پاورپوینت کامل سیمای پرفروغ حضرت فاطمه اطهر( س) از منظر دیگران ۹۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای پرفروغ حضرت فاطمه اطهر( س) از منظر دیگران ۹۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای پرفروغ حضرت فاطمه اطهر( س) از منظر دیگران ۹۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای پرفروغ حضرت فاطمه اطهر( س) از منظر دیگران ۹۰ اسلاید در PowerPoint :

اشاره:

اگر چه پیرامون شخصیت آسمانی بانوی بانوان جهان، حضرت فاطمه زهرا(س)، مقالات و کتابها نگاشته شده و فراوان سخن رانده شده است، امّا گویا اگر هزاران برابر آن نیز قلم زده شود و سخن گفته شود، باز قطره ای در مقابل اقیانوس بیکرانه فضیلتهای حضرتش میباشد. و به تعبیر حکیم فرزانه حضرت آیت اللّه جوادی آملی، گفتار و نوشتار هر چه بلند و پر معنا و نغز و رسا باشد، توان معرفی شخصیتی که اصلش از عالم ملکوت و شاخ و برگش در جهان ناسوت گسترده است را ندارد.() عارفی همچون حضرت امام خمینی (ره) با آن جایگاه علمی و عرفانی اش از درک عظمت و مقام والای حضرت زهرا (س) اظهار عجز و ناتوانی کرد و فرمود: “هر کس با هر بینش که درباره او سخن گفته است، از عهده ستایش او بر نیامده است. چون که دریا را در کوزه ای نتوان گنجاند.”() درباره شخصیت ممتاز فاطمه زهرا(س) گفتارها، نوشتارها و اظهارنظرهای زیادی، چه از دوست و چه از دشمن، رسیده است. “اَلفَضلُ ما شَهِدَت بِهِ الاعداءُ” از آنجا که تعداد افرادی که درباره آن شخصیت نادره و آن بانوی بزرگ اسلام تحقیق و بررسی کرده اند، بسیارند و حتّی اشاره کوتاه به گفتارهای آنان از گنجایش یک مقاله خارج است و از طرفی هم قصد نگارنده در این نوشتار فقط بیان گفتههای خود افراد است، نه نقل حدیثی که از پیامبر(ص) شنیده اند، بر این اساس، فقط به سخنان افرادی اکتفا میشود که هدف نگارنده را تأمین میکند. با این امید که خوانندگان این نوشتار، تنها با مختصری از بازتاب عظمت روح، مقام علمی و معنوی آن حضرت در جهان آشنا شوند و بدانند که اهلبیت(ع)، تنها به امّت اسلام و جهان اسلام تعلّق ندارند، بلکه ارزشهای انسانی آنان به همه بشریت تعلق دارد. در فضیلت فاطمه زهرا(س) همین بس که اشرف مخلوقات، پیامبر رحمت، محمد مصطفی(ص)، عمری را به معرفی فاطمه(س) میپردازد؛ در هر فرصت مناسبی از فضل و فضیلت فاطمه(س) سخن می راند و احترام بی حدّ و حصر در حق آن حضرت روا می دارد تا شاید این فرشیان حق ناشناس، قدر شناس این گوهر دُردانه عرشی گردند. حق شناسان گر، به دست آرند معیار تو را حد فوق ماسوا دانند مقدار تو را() در این نوشتار مختصر، گوشههایی از کتاب فضل فاطمه اطهر(س) را از منظر دیگران مرور میکنیم. خوشتر آن باشد که سرّدلبران گفته آید در حدیث دیگران فضایل حضرت فاطمه(س) از دیدگاه خلفا و دانشمندان اهلسنت خلیفه اوّل (ابوبکر بن ابی قحافه) ابوبکر در عظمت حضرت فاطمه(س) گفت: “ای دختر رسول خدا(ص)! پدرت به مؤمنان، مهربان و بزرگوار بود و در برابر کافران، سخت و خشن. رسول خدا(ص) از نظر نسبت پدر تو بود، نه پدر زنهای دیگر، و او برادر شوهر تو بود، نه برادر دیگران. پیامبر(ص) حضرت علی(ع) را برای هر کار مهم و بزرگی برگزید و او یاور خوبی برای پیامبر(ص) بود. شما را جز افراد سعادتمند دوست ندارد و هیچ کس جز تیرهبخت با شما دشمنی نکند. شما عترت پاک رسول خدا(ص) هستید و از نیکان و برگزیدگان خدا میباشید؛ شما راهنمای ما به سوی سعادت هستید و پیشوایی ما به سوی بهشت میباشید. و تو ای بهترین زنان و دختر بهترین پیامبر! در گفتار خود راستگو و در عقل و معرفت، سرآمد دیگران میباشی. کسی حق تو را از تو باز ندارد و در صداقت تو حرفی نخواهد داشت…(). ” خلیفه دوّم (عمر بن خطّاب) وی به فاطمه دختر رسول(ص) گفت: “ای فاطمه! خدای را سوگند، کسی را ندیدم رسول(ص) مانند تو نزد او محبوب باشد و خدای را سوگند بعد از پدرت رسول(ص) هیچ کس نزد من مانند تو محبوب نیست.”