پاورپوینت کامل دانشور نوآور (ابتکارات و ارزیابی های فکری و شکوفایی علمی و فرهنگی شهید آیت اللّه سید مصطفی خمینی) قسمت اول ۹۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانشور نوآور (ابتکارات و ارزیابی های فکری و شکوفایی علمی و فرهنگی شهید آیت اللّه سید مصطفی خمینی) قسمت اول ۹۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانشور نوآور (ابتکارات و ارزیابی های فکری و شکوفایی علمی و فرهنگی شهید آیت اللّه سید مصطفی خمینی) قسمت اول ۹۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانشور نوآور (ابتکارات و ارزیابی های فکری و شکوفایی علمی و فرهنگی شهید آیت اللّه سید مصطفی خمینی) قسمت اول ۹۴ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

مقام معظم رهبری حضرت آیت اللّه العظمی خامنه ای در پیامی به مناسبت فرا رسیدن آغاز سال ۱۳۸۷ ش، امسال را سال نوآوری و شکوفایی نامیدند و تصریح فرمودند نوآوری فضای کشور را فرا بگیرد، از سویی در این سال نظام مقدّس جمهوری اسلامی ایران سی سالگی خود را تمام می کند و سه دهه را پشت سر می گذارد. با الهام از بیانات امام خمینی و مقام معظم رهبری ابتکارات، خلاقیت ها و نوآوری هایی موجب شکوفایی شکوهمند در جامعه اسلامی می گردد که بومی، با اصالت و تأثیر پذیرفته از موازین مذهبی و شرعی باشد، در عین حال و ضمن زایش مستمر علمی، نظریه پردازی و تولید علم باید به نیازهای روز و مسایل و مقتضیات زمان و آفت ها و آسیب شناسی ها توجه داشت این نوآوری ضمن این که موجب شکوفایی در تمامی ابعاد می گردد، با ارزش ها هماهنگ بوده و خود جلوه ای از فرهنگ سازی به شمار می رود و خودباوری، اتکا به منابع معنوی و تقویت هنجارهای بومی را به ارمغان می آورد. تأکید بر خلاقیت ها و سرعت پذیرش ابتکارات در جامعه ما به شرطی است که اولاً خود هویتی ارزشمند داشته و ثانیاً ثمراتش مفید بوده و ثالثاً شیوه های شایسته ای را به دیگران بیاموزد و مهم تر از همه این ها، آن نوآوری می تواند در اجتماعی مذهبی مطرح گردد که وارداتی نباشد و وامدار فرهنگ غربی نگشته و استقلال علمی و فکری را به ارمغان بیاورد و صرفاً به رشد اقتصادی و عمرانی اکتفا نکند و مسایل معنوی، پویایی تربیتی و جوشش درونی را برای رسیدن به تعالی انسانی بر طبق موازین قرآن و عترت به ارمغان بیاورد. یکی از شخصیت هایی که در این زمینه گام نهاد و در عرصه های گوناگون علوم عقلی و نقلی نقدها،تحلیل ها و ابتکارات جالبی را مطرح ساخت علامه شهید آیت اللّه سید مصطفی خمینی می باشد، معمولاً در اغلب آثار، منابع و مقالاتی که به شرح حال این حکیم عارف پرداخته اند، جنبه های سیاسی،مبارزاتی و نقش وی رادر نهضت امام خمینی و پیروزی انقلاب اسلامی آن هم در بُعد اجتماعی مورد توجه قرار داده اند در حالی که بررسی های علمی، یافته های فکری، کاوش های فلسفی، کلامی، فقهی، اصولی و نگرش های دقیق تفسیری، عرفانی، ادبی و اخلاقی در کارنامه این شخصیت درخشندگی ویژه ای دارد و این مهم