پاورپوینت کامل پاسدار بزرگ حریم دین ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پاسدار بزرگ حریم دین ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پاسدار بزرگ حریم دین ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پاسدار بزرگ حریم دین ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

سوم شعبان سالروز ولادت امامی است که عشق و جهاد با حماسه او معنا پیدا کرده و شجاعت و غیرت با قیام او تبیین شد. گرچه اوج حماسه امام حسین علیه السلام در روز عاشورا تجلّی یافت ولی مبارزات ستم ستیزانه آن امام بزرگ منحصر به دوره قیام علیه ستم یزید نیست و در زمان پدر یزید(معاویه) نیز غیرت الهی امام حسین علیه السلام ایشان را آرام نگذاشت. به عبارت دیگر، همه دوره زندگی امام حسین حماسه و غیرت است، ولی این حماسه و غیرت در محرم سال ۶۱ هجری همچون آتشفشان فوران کرد و بنیاد ستم را از بیخ برانداخت. امام حسین علیه السلام نه تنها برای شیعیان مظهر غیرت و شجاعت است، بلکه همه جهانیان او را به آزادگی و ستم ستیزی می ستایند. امام حسین علیه السلام میراث خدایی خیرالمرسلین است زیرا او از ثقلین است و ثقلین دو میراث بزرگ رحمت عالمیان حضرت محمد مصطفی(ص) می باشد. امام حسین علیه السلام، گل رخسار پیکر دین است، زیرا او ریحانه رسول خدا بود. ریحانه ای که بوی خدا و بوی رسولخدا(ص) در آن تجلّی تمام داشت، ریحانه ای که سرو سبز پاکان و سرو جوانان بهشت خداوند است. آری امام حسین علیه السلام، بوی بهشت می دهد و بهشت خدا از عطر ایشان معطر است. امام حسین علیه السلام، تفسیر هل اتی است و جام عشق آشنای کام اوست. به درستی که شباهت امام حسین علیه السلام به رسول خدا فقط در صورت نبود بلکه در سیرت نیز آن امام بزرگ جلوه گاه سیره رسول خدا بود و آن سرور کائنات در این باره فرمود: شجاعت و سخاوتم را به حسین بخشیدم. امام حسین علیه السلام، یعنی لباس عزت پوشیدن و واژه ذلت از قاموس انسانی زدودن. حسین(ع) یعنی سر و جان در راه دین نشناختن و به استقبال شهادت شتافتن. حسین(ع) یعنی نهال دین به خون خویش آب دادن و برای احیای حقیقت، سر به سنان سپردن. حسین(ع) یعنی استواری و استقامت در راه اهداف خدایی و شجاعت در آفریدن روزهای عاشورایی برای هدایت نسلهای انسانی. حسین(ع) یعنی حقیقت را با خون پاسداری کردن و تسلیم واقعیتهای ناحق نشدن. امام خمینی سلام اللّه علیه فرمودند: چه انتخاب خوبی است که روز ولادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام روز پاسدار نامیده شده است. امیدوارم همانگونه که امام حسین علیه السلام با خون خود اسلام را زنده کرد، شما به تبعیت از او انقلاب و اسلام را ضمانت نمایید. (۲۶/۲/۶۲) با تبریک سالروز ولادت برکت آفرین سرور شهیدان امام حسین علیه السلام به عموم شیعیان جهان به ویژه پاسداران جان بر کف انقلاب اسلامی، جان را با عباراتی از مناجات آن امام بزرگ طراوت می دهیم و آنگاه سخنانی از ایشان را آویزه گوش جان می کنیم. خداوندا، روزی حلالت را به من بگستران و عافیت در بدن و دینم عطا بفرما. خداوندا، مرا با سیاست کیفر مفرما و به عذاب ناگهانی گرفتار مساز و رسوایم مکن و شرّ جن و انس بی ایمان را از من دور ساز. خداوندا، ما را در این زمان رستگار و پیروز بفرما، و ما را از ناامیدان قرار مده، و ما را از رحمتت بی بهره مگردان.