() معاویه بن ابیسفیان ابن قیبه دینوری مینویسد: “معاویه برای بیعت گرفتن یزید، مردم مدینه را جمع کرد و در بین آنها امام حسین(ع) هم بود. معاویه گفت: به خدا سوگند اگر پی میبردم که کسی برای مسلمانان بهتر از یزید است، با او بیعت میکردم. امام حسین (ع) برخاست و فرمود: “به خدا سوگند! کسی را که پدر و مادر و خود او، بهتر از یزید است ترک کردی.” معاویه گفت: گویا خود را در نظر داری؟ حضرت فرمود: “آری، خدا اصلاحت کند.” معاویه گفت: “حالا پاسخت را میگویم: امّا گفته تو درباره مادرت؛ به دینم سوگند! مادر تو بهتر از مادر اوست؛ اگر برای مادر تو، جز این افتخار نبود که از زنان قریش است، بازهم بهترین آنان بود؛ پس چگونه خواهد بود که او دختر رسول خدا(ص) و فاطمه زهرا(س) است که در دین و سابقه ایمان خود نیز برتری دارد؛ آری به خدا سوگند! مادر تو، بر مادر او برتری دارد.”() روزی معاویه بزرگان جامعه، از جمله امام حسین(ع) را به جلسه ای دعوت کرد. سپس معاویه پرسید: آیا می دانید گرامیترین مردم از نظر پدر، مادر، پدربزرگ و مادر بزرگ،عمو وعمه و دایی و خاله کیست؟ عدّه ای از حاضران گفتند: امیرالمؤمنین(معاویه) بهتر می داند. در این هنگام، معاویه دست حسین بن علی(ع) را گرفت و گفت: این! پدرش علی بن ابیطالب(ع) و مادرش فاطمه(س) دختر محمد(ص)، پدربزرگش رسول الله و مادربزرگش خدیجه(س)، عمویش جعفر طیار، فرزند ابوطالب و عمه اش هاله دختر ابوطالب، دایی اش قاسم پسر رسول الله (که در کودکی در گذشت) و خاله اش زینب دختر محمد(ص) است. آنگاه همگی گفتند: امیرالمؤمنین (معاویه) درست گفت.() فضایل فاطمه(س) از زبان عایشه عایشه دختر خلیفه اوّل، یکی از همسران پیامبر اکرم(ص) است بر اساس تواریخ معتبر، وی با علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و فرزندان ارجمند آنان، میانه خوبی نداشت. این کینه و خصومت او با برپایی جنگ جمل کاملا ظاهر گشت. حقیقتآ فضیلت و کمال بیمنتهای فاطمه اطهر(س) و خاندان مطهّر آن حضرت به اندازه ای درخشندگی و نور افشانی دارد، که بسان خورشید تابان، هیچ کس و هیچ چیز قادر به جلوگیری از پرتو افکنی آن نیست. به طوری که حتّی عایشه با چنین تفکری، هرگز نتوانست فضائل و کمالات آنان را کتمان کند. به عنوان نمونه، به ذکر برخی از سخنان و مرویات او بسنده میکنیم: ـ۱ عایشه در فضیلت حضرت فاطمه(س) گفت: “ما رأیتُ أحدآ کانَ أصدَقَ لهجهً منها الّا أن یکونَ الَّذی وَالِدها”() کسی را راست گفتارتر از فاطمه(س) ندیدم، مگر پدرش را. ـ۲ از عایشه سؤال شد: چه کسی در نزد پیامبر(ص) از همه محبوبتر بود؟ گفت: “فاطمه(س). پرسیده شد از مردان؟ گفت: شوهر فاطمه(س) که همواره روزه دار و شب زنده دار بود.”() ـ۳ از عایشه نقل شده که گفت: “من کسی را شبیهتر از فاطمه(س) به پیامبر(ص) در سکوت و درستکاری و وقار و سخن، ندیدم و هرگاه فاطمه(س) بر پیامبر(ص) وارد میشد، به استقبال او میشتافت، سپس دست او را گرفته و دخترش را میبوسید و در جایگاه خود مینشاند و هرگاه رسول خدا(ص) نیز بر فاطمه وارد میگشت، او نیز همین رفتار را با پدر داشت.”