را می توان از آثار و نگاشته هایش، خاطرات شاگردان و تصریح شخصیت های بلند پایه حوزوی بدست آورد. بنابراین جا دارد در سال نوآوری و شکوفایی علمی از دانشور جوانی سخن گوئیم که در این عرصه کارنامه ای پربار و گران سنگ از خود به یادگار نهاد، شیوه ها و روش های ابتکاری وی در تحوّل عرصه های معرفتی و آموزشی بسیار کارساز و گره گشا می باشد البته برای بدست آوردن مرواریدهای معانی و گوهرهای گرانبهای او شایسته است (به بهانه دوازدهم رجب سالگرد تولدش) در آثارش به غوّاصی بپردازیم و نکته های ناب را بیابیم، از طرفی این بعد از زندگی فقیهی را مورد بازنگری اجمالی قرار می دهیم که مبارزاتش و ارتباط او از یک طرف با مردم و از سوی دیگر با امام خمینی در پیش برد مقاصد انقلاب اسلامی بسیار تأثیر گذار بود، ضمن این که شهادت مرموزانه اش که به فرمایش امام از الطاف الهی بود به منزله سپیده ای از اُفُق سر زد و صبح پیروزی را نوید داد به راستی اگر شهادت او صورت نمی گرفت معلوم نبود ما فتح و ظفر را به این سرعت در آغوش می گرفتیم و اکنون سی امین سالگرد آن را نظاره گر نبودیم، پس با هم بُعد علمی این سپیده گشای انقلاب را مرور می کنیم. نگاشته های ارزشمند شهید آیت اللّه سید مصطفی خمینی علاوه بر تدریس علوم منقول و معقول، در مباحث و موضوعات فقهی، اصولی، کلامی، تفسیر و حکمت نگاشته هایی از خویش به یادگار نهاده است که بیانگر عظمت علمی و فکری آن دانشور وارسته است. در بین اهل معرفت معروف است افرادی که در تدریس و فعالیت های آموزشی به توفیق هایی دست می یابند کمتر این فرصت را بدست می آورند که از خود آثار علمی عمیقی به یادگار بگذارند امّا سید مصطفی خمینی در زمره معدود دانشمندانی است که در دو عرصه آموزش و نگارش پیشگام بود، از سنین جوانی حوزه تدریس داشت و به تربیت شاگردانی فاضل همت گماشت و از همان ایام یافته های علمی خود را به رشته تحریر در آورد. اگر اهل فن و خبرگان خرد و اندیشه در نگارش های ایشان تأمّلی نمایند متوجه می شوند مؤلّف از استعداد، نبوغ، سرعت انتقال، حافظه ای نیرومند، ذهنی فعّال و پویا و یک نوع خودجوشی بهره مند بوده است، از همان اوان جوانی به سهولت بر انتقال یافته ها و کاوش های علمی و اندیشه های فرازین از ذهن بر صفحات کاغذ توانا بود و هنگام فراگیری دانش های گوناگون و همگام با کوشش های آموزشی دست بر قلم برد و تحقیقات مفید و سودمند و محصول اندیشه های خود را نگاشت. یکی از هم درسانش گفته است: از همان اوایل هرچه مباحثه می کرد و به نظرش می رسید می نوشت، چه در ادبیات، چه در فقه، اصول، حکمت و فلسفه نوشته های فراوانی دارد، به هنگام گرفتاری آن استاد شهید به دست رژیم پهلوی در سال ۱۳۴۲ با وجود آن که حدود سی و سه بهار از عمرش سپری می شد وقتی در زندان قزل قلعه در یکی از بازجویی های ساواک آثار علمی خود را بر می شمرد از دوازده اثر علمی یاد کرد، برخی از این آثار در یورش دژخیمان ساواک به بیت امام خمینی به غارت رفت، از جمله آن ها کتاب بیع در ده