خداوندا! نعمتهای خود را در حق ما به اتمام برسان و سعادت طاعت را به ما ارزانی بدار. خداوندا، تو مرا به نیکی فرمان دادی و من نافرمانی کردم. و تو مرا از بدی ها نهی کردی و من مرتکب منهیات شدم. اکنون نه بهانه ای دارم تا از آنچه رفته است معذرت خواهم، نه پشتیبانی تا از او یاری جویم. نمی دانم چگونه با چه وسیله ای روی به تو آرم ای مولای من. .. و اکنون سخنانی از دفتر معرفت امام شهیدان را به گوش جان می سپاریم. ای مردم! در امر بزرگواری و کرامت از یکدیگر سبقت بجوئید. در آنچه ثمره های پر ارزش دارد، شتاب کنید. خلق و خوی پسندیده به دست آورید و با اعمال ناپسند، خود را مورد سرزنش و مذمت قرار ندهید. اگر به کسی نیکی کردید و او سپاسگزاری نکرد، دلتنگ نشوید که خداوند پاداش کار نیک شما را خواهد داد. امام زین العابدین(ع)، تجسم معنویت و فضیلت به مناسبت سالروز ولادت امام زین العابدین علیه السلام امام سجاد علیه السلام وارث معارف انبیاء و زینت دل اولیای خدا است. دوره امامت امام سجاد علیه السلام مصادف با اوج دنیا گرایی در جامعه آن روزگار بود. در این دوره غفلت و دنیا گرایی، گریبان جامعه را چنان گرفته بود که دین و معنویت در قربت قرار داشت و تمام تلاش حاکمان بنی امیه در بازگرداندن معیارهای ناپسند عصر جاهلیت خلاصه می شد. آری، در این عصر، جاهلیتی که با ظهور رسول اکرم صلی اللّه علیه و آله و سلّم، مقهور ارزش های الهی شده بود، بار دیگر با تمام توان به میدان آمده و در مقابل قرآن و معنویت صف آرایی کرده بود. امام سجاد علیه السلام به منظور مقابله با موج دنیا گرایی و جلوگیری از گسترش معیارهای عصر جاهلیت، منادی معنویت در میان جامعه اسلامی شدند و با گفتار و رفتار خویش مردم را دعوت به خدا و معنویت کردند. سیره امام سجاد علیه السلام در آن روزگار غربت قرآن و معنویت چنان بود که گویی تمام معنویت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهای متعالیش آینه ای بود که معارف قرآن را در جامعه منعکس می کرد. رفتار امام در آن روزگار بسان ابری بود که باران معنویت بر جامعه می بارید و گفتارش بذر حقیقت در مزرعه دل های مشتاقی بود که از غربت ارزش های الهی در جامعه می نالیدند. هر رفتاری که از وجود مقدّس امام سجاد علیه السلام تجلّی می کرد، کتاب معرفتی بود که مردم را به معنویت دعوت می نمود و رفتار صحیح اسلامی را به آن ها می آموخت. یکی از وجوه بارز سیره امام، عشق و شور آن بزرگوار به عبادت و پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان که حاکمان اموی، دنیاپرستی را در مقابل خدا پرستی تبلیغ می کردند، امام زین العابدین علیه السلام با سیر در عمق دریای عبادت و ریاضت، اصل اساسی خدا محوری را به مردم می آموختند و شکوه زیبایی پرستش خدای یگانه را نمایان می کردند. امام در عبادت خداوند به مرتبه ای رسیده بودند که در میان مردم به القابی همچون سیدالعابدین، سید الساجدین و زین العابدین شهرت داشتند نقل کرده اند آن امام بزرگ هر شبانه روز، هزار رکعت نماز می خواند و اکثر شب ها تا طلوع صبح، به عبادت خداوند متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپری می کردند. خدمتکار امام نقل کرده است: «هرگز شب ها برای امام رختخوابی نگستردم و روزها برایش غذایی تهیه نکردم زیرا آن بزرگوار شب ها را به عبادت و روزها را به روزه می گذراند.» امام سجاد علیه السلام بسیاری از شب ها را با حال نیایش، طواف و نماز سپری می کردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق یکتا زار می گریستند. عبادت مداوم حضرت زین العابدین برخی از یاران امام را نسبت به جان شریفش بیمناک کرده بود و آن ها به امام عرض می کردند که ای فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاک مکن! امام در پاسخ به این افراد، لزوم سپاسگزاری از خداوند را به خاطر نعمت ها پیش کشیده و می فرمودند: آیا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟ مردم که شدت عبادت امام را می نگریستند متأثر می شدند و می آموختند که در برابر نعمت های خداوند باید شکرگزار باشند و با عبادت خویش از خطرات