() ـ۴ از عایشه روایت شده که گفت: “هنگامی که فاطمه(س) از پیش روی می آمد، راه رفتنش بسان راه رفتن رسول خدا(ص) بود. او هرگز مانند دیگر زنان، خون حیض ندید؛ زیرا از سیب بهشتی آفریده شده بود، (امام) حسن(ع) را بعد از نماز عصر به دنیا آورد و بلافاصله از خون نفاس پاک شد و غسل کرد و نماز مغرب به جای آورد.”() ۵ ـ از عایشه نقل شده است که گفت: “ما دوخت و دوز داشتیم و میبافتیم و در پرتو نور چهره حضرت فاطمه(س) شبها نخ به سوزن میکشیدیم.”() احمد بن حنبل (پیشوای مذهب حنبلی) امام احمد بن حنبل از امّسلمه نقل میکند: “رسول خدا به فاطمه(س) فرمود: شوهر و دو فرزندت را نزد من حاضر کن. وقتی به محضر آن حضرت مشرّف شدند رسول خدا عبایی را که از محصول باغهای فدک درست شده بود، بر آنها انداخت. سپس دست مبارک خود را بر آنها گذاشت و فرمود: پروردگارا! اینها آل محمداند؛ درود و برکات خویش را بر محمد و آل او فرو فرست که تو پسندیده و بزرگ مرتبه هستی.” امّسلمه میگوید: “من لای عبا را بلند کردم تا در جمع آنان وارد شوم که آن حضرت آن را از دست من کشید و به این کار اجاز نداده و فرمود: تو بر خیر و نیکی هستی. “() همچنین احمد بن حنبل در مُسند خود از ابوهریره نقل میکند: “نظر النّبی(ص) الی علی و الحسن والحسین و فاطمه علیهم السلام فقال: أنا حربٌ لِمَن حارَبکم و سِلمٌ لِمَن سالَمَکم”() رسول خدا(ص) به فاطمه و علی و حسن و حسین نظر افکند و سپس فرمود: هر کس با شما محاربه کند با من در جنگ است و هر کس با شما از در سازش وارد شود من با او در سازشم. احمد حنبل در جلد سوم از مسند خود، از مالک بن انس نقل کرده است: “إنّ النبی(ص) کان یمرّ ببیت فاطمه سته اشهر اذا خرج الی الفجر فیقول: الصلاه یا اهل البیت “إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهّرَکمْ تَطْهِیرًا”؛ پیامبر (ص) شش ماه، هر روز هنگامی که برای نماز صبح به مسجد می رفتند، از کنار درب خانه فاطمه(س) عبور میکردند و میفرمودند: نمازای اهلبیت! و آنگاه آیه شریفه: “إِنَّمَا یرِیدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَیطَهِّرَکمْ تَطْهِیرًا؛ خداوند فقط میخواهد پلیدی و گناه را از شما اهلبیت دور کند و کاملا شمارا پاک سازد.” را تلاوت میکردند.”() علامه محمد بن طلحه شافعی وی میگوید: “بدان! پیشوایان پاک و رهبران نیکوکار، غیر از پیوند نَسَبی با رسول خدا (ص)، مزیتی دیگر به خاطر پیوند از طریق حضرت زهرا(س) دارند. به واسطه آن حضرت، خداوند برتری شرافت و شرافت برتری، ارزشی والا و والائی ارزشمندتر، جایگاهی برین و برترین جایگاه، ریشه ای پاک، و پاکیزگی ریشه را برای آنان مقدّر ساخته است. پس در پرتو روشن بینی خود ـ خداوند تو را با هدایتش یاری فرماید ـ به مفهوم این آیه شریفه() و سبک عبارات و چگونگی اشاراتش به مقام والای فاطمه(س) در درجات شرافت و بزرگواری نگاه کن، خداوند مقام حضرتش را بیان کرده و سر و رمز دقیق آن را در اینجا آورده که او را بین حضرت رسول و حضرت علی قرار داده و از پیش رو و پشت سر اطرافش را گرفته تا بدین وسیله مقام و رتبه او را بازگو فرماید، از آنجا که مقصود از کلمه “انفسنا” نفس علی به همراه پیامبر(ص) است، فاطمه(س) را بین آن دو قرار داده است، زیرا بیان نگهداری کسی به وسیله خود انسان از نگهداری به وسیله فرزندان رساتر است.”() شبلنجی (از علمای شافعی) وی میگوید: “سپاس خدا راست که جامه نعمتهایش را بر ما به طور کامل پوشاند، آقای ما محمد(ص) را بر همه عرب و عجم برگزید، و خاندان او را بر مخلوقات برتری داد، و به فضل و کرمش آنان را در برترین مقامات قرار داد. پس در سیادت دنیا و آخرت از دیگران گوی سبقت ربودند و به کمالات آشکار و نهان متصف شدند و دارای فضائل افتخارآمیز گردیدند.”