مجلد و کتابی در مبحث اجاره بود که در این ماجرا از بین رفت در تبعیدگاه ترکیه با وجود فرسایش های روحی، دوری از وطن و گرفتاری های دیگر نه تنها از امر تألیف غافل نگردید که بلکه در فرصت پیش آمده و همراه با تندیس دانش و تقوا یعنی والدش، توفیقاتش در این عرصه فزونی گرفت و با وجود آن که منابع و مآخذ معتبر و مستند در اختیار نداشت آثار ارزشمندی چون دو جلد کتاب مکاسب محرّمه در ۴۲۰ صفحه، قاعده الانقاد در یکصد و هشتاد صفحه و چندین رساله دیگر به رشته تحریر درآورد، بعد از هجرت اجباری از ترکیه به نجف اشرف برنامه های علمی خود را پی گرفت و به نگارش آثاری گران سنگ اهتمام ورزید.(۱) فهرست آثار الف: قرآن ۱- تفسیر قرآن چهار مجلّد شامل تفسیر سوره حمد و بخشی از آیات سوره بقره(تا آیه ۲۳ بقره). ب: اصول فقه: ۲- تحریرات فی الاصول حاوی دوره علم اصول مستدل که سه جلد آن تا مبحث استصحاب به طبع رسیده است. ۳- کتاب اصول که بطور مختصر مبانی و مباحث اصلی علم اصول را معرفی کرده است. ۴- القواعد الاصولیه ج: مباحث فقهی و فتوایی ۵- حاشیه عروه الوثقی (اجتهاد و تقلید) ۶- تحریر عروه الوثقی(احتیاط و تقلید) ۷- تحریر عروه الوثقی(طهارت) ۸ – کتاب الطهاره در فقه استدلالی مبسوط(شامل نگارشی ابتکاری به شیوه بزرگان فقه) ۹- کتابی در مبحث نکاح ۱۰- کتاب البیع (دوره کامل مباحث استدلالی بیع) که شیوه ای نوین و کاملاً ابتکاری دارد ۱۱- مکاسب محرّمه در دو جلد ۱۲- مبحث اجاره(کتاب الاجاره) ۱۳- مستند تحریرالوسیله به همراه شرحی از آن در بیع و مکاسب محرّمه و خیارات ۱۴- الواجبات فی الصلوه ۱۵- کتاب الصوم در فقه استدلالی ۱۶- دراسات فی ولایت الفقیه(حکومت اسلامی) ۱۷- کتاب الخیارات در فقه استدلالی به صورت مستدل و مبسوط ۱۸- القواعد الفقیه ۱۹- رساله ای در باب حدیث رفع ۲۰- حواشی بر وسیله النجاه آیت اللّه سید ابوالحسن اصفهانی د: حکمت و عرفان ۲۱- قواعد الحکمیه ۲۲- حاشیه و تعلیقه بر اشعار اربعه ملاصدرا ۲۳- حاشیه هدایه ملاصدرا ۲۴- دوره فلسفه قدیم ۲۵- حاشیه بر کتاب مبدأ و معاد ملاصدرا ۲۶- حاشیه بر بخش طبیعیات اسفار ملاصدرا ه.: مباحث دیگر ۲۷- حاشیه بر خاتمه مستدرک الوسایل میرزا حسین نوری(حدیث) ۲۸- شرح زندگانی ائمه(ع) که تا شرح حیات حضرت امام حسین(ع) ادامه یافته است. ۲۹- القواعد الرجالیه(در دانش رجال) ۳۰- تطبیق هیأت جدید برهیأت و نجوم اسلامی ۳۱- قضیه آیت اللّه حکیم و دولت عراق (مباحثی در تحلیل مسایل سیاسی روز) ۳۲- نقد دروس الاعلام النجف الاشرف. ۳۳- الفوائد و العوائد در موضوعات گوناگون اخلاقی، عرفانی و…(۲) غالب این آثار به صورت خطی است، تعدادی چاپ شده و کار تحقیق، تصحیح و آماده سازی شماری از این تألیفات از سوی مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی در حال انجام است. حیات علمی سید مصطفی از استعدادی سرشار بهره داشت، قدرت درکش به گونه ای بود که اندیشه های مطرح شده از سوی اهل فضل و معرفت را از همان آغاز طرح و بیان دریافت می کرد و به ذهن می سپرد