارائه داده اند، نقش تعیین کننده و اثرگذار در فهم و برداشت های قرآنی دارند که مهم ترین آن ها عبارتند از: ۱- تفسیر با امور علمی و قطعی شرح و توضیح کلام خداوند با امور ظنی و احتمالی منجر به تفسیر به رأی می شود و از مصادیق سخن گفتن بدون علم درباره قرآن است که منجر به شبهه «افتراء علی اللّه» خواهد شد. امام باقر علیه السلام در مکتب تفسیری خود از تفسیر به این شیوه نهی نموده است: از جمله در سفارش به قتاده بن دعامه (۱۱۷ ه.ق) از تابعین مدرسه عراق (که روایات فراوانی در تفسیر دارد) این مطلب را بیان داشته است. زید شحّام گوید:قتاده بن دعامه نزد ابوجعفر امام باقر(ع) آمد. امام فرمود: ای قتاده، تو فقیه اهل بصره هستی؟ گفت: چنین می پندارند، ابوجعفر فرمود: به من خبر رسیده است که تو قرآن را تفسیر می کنی؟ قتاده گفت: آری. امام به وی فرمود: با علم آن را تفسیر می کنی یا با جهل؟ گفت: با علم. ابوجعفر علیه السلام فرمود: اگر با علم آن را تفسیر می کنی، پس تو، تو هستی(که در همان رتبه ای هستی که گمان می کنی). حال من از تو می پرسم. قتاده گفت:بپرس. امام علیه السلام از معنای آیه ای سؤال نمود و او پاسخ ناصحیح داد و امام او را متوجه اشتباهش نمود و فرمود: وای برتو ای قتاده! اگر قرآن را از پیش خود(و با رأی و دیدگاه شخصی خود) تفسیر می کنی پس به حقیقت، هم خود هلاک شده ای و هم دیگران را هلاک کرده ای.(۷) از این روایت استفاده می شود که تفسیر باید بر اساس علم باشد و در غیر این صورت، اگر بر اساس رأی و دیدگاه شخصی باشد، موجب هلاکت خود مفسر و دیگران خواهد شد. ۲- توجه به مسائل اعتقادی(بُعدِ توحیدی) آیات در برخی مواقع، ائمه علیهم السلام مخاطبان خود را به بُعدِ توحیدی آیات توجه می دادند: در روایت است که عمروبن عبید(۸) از امام باقر علیه السلام معنای غضب خداوند در آیه «و من یحلل علیه غضبی فقد هوی» (طه، آیه ۸۱) را پرسید. حضرت فرمود: «هو العقاب یا عمرو، انه من زعم ان اللّه – عزّ و جلّ – زال من شی ء الی شی ء فقد وصفه صفه مخلوق…»(۹) در روایت دیگری آمده است: «کسی که گمان ببرد، چیزی می تواند خداوند را تغییر دهد، کافر است».(۱۰) امام باقر علیه السلام توحید حقیقی را بیان نموده و بعد توحیدی در آیات را مورد توجه قرار داده است. ۳- توجه به بعد ولایی آیات جابر بن یزید جعفی (م ۱۲۷ ه.ق) که از تابعان مدرسه عراق است، گوید: از امام باقرعلیه السلام درباره آیه شریفه «لئن قتلتم فی سبیل اللّه اومتم»(۱۱) پرسیدم. امام باقر علیه السلام فرمود: ای جابر، آیا می دانی منظور از «سبیل اللّه» در آیه چیست؟ پاسخ دادم: نه، نمی دانم، مگر این که از تو بشنوم.حضرت فرمود: “سبیل اللّه” علی علیه السلام و فرزندانش می باشد و آیه می فرماید:کسی که در راه ولایت اینان کشته شود، کشته شده راه خداست و کسی که در ولایت (و با ولایت) اینان بمیرد، در راه خدا مرده است.(۱۲) توجه به بُعدِ ولایی آیات نه تنها در این روایات، بلکه در بسیاری از سخنان ائمه اطهار علیهم السلام یک اصل حاکم بر تفسیر و فهم قرآن می باشد. در روایتی، امام صادق علیه السلام می فرماید: «ان اللّه جعل ولایتنا اهل البیت قطب القرآن و قطب جمیع الکتب، علیهایستدیر محکم القرآن.»(۱۳) ۴- جاودانه بودن قرآن قرآن کریم آخرین کتاب آسمانی برای هدایت بشر است، از این رو، باید قوانین آن به گونه ای باشند که تا روز قیامت بتوانند نقش هدایتگری برای فرد و جامعه ایفا نمایند. لازمه این مبنا برخوردار بودن قرآن کریم از احکام جاودانه و انطباق با زمان های حال و آینده و نیز برخورداری از باطنی عمیق است. بدین روی، امام باقر علیه السلام در روایتی می فرماید: «اگر این طور باشد که وقتی آیه ای درباره قومی نازل شد، پس از آن که آن قوم مردند، آیه نیز بمیرد، چیزی از قرآن باقی نمی ماند. ولی قرآن کریم تا آسمان و زمین هست، جاری است.»(۱۴) همچنین امام صادق علیه السلام فرموده است: «قرآن تأویلی دارد که بسان روز و شب و مه و مهر در جریان است.»(۱۵) امام سجاد علیه السلام و تفسیر قرآن علی بن الحسین علیه السلام صاحب صحیفه کامله سجادیه، زبور آل محمد صلی اللّه علیه و آله، پس از واقعه کربلا ملجأ و پیشوای دینی و فکری و معنوی شیعه در عصر خود بود. از لابه لای تفاسیر شیعه و اهل سنت روایات تفسیری فراوانی از ایشان به چشم می خورد که مرحوم سید عبدالرزاق مقرم در کتاب الامام زین العابدین ۲۱ مورد آن را نقل کرده است.