() ابن مغازلی (از علمای شافعی) وی میگوید: “… درود بر بزرگ بانوان فاطمه (س)، زهرای بتول، ریسمان پیوسته حق و نور سرشته خدا، فرزند رسول خدا و درود بر دو آقا، دو پیشوا، دو نوباوه رسول خدا (ص)، دو بزرگ جوانان اهلبهشت، حسن و حسین (ع)…. “() ابن صبّاغ مالکی(اندیشمند مالکی مذهب) این اندیشمند مالکی مذهب میگوید: “فاطمه زهرا(س) دختر کسی است که درباره اش آیه شریفه ” سُبْحان َالَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیلا مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الاَقْصَی الَّذِی بَارَکنَا حَوْلَهُ لِنُرِیهُ مِنْ آیاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ البَصِیرُ؛()پاک و منزه است خدائی که بنده اش را در یک شب از مسجدالحرام به مسجد اقصی که گرداگردش را پر برکت ساختیم برد، تا آیات خود را به او نشان دهیم او شنوا و بیناست.، نازل شده است، سومی خورشید و ماه، دختر بهترین انسان، پاکزاد و به اجماع و اتفاق نظر اندیشمندان ژرفنگر، بانویی بزرگ میباشد.”() ابن ابی الحدید (شارح نهج البلاغه و دانشمند معتزلی مذهب) وی مینویسد: “در مجلس بعضی از بزرگان که من هم در آنجا شرکت داشتم، سخن از این مطلب به میان آمد که حضرت علی(ع) با ازدواج با فاطمه(س) شرافت و احترام بیشتری پیدا کرد. یکی از حاضران گفت: بلکه فاطمه(س) بر اثر ازدواج با علی(ع) شرافت و احترام بیشتری نصیبش شد. حضّار از این تعبیر ناراحت شده، درباره این مطلب گفتگو و مذاکرات جدّی شروع شد. صاحب مجلس از من خواست تا نظریه خود را در اینباره اظهار نموده، توضیح دهم که کدام یک از آن دو نفر برتر و افضل است: من گفتم: امّا این که کدام یک افضل و برترند، اگر مقصود از برتری آن است که کدام یک از آنها دارای مناقب و کمالاتی بیشترند و مقصود کمالاتی باشد که مردم با آنها خود را میسنجند مانند علم و شجاعت و امثال آنها، در این صورت علی(ع) افضل و برتر است و اگر مقصود از افضلیت، برتری درجه و مقام در نزد خداوند متعال است، آنچه که رأی متأخران از اصحاب بر آن استوار گشته، آن است که پس از رسول خدا علی(ع)، از همه مسلمانان از مرد و زن در پیشگاه پروردگار مقامش برتر است و فاطمه(س) زنی از زنان مسلمان است؛ هر چند بانوی زنان جهانیان است. دلیل بر این مطلب آن است که بنا به “حدیث طیر” ثابت شده است که علی(ع) محبوبترین مخلوقات نزد خداوند و فاطمه(س) یکی از مخلوقات است و بر طبق نظر متکلّمان و مفسّران که در این باره تحقیق کرده اند، کسی که در نزد خداوند محبوبترین مخلوقات باشد، ثواب و اجر و پاداشش در روز قیامت از همگان بیشتر خواهد بود. و اگر مقصود از افضلیت شرافت و ارزش نسبی باشد، در این صورت فاطمه(س) افضل است؛ زیرا پدرش سرور فرزندان آدم از اوّلین و آخرین است و در بین پدران علی(ع) کس به مانند او و همطراز با او نیست. و اگر مقصود از افضلیت، شدّت محبّت و پیوند رحمی باشد، فاطمه(س) افضل است؛ زیرا وی دختر آن حضرت و مورد محبّت و علاقه شدید حضرتش بود و خواه ناخواه از حیث نسبت از پسر عمو نزدیکتر بوده است. و امّا این سخن که آیا علی(ع) به او شرافت پیدا کرده یا او به علی(ع) گرامی گشته است، عوامل شرف و برتری علی(ع) نسبت به دیگر مردم گوناگون و متعدّد است: یک فضیلت مربوط به همسری با حضرت زهراست و فضیلت دیگر مربوط به حضرت رسول(ص) است و برخی دیگر فضایل مستقلّ خود حضرت است؛ مانند شجاعت، عفّت، حلم، قناعت، خو