و در همان زمان در ذهن نقّاد خویش ارزیابی می کرد و پرسش ها و اشکالات مفیدی مطرح می نمود، در برخی دروس خارج حوزه برخی اشکالاتی را پیش می کشیدند که خود را مطرح کنند و یا اشکالشان چنان جزیی و سطحی بود که با همان جواب مختصر اوّلیه ساکت می شدند اما مصطفی به دلیل ذهن پویا و فعّال مباحث اساسی را عمیقاً مورد تأمّل قرار می داد و چندین بار متوالی اشکال خود را ادامه می داد تا جواب قانع کننده و گره گشا دریافت دارد. به دلیل همین کنجکاوی ها و ژرف نگری ها و اشتیاق درونی به فضیلت و معرفت، مصطفی به فراگیری دانش های رایج در حوزه اکتفا نکرد بلکه به کثیری از علوم و ادبیات احاطه یافت و به اعتراف عدّه ای از هم درسانش او گنجینه ای از دانش های بسیار بود و کمتر رشته ای از علوم اسلامی، ادبی و علمی و ذوقی بود که او از آن بهره ای نگرفته باشد. آیت اللّه فاضل لنکرانی در این باره گفته است: از نظر فضیلت علمی به نظر من سالیان دراز بود که حاج آقا مصطفی یک مجتهد مسلّم کامل و صاحب نظر در فقه، اصول، فلسفه، رجال، تفسیر و سایر علوم اسلامی بود.(۳) آیت اللّه حاج شیخ محمد صادق خلخالی گفته است: حاج آقا مصطفی نه تنها به طور معمول حرف قدما را مطالعه می کرد بلکه آن ها را با دقّت بررسی و ایرادشان را بیان می کرد. اکثر رجال سند را با خصوصیات و تاریخ تولد و رحلت آنان، می دانست، اشعار نخبه المقال را در حافظه داشت، در فن درایه و رجال متبحّر گردیده بود، در علوم معقول و منقول از خویشتن ابتکار نشان می داد. در باب حافظه قوی او همین بس که اکثر اشعار حافظ و سعدی و بخش هایی مهم از مثنوی مولوی و تاریخ علمای اسلام را از بر داشت، کثرت مطالعه، او را یک استاد اهل فن کرده بود، آگاهی های کلامی و عرفانی او به ذهن و فکرش بسنده نمی گردید و این نگرش ها بر جان و روحش نشسته و او را به صورت عارفی پاک باخته و دل سوخته درآورده بود.(۴) مصطفی مطالبی را که فرا می گرفت نه تنها فراموش نمی کرد بلکه آن ها را مأخوذ و مدرک تلاش های علمی و بعدی خویش قرار می داد، در هر جلسه ای که حضور می یافت آن را به یک محفل پربار فکری و معرفتی مبدّل می ساخت، هر کس با او در جلسه ای مصاحبتی داشت و در یک بحث علمی وارد مذاکره وگفتگوی علمی با وی می شد به احاطه فکری، تفوّق علمی، قدرت استدلال و ذهن نقّاد ایشان نسبت به مباحث مطرح شده، وقوف می یافت و برخود لازم می دید که این نبوغ و درخشندگی علمی را تحسین کند.(۵) امکان دارد افرادی در علوم متعدّد به مرحله اجتهاد برسند ولی دانشوری که تخصص های گوناگون در علوم عقلی و نقلی داشته باشد، به فضایل و کمالات عرفانی و معنوی آراسته گردد، از بینش سیاسی عمیق برخوردار گردد و مقتضیات زمان را در نظر گیرد و با تیزبینی و فراست توان تحلیل مباحث اجتماعی را داشته باشد، پرچم مبارزه را پیشاپیش امت اسلامی بر دوش گیرد و در غیاب رهبری قیام، نقش محوری نهضت اسلامی را بر دوش گیردو با جاذبه و دافعه ای شگفت موضع گیری های ناب و شایسته ای از خود بروز دهد جزء نوادر