پاورپوینت کامل معجزه میلاد ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معجزه میلاد ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معجزه میلاد ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معجزه میلاد ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

مقدمه :

گاهی درباره معجزه قرآن و یا معجزات پیامبر سؤال میشود. به نظر می رسد که پاسخ، بسیار روشن است. علاوه بر قرآن و اعجاز شگفت انگیز آن که معجزه زنده و همیشگی وحی الهی است، این که مردم از جاهلیت بریدند و گروه گروه به دین خدا گرویدند و گرد شمع وجود پیامبراکرم(ص) چون پروانه سوختند، رفتار و گفتار او بوده است؛ این که پیامبری از جانب خدا مبعوث شود و حلقه اتّصال آسمان و زمین گردد و پیام خدا را به مردم برساند و با این عظمت، با مردم و مثل مردم زندگی کند، برای حضورش مجلس آرایی نکنند؛ همواه گل خنده، روی لبانش باشد؛ بین خانواده خود و دیگران فرق نگذارد؛ در سلام کردن از دیگران سبقت بگیرد و هر روز و ساعت و لحظه اش برای دیگران خاطره باشد؛ این معجزه پیامبر است و الّا خیلی کارهای خارق العاده را مرتاضان و ساحران نیز انجام می دهند و نامی از آنها در حافظه تاریخ نمانده است؛ امّا امروز بعد از چهارده قرن، هنوز بوی عطر گل محمّدی به مشام بیش از یک و نیم میلیارد مسلمان می رسد. این گفتار، اشاره به گوشه ای از صفات پیامبر دارد که بیشتر آنها در کتاب عیون أخبارالرضا آمده است و در کتابهای اهل سنّت نیز با اندکی تفاوت، وجود دارد. امام حسن مجتبی(ع) فرمود: از دایی خود هند بن ابی هاله ـ که از وصف کنندگان پیامبر خدا است ـ خواستم که مقداری از ویژگیهای ایشان را برایم بیان کند و این چنین برایم توصیف کرد که به گوشه هایی از آنچه در این روایات و روایات دیگر آمده، اشاره میشود: ۱. سخن گفتن زبان انسان باید از پشتوانه هایی چون: قلب و عقل و اندیشه برخوردار باشد. مادامی که سخن، هنوز گفته نشده، در بند انسان است و چون گفته شود، انسان در بند آن است. پیامبر این گونه بود: «یخزن لسانه الّا عمّا یعنیه؛() جز به هنگام ضرورت، لب به سخن نمیگشود.» سخن او مانند بذر در زمین حاصلخیز بود. هر کجا احتمال رویشی وجود داشت، بذر سخن میکاشت. ۲. یاد خدا قبله دل انسان، یاد خداست. اگر دل به سوی او روی نکند، تزلزل مییابد و به هر سو می رود. قبله نما فقط رو به روی قبله، استوار میشود. جمال یار، و پرده نقاب ندارد. انسان اگر غبار از دل برگیرد و دل را آرامگاه یاد خدا کند، به آرامش می رسد. هیچ کاری، در هیچ حالتی نباید انسان را از یاد خدا غافل کند. در مجالس و محافلمان گاهی شیطان هم حضور دارد و عهد بسته است که بسیاری از انسانها را گمراه کند. پیامبر(ص) ـ که در اوج عرفان و محبّت خدا بود ـ همواره و در هر مجلسی با ذکر خدا، مینشست و بر میخاست: «لایقوم و لا یجلس الّا علی ذکر اللّه».() ۳. حضور در مجالس وقتی پیامبر خدا به مجلسی وارد میشدند، فروغ نور او روشنی بخش مجلس بود و برای نور، فرق ندارد کجای مجلس باشد. در مجلس، جای مخصوصی برای خود انتخاب نمیکرد و کسی از آنان نمیپنداشت که دیگری نزد آن حضرت از او گرامیتر است. حاجت مردم را برآورده میکرد. به قدری با مردم مهربان بود که او را پدری مهربان می دانستند. مجلس او، مجلس صداقت و امانت بود. آبروی کسی ریخته نمیشد. فرادستان را احترام میکردند و با فرودستان مهربان بودند. غریبهها در مجلس، احساس غربت نداشتند. ۴. خدامداری اعتبار بخش شخصیت پیامبر بندگی خدا بود. در سوره اسراء هم که داستان معراج آمده است، به جای رسول یا نبی یا محمّد(ص)، اشاره به بندگی او شده است: «سبحان الّذی أسری بعبده…».() پیامبر، شاخه درخت توحید بود، هر چند شاخه به تنه درخت نزدیکتر باشد، ضخیمتر است و هرچه از آن دورتر باشد، ضعیفتر و نازکتر. محور کارهای او خدا بود: «لایقصّر عن الحق».() دلش برای مردم میسوخت و میخواست مردم را به منبع فیاض الهی، نزدیک کند. ۵. ظریف کاری پیامبر بعضی ریزهکاریها را رعایت میکرد که ممکن است کسی در طول عمرش حتّی یک بار هم به آنها توجه نکند. کارهای چشمگیر و بزرگ را خیلیها انجام می دهند، ولی بعضی ظریفکاریها، زیبایی خاصی دارند. در ساختن ساختمانها هم آنچه در نهایت، به ساختمان، جلوه و زیبایی می دهد، همین کارهای کوچک و نازک کاریهاست. پیامبر ضمن آن که از کارهای همه خوبان غافل نبود، ویژگیهای منحصر به فردی داشت. در روایت است: «اذا أشار أشار بکیفه».() با انگشت اشاره نمیکرد. اگر میخواست به کسی نگاه کند، گردنش را نمیچرخاند، بلکه همه بدنش را به سوی او میکرد به کوچک و بزرگ سلام مینمود. امیرمؤمنان به مردی از قبیله سعد فرمود: «هرگاه به خانه من و فاطمه می آمد، سه بار سلام میکرد. اگر جواب میشنید داخل میشد و گرنه باز میگشت.» و هم او فرمود: «هرگز نشد که پیامبر خدا با کسی دست دهد و زودتر دستش را بکشد.»() امام صادق فرمود: «پیامبر خدا هرگاه با کسی مینشست، از جا برنمیخاست تا همنشین او از جای برخیزد.»() بسیاری از کسانی که دست در خیر داشتند، د