(۱۶) همچنین تفسیر معروف و مفصلی از «بسم اللّه الرحمن الرحیم» در تفسیر البرهان (ج ۱، ص ۴۵ و نیز ص ۴۹) وجود دارد که امام علیه السلام تمام کلمات این جمله را به صورت بسیار زیبا و کامل تفسیر کرده است. در تفسیر نورالثقلین (ج ۲، ص ۲۷۲ و ج ۵، ص ۶۶۴) نیز مذاکرات تفسیری بین امام سجاد علیه السلام و عباد بصری نقل شده است. در ضمن روایتی از امام علی بن الحسین علیه السلام نقل شده است:منظور از “قریه” در آیه شریفه «و کم قصمنا من قریه کانت ظالمه» (انبیاء، آیه ۱۱) اهل قریه است. دلیل آن جمله بعد در همین آیه است: «و انشأنا بعدها قوما آخرین.» در این جمله تعبیر به “قوما” شده و این قرینه ای است بر این که اهل قریه ای نابود می شود و قومی دیگر جای آن ها می آید.(۱۷) امام سجاد علیه السلام شاگردان بسیاری را در تفسیر تربیت نمود که برخی از شاگردان مکتب تفسیری آن حضرت عبارتند از: ۱. سعید بن جبیر(م ۹۵ ه.ق) روایات فراوانی در کتاب های تفسیری شیعه و اهل سنت از وی نقل شده است. وی در سال ۹۵ ه.ق در سن ۴۹ سالگی به دست حجاج بن یوسف ثقفی به شهادت رسید.(۱۸) مناظره او با حجاج معروف است.(۱۹) از روایات استفاده می شود که وی شیعه و از محبان اهل بیت علیهم السلام بوده و علت قتل وی را نیز همین دانسته اند. او پیرو امام زین العابدین علیه السلام بود و آن حضرت نیز وی را می ستود.(۲۰) سعید بن جبیر اعلم تابعان و مفسران زمان خود بود و وثاقت او مورد اتفاق اصحاب صحاح سته اهل سنت و کتب اربعه شیعه می باشد.(۲۱) قتاده، که خود از مفسران به نام تابعان است، می گوید: چهار تن در موضوعات و مسائل گوناگون اعلم مردم زمان خود بودند: عطاء بن ابی ریاح در احکام و آیین دینی، سعید بن جبیر در تفسیر، عکرمه در تاریخ و سیره و حسن بصری در حلال و حرام.(۲۲) ۲. سعید بن مسیب(م ۹۴ ه.ق) ابومحمد سعید بن مسیب از مفسران معروف تابعان است. در کتاب های رجال از شخصیت او تمجید شده و وی را از محبان اهل بیت علیهم السلام شمرده اند. کشی در رجال خود، در ضمن روایتی از امام کاظم علیه السلام او را حواری امام علی بن الحسین علیه السلام به شمار آورده است.(۲۳) دانشمندان اهل سنت نیز او را ستوده اند. ابن خلکان او را “سید تابعان” و یکی از فقهای سبعه مدینه می داند.(۲۴) در روایتی نیز امام صادق علیه السلام فرمودند: «سعید بن مسیب و قاسم بن محمد بن ابی بکر و ابوخالد کابلی از ثقات علی بن الحسین علیه السلام بودند.»(۲۵) در هر صورت، شیخ طوسی او را از اصحاب امام سجاد علیه السلام می داند و فرموده: «از آن حضرت شنیده و روایت کرده است.»(۲۶) محدث قمی نیز وی را حواری امام سجاد علیه السلام به شمار آورده است(۲۷) و در نتیجه، می توان گفت: بعید نیست که او عمده علوم خود را از آن حضرت فرا گرفته باشد. بنابراین، روایاتی که درباره مذمت او وارد شده همه ضعیف و مردودند.(۲۸) ۳. طاووس بن کیسان(م ۱۰۶ ه.ق) ابوعبدالرحمن طاووس بن کیسان همدانی از ایرانیان و یکی از مفسران معروف تابعان است.(۲۹) روایاتی در فضایل و تقوای او بیان و ابن شهرآشوب،(۳۰) شیخ طوسی و صاحب روضات الجنات او را از اصحاب امام سجاد علیه السلام معرفی نموده اند.(۳۱) ۴. سدی کبیر(م ۱۲۷ ه.ق) اسماعیل بن عبدالرحمن کوفی معروف به “سدی کبیر” از مفسران تابعی و در میان تابعان، از جمله افرادی است که بیش ترین روایات تفسیری را نقل کرده.(۳۲) سدی از اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم السلام بوده است.(۳۳) ۵. زید بن اسلم عدوی(م ۱۳۶ ه.ق) ابواسامه زید بن اسلم عدوی اهل مدینه و از مفسران تابعی است (۳۴) و در کتاب های تفسیری شیعه و سنی روایاتی از او نقل شده. نام او در سند روایات اهل سنت آمده و او را از راویان صحاح سته برشمرده اند.(۳۵) نام او همچنین در سند روایات شیعه، از جمله در فروع کافی (ج ۶، ص ۴۱۵) و بحارالانوار (ج ۲، ص ۲۹۹ و ج ۳، ص ۸ حدیث ۱۹) آمده است. ابن ندیم کتابی تفسیری برای وی نقل کرده است.(۳۶) در هر صورت، اهل سنت وی را از کبار تابعین و ثقه در روایات معرفی کرده اند.(۳۷) علمای شیعه از جمله شیخ طوسی نیز وی را از اصحاب امام سجا