است که تندیس این ویژگی جامع سید مصطفی خمینی است. مصطفی دانشوری بود که صرفاً به توانایی های درونی ذهنی اکتفا نمی کرد و چراغ بر دست به دنبال حکمت که گمشده اش بود می گشت، هرجا دانشوری، عارفی یا حکیمی می یافت در برابرش خاضعانه زانوی تلمّذ بر زمین می زد و از خرمن دانش و فضلش توشه بر می گرفت و این گونه دانسته های خود را گسترش می داد، مراقب بود که از فرصت های بدست آمده، نهایت استفاده را بکند، اگر ضرورت ایجاب می کرد در جلسه ای حضور یابد و شمع جمع حلقه نشینان بیتی باشد برای جلوگیری از اتلاف وقت، مباحث و نکات مفیدی را مطرح می کرد و آن جلسه را پربار می ساخت، وقتی در زندان گرفتار شد از فرصت بدست آمده در حبس قزل قلعه تهران استفاده برد و با فقدان منابع علمی، در مسایل مستحدث فقهی دست به نگارش زد، یکی از نزدیکانش نقل کرده است: در سلول انفرادی با وجود نداشتن کتاب حدود یک صد و بیست صفحه مطلب فقهی در مسایل نو و ابتکاری که موضوعش در گذشته وجود نداشت همچون بیمه، بانک و مانند آن به نگارش درآورد.(۶) در تبعیدگاه ترکیه اگرچه شرایط مشقت آور بود ولی زانوی غم به بغل نگرفت و اوقات را به تأسّف خوردن نگذرانید بلکه در تمامی اوقات که با امام بسر می برد به مباحثات علمی و فلسفی پرداخت و به یافته های خود فکر کرد و آنها را ژرف بخشید و اندیشه های تازه ای را مطرح کرد و یا بر روی کاغذ آورد.(۷) مصطفی به اتکای استعداد ذاتی، هوش سرشار و ذهن فعال، پیگیری در تحقیق و پژوهش و ارزیابی اقوال و گفته های متفکران را رها نکرد بلکه این توانایی درونی را با تلاشی مداوم، همت و پشتکاری ضمیمه کرد، یکی از فضلا که با وی هم بحث بوده عقیده دارد از امور مهم که موجب موفقیت مصطفی گردید همین تلاش مستمرش بود. یک بار از زمان طلوع آفتاب مشغول بحث، مطالعه، نگارش و تتبع در آراء و افکار بود، در این روند هیچ گونه خستگی به وی راه نمی یافت و بحث ها با تمام خصوصیات و جزئیات قلمبند می کرد، گاهی یک هفته ای از منزل بیرون نمی آمد زیرا موضوعی علمی را دنبال می کرد، و می خواست به نتیجه مطلوب برسد، علاوه بر توانایی های علمی گسترده و حضور در عرصه های معرفتی متعدد، هیچ گاه خود را دنباله رو یافته های دیگران ندید و با یک نوع آزادمنشی آرای بزرگان را نقد می کرد و با دلیل و برهان نارسایی های پاره ای افکار را شرح می داد، بدون دلیل حاضر نبود سخنی را از کسی بپذیرد اگرچه آن شخصیت، شهرت علمی فوق العاده ای داشت، مطالب را سربسته نمی پذیرفت و همچون امام به تجزیه و تحلیل آنها بر می خاست.(۸) بیشترین اشتیاق حاج آقا مصطفی به کاوش های علمی و فکری بود و در نجف معمولاً مسایل سیاسی را به برادرش حاج احمد ارجاع می داد، امام خمینی هم با توجه به دستمایه های علمی این فرزند ارشدش نمی خواست فکرش صرف جهت های دیگر گردد و تأکید می نمود مصطفی باید در علوم و دانش های حوزوی غوّاصی کند تا بتواند در آینده جایگاه خاص خویش را در این عرصه ارتقا دهد البته این بدان معنا نمی باشد که او در مسایل س